ΠΑΛΙΑ ΠΟΛΥ ΠΑΛΙΑ
Registered by kermit60 of Nea Smirni - Νέα Σμύρνη, Attica Greece on 8/6/2008
This Book is Currently in the Wild!
11 journalers for this copy...
Journal Entry 1 by kermit60 from Nea Smirni - Νέα Σμύρνη, Attica Greece on Wednesday, August 6, 2008
Παλιά, πολύ παλιά
Συγγραφέας: Μάρκαρης, Πέτρος
Κατηγορία: Αστυνομικά και θρίλερ
Εκδότης: ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ
Ημερ/νία έκδοσης: 2008
Αριθμός σελίδων: 350
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ:
Η Κωνσταντινούπολη του Πέτρου Μάρκαρη μέσα από τα μάτια του αστυνόμου Χαρίτου. Ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα γεμάτο πικρία, σαρκασμό και νοσταλγία. Για πρώτη φορά ο Χαρίτος μακριά από την Αθήνα.
Κριτική:
Πέτρος Μάρκαρης: διεισδυτικό μυθιστόρημα για τους Κωνσταντινουπολίτες
Ουδείς Ρωμιός αναμάρτητος
«Οι Ρωμιοί είμαστε μια φέτα σαλάμι ανάμεσα στους Τούρκους και στους Έλληνες, και μας ζουλήξατε κι οι δύο», λέει μια Κωνσταντινουπολίτισσα στον Κώστα Χαρίτο. Στο καινούργιο, πέμπτο, μυθιστόρημα του Πέτρου Μάρκαρη, ο Έλληνας αστυνόμος του Τμήματος Ανθρωποκτονιών δεν είναι μόνος μπροστά στον γρίφο. Βρίσκεται στην Πόλη ως σύνδεσμος της ελληνικής με την τουρκική αστυνομία και μοιράζεται την ευθύνη της έρευνας με τον ομόλογό του Μουράτ Σαγλάμ, Τούρκο που μεγάλωσε στη Γερμανία και επέστρεψε στην πατρίδα των γονιών του, ελπίζοντας στις γρήγορες προαγωγές. Μαζί κυνηγούν τη... φόνισσα με την τυρόπιτα. Μια Πόντια φτωχή και βασανισμένη, παλιά υπηρέτρια στην Πόλη που κατέφυγε στον τυραννικό αδελφό της στη Δράμα, κι όταν αποφάσισε, γριά πια, να αποδώσει δικαιοσύνη, του πρόσφερε τυρόπιτα ζυμωμένη με παραθείο, και γύρισε να συνεχίσει το μακάβριο έργο της στα πολίτικα λημέρια της. Κάθε θύμα της ανοίγει για τον αναγνώστη ένα κεφάλαιο της πονεμένης ιστορίας των Ρωμιών τα τελευταία 65 χρόνια. Τις απελάσεις τους με αφορμή το Κυπριακό το 1964, τις καταστροφές, τις λεηλασίες και το πογκρόμ των επαγγελματιών στα Σεπτεμβριανά του 1955, τη δήμευση των περιουσιών τους και τον εκτοπισμό τους το 1942-43, με αφορμή τον αβάσταχτο φόρο «βαρλίκι». Ο Μάρκαρης δεν μένει όμως εκεί, αλλά αποκαλύπτει παράλληλα και τη σκοτεινή πλευρά αυτού του δράματος, που σπάνια, αν όχι ποτέ δεν έχει αποτυπωθεί στη λογοτεχνία:
την εκμετάλλευση δηλαδή των Ρωμιών από τους Ρωμιούς, που αγόραζαν λ.χ. μισοτιμής τα ακίνητα όσων τρέπονταν σε φυγή, για να τα πουλή σουν πανάκριβα αργότερα· το κάψιμο των ίδιων των σπιτιών τους- ξύλινων αρχιτεκτονικών κοσμημάτων- για να αξιοποιήσουν τα οικόπεδα· το παράπονό τους ότι οι της Ελλάδας τούς ξεπούλησαν για την Κύπρο. Κι από την άλλη, τις προκαταλήψεις των Ελλήνων αδελφών που θεωρούν ότι οι Ρωμιοί μήδισαν, καθώς αφομοίωσαν στοιχεία της τουρκικής κουλτούρας ή έφτασαν σήμερα να τους παντρεύονται...
«Τους Τούρκους τους φοβόμαστε γιατί δεν ξέραμε ποτέ τι θα μας ξημερώσει αύριο», επισημαίνει μια άλλη Ρωμιά. «Κόμπλεξ όμως δεν είχαμε απέναντί τους, υπεροψία ναι, κόμπλεξ όχι». Ενώ οι Έλληνες διατηρούν το κόμπλεξ του ραγιά, σκέφτεται ο Χαρίτος, παρατηρώντας τούς πατριδολάτρες συμπολίτες του στο γκρουπ με το οποίο βρέθηκε- αρχικά ως τουρίστας- στην Κωνσταντινούπολη. Μια καλή αφορμή, για να εισαγάγει ο συγγραφέας τον αναγνώστη στις διαφορές ανάμεσα σ΄ αυτούς τους δύο ελληνόγλωσσους κόσμους...
