"Πού ήσουν;" με ρωτούσε πιέζοντας μου τα χέρια και ταρακουνώντας με από τους ώμους. Μου ξέπλεξε τα κοτσιδάκια μου, μου ανακάτεψε τα μακριά μαλλιά μου και μου είπε "Έτσι, να φαίνεσαι γυναίκα και όχι παιδάκι". Ξάφνου άρχισε να με κυνηγάει με μανία, να μου φωνάζει, γιατί δεν μου ανάβεις ποτέ ένα κερί, γιατί δεν διαβάζεις προσευχή για μένα, γιατί δεν φοράς πια τη βέρα σου, γιατί, γιατί... Με τράβηξε κοντά του και μου έδειξε τη χρυσή βέρα στο χέρι του. "Βλέπεις, δεν την έχω βγάλει από πάνω μου, μ΄ αυτήν πέθανα, εσύ γιατί φοράς δαχτυλίδι άλλου; Θα σε πάρω μαζί μου για πάντα, βρόμα, με άφησες για άλλον". Ξέφυγα και έτρεχα μακριά του κλαίγοντας, βαριανασαίνοντας.

Μια συναρπαστική ιστορία δύο ηρώων και των οικογενειών τους, που ξεκινά προπολεμικά στην ελληνική επαρχία της Θεσσαλίας. Σκιαγραφώντας όλη την ατμόσφαιρα της εποχής, η ιστορία εξελίσσεται με αναπάντεχες ανατροπές στην Αθήνα και την Ευρώπη των δεκαετιών ΄60 και ΄70, ενώ συνεχίζεται στην Αμερική του ΄80. Από τις συνταρακτικές "πολλαπλές" ζωές των ηρώων παρελαύνουν σαν καλεσμένοι αλησμόνητες ελληνικές και ξένες προσωπικότητες του τελευταίου μισού του εικοστού αιώνα.

Μύθοι, πρωταγωνιστές και διασημότητες ακροβατούν στις καταιγιστικές εξελίξεις μιας πολυδιάστατης ιστορίας.

SPOILERS

Η Αμαλία Σίμου, εκ Βοριάδων Θεσσαλίας καταγόμενη, παντρεύεται το 1958 τον πάμπλουτο μεγαλοτσιφλικά Ανδρέα Νούση. Η αυστηρή μητέρα του, οι μεγαλομανείς αδερφές του, ο απών πατέρας του και οι άσχημες καιρικές και κοινωνικές συνθήκες της εποχής σχηματίζουν μια θηλειά γύρω από τον λαιμό του Νούση που σκηνοθετεί το θάνατό του αφήνοντας παρακαταθήκη στη γυναίκα του και την κόρη του ένα σεβαστό ποσό για να ξεκινήσουν μια νέα ζωή. Η Αμαλία μετακομίζει στο Κολωνάκι της Αθήνας, γίνεται μούσα διάσημου σχεδιαστή ρούχων, οι γειτόνισσές της την εισάγουν στην καλή κοινωνία και τελικά παντρεύεται τον υπουργό Χριστόφορο Ζαΐρη. Τα πλούτη, η χλιδή και η άνεση είναι μέρος της καθημερινότητάς της, τα καλοκαίρια παραθερίζει στον Σκορπιό καλεσμένη του Ωνάση, η κόρη της σπουδάζει στη Σχολή Χιλλ της Πλάκας και αργότερα εσώκλειστη στην Ελβετία. Ο γάμος της την αναενώνει, αρχίζει να διαβάζει και να μελετά και καταλήγει να κάνει κρυφά το όνειρό της πραγματικότητα: γίνεται ηθοποιός, με το ψευδώνυμο Αμέλια Βοριά!

