Op het Amsterdamse Barlaeus Gymnasium had David Samuels verkering met Naomi, een meisje dat precies zo was als hij: verantwoorde conversatie op de champagnefeesten van de elite in Oud-Zuid. Alleen maar nette mensen. Nu is David Samuels 21 en op zoek. Hij zoekt naar wie hij is. David is joods maar door zijn zwarte haren ziet hij eruit als een Marokkaan. Hoort hij bij de witte Hollanders of bij de mensen die ze allochtonen noemen? Hij zoekt naar wat hij later moet worden. Hoe kan David het respect winnen van zijn vader, de baas van het enige fatsoenlijke programma op de vaderlandse televisie? En hij zoekt de intellectuele negerin (met grote billen). Wordt David gelukkig van Rowanda, de Bijlmer-queen die met twee gouden tanden bijna zijn oor eraf bijt, of moet hij met Naomi zijn.

--------

In Oud-Zuid is alleen maar nette mensen codetaal. Iedereen weet dat je bedoelt: geen mensen die ze allochtonen noemen en vooral geen Marokkanen.
Om een sfeerbeeld te geven van Alleen maar nette mensen reist Robert Vuijsje van Amsterdam Oud-Zuid af naar Amsterdam Zuid-Oost.
Zie boektrailer

paperback, 286 pagina's Verschenen: februari 2008 Gewicht: 352 gram
Nijgh en Van Ditmar

(Er zitten enkele ranzige fragmenten in het verhaal)

---

Ray: Ray is klaar


AnnevO
koekiebak
franaloe
Frakke-Per
hoisvolbuukskes
Barbje
Fifna
Sonje
miertje
gerbie7
rroos
MarieBox
iiwi
wandering
Just-Mir
Xamantha
2000intentions
Linniepinnie (als laatste)<-- bij haar 21-04-2010 Ray is klaar

CONTROLLED RELEASE NOTES:

Alleen maar nette mensen zijn op weg naar AnnevO

--

Vandaag in de brievenbus, dankjewel Dettie! Ik zal deze eerst lezen.

Het boek is al weer uit. Ik vond het meevallen qua ranzig, eerlijk gezegd, want ik was door de reacties op alles voorbereid. Sommige beschrijvingen zijn best rauw, maar voor de "MTV-generatie" is het niet schokkender dan wat je in videoclips ziet voorbijkomen. Als ik het trailerfilmpje goed begrijp, is alleen het uiterlijk van David autobiografisch. Dat vind ik dan wel weer een geruststellende gedachte.
Ik weet niet of ik het het beste shockerende boek van het jaar vind, maar het was zeker geen naar boek om te lezen.

CONTROLLED RELEASE NOTES:

Per post op weg naar de volgende in de ring: koekiebak.

En de Nette Mensen zijn bij mij! Ik was verbaasd hoe mooi het boek eruit ziet. Had, de titel en inhoud indachtig een verfomfaaid exemplaar verwacht...
Dank je wel AnnevO, voor het opsturen. Er is nog één boek voor, daarna ga ik me hierop storten! :)

Dit was een interessante leeservaring. Raar idee dat er dicht bij huis werelden zijn waar je geen weet van hebt. Ik vond het soepel en geloofwaardig geschreven! Las als een trein.
Ik heb tot het einde toe op 'ranzige scenes' zitten wachten, maar ik ben ze niet tegengekomen. Begrijp me niet verkeerd, sommige (kelderbox-)scenes waren diep triest, maar naar mijn idee heel realistisch (helaas) en niet enkel geschreven voor het effect, dus functioneel.
Ik ben blij dat ik mee mocht lezen, dank je Dettie!
Op naar de volgende (als ik haar adres heb) :)

Ja die garagebox bedoelde ik o.a. als ranzige scenes, niet iedereen is er daar van gediend dus ik dacht ik meld het maar van tevoren, dat ze gewaarschuwd zijn.

En de nette mensen zijn op weg naar Franaloe!

Ik ben heel erg benieuwd...ga meteen lezen. Dank voor het opsturen en het ringen!