Δεν είναι λοιπόν καθόλου τυχαίο ότι στο Παλιά, πολύ παλιά εκείνος που καταλαβαίνει καλύτερα τους Ρωμιούς (2.000 ψυχές απέμειναν, σε μια πόλη 16 εκατομμυρίων) είναι ο Τούρκος αστυνομικός, και όχι ο Έλληνας. Διότι, έχοντας μεγαλώσει ως ξένος στη Γερμανία, γνωρίζει στο πετσί του την ψυχολογία της πλειονότητας απέναντι στη μειονότητα· την καχυποψία των μεν και την ανασφάλεια, τον φόβο ή το μίσος των δε. Νάτο πάλι το σχόλιο του Μάρκαρη που χρησιμοποιεί γι΄ άλλη μια φορά την αστυνομική πλοκή προκειμένου να φωτίσει την αθέατη, τη διαφορετική από την επίσημη και κοινώς αποδεκτή, εκδοχή των πραγμάτων στις σημερινές κοινωνίες. Έτσι, ο αναγνώστης θα ξεναγηθεί σταδιακά στην Πόλη, θα την μάθει από μέσα, και θα μυηθεί στα μυστικά της βιωματικά, θα έλεγε κανείς, καθώς εξοικειώνεται με την ιδιόλεκτο των Κωνσταντινουπολιτών, που προβάλλουν ανάγλυφοι. Και παρ΄ ότι η πολιτική δεν ονοματίζεται ποτέ στο βιβλίο, το διατρέχει από την αρχή ώς το τέλος στην ιστορική και στην επικαιρη διάστασή της, ρυθμίζοντας τις σχέσεις της ρωμαίικης, ελληνικής και τουρκικής κοινότητας, που θα πρέπει να αποφασίσουν επιτέλους, μάς λέει έμμεσα ο συγγραφέας, να λογαριαστούν με τα λάθη τους.
Βιβλιοδρόμιο, 28/6/2008
Συγγραφέας: Μάρκαρης, Πέτρος
Κατηγορία: Αστυνομικά και θρίλερ
Εκδότης: ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ
Ημερ/νία έκδοσης: 2008
Αριθμός σελίδων: 350
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ:
Η Κωνσταντινούπολη του Πέτρου Μάρκαρη μέσα από τα μάτια του αστυνόμου Χαρίτου. Ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα γεμάτο πικρία, σαρκασμό και νοσταλγία. Για πρώτη φορά ο Χαρίτος μακριά από την Αθήνα.
Κριτική:
Πέτρος Μάρκαρης: διεισδυτικό μυθιστόρημα για τους Κωνσταντινουπολίτες
Ουδείς Ρωμιός αναμάρτητος
«Οι Ρωμιοί είμαστε μια φέτα σαλάμι ανάμεσα στους Τούρκους και στους Έλληνες, και μας ζουλήξατε κι οι δύο», λέει μια Κωνσταντινουπολίτισσα στον Κώστα Χαρίτο. Στο καινούργιο, πέμπτο, μυθιστόρημα του Πέτρου Μάρκαρη, ο Έλληνας αστυνόμος του Τμήματος Ανθρωποκτονιών δεν είναι μόνος μπροστά στον γρίφο. Βρίσκεται στην Πόλη ως σύνδεσμος της ελληνικής με την τουρκική αστυνομία και μοιράζεται την ευθύνη της έρευνας με τον ομόλογό του Μουράτ Σαγλάμ, Τούρκο που μεγάλωσε στη Γερμανία και επέστρεψε στην πατρίδα των γονιών του, ελπίζοντας στις γρήγορες προαγωγές. Μαζί κυνηγούν τη... φόνισσα με την τυρόπιτα. Μια Πόντια φτωχή και βασανισμένη, παλιά υπηρέτρια στην Πόλη που κατέφυγε στον τυραννικό αδελφό της στη Δράμα, κι όταν αποφάσισε, γριά πια, να αποδώσει δικαιοσύνη, του πρόσφερε τυρόπιτα ζυμωμένη με παραθείο, και γύρισε να συνεχίσει το μακάβριο έργο της στα πολίτικα λημέρια της. Κάθε θύμα της ανοίγει για τον αναγνώστη ένα κεφάλαιο της πονεμένης ιστορίας των Ρωμιών τα τελευταία 65 χρόνια. Τις απελάσεις τους με αφορμή το Κυπριακό το 1964, τις καταστροφές, τις λεηλασίες και το πογκρόμ των επαγγελματιών στα Σεπτεμβριανά του 1955, τη δήμευση των περιουσιών τους και τον εκτοπισμό τους το 1942-43, με αφορμή τον αβάσταχτο φόρο «βαρλίκι». Ο Μάρκαρης δεν μένει όμως εκεί, αλλά αποκαλύπτει παράλληλα και τη σκοτεινή πλευρά αυτού του δράματος, που σπάνια, αν όχι ποτέ δεν έχει αποτυπωθεί στη λογοτεχνία:
την εκμετάλλευση δηλαδή των Ρωμιών από τους Ρωμιούς, που αγόραζαν λ.χ. μισοτιμής τα ακίνητα όσων τρέπονταν σε φυγή, για να τα πουλή σουν πανάκριβα αργότερα· το κάψιμο των ίδιων των σπιτιών τους- ξύλινων αρχιτεκτονικών κοσμημάτων- για να αξιοποιήσουν τα οικόπεδα· το παράπονό τους ότι οι της Ελλάδας τούς ξεπούλησαν για την Κύπρο. Κι από την άλλη, τις προκαταλήψεις των Ελλήνων αδελφών που θεωρούν ότι οι Ρωμιοί μήδισαν, καθώς αφομοίωσαν στοιχεία της τουρκικής κουλτούρας ή έφτασαν σήμερα να τους παντρεύονται...
