Δεκέμβριος 2008: Πορείες και συνθήματα. Μια μεγάλη φωτιά σε μια μεγάλη σχολή. Και μια φράση που εκτοξεύεται με δύναμη: Απόψε δεν έχουμε φίλους.
Οκτώβριος 1981-1989: Ένας ανυποψίαστος -μα αποφασισμένος- ιστορικός ερευνά το απαγορευμένο θέμα των δωσίλογων και τις γερμανοφασιστικές οργανώσεις στην πόλη της Θεσσαλονίκης.
Από παντού, πέφτουν να τον φάνε.
1934-1944: Ναζιστική Γερμανία, κατεχόμενη Θεσσαλονίκη. Εβραίοι, Έλληνες, Γερμανοί. Μαυραγορίτες, κατηχητικά, φυλακές και συσσίτια. Προδότες και πατριώτες.

Ένα μυθιστόρημα για τρεις γενιές Ελλήνων που προσπαθούν να ζήσουν τη ζωή τους, την ώρα που η Ιστορία δείχνει τα δόντια της.
Γονείς και παιδιά, φοιτητές, μαθητές, πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, μπακάληδες και αλάνια, γιαγιάδες και υπάλληλοι, συνδικαλιστές και ουδετερόφιλοι μαθαίνουν μια και καλή πως πρώτα κοιτάς πού χύθηκε το αίμα σου και ύστερα διαλέγεις πλευρά.
Ποια είναι η σωστή και ποια η λάθος απόφαση, όταν ο κόσμος γύρω καίγεται;
Πώς τσακίζεται η θεωρία στην πράξη;
Και ποιος μας βεβαίωσε, παρακαλώ, πως αυτή η χώρα ποτέ δεν πεθαίνει;

[εκδόσεις Μεταίχμιο]

Το βιβλίο το είχα αγοράσει με αφορμή το 5ο ελληνικό συνέδριο bookcrossing ("Demek"), αλλά δεν θυμάμαι αν το διάβασα πριν ή μετά. Όποτε όμως και να το διάβασα, τα θέματα τώρα είναι δύο: α) Ξέχασα να το καταχωρίσω τότε στο bookcrossing, κι έρχομαι τώρα μετά από ένα εξάμηνο να κάνω την καταχώριση, β) Θυμάμαι ότι μου άρεσε πάρα πάρα πολύ και ότι τελείωσα την ανάγνωσή του σε ένα λεωφορείο του ΚΤΕΛ διαβάζοντας με τις ώρες, εγώ που δεν συνηθίζω να διαβάζω εν κινήσει.

Απελευθέρωση του βιβλίου στη Λιβαδειά κατά τη διάρκεια του 6ου ελληνικού συνέδριου bookcrossing ("Μυθικό" συνέδριο).