Hmmmm, moeilijk om hier een oordeel over te vellen. Het boek las erg makkelijk en het verhaal was vermakelijk, maar ik vond de onderscheidendheid in het taalgebruik en de stijl, die het boek prijswinnaar-waardig zou moeten maken, wel wat tegenvallen.
Verder moet ik kwijt dat het beeld van Amsterdam Zuid dat Vuijsje neerzet behoorlijk overdreven is. Het is niet dat ik me daar echt aan ergerde, ik snap wel dat het voor het verhaal duidelijk moet zijn dat er een enorme tegenstelling is (...) tussen Zuid en de Bijlmer, maar zo als in 'Alleen maar nette mensen' gaat het er nou ook weer niet aan toe. Voor zover ik dat tenminste heb ervaren tot mijn 18e -als afgekeurde gymnasiast (maar geen Barlaeus) op het Montessori Lyceum. Als dezelfde graad van overdrijving geldt voor de negers in de Bijlmer als voor de nette mensen in Zuid kan ik me goed voorstellen dat mensen zich daardoor in een hokje geplaatst voelen waar ze zich niet in thuis vinden horen (zie bv. Anousha Nzume in de Volkskrant van -ik geloof- 9 mei, en bij DWDD van 11 mei). Nzume maakt zich zorgen over de beeldvorming van mensen die, in haar geval, de Bijlmer niet kennen en door dit boek gaan denken dat 'het er in de Bijlmer echt zo aan toe gaat'. Mensen kennen immers de verhalen over kelderboxen en breezersletjes, lees dan 'Alleen maar nette mensen', en klaar ben je. Blijkbaar ben ik zelfs na al 11 jaar weg te zijn uit Amsterdam onbewust toch nog zo verbonden met Zuid, dat ik me eerder stoor aan het beeld van Zuid dat Vuijstje schetst dan dat ik het zie als fictie, dus deel van een verzonnen verhaal. Of ben ik misschien zelf zo'n 'net mens' dat alles maar zo makkelijk en goed voor elkaar heeft...?
Nog een laatste ding over de menselijke netheid in Zuid: dit was ook de buurt waar de meeste drugsbaronnen en witteboordencriminelen wonen, of woonden als ze al geliquideerd zijn. Klaas Bruinsma, Willem Endstra, Evert Hingst, Willem Holleeder en al hun vrinden zijn/waren zeker geen onbekenden in the hood...

Het boek reist door naar Frakke-Per, ook een Zuid-ganger. Ben benieuwd wat die van dit boek vindt.

De nette mensen zijn bij me gearriveerd - ben benieuwd naar het taalgebruik, en wat ik daar van kan leren.

Wat een slecht boek, zeg. Zeer karige personages - David is zo ongeveer zijn interesse voor zwarte vrouwen, plus wat onvermogen om te kiezen -, simpele, haast kinderachtige zinnen, sterke stereotyperingen. Alles in het boek lijkt erop gericht de verschillen tussen twee stadswijken en hun bewoners te benadrukken, meer is er niet. De tekst op de achterkant typeert het verhaal goed, dat je het eigenlijk niet meer zou hoeven lezen. Geen verrassingen hier. Tijdens het lezen verveelde ik me, maar gelukkig kostte het nauwelijks moeite en had ik het toch in een paar vloeken en zuchten uit.
Op naar de volgende lezer!

CONTROLLED RELEASE NOTES:

Op naar de geboortestreek van mijn oma.

Gearriveerd!
Ik probeer het boek deze week nog te lezen, dan kan het zondag doorgegeven worden aan barbje.
Bedankt Frakke-Per voor de verzending, Dettie alvast bedankt voor het ringen.

Tja en ook hier is het boek alweer uit. En ook ik moet constateren dat ik het met "gemengde gevoelens" heb gelezen.
Het verhaal is origineel, verfrissend en leest als een trein, daar niet van, maar toch proefde ik ook wat puberale elementen en had ik door de korte, strak geformuleerde zinnetjes en hoofdstukken af en toe het idee dat ik een boek voor jongeren zat te lezen.
Al met al een leuk, vlot te lezen boek, maar m.i. zeker geen Gouden Uil prijs of Librisnominatie waardig...
O ja Dettie en wat betreft die "ranzigheid" dat viel wel mee hoor, daar kon de generatie Wolkers, Cremer e.d. indertijd ook wel wat van...
Het boek gaat zondag mee naar Castricum dan kan ik het persoonlijk aan barbje overhandigen.

Ontvangen! Het moet heel even wachten, maar ligt hier veilig. Ik ben benieuwd!

Ik heb me vooral ontzettend zitten ergeren aan hoe verwend David is! Tenenkrommend soms! Vond het hoofdstukje 'Davids dagboek, de multiculturele samenleving' erg grappig. Ik kon het woord 'bil' op een gegeven moment niet meer zien. Zijn fixatie wordt vervelend op het eind. Ben wel blij dat ik het gelezen heb, kan ik tenminste meepraten ;-)

En vond ik het een goed boek? Ja, toch wel, door alle tegenstellingen die hij weet te schetsen, door het interessante 'ik ben een Jood maar ze zien me aan voor Marokkaan' en omdat het inderdaad leest als een trein. Of het een prijs waard is weet ik niet, daarom zit ik ook niet in zo'n jury ;-)

Gaat binnenkort naar Fifna!