«Τους Τούρκους τους φοβόμαστε γιατί δεν ξέραμε ποτέ τι θα μας ξημερώσει αύριο», επισημαίνει μια άλλη Ρωμιά. «Κόμπλεξ όμως δεν είχαμε απέναντί τους, υπεροψία ναι, κόμπλεξ όχι». Ενώ οι Έλληνες διατηρούν το κόμπλεξ του ραγιά, σκέφτεται ο Χαρίτος, παρατηρώντας τούς πατριδολάτρες συμπολίτες του στο γκρουπ με το οποίο βρέθηκε- αρχικά ως τουρίστας- στην Κωνσταντινούπολη. Μια καλή αφορμή, για να εισαγάγει ο συγγραφέας τον αναγνώστη στις διαφορές ανάμεσα σ΄ αυτούς τους δύο ελληνόγλωσσους κόσμους...
Δεν είναι λοιπόν καθόλου τυχαίο ότι στο Παλιά, πολύ παλιά εκείνος που καταλαβαίνει καλύτερα τους Ρωμιούς (2.000 ψυχές απέμειναν, σε μια πόλη 16 εκατομμυρίων) είναι ο Τούρκος αστυνομικός, και όχι ο Έλληνας. Διότι, έχοντας μεγαλώσει ως ξένος στη Γερμανία, γνωρίζει στο πετσί του την ψυχολογία της πλειονότητας απέναντι στη μειονότητα· την καχυποψία των μεν και την ανασφάλεια, τον φόβο ή το μίσος των δε. Νάτο πάλι το σχόλιο του Μάρκαρη που χρησιμοποιεί γι΄ άλλη μια φορά την αστυνομική πλοκή προκειμένου να φωτίσει την αθέατη, τη διαφορετική από την επίσημη και κοινώς αποδεκτή, εκδοχή των πραγμάτων στις σημερινές κοινωνίες. Έτσι, ο αναγνώστης θα ξεναγηθεί σταδιακά στην Πόλη, θα την μάθει από μέσα, και θα μυηθεί στα μυστικά της βιωματικά, θα έλεγε κανείς, καθώς εξοικειώνεται με την ιδιόλεκτο των Κωνσταντινουπολιτών, που προβάλλουν ανάγλυφοι. Και παρ΄ ότι η πολιτική δεν ονοματίζεται ποτέ στο βιβλίο, το διατρέχει από την αρχή ώς το τέλος στην ιστορική και στην επικαιρη διάστασή της, ρυθμίζοντας τις σχέσεις της ρωμαίικης, ελληνικής και τουρκικής κοινότητας, που θα πρέπει να αποφασίσουν επιτέλους, μάς λέει έμμεσα ο συγγραφέας, να λογαριαστούν με τα λάθη τους.
Βιβλιοδρόμιο, 28/6/2008
Journal Entry 2 by kermit60 from Nea Smirni - Νέα Σμύρνη, Attica Greece on Saturday, September 20, 2008
Μια εκδρομή εξελίσεται σε ταξίδι αναζήτησης μιας ηλικιωμένης που θέλοντας να κλείσει λογαριασμούς με το παρελθόν πριν κάνει το τελευταίο της ταξίδι εκδικείται φτιάχνοντας πίτες με παραθείο.
Ο Μαρκάρης μας παρασέρνει σε ένα αστυνομικό και μυστηριώδες ταξίδι στην Πόλη με αναμνήσεις με γεύσεις και αρώματα του παρελθόντος δίνοντας παράλληλα και τη σημερινή εικόνα ζωής των Ελλήνων που συνεχίζουν να κατοικούν εκεί ακόμη και τις σχέσεις τους με τους Τούρκους!
Οι σελίδες κυλάνε ευχάριστα και γρήγορα με το μυστήριο και τις περιγραφές των τοπίων που περιβάλουν τους ήρωες του διηγήματος με την περιγραφή της Αγίας Σοφίας τα σοκάκια , είναι ένα οδοιπορικό που περιβάλεται με αρκετή συγκίνηση για όσους έχουν πάει και θυμούνται μέσα από το βιβλίο αυτά που έζησαν, εκείνους που δεν έχουν πάει βρίσκονται σε ένα ταξίδι που αξίζει να το πραγματοποιήσουν έστω και νοερά με την δράση του αστυνόμου Χαρίτου.
Bookring!
Ο Μαρκάρης μας παρασέρνει σε ένα αστυνομικό και μυστηριώδες ταξίδι στην Πόλη με αναμνήσεις με γεύσεις και αρώματα του παρελθόντος δίνοντας παράλληλα και τη σημερινή εικόνα ζωής των Ελλήνων που συνεχίζουν να κατοικούν εκεί ακόμη και τις σχέσεις τους με τους Τούρκους!
Οι σελίδες κυλάνε ευχάριστα και γρήγορα με το μυστήριο και τις περιγραφές των τοπίων που περιβάλουν τους ήρωες του διηγήματος με την περιγραφή της Αγίας Σοφίας τα σοκάκια , είναι ένα οδοιπορικό που περιβάλεται με αρκετή συγκίνηση για όσους έχουν πάει και θυμούνται μέσα από το βιβλίο αυτά που έζησαν, εκείνους που δεν έχουν πάει βρίσκονται σε ένα ταξίδι που αξίζει να το πραγματοποιήσουν έστω και νοερά με την δράση του αστυνόμου Χαρίτου.
Bookring!
Journal Entry 3 by kermit60 from Nea Smirni - Νέα Σμύρνη, Attica Greece on Saturday, September 27, 2008
Το βιβλίο ξεκινά το μακρύ ταξίδι του για να διαβαστεί από φίλους που θέλησαν να μοιραστούν την ιστορία του!
