Rewind
Συγγραφέας: ( Ξυλούρη Μαρία )


ISBN: 960-219-221-4

Τον λένε Πέτρο,αλλα καποιοι τον φωνάζουν Μέι Ντέι, όνομα που του έδωσε η μητριά του, πρίν πέσει σ'έναν άγρυπνο ύπνο που κράτησε χρόνια. Η μητριά του Πέτρου είναι ζωντανή. Αλλά, κυρίως νεκρή. Κι ο Πέτρος πρέπει να το πει στον πατέρα του, γιατί αυτή η ιστορία έχει παρατραβήξει. Κι εξάλλου, η μητριά του δεν μπορεί να είναι το ίδιο σημαντική με τη μάνα του, μια γυναίκα που πνίγεται σ'αιώνιο ριπλέι, έτσι; Όμως, τι είναι τελικά σημαντικό; Και τι είναι όπως νομίζει ο Πέτρος οτι είναι;

Bookring!

panost!
tasa!
strangeEmily!
okyrhoe!
pengman!
panselin!
ronsar!
ROBBERGIRL!
mei-ko!
helen100!
elenimix!
tigressaki!

Luz de Luna! θα σχολιάσει το βιβλίο γιατί έχει το δικό της αντίτυπο!


mafaldaQ! θα σχολιάσει μόνο έχει το δικό της αντίτυπο!!

Το τρένο ξεκινά με εμένα άλλη μια φορά στο τιμόνι και είναι πραγματικά κάτι που μου συμβαίνει για δεύτερη φορά ,το δυστύχημα σκέφτομαι είναι ότι είναι φίλοι ρε παιδί μου και ο Karjim με τα Πικρά Κεράσια και η travellinglight με το Rewind.

Τώρα τι θα γράψω, η πρώτη φωνή μέσα μου, η δεύτερη μα κάτσε βρε παιδί μου πώτα να το διαβάσεις, ας ξεκινήσω λοιπόν γιατί έρχεται ο panost να το πάρει!!

Μα τι είναι ετούτο που βρίσκομαι, απίστευτο μου φαίνεται, μιλάει με την ίδια εκείνη γλώσσα τη διαφορετική σαν της κόρης μου, ναι το τόλμησε στο πρώτο της κιόλας βιβλίο να μην είναι γλυκανάλατο,νάχει ένα δικό του αέρα,μια δική του ξεχωριστή φωνή.
Καταπληκτικό για να το καταλάβω χρειάστηκε να το διαβάσω δύο φορές για να βρω την αναπνοή μου ξανά, για να ξεθολώσω το κεφάλι μου από τις σκηνές που έξησε διαβαζοντάς το.
Ναι πρέπει να φτάσεις στο τέλος για να ξεκινήσεις να το αντιλαμβάνεσαι ,ναι είναι ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί γιατί έχει κάτι να πει διαφορετικό , γιατί είναι πραγματικό και δεν φοράει στολίδια ,δεν τα χρειάζεται εξάλου.

θα μείνω στις σημειώσεις και θα της πω ευχαριστώ για τους τίτλους των τραγουδιών που παραθέτει,με δυσκόλεψαν λίγο να τα βρω αλλά το άξιζαν.
Χαίρομαι που έχω την τιμή να γνωρίζω τη συγγραφέα και είναι αυτές οι στιγμές που αξίζουν στο bookcossing.

Φεύγει σήμερα για τον panost και περιμένω την Τάνια να μου φέρει το δεύτερο αντίτυπο μου για να φυλάξω στη βιβλιοθηκούλα μου, ελπίζοντας να το δω και με υπογραφή μόλις σηκωθώ:))
Μαρία μου σου εύχομαι καλή συνέχεια ,επίζοντας σε πολλά βιβλία ακόμη!

Μαρία μου σου εύχομαι καλοτάξιδο και γρήγορα να μας έρθει και το δέυτερο!!

