Λίγα λόγια για το μυθιστόρημα:

Ο Παύλος έκλεβε τους Νομπελίστες ποιητές, άλλαζε λέξεις, φράσεις, νοήματα, κι έτοιμο το διαφημιστικό. Η υψηλή λογοτεχνία στην υπηρεσία του πελάτη. Όχι πια. Από τότε που η κυβερνητική οδηγία υποχρέωσε τα βιβλιοπωλεία να μην τοποθετούν στα ράφια τους ποίηση, δεν είχε από πού να εμπνευστεί.

Αυτό ήταν μόνο ένα από τα αλλεπάλληλα νέα μέτρα της κυβέρνησης. Μέτρα για την ενίσχυση της παραγωγικότητας. Προϊόντα νοσηρής φαντασίας. Οι πλούσιες συνοικίες άδειαζαν, οι φτωχές ασφυκτιούσαν.

Ποιος ο ρόλος του Ινστιτούτου, του μυστηριώδους συμμάχου της κυβέρνησης, σε όλα τούτα; Η Δανάη μπλέκεται με το Ινστιτούτο, θέλει να μάθει τι τους κρύβουν. Ζητά τη βοήθεια του Παύλου και η ιδιόμορφη σχέση τους ξεκινά. Τα αλλεπάλληλα νέα μέτρα οδηγούν το ζευγάρι στο περιθώριο. Μοναδική τους διέξοδος να λύσουν το γρίφο του Ινστιτούτου.

Στο γαϊτανάκι της πλοκής συμμετέχουν ακόμη ο Άρης (ο σύγχρονος πειρατής), ο κύριος Πικρός ή Νυφίτσας (ο καλύτερος στρατολόγος του Ινστιτούτου), ο Τέο (το συνταξιοδοτημένο παιδί των λουλουδιών με τα "μαγικά ξόρκια"), η Μαρία και ο Ιάσονας (που έχουν εμμονή με τα ομαδικά σπορ του Μαρκήσιου ντε Σαντ).

Ένα νουάρ μυθιστόρημα-ταξίδι από τον θείο Μαρκήσιο μέχρι το φετιχισμό του εμπορεύματος, όπου αποκαλύπτεται κάτι στο οποίο αποδίδονται υπερφυσικές ιδιότητες. Ένα φετίχ. Μια ελπιδοφόρα ρομαντική ειρωνεία.

Το «Φετίχ» ξεκίνησε το ταξίδι του με την Tiffany1972.
Λοιπόν, ας πούμε ότι ο μέγιστος χρόνος ανάγνωσης είναι 1 μήνας.

Η λίστα του Bookray είναι:
Tiffany1972
Kermit60
taxidiarikopoul
karjim
eleftherita

Δεν ξέρω αν πρέπει να γράψω κάτι άλλο. Να γράψω ότι η λίστα είναι ακόμα ανοικτή. Όποιος ενδιαφέρεται δίνει σήμα και μπαίνει. Ακόμα και πριν από Kermit60 & karjim οι οποίοι προτιμούν να πάρουν το βιβλίο προς καλοκαιράκι.
Αυτά…

Ευχαριστώ πολύ, καλή ανάγνωση.
Αναμένω τα σχόλιά σας με αγωνία…

Μου το έδωσε ο ίδιος ο συγγραφέας πριν 1 βδομάδα περίπου.

Το τελείωσα χτες μέσα στη μέρα.
Μου φάνηκε λίγο παράξενη και αρκετά τραβηγμένη η πλοκή του, αν και, για να πω την αλήθεια, ήδη με είχε προετοιμάσει γι' αυτό ο αγαπητός Βαγγέλης.
Περιγράφει μια ζοφερή πραγματικότητα, όπου καταδικάζεται η ποίηση, η δημιουργικότητα, η φαντασία και τα όνειρα.
Το τέλος, επίσης, παρόλο που είναι ονειρικό, με άφησε και ολίγον μετέωρη...

ΚΡΙΤΙΚΗ:
Τον συγγραφεα τον παρακολουθουσα στο μπλογκ του τις εποχες που ηταν πιο δραστηριος μπλογκερ. Ανθρωπος με ενδιαφερουσες αποψεις και εντονα πολιτικη ματια που φαινεται και στα βιβλια του. Προσπαθει να κανει κατι διαφορετικο, πραγμα αξιεπαινο όμως δεν ειμαι σιγουρος οτι το εχει. Η γραφη του βελτιωμενη απο το προηγουμενο βιβλιο του, πραγμα καλο γιατι δειχνει διαρκη προσπαθεια, αλλα χωρις πραγματικο βαθος. Σαν προσπαθεια σιγουρα αξιολογη αλλα το αποτελεσμα λογοτεχνικα δυστυχως χλιαρο.
(ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΧΡΗΣΤΗΣ)

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Ο Βαγγέλης Μπέκας γεννήθηκε στην Πρέβεζα. Η πρώτη του δουλειά ήταν να πηγαίνει παραγγελίες λουλουδιών σε σπίτια με ωραίες κυρίες. Από τότε μεγάλωσε αρκετά, σπούδασε Μηχανικός Παραγωγής και Διοίκησης στο Πολυτεχνείο Κρήτης, κι αμέσως μετά ΜΜΕ. Στη συνέχεια εργάστηκε σε έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ, ενώ το 2009 τον βρήκε να εργάζεται στη τηλεόραση του ΣΚΑΪ. Δραστηριοποιείται στις καλλιτεχνικές ομάδες Barouak και Βιντεοποίηση, ενώ ξεσπαθώνει δημιουργικά στο www.barouak.blogspot.com

Θα το δώσω στην Kermit60, στη μηνιαία συνάντηση των Αθηναίων bookcrossers.