Bookring
sismografos
okyrhoe
elpis
apapsa
panost
HELENGR
Eva4Eva
MariaKall
Bookring
sismografos
okyrhoe
elpis
apapsa
panost
HELENGR
Eva4Eva
MariaKall
Journal Entry 4 by sismografos from Kallithea - Καλλιθέα, Attica Greece on Sunday, September 28, 2008
Το πήρα από το meetup Σεπτεμβρίου. Μου αρέσει πολύ ο Μάρκαρης και είμαι σίγουρη ότι κι αυτό θα είναι καταπληκτικό.
Μου το έδοσε η sismografos στην μηνιαία συνάντηση των Αθηναίων Bookcrossers, Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2008.
bARTessera καφέ, Κολοκοτρώνη 25 (μέσα στην στοά Πραξιτέλους).
bARTessera καφέ, Κολοκοτρώνη 25 (μέσα στην στοά Πραξιτέλους).
Προβληματίζομαι λιγάκι να αξιολογήσω το βιβλίο, επειδή μου είναι δύσκολο να ξεχωρίσω την μυθοπλασία από τις πολιτικό-ιστορικές αναφορές. Διάβασα την γνώμη του Δημοσθένη Κούρτοβικ, όπου σχολιάζει την πολιτική κριτική του Μάρκαρη, σε βάρος της εξέλιξης της πλοκής και των χαρακτήρων.
Προσωπικά δεν νομίζω ότι το μυθιστόρημα βαραίνει με τις ιστορικές αναφορές και τα πολιτικά σχόλια. Σαν ελληνίδα του εξωτερικού, που έχει ζήσει παρόμοιο αφανισμό της ελληνικής μειονότητας στην Μέση Ανατολή, μπορώ να πώ ότι ο συγγραφέας είναι αρκετά επιεικείς.
Υπάρχει αρκετό χιούμορ στο βιβλίο για να ισορροπήσει την κατάσταση: εκτός από τον διάλογο με τους συνταξιδιώτες & την σύζυγο του, είναι και οι περιπέτειες του Χαρίτου με τους ταξιτζήδες και τους οδηγούς των περιπολικών της Ιστάμπουλ, επίσης με τους δύο τύπους στο γηροκομείο (μου θύμιζαν τους παππούδες στην εκπομπή των Muppets, ή τους Vladimir & Estragon στο Περιμένοντας τον Γκοντό).
Αλλά η νέμεσις, η Μαρία η Χάμπου, δεν μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Το σασπένς εστιαζόταν περισσότερο στον αγώνα ενάντια στον χρόνο πού έπρεπε να κερδίσει ο Χαρίτος, παρά στην οποιαδήποτε αποκρυπτογράφηση του χαρακτήρος ή του σκοπού του 'κακού' της υπόθεσης.
Ωραία είναι η ξενάγηση στην Πόλη...σχεδόν όλες οι αναφορές σε γλυκά, μαγαζιά, δρόμους, συνοικίες, εστιατόρια, ξενοδοχεία είναι γνώριμες. (Με την gic φάγαμε στο Haci Abdullah την ημέρα που πρωτοσυναντηθήκαμε! - ναί, τα λαδερά σερβίρονται κρύα!)
----
Ταξιδεύει προς Λάρισα για την elpis.
Προσωπικά δεν νομίζω ότι το μυθιστόρημα βαραίνει με τις ιστορικές αναφορές και τα πολιτικά σχόλια. Σαν ελληνίδα του εξωτερικού, που έχει ζήσει παρόμοιο αφανισμό της ελληνικής μειονότητας στην Μέση Ανατολή, μπορώ να πώ ότι ο συγγραφέας είναι αρκετά επιεικείς.
Υπάρχει αρκετό χιούμορ στο βιβλίο για να ισορροπήσει την κατάσταση: εκτός από τον διάλογο με τους συνταξιδιώτες & την σύζυγο του, είναι και οι περιπέτειες του Χαρίτου με τους ταξιτζήδες και τους οδηγούς των περιπολικών της Ιστάμπουλ, επίσης με τους δύο τύπους στο γηροκομείο (μου θύμιζαν τους παππούδες στην εκπομπή των Muppets, ή τους Vladimir & Estragon στο Περιμένοντας τον Γκοντό).
Αλλά η νέμεσις, η Μαρία η Χάμπου, δεν μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Το σασπένς εστιαζόταν περισσότερο στον αγώνα ενάντια στον χρόνο πού έπρεπε να κερδίσει ο Χαρίτος, παρά στην οποιαδήποτε αποκρυπτογράφηση του χαρακτήρος ή του σκοπού του 'κακού' της υπόθεσης.
Ωραία είναι η ξενάγηση στην Πόλη...σχεδόν όλες οι αναφορές σε γλυκά, μαγαζιά, δρόμους, συνοικίες, εστιατόρια, ξενοδοχεία είναι γνώριμες. (Με την gic φάγαμε στο Haci Abdullah την ημέρα που πρωτοσυναντηθήκαμε! - ναί, τα λαδερά σερβίρονται κρύα!)
----
Ταξιδεύει προς Λάρισα για την elpis.