CONTROLLED RELEASE NOTES:

Op naar Fifna!

Vandaag ontvangen, bedankt Barbje!

Tja, het leest vlot, het verhaal is niet onaardig, maar ik had er toch meer van verwacht. Het kabbelt voort naar een, wat Naomi betreft, nogal voorspelbaar einde. Ik zie hier niet echt een prijswinnaar in, maar ik ben al met al blij dat ik het gelezen heb, bedankt Dettie!
Ik heb Cynthia6 gePMd voor haar adres.

CONTROLLED RELEASE NOTES:

Op weg naar Cynthia6.

Bij mij aangekomen, ergens in de afgelopen 10 dagen (was op pad voor mijn werk).
Ik ben benieuwd!

Ik heb het gisteren uitgelezen! Ik heb erg moeten lachen om het boek, als je geen zin hebt om de rest te lezen zou eigenlijk iedereen toch pagina 8, 9 en 10 moeten lezen, erg grappig! Voordat ik de andere entries had bekeken had ik er wel een positiever gevoel bij, maar ik wist niet dat het een grote prijswinnaar was, dat vind ik het boek ook niet waard inderdaad (blijkbaar door werkdrukte weer eens geen krant gelezen in de tijd dat dit een rel was :) Kan me voorstellen dat mensen zich gestereotypeerd voelen door dit boek, maar ik kan dat alleen maar als ironisch zien; daarvoor wordt de toon op voorgenoemde bladzijden wel gezet.
Al met al een leuk boek om te lezen, niet het beste boek ooit gelezen, ook niet al te ranzig (na de mededeling van Dettie twijfelde ik nog of ik het wel moest lezen). Dankjewel, Dettie, voor weer een interessante ring, en hartelijk dank voor het opsturen Fifna. Ik ga snel de volgende PMen.

Dit boek is vorige week binnengekomen. Sonje bedankt voor het toesturen!
Tja, wat vond ik nu van het boek? Dat ranzige viel idd wel mee, als je net "Echte mannen eten geen kaas" hebt gelezen valt het zelfs reuze mee!
Het boek laat zich vlot lezen en hoewel het wel komisch was af en toe blijf ik toch met een vervelend gevoel achter na het lezen. Discriminatie is iets van alle rangen, standen en rassen. Blijkbaar heeft men het nodig om zichzelf beter te voelen door een ander als minderwaardig te beschouwen, triest hoor!
Dettie bedankt voor het ringen.

CONTROLLED RELEASE NOTES:

Dit boek gaat vandaag op de post naar gerbie7.

Vandaag in de post ontvangen, gaat bovenop mount TBR.

Robert Vuijsje – Alleen maar nette mensen

Ophef. De Nederlandse kranten stonden er vol van, de talkshows hadden eindelijk hun excuus om een schrijver uit te nodigen. Vuijsje speelde het spel geweldig mee. Waar je ook maar keek of las, hij verklaarde dat hij alleen maar van zwarte vrouwen hield. Dat was zijn smaak nu eenmaal. Ondertussen leek het er op dat zijn boek een bestseller werd. Iedereen wilde weten of zijn beweringen ook in het boek terugkwamen.

Dat deden ze. Maar de vraag blijft natuurlijk of de hele vooropgezette publiciteitscampagne ook maar ergens een grond van waarheid bevatte. Niet dat dat belangrijk is, marketingtechnisch had Vuijsje gelijk. Pas bij een volgend boek kunnen we beoordelen of hij een onehitwonder zal zijn, of dat hij daadwerkelijk een gigantisch talent is, zoals menig recensent beweerde.

Ik had het boek zelf niet gekocht, maar de kans om het te lezen via een ringboek wilde ik niet aan me voorbij laten gaan. Een paar dagen later had ik het uit. Een half uurtje hier, een kwartiertje daar en het boek las ondertussen als een trein. Sterker nog, het las ook alsof het in een uurtje hier en een ochtend daar geschreven was. Mocht er een jarenlange strijd van schrijven en schrappen aan vooraf zijn gegaan, dan complimenteer ik bij deze Vuijsje nogmaals, hij is er in geslaagd een vlotlezend boek te schrijven.