Τα Ιουλιανά και η Αποστασία αρχίζουν να κουράζουν τον υπουργό που σιγά σιγά παύει να έχει σχέσεις με τη γυναίκα του. Όταν εγκαθιδρύεται η Χούντα ο Ζαΐρης τίθεται σε κατ’ οίκον περιορισμό. Η Αμαλία βάζει λυτούς και δεμένους και τον φυγαδεύει στο εξωτερικό ενώ η φήμη της ως ηθοποιού, με τη βοήθεια και των κατάλληλων φλερτ βεβαίως, την κάνουν διεθνώς γνωστή κι αρχίζει να γίνεται πια διεθνής σταρ. Όταν πάει κρυφά να βρει τον σύζυγό της για έκπληξη τον πιάνει με άντρα και τον χωρίζει. Έτσι γίνεται αδίστακτη και ανελέητη, σκληρή με τον εαυτό της και με τη δουλειά της. Το όνομά της γίνεται ταυτόσημο με τη δεκαετία του 1970 και η εταιρεία Fox πίνει νερό στο όνομά της.

Τη διάσημη και πλούσια και αριστοκράτισσα Αμέλια παρακολουθεί κρυφά ο Ανδρέας Νούσης που ξεκίνησε μια νέα ζωή στο Σάο Πάολο ως γεμολόγος και εκτιμητής ακριβών κοσμημάτων. Συναντιούνται στις Κάννες όταν εκείνη παραλαμβάνει το βραβείο της και τη βοηθάει να σμίξει ερωτικά με έναν κινηματογραφικό παραγωγό που τη θέλει σαν τρελός. Στο τέλος αποκαλύπτει και σε εκείνη και στην κόρη του, που τα έχει με γόνο εφοπλιστικής οικογενείας, ποιος πραγματικά είναι και τις βοηθά να ξεπεράσουν το χαμό του παραγωγού από καρκίνο. Η ιστορία τελειώνει όταν όλοι μαζί επιστρέφουν στους Βοριάδες για ένα τελευταίο προσκύνημα στους τάφους των νεκρών πια συγγενών τους.

Θέλετε έρωτα; Έχει! Θέλετε ανατροπές; Έχει! Θέλετε γκαγκστερικά σκηνικά; Έχει! Θέλετε γούνες, σελέμπριτις, αστική τάξη, κοινωνική ευταξία, θεατρικά κουτσομπολιά, χλιδή, ακριβά και σικ διαμερίσματα, Κολωνάκι και λίμνη Κόμο; Έχει!Θέλετε φτωχή επαρχιωτοπούλα που καταφέρνει να σκαρφαλώσει την κλίμακα της ζωής, να φλερτάρει με μεγιστάνες, να ζήσει από κοντά το ανφάν γκατέ της κοινωνικής Αθήνας και να ζήσει μέχρι και μέσα στην κινηματογραφική βιομηχανία του Χόλιγουντ, αναζητώντας πάντα ένα ρομάντσο; Έχει!Αλλά μη ζητήσετε τίποτε άλλο!

Ομολογώ ότι την κυρία Έλενα Μακρή τη γνωρίζω τόσο όσο μου επέτρεψε η ίδια να τη γνωρίσω μέσα από τα editorials του περιοδικού Life and Style που διευθύνει και το οποίο μαζεύω από το πρώτο τεύχος!Ειλικρινά αν έχετε διαβάσει έστω και ένα τεύχος του περιοδικού θα καταλάβετε και το περιεχόμενο του βιβλίου. Από τα ελάχιστα που ξέρω για την κυρία Μακρή (την οποία ευχαριστώ επί τη ευκαιρία που μου έστειλε αντίτυπο του βιβλίου της και μάλιστα με αφιέρωση) δεν περίμενα να γράψει κάτι άλλο από την ιστορία μιας γυναίκας φτωχής που με πείσμα, τύχη και αυτοθυσίες καταφέρνει να σκαρφαλώσει στην υψηλή κοινωνία. Έχω νιώσει ότι είναι δυναμική, αυστηρός κριτής του εαυτού της, ευαίσθητη, ισορροπεί επικίνδυνα ανάμεσα στις απαιτήσεις της καριέρας της και τις ανάγκες της οικογένειας που δημιούργησε (έχει τρία παιδιά), έχει μεγαλώσει σε έναν κύκλο κι ένα περιβάλλον που αντικατοπτρίζεται στο βιβλίο.