Journal Entry 7 by elpis from Thessaloniki - Θεσσαλονίκη, Thessaloniki Greece on Monday, November 17, 2008
εφτασε στα χέρια μου σήμερα! έχω ένα bookring στη μέση ήδη, μόλις τελειώσω εκείνο (δεν αργεί) θα ξεκινήσω αυτό! ευχαριστώ kermit 60 + okyrhoe
Journal Entry 8 by elpis from Thessaloniki - Θεσσαλονίκη, Thessaloniki Greece on Tuesday, December 16, 2008
δεν ξέρω τι να γράψω για αυτό το βιβλίο...από τις λίγες φορές που μου έχει τύχει! είχα μάλλον μεγάλες προσδοκίες καθώς είναι στη λίστα για το βραβείο αναγνωστών. βέβαια όχι ότι είναι κακό βιβλίο, κάθε άλλο, αλλά δεν είναι ένα "ξεχωριστό" βιβλίο, θα το συστήνω σε άλλους αλλά όχι με τον ενθουσιασμό ενός αγαπημένου βιβλίου.
έχει γρήγορους ρυθμούς πλοκής, δεν σε κουράζει, οι πολιτικές αναφορές είναι τόσες όσες πρέπει κ όσο εξυπηρετούν την πλοκή. εμένα οι χαρακτήρες μου άρεσαν κ δεν τους βρήκα γραφικούς. ειδικά η Αριάδνη!
μυστήριο υπάρχει μόνο στο ποιός θα είναι ο επόμενος φόνος κ ποιό το κίνητρο.
απλά όταν τελείωσα την ανάγνωση κάτι μου έλειπε...
μόλις θα έχω την διεύθυνση της apapsa , το ταχυδρομώ άμεσα!
ευχαριστώ kermit60
έχει γρήγορους ρυθμούς πλοκής, δεν σε κουράζει, οι πολιτικές αναφορές είναι τόσες όσες πρέπει κ όσο εξυπηρετούν την πλοκή. εμένα οι χαρακτήρες μου άρεσαν κ δεν τους βρήκα γραφικούς. ειδικά η Αριάδνη!
μυστήριο υπάρχει μόνο στο ποιός θα είναι ο επόμενος φόνος κ ποιό το κίνητρο.
απλά όταν τελείωσα την ανάγνωση κάτι μου έλειπε...
μόλις θα έχω την διεύθυνση της apapsa , το ταχυδρομώ άμεσα!
ευχαριστώ kermit60
CONTROLLED RELEASE NOTES:
θα σταλθεί στην apapsa! καλή ανάγνωση!
θα σταλθεί στην apapsa! καλή ανάγνωση!
Μόλις το παρέλαβα και ανυπομονώ να το αρχίσω. Φαντάζομαι ότι μέσα στις γιορτές θα έχω όλο το χρόνο να το απολαύσω :o)
Ευχαριστώ kermit και elpis! Καλές γιορτές και ευτυχισμένο το 2009 :o)
Ευχαριστώ kermit και elpis! Καλές γιορτές και ευτυχισμένο το 2009 :o)
Μου άρεσε πολύ! Πέρασα ωραίες ώρες με αυτό το βιβλίο! Και (όταν επιτέλους μπήκα σε ρυθμό -δικό μου θέμα που άργησα, όχι του βιβλίου) διαβάστηκε πολύ γρήγορα! Το τελείωσα χτες και σήμερα ήθελα να πάω να πάρω άλλο με τον αστυνόμο Χαρίτο, γιατί μου λείπει...
Η αλήθεια είναι ότι είχα ακούσει καλά λόγια και από τον alaleon, αλλά και έχοντας δει την καλύτερη ελληνική σειρά των τελευταίων 2 χρόνων (κατά τη γνώμη μου) στην τηλεόραση, την Άμυνα Ζώνης, που ήταν βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο, είχα πολύ καλό feeling. Ήταν πολύ ενδιαφέρον το να έχω τον Χατζησάββα στο μυαλό μου, όπως και τους υπόλοιπους ηθοποιούς που έπαιζαν στη σειρά, διαβάζοντας το βιβλίο.
Κάτι που δε μου άρεσε ήταν το ότι ο Μάρκαρης χρησιμοποιούσε λάθος κάποιες κοινές εκφράσεις που χρησιμοποιούμε όλοι και αναρωτήθηκα αν ήθελε να βάλει τον Χαρίτο να μιλάει κάπως, αν και δεν μου κολλάει αυτό, ή έτσι τις λέει κι ο ίδιος. Καταλαβαίνω το να μιλάνε πολίτικα οι Πολίτες ήρωες του βιβλίου, αλλά όχι το να μιλάει λάθος ο Αθηναίος μπάτσος (δε σημείωσα καμία και δε βρίσκω τώρα μια πρόχειρη για να δώσω παράδειγμα...)
Πέραν τούτου, πολύ ευχάριστο βιβλίο και πλέον είμαι φαν, θα πάρω σίγουρα και τα υπόλοιπα (εκτός της Άμυνας Ζώνης, που το είδα στην τηλεόραση).
Edit: Το έδωσα σήμερα 25/1/09 στον panost.
Η αλήθεια είναι ότι είχα ακούσει καλά λόγια και από τον alaleon, αλλά και έχοντας δει την καλύτερη ελληνική σειρά των τελευταίων 2 χρόνων (κατά τη γνώμη μου) στην τηλεόραση, την Άμυνα Ζώνης, που ήταν βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο, είχα πολύ καλό feeling. Ήταν πολύ ενδιαφέρον το να έχω τον Χατζησάββα στο μυαλό μου, όπως και τους υπόλοιπους ηθοποιούς που έπαιζαν στη σειρά, διαβάζοντας το βιβλίο.
