Als Pool van 25 voor 25 jaar onschuldig opgesloten in een werkkamp in Siberie. Het is 1940 als Slavomir Rawicz de lange tocht naar Siberië maakt, dwars door de sneeuw en terwijl om hem heen velen sterven. In het kamp besluit hij dat hij moet vluchten. Samen met de vrouw van het kamphoofd, die er een kinderlijk genoegen in heeft om hem te helpen, beraamt hij zijn ontsnapping.

Samen met zes anderen begint hij aan de werkelijk barre tocht die hen uiteindelijk naar India zal brengen. Het is een ongelofelijk verhaal, alsof het uit de grote duim van een avonturenverteller is gezogen. De ontberingen worden op een prachtige manier beschreven en nooit, maar dan ook nooit heeft de schrijver zelfmedelijden. Uit elke dag lijkt hij positieve elementen te kunnen pikken. Het idee dat het allemaal echt gebeurd is, maakt het een nog mooier verhaal.