Φυσικά δεν είμαι σε θέση να στηλιτεύσω το βιβλίο επειδή ασχολείται με παπούτσια Salon Sclia, γούνες ρενάρ, κοσμήματα Bulgari, κι είναι γεμάτο απ’ άκρη σ’ άκρη με χρυσόσκονη. Ο καθένας έχει δικαίωμα να γράψει για ό,τι θέλει και ό,τι τον εμπνέει. Θα μείνω στο γράψιμο, στο στυλ και στο ύφος. Δείγματα γραφής της κυρίας Λυμπέρη διέκρινα όπως προείπα στα editorials, καλογραμμένα, ρέοντα, σαφέστατα. Το ίδιο και εδώ και χαίρομαι που σε ένα μυθιστόρημα υπάρχει μεγαλύτερη ευκαιρία να ξεδιπλώσεις τις σκέψεις σου, τα αισθήματά σου, να εξασκηθείς σε νέες νόρμες γραφής, να πειραματιστείς με τη δική σου οπτική. Η κυρία Λυμπέρη γράφει πολύ καλά και σε γενικές γραμμές έχει καταφέρει να φτιάξει μια γερή πλοκή, μια σωστή εξέλιξη (έστω και ακραιφνή, περιγράφονται πράγματα και καταστάσεις που δεν τα ζει όποιος μένει στην Κυψέλη π. χ. αλλά κανείς δεν μπορεί να εντοπίσει λάθη, ανακρίβειες και τραβηγμένα από τα μαλλιά στοιχεία). Ο Αριστοτέλης Ωνάσης τη φλερτάρει, η Έλλη Λαμπέτη τη στηρίζει στον αγώνα της για τον καρκίνο του τελευταίου της συζύγου, ο Κωνσταντίνος και η Άννα-Μαρία την καλούν στο γάμο τους και διαβάζουμε τα πάντα για αυτόν τον γάμο από τις ετοιμασίες ως την τελετή, ο Ντίμης Κρίτσας την ανακαλύπτει και εμπνέεται κλπ. κλπ.

Ειδικά στο πρώτο μέρος όπου περιγράφονται οι αρχές και οι καταβολές της Αμαλίας και του Αντρέα, οι ιστορίες των οικογενειών τους, η καθημερινότητά τους στο γάμο τους, ζωντανεύουν τα Τρίκαλα και η γύρω περιοχή της εποχής: ιδιόλεκτοι, περιγραφές καθημερινότητας, σκηνές ακριβώς με ό,τι υπήρχε εκείνη την εποχή σε εκείνο το σημείο, απίθανες σελίδες. Μετά όμως, παρ’ όλο που το ταλέντο της συγγραφέως είναι εκεί, τα ονόματα, η διακόσμηση, τα κοσμήματα, ο τρόπος ζωής, οι αλλαγές στη ζωή της, η αριστοκρατία δεν με αφήνουν να απολαύσω όσο θα ήθελα το υπόλοιπο κείμενο. Μπαίνουμε στον κόσμο της Μπάρμπαρα Κάρτλαντ και της Μαέβ Μπίντσυ αλλά ευτυχώς οι δάλογοι δεν είναι κούφιοι ή παρατραβηγμένοι, οι περιγραφές έχουν κάποιο νόημα και κάποια αλληλουχία και φυσικά θα προτιμήσω τα αποσπάσματα από το ημερολόγιο της πρωταγωνίστριας και όχι τα υπόλοιπα αφηγηματικά μέρη που γεφυρώνουν τις χρονικές περιόδους της ζωής της. Εκεί ξεδιπλώνεται το πραγματικό ταλέντο της συγγραφέως, εκεί βλέπουμε την πραγματική Αμαλία, όπου παραδόξως δεν γράφει ούτε μια φορά για το τι θα φορέσει ή πώς θα εμφανιστεί, περιγράφει γεγονότα, πρόσωπα και αισθήματα, εκεί ξεδιπλώνει τα μύχια της σκέψης της και της ψυχής της, με σωστό, λυρικό και καθόλου επιφανειακό τρόπο.