Κάτι που δε μου άρεσε ήταν το ότι ο Μάρκαρης χρησιμοποιούσε λάθος κάποιες κοινές εκφράσεις που χρησιμοποιούμε όλοι και αναρωτήθηκα αν ήθελε να βάλει τον Χαρίτο να μιλάει κάπως, αν και δεν μου κολλάει αυτό, ή έτσι τις λέει κι ο ίδιος. Καταλαβαίνω το να μιλάνε πολίτικα οι Πολίτες ήρωες του βιβλίου, αλλά όχι το να μιλάει λάθος ο Αθηναίος μπάτσος (δε σημείωσα καμία και δε βρίσκω τώρα μια πρόχειρη για να δώσω παράδειγμα...)
Πέραν τούτου, πολύ ευχάριστο βιβλίο και πλέον είμαι φαν, θα πάρω σίγουρα και τα υπόλοιπα (εκτός της Άμυνας Ζώνης, που το είδα στην τηλεόραση).
Edit: Το έδωσα σήμερα 25/1/09 στον panost.
Ευχαριστώ apapsa. Διάβασα το Νυχτερινό δελτίο κι έμεινα πολύ ικανοποιημένος. Για να δούμε με αυτό...
Ευχαριστώ apapsa. Διάβασα το Νυχτερινό δελτίο κι έμεινα πολύ ικανοποιημένος. Για να δούμε με αυτό...
Η αλήθεια είναι ότι μου έλειψε το στιλ του Μάρκαρη. Αστυνομικό με χιούμορ και κοινωνικές παρατηρήσεις που υποβόσκουν. Το θέμα του βιβλίου αρκετά πρωτότυπο. Μια γριά που κόβει βόλτες στην Πόλη και κλείνει παλιούς λογαριασμούς. Δεν έχω πάει στην Πόλη (θέλω να πάω, έχω λυσσάξει) αλλά με αυτό το βιβλίο ένιωσα σα να με ξεναγούσε στα τουριστικά και στα απόκεντρα σημεία της Πόλης, στην ησυχία και στον κόσμο, στη φθήνεια και στην ακρίβεια. Χωρίς να πατρονάρει, να αποκλείει ή να διδάσκει, περνά τα μηνύματά του για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, για το χαρακτήρα των γειτόνων, για πραγματικές εικόνες των Σεπτεμβριανών και του 1964...Ο αστυνόμος Χαρίτος είναι τρισδιάστατος, αυθεντικός, γνήσιος. Μου αρέσει πάρα πολύ σα χαρακτήρας. Κι εδώ έχουμε να κάνουμε με ανθρώπινες στιγμές, με πραγματικές εικόνες ζωής. Σκηνές που είχα ζήσει κι εγώ στην Τουρκία το καλοκαίρι του 2008 ως προς τη φιλοξενία και την εξυπηρέτηση των Τούρκων. Υπάρχουν αλήθειες, δεν υπάρχει μισαλλοδοξία ή ρατσισμός κι είναι ένα αρκετά ευχάριστο μυθιστόρημα με λυτρωτικό και συγκινητικό τέλος. Θέλει να πει πλλά και δεν κουράζει στιγμή. Σειρά της Helengr.
Το έλαβα την Παρασκευή και μέχρι το Σάββατο βράδυ το είχα τελειώσει. Αν και διαβάζεται ευχάριστα δεν ανταποκρίθηκε στις (Μεγάλες;)Προσδοκίες μου.
Θα επικοινωνήσω με την επόμενη στη λίστα για να συνεχίσει το ταξίδι....
Θα επικοινωνήσω με την επόμενη στη λίστα για να συνεχίσει το ταξίδι....
Με περίμενε στη θυρίδα σήμερα το πρωί! Τελειώνω αυτό που διαβάζω τώρα σε καναδυό μέρες και θα το ξεκινήσω αμέσως!! Ευχαριστώ πολύ, Kermit60 & HELENGR!!!!
Πολύ ευχάριστο και ταξιδευτικό βιβλίο... :) Περισσότερο θυμίζει ταξιδιωτικό παρά αστυνομικό μυθιστόρημα πάντως, με την έννοια ότι δε μου δημιούργησε την αγωνία και την αίσθηση μυστηρίου που συνήθως δημιουργούν τα αστυνομικά μυθιστορήματα. Αντίθετα μου δημιούργησε μια μικρή γλυκοπικρία και νοσταλγία, κυρίως επειδή η γιαγιά μου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη και εκδιώχθηκε απ' αυτήν... Οι περιγραφές της Πόλης είναι τόσο ακριβείς που πραγματικά σε μεταφέρουν ακριβώς εκεί, κι ας μην έχεις πάει...
Αύριο ξεκινάει το ταξίδι του για τον επόμενο αναγνώστη! :)
Αύριο ξεκινάει το ταξίδι του για τον επόμενο αναγνώστη! :)
Το βιβλίο ήρθε χθες μαζί με μία κάρτα και ένα βιβλιαράκι με συνταγές. Άρχισα ήδη να το διαβάζω. Ευχαριστώ την Kermit60 που ξεκίνησε το bookring και την Eva4Eva που μπήκε στον κόπο να το στείλει, και μάλιστα με συνοδεία. Φυσικά το βιβλιαράκι με τις συνταγές δεν πρόκειται να το καταχωρίσω πριν τις δοκιμάσω όλες.
23/3/2009
Θα συμφωνήσω με τους υπόλοιπους. Το βιβλίο διαβάστηκε ουσιαστικά μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο. Αν οι περιγραφές της Πόλης ανταποκρίνονται τόσο στην πραγματικότητα όσο η περιγραφή ενός ταξιδιού με γκρουπ, τότε είναι σαν να έχω ήδη πάει.