το βιβλίο βρίσκεται σε μένα και περιμένει τη σιερά του να διαβαστεί !!

Το βιβλίο το διάβασα μέσα σε μια ημέρα ταξιδεύοντας προς Ναύπλιο.
Ομολογώ ότι δεν το κατάλαβα και πολύ καλά, με αφήνει με ερωτηματικά πολλά,
γιατί η ζωή δύο παιδιών και οι ιστορίες τους νάχουν τόσα μα τόσα ζοφερά σχόλια
για τα ερωτιτκά τους και τα γύρω δρωμενά τους.

Γιατί παρουσιάζεται σαν φανταστικό ή αστυνομικό ή εγώ δεν κατάλαβα το βιβλίο.

Όλο το σκηνικό νομίζω ότι άξιζε μιας διαφορετικής ματιάς και όψης πιο νορμάλ πιο δεμένη
χωρίς τόσα σκαμπανεβάσματα.

Νομίζω ότι το τέλος είναι λίγο έως πολύ απότομο και χωρίς να μπορεί να δώσει μια
απάντηση στα όσα μέχρι εκείνη τη στιγμή διαδραματίζοντα.
Πάντως κυκλοφορεί μια εποχή που ίσως να φτάσουμε και μεις εκεί με τα οικονομικά μας...

Πήρα το βιβλίο στη συνάντηση των Αθηναίων και θα το ξεκινήσω σύντομα. Ίδωμεν.

Το βιβλίο ξεκινάει με πολλές υποσχέσεις. Ως νουάρ μυθιστόρημα, ως ζοφερό μελλοντολογικό θρίλερ. Στην πορεία όμως κάπου χάθηκε. Έγινε χαοτικό και χωρίς σκοπό. Το δε τέλος έμοιαζε εντελώς ξεκάρφωτο παρότι προσπαθούσε να γίνει ονειρικό.
Διαβάζοντας το βιβλίο, μου δημιουργήθηκε η αίσθηση ότι εκείνο που χρειαζόταν ο συγγραφέας ήταν η γνώμη μερικών καλών φίλων που θα διάβαζαν τα κεφάλαια και θα τον απέτρεπαν ή θα τον ενίσχυαν να συνεχίσει ανάλογα στην πλοκή. Σε αρκετά σημεία το βίωσα αυτό το λεπτό σημείο. Ενώ το ταλέντο της γραφής είναι παρόν, η διήγηση στρωτή και χωρίς να κουράζει, γίνεται ένα μπραφ και οι γραμματοσειρές αποχρωματίζονται ως δια μαγείας.

Το βιβλίο θα παραδοθεί χέρι με χέρι στον karjim στο 6ο μυθικό συνέδριο μας στη Λιβαδειά μεταξύ γλεντιών, καφέδων και σουβλακίων.
Καλή ανάγνωση, μυθικέ karjim!

Τελικά το βιβλίο έφτασε στα χέρια μου μόλις την περασμένη Κυριακή, δυστυχώς μετά την καλοκαιρινή μου ανάπαυλα, όπου είχα περισσότερο χρόνο για διάβασμα. Παρόλα αυτά επειδή είναι ρινγκ θα προσπαθήσω να μην το αργήσω πάρα πολύ. Ευχαριστώ!