Σε γενικές γραμμές έχουμε ένα ρομάντσο, μια χιλιοειπωμένη ιστορία Σταχτοπούτας αλλά με φρέσκια ματιά, ωραίο γράψιμο, υφασμένη στην τοιχογραφία της σύγχρονης Ελλάδας και του υπόλοιπου κόσμου. Είμαι απόλυτα σίγουρος ότι η κυρία Μακρή θα επιστρέψει στο χώρο της λογοτεχνίας, προσεγγίζοντας αυτήν τη φορά περισσότερο την Ισμήνη Κπαάνταη παρά τη Λένα Μαντά. Έχει δύναμη, ενάργεια, ύφος και πολλές εμπειρίες που θα τη βοηθήσουν να κερδίσει κι άλλους αναγνώστες.

Δείτε πώς περιγράφει την ηρωίδα της η συγγραφέας στις σελίδες 132-133:
"Τα συχνά τηλεφωνήματα της μητέρας της, με φωνή που έσπαζε από αγωνία, την εκνεύριζαν και της θύμιζαν πως κάποτε υπήρξε μια ρομαντική άνευρη κοπελίτσα από ένα χωριό, που κόντεψε να καταστρέψει μια για πάντα τη ζωή της, μόνο που ο άγνωστος Θεός της την τράβηξε από τα μακριά μαλλιά της και την έσωσε. Ένιωθε διαλεχτή, ξεχωριστή για τη νέα της ζωή και αυτό ήταν ένα συναίσθημα που την απογείωσε τους επόμενους μήνες στην Αθήνα, αφού άρχισε να συεργάζεται σε μόνιμη βάση πλέον ως mannequin de la maison, με τον οίκο Γαλανού αναλαμβάνοντας χρέη υποδοχής για μια μερίδα πελατισσών της κλάσεως της κυρίας Παλαιολόγου που έψαχναν πάντα για μια ευγενική ατυχήσασα να εξωτερικεύσουν τη σικ μητρική τους στοργή με τις παραινέσεις τους".

taxidiarikopouli
feltre
stasa
tiffany1972
eenaiah

Πιο πολύ από περιέργεια για το τι θα γράψουν γιαυτό το βιβλίο!

Πήρα το βιβλίο από την "οικογενειακή" συνάντηση του Αυγούστου. Η Αθήνα έβραζε από τη ζέστη και οι λίγοι τολμηροί που την αψηφήσαμε περάσαμε, όπως πάντα, ωραία!
Το εξώφυλλο δε με προϊδεάζει καλά ... Δε θα διαβάσω τις λύσεις για να μην επηρεαστώ ...

Κανένα σχόλιο ...

Εμένα πάντως μου έκανε κάτι σχόλια... μα κάτι σχόλια...