Τώρα σοβαρά μου άρεσε πολύ που ο αστυνόμος Χάριτος είναι τουρίστας και συναισθηματικά αποστασιοποιημένος από την Πόλη, όσο κάποιος Ελλαδίτης. Έτσι μας δίνει μία αντικειμενική περιγραφή της σημερινής κατάστασης της Κωνσταντινούπολης, την έχει σε συνεχή σύγκριση με την Αθήνα, και παραθέτει απόψεις και συναισθήματα άλλων, αφήνοντας τον αναγνώστη να επιλέξει τι θα κρατήσει και προς τα πού θα κινηθεί. Δεν θα έλεγα ότι είναι αστυνομικό, γιατί όντως του λείπει το “suspense”, αλλά μάλλον ένα φανταστικό ταξιδιωτικό άρθρο, με την έντονη επισήμανση ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να ξαναδούμε την ιστορία, αρκετά μακριά ώστε να έχουν σιγάσει κάπως τα πάθη και οριακά για να προλάβουμε τους τελευταίους που μπορούν να την διηγηθούν.
Αυτό που κρατάω είναι η «αντιπαράθεση» μεταξύ αυτών που έφυγαν και αυτών που έμειναν. Ο συγγραφέας καταλήγει ότι και οι δύο εξαναγκάστηκαν βέβαια να επιλέξουν, αλλά η τελική επιλογή ήταν δική τους και έμεινε να τους στοιχειώνει για το υπόλοιπο της ζωή τους γιατί δεν υπήρχε ούτε έτσι, ούτε αλλιώς σωστή επιλογή.
23/3/2009
Θα συμφωνήσω με τους υπόλοιπους. Το βιβλίο διαβάστηκε ουσιαστικά μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο. Αν οι περιγραφές της Πόλης ανταποκρίνονται τόσο στην πραγματικότητα όσο η περιγραφή ενός ταξιδιού με γκρουπ, τότε είναι σαν να έχω ήδη πάει.
Τώρα σοβαρά μου άρεσε πολύ που ο αστυνόμος Χάριτος είναι τουρίστας και συναισθηματικά αποστασιοποιημένος από την Πόλη, όσο κάποιος Ελλαδίτης. Έτσι μας δίνει μία αντικειμενική περιγραφή της σημερινής κατάστασης της Κωνσταντινούπολης, την έχει σε συνεχή σύγκριση με την Αθήνα, και παραθέτει απόψεις και συναισθήματα άλλων, αφήνοντας τον αναγνώστη να επιλέξει τι θα κρατήσει και προς τα πού θα κινηθεί. Δεν θα έλεγα ότι είναι αστυνομικό, γιατί όντως του λείπει το “suspense”, αλλά μάλλον ένα φανταστικό ταξιδιωτικό άρθρο, με την έντονη επισήμανση ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να ξαναδούμε την ιστορία, αρκετά μακριά ώστε να έχουν σιγάσει κάπως τα πάθη και οριακά για να προλάβουμε τους τελευταίους που μπορούν να την διηγηθούν.
Αυτό που κρατάω είναι η «αντιπαράθεση» μεταξύ αυτών που έφυγαν και αυτών που έμειναν. Ο συγγραφέας καταλήγει ότι και οι δύο εξαναγκάστηκαν βέβαια να επιλέξουν, αλλά η τελική επιλογή ήταν δική τους και έμεινε να τους στοιχειώνει για το υπόλοιπο της ζωή τους γιατί δεν υπήρχε ούτε έτσι, ούτε αλλιώς σωστή επιλογή.
CONTROLLED RELEASE NOTES:
Θα επιστραφεί στην ιδιοκτήτριά του, να βεβαιωθεί ότι είναι καλά και να αποφασίσει για την τύχη του.
Θα επιστραφεί στην ιδιοκτήτριά του, να βεβαιωθεί ότι είναι καλά και να αποφασίσει για την τύχη του.
Σας ευχαριστώ όλους για το ταξίδι αυτό το ονειρικό που προσφέρατε στο βιβλίο τούτο!!
Σύντομα θα έχετε νέα του.
Σύντομα θα έχετε νέα του.
Εύκολο βιβλιαράκι.Το διάβασα σχετικά γρήγορα.
Κάτι σαν ταξιδιωτικό, μία ξενάγηση στην Istanbul στα μαγαζιά της στις γεύσεις της και στους ανθρώπους της με αφορμή μια αστυνομική υπόθεση.
Όπως και στον άλλο Μάρκαρη που διάβασα μου άρεσε που διάβασα ένα ελληνικότατο αστυνομικό βιβλίο αλλά με ξένισαν τα κλισέ με τα οποία γεμίζει τους χαρακτήρες του.
Κάτι σαν ταξιδιωτικό, μία ξενάγηση στην Istanbul στα μαγαζιά της στις γεύσεις της και στους ανθρώπους της με αφορμή μια αστυνομική υπόθεση.
Όπως και στον άλλο Μάρκαρη που διάβασα μου άρεσε που διάβασα ένα ελληνικότατο αστυνομικό βιβλίο αλλά με ξένισαν τα κλισέ με τα οποία γεμίζει τους χαρακτήρες του.
Journal Entry 22 by kermit60 from Nea Smirni - Νέα Σμύρνη, Attica Greece on Friday, September 4, 2009
επέστρεψε μετά από ένα μακρύ ταξίδι, Ευχαριστώ όλους για τη συμμετοχή σας.
Το βιβλίο είναι στα χέρια μου.
Ευχαριστώ πολύ Kermit60!
Ευχαριστώ πολύ Kermit60!