Is dat dan ook een goed boek? Mwoah. Echte diepgang kwam ik niet tegen. Een hele reeks vooroordelen vlogen me tegemoet, sommige bleken te kloppen (volgens het verhaal dan), andere zag ik nergens meer terug. Is het autobiografisch? Niet belangrijk. David, de hoofdpersoon, heeft vooral medelijden met zichzelf. Als jood wordt hij continu voor Marokkaan aangezien. En daar bovenop is er nog eens zijn fascinatie voor dikke zwarte vrouwen. Alleen de vrouwen die hem wel willen, is nou net het type waarin hij niet geïnteresseerd is. Een onmogelijke catch22 dus. Pas als ze hem niet willen, toont hij interesse. Zal hij uiteindelijk dan toch zijn intellectuele dikke negerin vinden?

Voorlopig denk ik niet dat de Nederlandse literatuur veel mist mocht het bij deze ene roman van Vuijsje blijven. Misschien geeft de toekomst me ongelijk.

Citaat: “’Ga met mijn zus praten. Shangitha ziet er zo uit als jij wil’. Tiya stak haar handen een halve meter naar achteren uit. ‘Ze heeft zo een dikke bil.’” (Blz. 162)


Nummer: 09-048
Titel: Alleen maar nette mensen
Auteur: Robert Vuijsje
Taal: Nederlands
Jaar: 2008
# Pagina’s: 288 (9953)
Categorie: Fictie
ISBN: 978-90-388-9061-6

CONTROLLED RELEASE NOTES:

Morgen in de post naar de volgende lezer!

En ontvangen, ik ben na alle media-aandacht erg benieuwd wat ik van dit boek ga vinden.

Edit27-11: Heb het boek meegenomen naar een tripje Dublin en in het vliegtuig was het al bijna uit. Ik vond het wel wat. Het las heerlijk, en de stereotypen die werden neergezet kon ik wel waarderen. Tuurlijk, de hoofdpersoon is een vreemd figuur, maar ik vind alle negatieve aandacht en ophef na het lezen toch wel enigszins overdreven. Het boek ligt al te lang bij mij en reist zo snel mogelijk door nu. Bedankt voor het ringen!

Mariebox slaat liever even over, ik heb iiwi een pm gestuurd.

Het boek is nu bij mij.

Eerst het boek maar:

Ik heb het boek echt met plezier gelezen. Diepgang, nee, plat, maar zo leuk. Ik vond de taal echt geweldig. Blakka's tsjoeries, bounties, blingbling, slick rick. Er is blijkbaar vlakbij een wereld die volslagen onbekend is bij mij. Op het einde, als het verhaal af moet, wordt David niet meer dan een puber die moeite heeft volwassen te worden. Dat is jammer, want in bijna ieder ander boek wel beter gedaan. Vuijsje maakt van Amsterdam een soort Amerikaanse metropool, met wijken die los van elkaar staan. Ik heb geen enkele Nederlandse stad ooit zo ervaren, en vraag me af of Amsterdammers dat zo zien.

Dan de discussie:
Ik vond het verademend dat er eindelijk eens een multiculti boek is waarin geen waardeoordeel over wie dan ook geveld wordt. Er is geen opgeheven vingertje in dit boek. Het is, hoe je het verder ook beoordeeld, niet belerend. Allochtonen zijn niet zielig, Nederlanders zijn niet beter. Elke bevolkingsgroep heeft eikels, geen net mens te vinden in dit boek, in welke bevolkingsgroep dan ook, behalve dan Naima, het Marokkaanse Albert Heijn meisje. En dat is waar het uiteindelijk om draait denk ik, niet bevolkingsgroepen zijn eikels, maar sommige, of veel, mensen.

Het boek is in Den Haag aangekomen en wordt binnenkort gelezen.

Mijn mening over dit boek komt het dichtste in de buurt van die van Frakke-Per. Het boek leest vlot weg, maar het is slecht geschreven. Hele korte zinnen, niet altijd omdat dat gewoon is zoals ze praten. Veel herhaling. Heen en weer springen in de tijd, ook niet altijd functioneel. Het nut van de muziekbeschrijvingen ontging me ook. Geen diepgang in de karakters. Slim gehyped, maar ik vermoed dat er ook een goed boek over dezelfde thematiek geschreven zou kunnen worden.

Wel interessant vond ik het om te lezen hoe het is om zo op uiterlijk beoordeeld te worden. Als blanke braaf uitziende vrouw weet je toch nooit echt hoe het is om steeds ergens uitgepikt te worden en vuil aangekeken te worden. je weet wel ergens dat het gebeurt, maar het is makkelijk vergeten als het je niet overkomt.

