καλό

το πήρα από την καλοκαιρινή συνάντηση Bookcrossing στη Σκύρο!Ευχαριστώ milou7

Περιγραφή
Σπάνιες στιγμές αληθινής ομορφιάς μέσα από υπέροχες σελίδες λογοτεχνίας, με έξυπνο χιούμορ, ευαισθησία και αγάπη για τη ζωή, σε μια αριστουργηματική αφήγηση με δύο πρόσωπα:
"Το όνομα μου είναι Ρενέ. Είμαι πενήντα τεσσάρων χρονών, χήρα, μικρόσωμη, στρουμπουλή και άσχημη. Τα τελευταία είκοσι εφτά χρόνια είμαι η θυρωρός του κτιρίου στην οδό Γκρενέλ 7, ενός όμορφου μεγάρου, που χωρίζεται σε οκτώ μεγάλα υπερπολυτελή διαμερίσματα. Δε σπούδασα, ήμουν πάντοτε φτωχή, διακριτική και ασήμαντη. Ανταποκρίνομαι όμως τέλεια σε ό,τι η κοινωνία πιστεύει ως υπόδειγμα θυρωρού πολυκατοικίας· κανείς δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι γνωρίζω πολύ περισσότερα από τους πλούσιους αλαζόνες".
"Το όνομα μου είναι Παλόμα. Είμαι δώδεκα χρονών και μένω στην οδό Γκρενέλ 7, σ' ένα αρχοντικό διαμέρισμα. Εντούτοις, παρά την καλοτυχία και τα πλούτη, από πολύ καιρό ξέρω ότι ο τελικός προορισμός μου είναι η γυάλα με τα ψάρια. Πώς το γνωρίζω; Τυχαίνει να είμαι έξυπνη. Εξαιρετικά έξυπνη, μάλιστα. Γι' αυτό έχω πάρει την απόφαση μου· στο τέλος της σχολικής χρονιάς, τη μέρα των γενεθλίων μου, στις 16 Ιουνίου, θ' αυτοκτονήσω".
Δύο ηρωίδες διαφορετικές μεταξύ τους, με κρυμμένους εσωτερικούς κόσμους και ανείπωτα μυστικά, που θα αποκαλυφθούν με την άφιξη του κυρίου Όζου, ενός καλλιεργημένου και πλούσιου Γιαπωνέζου.

Προσοχή : Spoilers!!

Λοιπόν αυτό το βιβλίο με εκνεύρισε πάρα πολύ. Μου κάνει δήθεν. Δήθεν διανοουμενίστικο, δήθεν κουλτουριάρικο, δήθεν βαθυστόχαστο. Αδυνατώ να καταλάβω γιατί έγινε best seller στη Γαλλία αλλά όπως λέει και μια κριτική που βρήκα εδώ οι Γάλλοι μάλλον είναι δήθεν. Οι ήρωες του βιβλίου είναι εξωπραγματικοί. Όσο στερεοτυπικός και βαθιά κοινωνικά ταξικός κι αν γίνομαι, μία θυρωρός αριστοκρατικής πολυκατοικίας του Παρισιού, από θεόφτωχη αγροτική οικογένεια της επαρχίας, δεν μπορεί να έχει γνώση και γνώμη για όλη την Παγκόσμια Ιστορία, Επιστήμη και Τέχνη. Και όταν λέω όλη εννοώ όλη! Κυρίως για τη λογοτεχνία, αλλά και για τη φιλοσοφία, τη ζωγραφική, την Αρχιτεκτονική, τον Κινηματογράφο, τη Μουσική, τη Γαστρονομία ακόμα και για τη Θεολογία! Και όλα αυτά με τον αιώνιο φόβο να μην ανακαλύψουν την πνευμ,ατική ανωτερότητά της, οι μεγαλοαστοί κουφιοκέφαλοι που σχεδόν αγνοούν ταξικά την ύπαρξή της. Και δε φτάνει που υπάρχει ένας τέτοιος εξωπραγματικός χαρακτήρας στο βιβλίο, η συγγραφέας τον διχοτομεί και τον βγάζει επί δύο: υπάρχει και το alter ego της, ένα δωδεκάχρονο δυστυχισμένο κορίτσι κόρη ενός σοσιαλιστή υπουργού που παρατηρεί και κρίνει τη ματαιοδοξία των ανθρώπων και των καταστάσεων γύρω της με τη σοφία ενός υπερήλικα αλλά με την επαναστατικότητα της εφηβείας που θέλει να βάλει φωτιά στο σπίτι της και να αυτοκτονήσει. Το κερασάκι στην τούρτα είναι ο Ιάπωνας ηλικιωμένος κύριος που μετακομίζει στην πολυκατοικία και αποτελεί τον καταλύτη να γνωριστούν και να φανούν λίγο πιο ανθρώπινοι και κοινωνικοί οι δύο παραπάνω χαρακτήρες να αναπτυχθούν σχέσεις - ίσως και γεροντοέρωτας- και να νιώσουν ότι δεν είναι μόνοι τους μέσα στον πνευματικά "κατώτερο" και φαινομενικά αριστοκρατικό κόσμο γύρω τους. Το όλο βιβλίο αποδίδει έναν αέρα εστετισμού και μία προσπάθεια αναγωγής της πνευματικής ανωτερότητας στη γνώση της υψηλής τέχνης και επιστήμης. Εν μέρει αποτελεί και έναν ύμνο στην Ιαπωνική κουλτούρα και τρόπο ζωής (την οποία προσωπικά βαριέμαι ατελείωτα) με άμεση σύγκριση με την κενότητα της γαλλικής κουλτούρας και αριστοκρατισμού (την οποία επίσης βαριέμαι). Και πάνω που πάει να ανθίσει το ειδύλλιο ή τέλος πάντων κατά κάποιον τρόπο η ανθρώπινη επαφ'ή μέσα στο βιβλίο και αποφασίζω να το διαβάσω και να μην το αφήσω στη μέση (γιατί είμαι παιδί που του αρέσουν τα ροζ best seller όταν είναι καλογραμμένα) το βιβλίο για να μείνει πιστό στη βασική αρχή της υψηλής λογοτεχνίας καταλήγει σε ένα επί τούτου unhappy end με το θάνατο της βασικής πρωταγωνίστριας, μόλις τη στιγμή (που για μένα τουλάχιστον), η ζωή της απέκτησε κάποιο νόημα (γιατί δε θεωρώ νόημα και σκοπό την Τέχνη από μόνη της). Στα διάλα!

