Να πω ότι με ενθουσίασε, θα πω ψέμματα.
Λοιπόν, αρχικά είναι δώρο της πεθεράς. Είχε δει που παίδευα στα αγγλικά το νησί και σου λέει "του αρέσουν βιβλία που αρχίζουν από Νη-. Ας του το πάρω!" . Οι πεθερές συνήθως αγαπούν τους γαμπρούς, εκτός αν οι τελευταίοι ασχολούνται με λογοτεχνία. Εκεί μπορεί να υπάρχει σημείο τριβής. Ας υποθέσουμε όμως ότι η αγορά αυτού του βιβλίου δεν είχε εκδικητικό χαρακτήρα!!!!!
Σίγουρα είναι ένα τούβλο (604 σελίδες) με υπόθεση, και μάλιστα αναφέρεται στην "αγαπημένη" μας "συμπρωτεύουσα (τι κοτσάνα κι αυτή!). Η Θεσσαλονίκη λοιπόν ως κάδρο για ζωντανές ιστορίες (ας πούμε ζωντανές!), με ανθρώπους που πέρασαν δια πυρός και σιδήρου, από πολέμους, θύελλες και μπόρες. Το στόρυ γνωστό. Η συμβίωση πολιτισμών, οι απλοί άνθρωποι της γειτονιάς, βρέθηκαν στον εθνικιστικό αχταρμα του 20ου αιώνα και άλλοι "ψήθηκαν" άλλοι "έλιωσαν" άλλοι επιβίωσαν με πληγές, όλοι πάντως κουβάλησαν και κουβαλήθηκαν σε αλλονών πλάτες.
Τι το διαφορετικό έχει να πει η Hislop για μια χιλιοειπωμένη από άλλους ιστορία;;;;
Απολύτως ΤΙΠΟΤΑ! Κι όχι μόνο δε λέει παραπάνω, αλλά αφαιρεί κιόλας! Στέκεται ψυχρά πάνω από τα αίματα και τα σχολιάζει σαν ερευνητής μικροβιολόγος. Βλέπει τις πλάτες των ανθρώπων γιατί βαριέται; να πάει από μπρος να δει το θρήνο τους. Αποστασιοποιημένο, βρετανικό βλέμμα, ψιλοπροσπαθεί να "μεσογειοποιηθεί", μάταια όμως. Πιάνει τις ιστορίες με αποστειρωμένο γάντι, τις καθαρίζει και μετά τις βάζει πάλι στη βιτρίνα του παλμαρέ της. ΟΚ, θα πιάσεις μερικά χιλιαρικάκια αντίτυπα ακόμα, αγάπησες κι εσύ την Ελλάδα και τους καυμούς της, πάμε παρακάτω.
Να μη φανώ τραγικά κυνικός, αλλά θα μπορούσε να γράψει ένα ντοκυμαντέρ για την τηλεόραση, που τη συνήθισε κιόλας, αντί να μας παιδεύει με 600 σελίδες άνευρης, άψυχης, κρύας γραφής. Καλά είναι και τα ιστορικά, καλά και τα ερωτικά, καλά είναι και τα κουλουράκια με άχνη. Όλοι θα μιλήσουν πια για την έρμη αυτή πόλη και το παρελθόν της;;;;
Σταματώ εδώ γιατί μου τελείωσε η χολή και με κούρασε και το φτυάρι, μες στη ζέστη......
Καλή ανάγνωση. Das ist meine Meinung und ich bin ein Klugscheißer aber nicht!

Βιβλίο που το είχα υποσχεθεί στην κ.Δρακοπούλου..
Καλή ανάγνωση, αγαπητέ επισκέπτη του Colors Hotel και της νέας OBCZ.

Το περασμένο Σάββατο πήγα στο Colors, για να δω την έκθεση του Soul, ανεβαίνοντας πρός την ρεσεψιόν, εμφανίστηκε το ''Νήμα'', ευχάριστη έκπληξη γιατί ήθελα να το διαβάσω εδώ και καιρό. thank u Makailer, χαιρετισμούς στην πεθερά! ;)