Το βιβλίο ήρθε στα χεράκια μου. :)

Ένας άντρας, δύο γυναίκες. Ένα αίσθημα; Και ο γιος να αφηγείται τα γεγονότα με τον δικό του εξίσου ευαίσθητο ψυχισμό. Γιατί κατηγορούν τον πατέρα του ότι σκότωσε τη μάνα του; Γιατί κατηγορούν τον πατέρα του ότι αγαπά ένα πτώμα, την σε κωματώδη κατάσταση μητριά του;Μήπως η απολύτρωση παίζει τον πρωταγωνιστικό ρόλο; Η γραφή είναι κατπαληκτική, πηγαία και αυθεντική. ΠΟτέ δεν έχω ξανασυναντήσει τόσο έτοιμο συγγραφέα από το πρώτο του κιόλας βιβλίο. Φοβάμαι τα επόμενα είναι η αλήθεια. Γράφει μεστά, απλά, καθημερινά κι όμως τόσο συναισθηματικά, τόσο βαθιά, τόσο λυτρωτικά. Αξίζει να διαβαστεί ξανά και ξανά. Άλλος είναι ο πρωταγωνιστής τελικά κι όχι ο αφηγητής (άσε που υπάρχουν εναλλαγές από το πρώτο στο τρίτο πρόσωπο αφήγησης όπου το κείμενο είναι τόσο ρέον και ενιαίο που αργά διαπιστώνεις ότι άλλαξε ο αφηγητής!!!). Μπράβο Μαρία.

Το έλαβα χθες...!

Πολύ εύκολο στην ανάγνωση (βασικό στοιχείο για εμένα), αν ξεπεράσεις το καταθλιπτικό της υπόθεσης μπορεί να βγει κ σε μια μέρα (εμένα τουλάχιστον με επηρέασε).

Στο μισό πρώτο μέρος επαναλαμβανόταν συνεχώς κ το έβρισκα αρκετά κουραστικό να ακούω τα ίδια πράγματα με άλλα λόγια, άσε που πίστευα ότι "εδώ κολλάει ο τίτλος του βιβλίου". Αν και στο δεύτερο μισό (μετά το θάνατο) δεν έπαψε να επαναλαμβάνετε άρχισα να το βρίσκω πιο ενδιαφέρον και γι αυτό το τελείωσα μέσα στις 8 ώρες του ταξιδιού μου... (ύπνος δεν συμπεριλαμβάνετε), όπου ανακάλυψα βέβαια που κολλάει κ ο τίτλος του βιβλίου.

Αν δεν ήταν τόσο καταθλιπτικό μπορεί να του είχα βάλει καλύτερη βαθμολογία.

NEXT

Λοιπόν, είμαι κι εγώ από αυτούς που θα σχολιάσουν το βιβλίο γιατί έχουν το δικό τους αντίτυπο. Επειδή όμως το τελείωσα σήμερα και οι σκέψεις μου είναι λίγο σκόρπιες (και πότε δεν ήταν;) θα του ξαναρίξω μια ματιά και θα επανέλθω αύριο που θα τα έχω φρέσκα.

edit 3 Νοεμβρίου: Πότε πέρασε ο καιρός... το είχα ξεχάσει, ή μάλλον νόμισα πως είχα γράψει εδώ, έχοντας ήδη στο μυαλό μου τί να γράψω...

Τώρα επειδή έχει περάσει αρκετός καιρός, αυτό που μπορώ να γράψω είναι περισσότερο η αίσθηση και τα συναισθήματα που μου προκάλεσε το βιβλίο, παρά κάποιες λεπτομέρειες σχετικά με τα πρόσωπα. Η αίσθηση λοιπόν ήταν ότι έβλεπα κάποιο έργο θεατρικό, από αυτά τα κάπως λιτά και σκοτεινά, όπου οι σχέσεις των ανθρώπων είναι ηλεκτρισμένες και νιώθεις την ένταση στους διαλόγους των ηθοποιών να περνά μέσα σου. "Το σκοτάδι συνηθίζεται, είναι απλώς μια λιγότερο φωτεινή κατάσταση", είναι μια φράση που μου έμεινε. Πραγματικά ένοιωθα ότι ήμουν στο σκοτάδι για ένα μεγάλο μέρος του βιβλίου, καθώς προσπαθούσα να καταλάβω κάποια πράγματα, ανάμεσα στα οποία και η παρουσία του "στοιχειού", της συγκατοίκου, που, όσο προχωρούσε το βιβλίο, μου άρεσε περισσότερο.
Τελικά: έντονη συναισθηματική φόρτιση, κλειστοφοβία, η αίσθηση ότι κάτι απειλητικό κρύβεται, αυτά είναι τα συναισθήματα που μου έχουν μείνει από το βιβλίο, πάνω από δύο μήνες μετά. Πάντως η επιρροή ήταν αρκετά έντονη, για όσες μέρες το διάβαζα, και συνεχίστηκε για μια-δυο μέρες μετά.