Στην αρχή καλά τα πήγαμε. Συμπαθητική γραφη, είχε μια ιστορία, δε βαρέθηκα. Μετά πιάσαμε τα λούσα. Ο μαγικός κόσμος της Barbie.
Τι να πω για την Αμαλία; Εδώ ο κόσμος καίγεται, κατιτί χτενίζεται! Καταστρέφονται οικονομικά, ο άντρας της εξαφανίζεται, δεν ξέρει αν ζει ή πέθανε. Αυτή με το μωρό της πάει στην Αθήνα και που μένει; Στη "Μεγάλη Βρετανία"! Μετά νοικιάζει σπίτι. Στο Κολωνάκι! Γιατί δεν έχει σημασία αν θα έχει το παιδί της να φάει αύριο. Το σημαντικό είναι να έχουμε στυλ!
Μετά αρχίζει ένα γαϊτανάκι από το ένα 'τίποτα' στο άλλο. Ρούχα, κοσμήματα, πλούσιες γνωριμίες και όλα αυτά τα σημαντικά πράγματα που είναι και ο μόνς σκοπός της ζωής. Όχι της δικής μου, της Αμαλίας. Γιατί εγώ είμαι μιά κοινή θνητή που έφαγα το ζώον τα χρόνια μου για να πάρω 4 πτυχία. Ούτε ένα μανικιούρ! Ούτε ένα λίφτινγκ! Ούτε ένα πλούσιο γκόμενο να πληρώνει κι εγώ να κάθομαι και να κάνω την όμορφη! Ενώ η Αμαλία, από μικρούλα, τότε που έπαιζε με τις σβουνιές στο χωριό της, το ήξερε πως θα γίνει σημαντική.΄Οταν λέμε σημαντική, δεν εννοούμε να μορφωθει, να καλλιεργηθεί, να κάνει κάτι δημιουργικό και τέτοιες σαχλαμάρες. Όχι βέβαια! Γιατί η Αμαλία το ξέρει πως σημαντικός είναι ο άνθρωπος που είναι όμορφος, έχει πολλά λεφτά, ακριβά ρούχα και κοσμήματα, πάει μόνο σε χλιδάτα μέρη, γίνεται διάσημος και συναναστρέφεται άλλους πλούσιους και διάσημους. Γιατί η Αμαλία το ήξερε από μικρή, όταν έπαιζε με τις {άλλες} σβουνιές, πως η ζωή της χρωστάει να την κάνει βασίλισσα. Το γιατί της το χρωστούσε η ζωή μου διαφεύγει, φαντάζομαι πως φταίει γι΄αυτό η περιορισμένη μου αντίληψη.
Πέρα από την πλάκα, το τραγικό είναι πως σημαντικός αριθμός ανθρώπων έχει τις ίδιες αξίες και απόψεις με την Αμαλία.
Σημείωση: Δεν έχω κανένα θέμα με τις σβουνιές, αγαπώ τα ζώα που τις παράγουν και εκτιμώ τους ανθρώπους που κάνουν αγροτικές εργασίες. Τις "Αμαλίες" δεν εκτιμώ.

Συνεχίζει...

Η επόμενη το πήρε στο χτεσινό άτυπο μιτάπ. Υπόσχεται να το διαβάσει το συντομότερο, μια και έχουν ξαναρχίσει να συσσωρεύονται νέα ρινγκ... :-)

Ένα καλογραμμένο βιβλίο, το οποίο όμως μπορεί, άνετα, να διαβαστεί και στην παραλία.
Θα συμφωνήσω με τον καλό μου panost ότι η γραφή είναι ρέουσα και ότι μου είχε εξάψει τόσο το ενδιαφέρον ώστε να επιδιώξω να το τελειώσω χτες μέσα στα μαύρα βράδια (κάπου μεταξύ 2-3 πμ).

Θα το προωθήσω στη stassa το συντομότερο. Ευχαριστώ γι' αυτό το κοσμοπολίτικο "δαχτυλίδι" που με ταξίδεψε σε Ελλάδα, Ευρώπη και Αμερική.

Θα συμφωνήσω με την φίλη μου την Tiffany1972 ότι είναι ένα καλογραμμένο βιβλίο που μπορεί άνετα να διαβαστεί μέσα στα μαύρα βράδια, ελλείψει παραλίας χειμωνιάτικα;)
Το μόνο που κρατάω εγώ είναι το τσαγανό της πρωταγωνίστριας που κανένα ακριβό ρούχο ή πτυχίο δεν μπορεί ν'αντικαταστήσει και η αγάπη της για τη ζωή και το παιδί της.
Καλή σας Ανάγνωση!