Ήρθε η ώρα το βιβλιαράκι να γυρίσει στη φυσική του ζώνη, στο θέατρο coronet, όπου η ευγενέστατη milou7 είχε την καλοσύνη να καλέσει τους bookcrossers στην παράσταση "Ανδρική νοημοσύνη- οξύμωρο". Θα το στείλω με την γυναίκα μου και την κουμπάρα μου (cardilian και nan12 αντίστοιχα), την αγάπη μου και τις ευχές μου για μια επιτυχημένη σεζόν σε κάθε επίπεδο.

~~~~~ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ~~~~~
Καλωσήρθες στο BookCrossing! Γράψε αν θες ένα μικρό σχόλιο για το πού και πώς βρήκες το βιβλίο. Δεν χρειάζεται να γραφτείς στο site για να γράψεις σχόλιο παρακάτω - μπορείς να παραμείνεις ανώνυμος!
Διάβασε το βιβλίο, αν θέλεις, και μετά βοήθησέ το να συνεχίσει το ταξίδι του αφήνοντάς το κάπου (σε ένα παγκάκι, σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο, στο προαύλιο του σχολείου, στο τραπεζάκι μιας καφετέριας, κλπ.) για να το βρει κάποιος όπως το βρήκες κι εσύ. Μπορείς ακόμη να το χαρίσεις σε κάποιον φίλο σου!
Μπορείς να συναντήσεις άλλους Έλληνες BookCrossers στο Ελληνικό Φόρουμ του site για να σου εξηγήσουν ό,τι χρειάζεσαι να ξέρεις. Επίσης μπορείς να ρίξεις μια ματιά στον Ταξιδιωτικό Οδηγό BookCrossing και στο Ελληνικό Bookrossing wiki που θα σου λύσουν κάποιες απορίες για τη λειτουργία του site.

Για να αφήσεις σχόλιο (αρχικά να με ενημερώσεις ότι βρήκες το βιβλίο!), γράψε (επάνω αριστερά στο "Enter a BCID") τον κωδικό αριθμό που βρίσκεται στην ετικέτα μέσα στο βιβλίο, και πάτα "Go".
Ευχαριστώ, και καλή ανάγνωση!
Καλό ταξίδι βιβλιαράκι!



~~~~~ FOR THE NEXT READER ~~~~~
Welcome to BookCrossing! Write if you want a short entry about how and where you found this book. You don’t have to register to this site to do so, you can remain anonymous.
Read the book if you wish and then help it continue its trip by leaving it in a public place (a bench, a coffee-shop table, a phone booth etc) for someone to find it the same way you did. You may even give it to a friend to read!