SPOILER: Δεν ξέρω αν αυτό φαίνεται παράξενο, αλλά κυρίαρχη θέση για μένα έχει η μητριά στην αφήγηση. Ο ύπνος-φυλακή, η αιώνια αναμονή, ο θάνατος που δεν είναι θάνατος. Αρκετά κλειστοφοβική κατάσταση, σε κάνει να θέλεις να ξεφύγεις, να λυτρωθείς. Η λύτρωση έρχεται με μια εικόνα που είναι για μένα από τις καλύτερες, (εδώ ξανα-ξεφυλλίζω) η στιγμή που περνά το τζάμι ανάμεσα στον Πέτρο και τη Φανή. Αυτή τη σελίδα διάβασα πολλές φορές και μου προκάλεσε την ίδια ευχαρίστηση.

Στα μείον:
Το μόνο που με κούρασε είναι η επαναλαμβανόμενη ένταση στις συζητήσεις πατέρα και γιου, που μου προκαλούσε ανυπομονησία. Διαβάζοντας τα προηγούμενα journal entries να πω κι εγώ για το τελευταίο κεφάλαιο, το οποίο όντως θα μπορούσε να παραληφθεί, χωρίς όμως να με έχει ενοχλήσει η ύπαρξή του. Αν και δίνει απαντήσεις και λύσεις, δεν θυμόμουν καν ότι υπήρχε.

Στα επιπλέον:
Είναι κάπως παράξενο να διαβάζεις ένα μυθιστόρημα που έγραψε ένας άνθρωπος που γνωρίζεις αρκετό καιρό, αλλά όχι αρκετά καλά. Νιώθεις ότι ανοίγεις μια πόρτα και μαθαίνεις κάποιες άγνωστες πλευρές αυτού του ανθρώπου. Δεν κρύβω ότι αναρωτιέμαι για κάποια στοιχεία κατά πόσο είναι αυτοβιογραφικά... αλλά καλύτερα να μιλήσω με την ίδια γι' αυτό!

Ευχαριστώ την *Kermit60* που με πρόσθεσε στην λίστα ανάγνωσης, την *tasa* που μου έστειλε το βιβλίο, και φυσικά την *travellinglight* που το έγραψε!

Μόλις τελειώσω το βιβλίο του karjim, ξεκινάω αυτό. Θα είναι το Bookring αριθμός 154, πάω για ρεκόρ....

'Εχω επικοινωνήσει με pengman για να παραλάβει το βιβλίο, μάλλον το επόμενο Σ/Κ.

(Σχόλια σε λίγο, όταν προλάβω να βρω χρόνο να τα καταγράψω εδώ.)
---------

Χθες παρεδώθει το βιβλίο στον pengman.

Χρωστάω τα σχόλια μου, έχω κρατήσεις σημειώσεις, θα επανέλθω σύντομα.

Μου το παρέδωσε κατ' οίκον η αγαπητή sismografos. Προς ανάγνωση!

Να πω τη μαύρη αλήθεια μου, δε μου έκανε κλικ το βιβλίο. Διάβασα λίγες σελίδες και δε μπορούσα να προχωρήσω.

Προσπαθώ να μην καταπιέζομαι.

Το βιβλίο θα πάει απλά στον επόμενο.

Μου το έφερε στα κάλαντα 2009 ο Pengman.

Το πήρα χθες από το meet-up μας στο Singles.

Δεν κατάφερα να το διαβάσω τελικά. Δεν ήθελα.