Μάλλον φταίει η μικροαστική μου καταγωγή που με κάνει να διαβάζω γρήγορα τα ρινγκ που μου έρχονται στα χέρια μου. Το διάβασα λοιπόν και παρόλο που θα ήθελα να πω τα καλύτερα σε έναν δυνάδελφο bookcrosser, είμαι υποχρεωμένος να πω την αντικειμενική - υποκειμενική μου γνώμη χωρις στρογγυλέματα και υπερβολικές ευγένειες.
Κατ' αρχάς δε διαβάζω λογοτεχνία του φανταστικού, δεν είναι το είδος μου. Αυτό δε δικαιολογεί απαραίτητα τη γνώμη μου διότι έχω διαβάσει εξαιρετικά βιβλία φαντασίας και μου άρεσαν. Εδώ δυσκόλεψαν λίγο τα πράγματα. Το θέμα εξ αρχής μου φάνηκε ενδιαφέρον. Το περίεργο ημιολοκληρωτικό καθεστώς που είναι προσανατολισμένο στην εμποροποίηση των πάντων μου άρεσε σαν ιδέα. Η εκμετάλλευση του χρόνου των ονείρων ως εν δυνάμει διαφημιστικού χρόινου για προώθηση της ανάπτυξης και της εμπορικής αξιοποίησης εξακολουθεί να μου φαίνεται ως πολύ καλή ιδέα για ένα βιβλίο. Το αντίβαρο που είναι η παιδεία και μάθηση μου φάνηκε λίγο ευγενές σαν σύλληψη αλλά αδύναμο στην τεκμηρίωση. Γενικά το πρόβλημά μου δεν ήταν τόσο το ΤΙ λέει το βιβλίο όσο το ΠΩΣ το λέει, το ΠΩΣ το περνάει στον αναγνώστη.
Η γραφή ήταν κινηματογραφική. Είχα ανά φάσεις την εντύπωση ότι ο συγγραφέας σκηνοθετούσε την ταινία που ήθελε να γυρίσει. Με περιπέτεια, σασπένς, σκηνές δράσης. Ήθελες σαν αναγνώστης να δεις τι θα γίνει παρακάτω, χωρίς όμως να απολαμβάνεις εντελώς αυτό που διάβαζες εκείνη τη στιγμή. Ένα βιβλίο που έβαζε το Λόγο και τη Λογοτεχνία ως κάθαρσή του, χρησιμοποίησε το λόγο διεκπεραιωτικά -όχι κακά- για να πει μία υπόθεση. Δε με τράβηξαν οι ήρωες, δεν μπόρεσα να ταυτιστώ, δε με έπεισαν για τα κίνητρά τους. Θα μου πεις είναι fantasy το βιβλίο δύσκολα μπορείς να ταυτιστείς. Συμφωνώ αλλά και ο Σαραμάγκου fantasy έγραψε στην τριλογία του, αλλά σε έπαιρνε μέσα και ζούσες την κάθε στιγμή. Αυτό δεν το κατάφερε το βιβλίο. Πιστεύω ότι ένας ταλαντούχος σκηνοθέτης θα έκανε πολύ καλή δουλειά με αυτό το βιβλίο ως πρώτη ύλη. Αλλά το ίδιο το βιβλίο λογοτεχνικά δε με έπεισε για την ιστορία και τα μηνύματα που ήθελε να περάσει.
Ζητώ συγγνώμη για την κριτική μου αλλά ελπίζω πραγματικά ότι ο φίλος Βαγγέλης θα κάνει πολύ καλύτερη δουλειά σε επόμενο βιβλίο, αν μπορέσει να φύγει από την ιστορία που έχει στο μυαλό και θέλει να την πει και μπει μέσα στο βιβλίο του σαν ένας από τους ήρωες. Ευχαριστώ πάντως για την τιμή και την υπομονή σου.
Θα επικοινωνήσω με eleftherita.

Το Φετίχ είναι στη Θεσσαλονίκη! Το έλαβα χθες ταχυδρομικώς από τον karjim. Άφησα στην άκρη ένα δυσκολούτσικο βιβλίο και ξεκίνησα να το διαβάζω την ίδια μέρα. Ομολογώ η πλοκή με συνεπήρε και δεν θα το άφηνα εάν δεν είχα άλλες υποχρεώσεις. Έχω διαβάσει το μισό και έχω αγωνία να δω τι θα γίνει στη συνέχεια.
Έχει γρήγορη πλοκή, κινηματογραφικές σκηνές, εκφράζονται πολιτικοποιημένες απόψεις που συνδέονται με την κατάσταση που βιώνουμε, η γλώσσα είναι εύκολη και διαβάζεται γρήγορα. Ωστόσο έχει ένα στοιχείο "αμερικανιάς" θα έλεγα με άνευ λόγου σεξ και βία, αλλά φαντάζομαι ότι με αυτή τη μέθοδο θέλει ο συγγραφέας να δώσει μία πιο σκοτεινή ατμόσφαιρα. Δεν σας κρύβω ότι όταν το διάβαζα (το πρώτο μισό τουλάχιστον) είχα εικόνες από την ταινία Fight Club.
Δεν έχω ολοκληρωμένη άποψη ακόμα, αυτά προς το παρόν!

Μου άρεσε πολύ το υπερφυσικό της πλοκής, γενικά με ενθουσιάζει το φανταστικό στοιχείο. Η αλήθεια είναι ότι έχασα λίγο το νόημα όλων όσων συμβαίνουν στους ήρωες στο τέλος και τα ερωτήματά μου παρέμειναν αναπάντητα, αφήνοντάς μου μια μικρή απογοήτευση. Αυτό ίσως είναι θετικό, βέβαια, γιατί οι εικόνες μου έχουν καρφωθεί από χθες στο μυαλό.
Θα το συστήσω σε φίλους που ξέρω ότι θα τους αρέσει!
Ευχαριστώ πολύ που το μοιράστηκες μαζί μας Βαγγέλη, καλή συνέχεια στο συγγραφικό σου έργο!

Μόλις έλαβα το βιβλίο μέσα σε ένα δέμα από Θεσ/νίκη! Ήταν πολύ ευχάριστη η έκπληξη! Θα το διαβάσω όσο πιο σύντομα μπορώ και θα το αφήσω να πάει παρακάτω.