Από την κοπή της πίτας.Ή θα μου αρεσει πολύ ή θα το θεωρήσω πολύ ρηχό.Κάτι σε Δημουλίδου μου μυρίζεται....

Περίμενα πως και πως να τελειώσω το βιβλίο για να γράψω τα σχόλιά μου!ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ!!!!
Η συγγραφέας ζει στο δικό της παραμύθι!!Τα έβαλε όλα μέσα,σου λέει ΄΄τι να γράψω για να κάνει μπαμ?έρωτες,παλιοί και νέοι,ένας που χάθηκε και βρέθηκε,πλούτη,δόξα,καρκίνος-παίζει σε πολλά βιβλία τώρα τελευταία-μία που κυρία μας την ανεβάζει,κυρία μας την κατεβάζει και γενικότερα η υπερβολή σε όλο της το μεγαλείο.
Ο πρόλογος,δηλ. τα πρώτα κεφάλαια,ένα μπέρδεμα και μισό.
Μία μαμά που εγώ δε βλέπω να σκέφτεται ιδιαίτερα το παιδί της και μονίμως εκθειάζεται χωρίς λόγο-μέχρι και σε κρουαζιέρα είχε πάει με το παιδί της και πέρασε από το κρεβάτι του οικοδεσπότη-.
Μία γυναίκα που έχει μείνει χήρα κα χωρίς σπίτι και σπεύδει να βρει καταφύγιο σε ξενοδοχείο 5 αστέρων και μετά σε διαμέρισμα σε μία από τις καλύτερες περιοχές της Αθήνας.
Ο κάθε άντρας που εγκαταλείπει,πολύ βολικά ή εξαφανίζεται,ή είναι αδερφή,ή έχει εθιστεί στα ναρκωτικά,ή πεθαίνει,πάντως πάντα δε φταίει αυτή.
Πλουσιοπάροχη ζωή,η καλύτερη ηθοποιός,την θέλουν όλοι,είναι μοντέλο και πανέμορφη,γενικά έχει όλο το πακέτο...γενικά...κυρίαμου το όλο βιβλίο είναι too much!!!!
Διαβάζεται στην πισίνα του ξενοδοχείου των διακοπών σας στο Μονακό!!!

Πίσω στα χέρια μου, ευχαριστώ όλους για τη συμμετοχή και την υπομονή τους! :) Ίσως το δώσω στη Λένα πριν το τοποθετήσω κάπου συλλεκτικά μιας και οι εκδόσεις Λυμπέρη κλείσανε πλέον! :)

To valia32.

ευχαριστω panost για το βιβλιαρακι θα το διαβασω και θα επανελθω με σχολια αν και αποτι ειδα δεν εχει πολυ καλα σχολια αποσους το διαβασαν για να δουμε...

Το τελειωσα σημερα βρηκα υπερβολικη την ιστορια συμφωνω με τα παραπανω σχολια με κουρασε η περιγραφη των ρουχων κοσμηματων και τα συναφη μου θυμησε πολυ το βιβλιο Αθηνα ευτυχως που δεν γεννηθηκα ομορφη παρολαυτα το βιβλιο κυλουσε ευκολα χωρις ομως να εχει να σου δωσει πολλα... αυτα!!!
θα το επιστρεψω στον Panost στην μηνιαια συναντηση

Ναι, αρκετά γελάσαμε, τώρα πίσω στα χέρια μου. Ευχαριστώ όλους για την υπομονή σας! :) Λόγω του ότι είναι το μοναδικό "μυθιστόρημα" των εκδόσεων Λυμπέρης πριν κελίσουν, ίσως έχει συλλεκτική αξία στο μέλλον. Το κρατώ στην αποθήκη μου λοιπόν και βλέπουμε! :)