Το βρήκα πολύ ενδιαφέρον.Ο Μάρκαρης ζωντανεύει την Πόλη πειστικότατα.Η ιστορία είναι ρεαλιστική,τίποτα απ'όσα περιγράφει δεν φαντάζει εξωπραγματικό.Προκαλεί θλίψη η σταδιακή αποκάλυψη των δεινών τόσο της ηρωίδας-τιμωρού όσο και των υπόλοιπων Κωνσταντινουπολιτών.Το διάβασα με αυξανόμενη δυσφορία,ειδικά από όταν άρχισε να γίνεται ξεκάθαρο πως ανάμεσα στους Ρωμιούς δεν υπήρξαν μόνο θύματα.
Είχε όμως και αρκετές κωμικές στιγμές,με απολαυστικότερη όλων την παρουσία του ηλικιωμένου διδύμου.Ο Χαρίτος τώρα μπορεί να ξεχώριζε από τους συνταξιδιώτες του αλλά όπως και αυτοί ήταν τόσο τυπικά νεοέλληνας που καταντούσε ενοχλητικός.
Είχε όμως και αρκετές κωμικές στιγμές,με απολαυστικότερη όλων την παρουσία του ηλικιωμένου διδύμου.Ο Χαρίτος τώρα μπορεί να ξεχώριζε από τους συνταξιδιώτες του αλλά όπως και αυτοί ήταν τόσο τυπικά νεοέλληνας που καταντούσε ενοχλητικός.
CONTROLLED RELEASE NOTES:
Θα το επιστρέψω στην Kermit60 στη μηνιαία συνάντηση των Αθηναίων Bookcrossers.
Θα το επιστρέψω στην Kermit60 στη μηνιαία συνάντηση των Αθηναίων Bookcrossers.
Το βιβλίο πράγματι έφτασε ξανά σε μένα και θα ταξιδέψει σύντομα!!
Journal Entry 27 by kermit60 at Το σπίτι του βιβλίου in Aggelohori - Αγγελοχώρι, Thessaloniki Greece on Saturday, October 18, 2014
Released 9 yrs ago (11/21/2014 UTC) at Το σπίτι του βιβλίου in Aggelohori - Αγγελοχώρι, Thessaloniki Greece
WILD RELEASE NOTES:
If you are new to BookCrossing & found this book and this site, Welcome!
You have in your hands a free gift. This book is yours to do with as you wish...read it, share it, keep it, pass it on!
I've registered this at BookCrossing.com so that I can keep up on where it goes, who reads it, and what they thought of it. I'd love to see an entry letting me know it is safe with you.
To get started, just enter the book's BCID number (you'll find it inside the book) at the BCID field (top of this webpage) and press Go!
If you like the BookCrossing concept, you might want to register yourself with a screen name. (but you can remain anonymous also and still journal this book), so that you can follow this book as it travels, and maybe release other books.
Thank you for picking up this book. Do with it as you please... read it, give it to a friend, keep it, release it in the wild - it's up to you. Enjoy!
Καλωσήρθες στο BookCrossing!
Γράψε αν θες ένα μικρό σχόλιο για το πού και πώς βρήκες το βιβλίο. Δεν χρειάζεται να γραφτείς στο site για να γράψεις σχόλιο παρακάτω - μπορείς να παραμείνεις ανώνυμος!
Διάβασε το βιβλίο, αν θέλεις, και μετά βοήθησέ το να συνεχίσει το ταξίδι του αφήνοντάς το κάπου (σε ένα παγκάκι, σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο, στο προαύλιο του σχολείου, στο τραπεζάκι μιας καφετέριας, κλπ.) για να το βρει κάποιος όπως το βρήκες κι εσύ. Μπορείς ακόμη να το χαρίσεις σε κάποιον φίλο σου!
Μπορείς να συναντήσεις άλλους Έλληνες BookCrossers στο Ελληνικό Φόρουμ του site για να σου εξηγήσουν ό,τι χρειάζεσαι να ξέρεις.
You have in your hands a free gift. This book is yours to do with as you wish...read it, share it, keep it, pass it on!
I've registered this at BookCrossing.com so that I can keep up on where it goes, who reads it, and what they thought of it. I'd love to see an entry letting me know it is safe with you.
To get started, just enter the book's BCID number (you'll find it inside the book) at the BCID field (top of this webpage) and press Go!
If you like the BookCrossing concept, you might want to register yourself with a screen name. (but you can remain anonymous also and still journal this book), so that you can follow this book as it travels, and maybe release other books.
Thank you for picking up this book. Do with it as you please... read it, give it to a friend, keep it, release it in the wild - it's up to you. Enjoy!
Γράψε αν θες ένα μικρό σχόλιο για το πού και πώς βρήκες το βιβλίο. Δεν χρειάζεται να γραφτείς στο site για να γράψεις σχόλιο παρακάτω - μπορείς να παραμείνεις ανώνυμος!
Διάβασε το βιβλίο, αν θέλεις, και μετά βοήθησέ το να συνεχίσει το ταξίδι του αφήνοντάς το κάπου (σε ένα παγκάκι, σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο, στο προαύλιο του σχολείου, στο τραπεζάκι μιας καφετέριας, κλπ.) για να το βρει κάποιος όπως το βρήκες κι εσύ. Μπορείς ακόμη να το χαρίσεις σε κάποιον φίλο σου!
Μπορείς να συναντήσεις άλλους Έλληνες BookCrossers στο Ελληνικό Φόρουμ του site για να σου εξηγήσουν ό,τι χρειάζεσαι να ξέρεις.