To πρώτο βιβλίο της Μαρίας Ξυλούρη είναι οπωσδήποτε καλογραμμένο. Ωστόσο το μέγεθός του (202 σελίδες) δε δικαιολογείται με τίποτα από την πλοκή του (και τον τρόπο με τον οποίο αυτή ξεδιπλώνεται). H ιστορία θα μπορούσε να εξαντλείται ικανοποιητικά σε 50 maximum σελίδες (μια νουβέλα θα ήταν ό,τι έπρεπε), ενώ τώρα η συγγραφέας αναμασάει διαρκώς τα ίδια και τα ίδια, κουράζοντας τελικά τον αναγνώστη. Πρόσωπα μπλέκονται χωρίς λόγο (αυτή η Στέλλα και η Στέφη πια!), μια μεταφορά χρησιμοποιείται μέχρις εξαντλήσεως (η ''συγκάτοικος'' με το ραμμένο στόμα), ενώ οι τίτλοι που παραπέμπουν σε στίχους τραγουδιών είναι συνήθως εκεί μόνο και μόνο για να κάνουν εντύπωση. Στα συν, όπως προείπα, η καλή χρήση της γλώσσας....

To βιβλίο θα επιστραφεί σήμερα στην κάτοχό του, Kermit60.

Θα επιστραφεί αύριο στην κάτοχό του.

το βιβλίο επέστρεψε σώο στα χέρια μου και σήμερα ξεκινά ένα διαφορετικό ταξίδι
πάει "δώρο " σε μια φίλη πολύ γλυκειά
http://www.facebook.com/lepetitmacaron.gr?ref=ts&fref=ts

όπως και τα προϊόντα της , αν δεν τα έχεις δοκιμάσει χάνεις, σήμερα πάω επίσκεψη στο
Δεσποινάκι , αφού το Σ/Κ καταβροχθίσαμε την πρώτη μας δεκάδα, σε ριπή οφθαλμού και τσακωνόμασταν για το ποιός θα πρωτοφάει και τι γέυση.

Ελπίζω να απολαύσει το ξεχωριστό αυτό βιβλίο και να της αρέσει και ίσως να θελήσει να το ταξιδέψει και η ίδια αργότερα!!

Καλή αναγνωση εύχομαι στη Δέσποινα και καλό ταξίδι στο βιβλίο!!

If you are new to BookCrossing & found this book and this site, Welcome!
You have in your hands a free gift. This book is yours to do with as you wish...read it, share it, keep it, pass it on!
I've registered this at BookCrossing.com so that I can keep up on where it goes, who reads it, and what they thought of it. I'd love to see an entry letting me know it is safe with you.
To get started, just enter the book's BCID number (you'll find it inside the book) at the BCID field (top of this webpage) and press Go!
If you like the BookCrossing concept, you might want to register yourself with a screen name. (but you can remain anonymous also and still journal this book), so that you can follow this book as it travels, and maybe release other books.
Thank you for picking up this book. Do with it as you please... read it, give it to a friend, keep it, release it in the wild - it's up to you. Enjoy!
Καλωσήρθες στο BookCrossing! Γράψε αν θες ένα μικρό σχόλιο για το πού και πώς βρήκες το βιβλίο. Δεν χρειάζεται να γραφτείς στο site για να γράψεις σχόλιο παρακάτω - μπορείς να παραμείνεις ανώνυμος!
Διάβασε το βιβλίο, αν θέλεις, και μετά βοήθησέ το να συνεχίσει το ταξίδι του αφήνοντάς το κάπου (σε ένα παγκάκι, σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο, στο προαύλιο του σχολείου, στο τραπεζάκι μιας καφετέριας, κλπ.) για να το βρει κάποιος όπως το βρήκες κι εσύ. Μπορείς ακόμη να το χαρίσεις σε κάποιον φίλο σου!
Μπορείς να συναντήσεις άλλους Έλληνες BookCrossers στο Ελληνικό Φόρουμ του site για να σου εξηγήσουν ό,τι χρειάζεσαι να ξέρεις. Επίσης μπορείς να ρίξεις μια ματιά στον Ταξιδιωτικό Οδηγό BookCrossing που θα σου λύσουν κάποιες απορίες για τη λειτουργί

Ηρθε δωρο σε ενα κοριτσιστικο απογευματινο τσάι με την Kermit60. Την ευχαριστω πολύ πολύ. Θα το διαβασω και θα το αφησω να παρει τον δρομο του