Cees Schrama studeerde Engels, maar koos voor het avontuur van de rondreizende naoorlogse orkesten in rammelende autos en gammele busjes. Een wereld van malafide impresarios, hoeren, corrupte douaniers en niet minder onbetrouwbare orkestleiders. Hard, langdurig en vaak ondankbaar werk, maar de muziek was altijd prima, ondanks het feit dat zo nu en dan de kogels van dronken militairen om zijn oren floten en het podium met kippengaas was beschermd tegen geworpen projectielen. In dit openhartige boek schrijft hij over zijn grote liefde voor muziek en in het bijzonder voor de jazz, die al ruim 55 jaar duurt. Een boek met veel sappige verhalen, avonturen, anekdotes, ontmoetingen en nooit eerder onthulde schandalen; een terugblik op een leven vol levende muziek! Een uniek document voor iedereen die een kijkje wil nemen achter de meestal gesloten schermen van de internationale muziekindustrie van de laatste 50 jaar.

Leuk om te lezen als je de jazzwereld een beetje kent. Anders zal het wel een verzsmeling van namen en anekdotes zijn. Mijn exemplaar is gesigneerd door zowel Cees Schrama als door Lodewijk Bouwens (de mede-schrijver). Daarom gaan we dit niet ringen!