ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ Τέρα Άμου

"Αλίμονο σε όποιον δεν προνόησε να κρύψει μικρούς ήλιους ή φεγγάρια πανσέληνα. Οι δαγκωματιές των ανθρώπων που μπαίνουν τόσο ξεδιάντροπα στων άλλων τις ζωές, προχωρούν στο σώμα, φτάνουν μέχρι τα παγωμένα ημερονύχτια της μοναξιάς
Μη μένεις αδρανής. Αν πιστεύεις στη μοναδικότητα κάθε ανθρώπου, μη μένεις αδρανής. ?ναψε ένα φεγγάρι και ξεγέλασέ τους. Κρύψου πίσω από τον ήλιο και θάμπωσε την περιέργειά τους.
Και να θυμάσαι τούτο: η άρνηση είναι πάντα πιο εύκολη απ' την αποδοχή. Είναι δύσκολη έως ακατόρθωτη η εξιχνίαση της ψυχής του Αγαπημένου. Του οποιουδήποτε Αγαπημένου..."

Και το blog του συγγραφέα: http://tera-amou.pblogs.gr/

Το βιβλίο τελικά δε μου άρεσε. Διάβασα τις τελευταίες εκατόν πενήντα σελίδες σε ε'ικοσι λεπτά (τον τρόπο μαντέψτε τον) για να διαπιστώσω ότι γίνεται χειρότερο απ' ότι φανταζόμουν. Μαυρίλα χωρίς λόγο, δυστυχία και συμφορά ως άλλοθι ποιότητας. Η βασικότερη μου ένσταση είνια η εξής: Για ποιό λόγο ένα βιβλίο που εκτυλίσσεται στη σύγχρονη εποχή, ο συγγραφέας είναι ένας τριανταπεντάχρονος δάσκαλος και το θέμα του είναι η σύγχρονη Νίσυρος και οι άνθρωποί της πρέπει να είναι γραμμένο σε πολυτονικό; Πολύ δήθεν μου κάνει... Κρίμα γιατί ο συγγραφέας έχει ένα εξαιρετικό blog (ομώνυμο του βιβλίου) και φαίνεται συμπαθής.

WILD RELEASE NOTES:

Σε ένα από τα ομορφότερα μέρη του Αιγαίου πιστέψτε με...
Πάνω σε ένα υπερηψωμένο ακρωτήριο γεμάτο πεύκα, κοιτάζοντας τρεις καταπράσινους κόλπους, ένα νησάκι σε απόσταση απλωτής από τη στεριά, ανάμεσα στα πέτρινα χαλάσματα της σιδηροτροχιάς του παλιού σιδηρόδρομου μεταφοράς σιδηρομεταλλεύματος, σε ένα μαγαζί με βιολογικά προϊόντα και φοβερή σκυριανή φάβα....