Het ergste aan dit boek - en ook in het echte leven - vind ik hoe de vrouwen zich gedragen. Ze lijken geen enkel zelfrespect te hebben en gooien hun lichaam te grabbel in ruil voor vanalles en nog wat. Over SOA's lijkt niemand na te denken, laat staan over voorbehoedsmiddelen. Ja, die Ryan die wel een condoom gebruikt en alleen als eerste wil als er meerdere mannen in de rij staan voor één vrouw. De mannen beschouwen de vrouwen louter als objecten. Zelfs als de vrouwen familie zijn dan worden de schouders opgehaald over hoe andere mannen ze behandelen. Ik had de neiging om de dames bij de schouders te pakken, stevig door elkaar te rammelen en naar school te dirigeren. En dan de school dringend verzoeken om ze wat zelfrespect bij te brengen.

Helaas lijkt het in de praktijk ook min of meer zo te gaan, want de gesprekken tussen jonge mensen die ik in de Haagse tram opvang getuigen helaas ook niet van respect tussen mannen en vrouwen, om over de vele tienerzwangerschappen die eindigen in alleenstaand moederschap nog maar te zwijgen. Overigens vinden die gesprekken plaats tussen mensen van alle bevolkingsgroepen, wel vaak laagopgeleid.

Dank voor het ringen, Dettie! Ik ga de volgende PMen om het boek door te kunnen sturen.

Edit 31 januari: onderweg naar Just-Mir.

Bedankt voor het versturen!
Het boek is veilig en wel aangekomen en opgesloten in de brievenbus :)
Ik heb hem weer gered en op het stapeltje te lezen boeken gelegd. Het duurt nog even voor hij aan de beurt is

Ik heb het boek vandaag in een halve dag uitgelezen! Het las echt bijzonder vlot!
Ik vond het een bijzonder boek. Een boek met een ranzig randje, maar daar heb ik me zeker niet heel erg aan gestoord.

Ik ga Xamantha Pmen. Bedankt voor het ringen, Dettie!

Een leuk Valentijnscadeautje...hardstikke bedankt Mir (14-2-2011 ééntje retour?) ...ik ga hem op wintersport lezen hoop ik.

Ik dacht dat ik de laatste in de ray zou zijn maar Linniepinnie is ook nog aangeschoven (EDIT: wellicht stond ze er zelfs al en ben ik toevallig één na laatst). Jammer voor mij...'t zou mijn eerste ray-vangst zijn maar da's natuurlijk het risico van bookcrossen.

Even geduld aub...en dan bereikt dit boek zijn final destination.

EDIT: Vermakelijk boek dat vlot wegleest....niet zo schokkend echter als de media wilde doen geloven. Leuke hype rond een leuk boek... nu nog even contact opnemen met Linniepinnie.

CONTROLLED RELEASE NOTES:

De RAY gaat verder....een beetje vertraagd maar toch binnen een redelijke termijn...en het boek is het wachten waard want zeker vermakelijk.

En het RAY boek is bij de laatste lezer aangekomen. Ik ga het boek na het lezen op een lokatie crossen die in het boek voorkomt...Woon in Oud-West aan de andere kant van het Vondelpark en van Oud-Zuid waar dit boek zich afspeelt.

Wordt vervolgd.....

Dank je wel voor het RAYEN

Kostelijk, erg grappig, ben blij dat mi takkie straattakkie, oftewel ik was blij dat ik straattaal spreek. De woorden bling bling, tjoerie en ballen komen mij dagelijks voorbij. De stereo-types werden zo getrouw uiteen gezet, voor mijn gevoel erg waarheidsgetrouw. de suris tegen de antis e.d.
Tuurlijk heb ik me lopen ergeren aan sommige karakters. Hup ga wat doen, ga naar school, maak er wat van. Ook als tienermoeder kan je nog iets bereiken als je er voor wil knokken. (Ik was moeder toen ik 18 was, nee niet in een kelderbox verwekt ;-)
Op het werk heb ik wat stukjes voorgelezen aan mijn collega's en af en toe ontstond er een discussie over, alleen maar leuk.
En toen, toen kwam het einde van het boek in zicht. Het einde speelde zich af op Koninginnedag.(grappig dat is dus morgen) Ik las het in tram 12 onderweg naar huis. Ik las het laatste stukje dat zich afspeelde voor de deur bij Bodega Keyzer, ik zit dus in de tram en ik rijd op dat moment langs Bodega Keyer...ik glimlach, tja dat wordt dus de release plek, tussen de "Alleen maar nette mensen"...dank je wel voor het RAY-en Dettie.