Από την Μηνιαία δωρεάν εφημερίδα «Πυξίδα»
«Πώς παλεύει κανείς με τα φαντάσματά του, με τις σκιές που τον τυραννούν, με το συνεχές πένθος των προσώπων γύρω του, με μια μάνα καταθλιπτική και δεσποτική, και με τις αδιάκοπες απαγορεύσεις; Ίσως γράφοντας ιστορίες, ίσως παίζοντας θέατρο στα άλογα ζωντανά ή και στα άψυχα του κόσμου.

Αυτό κάνει το κοριτσάκι, η μικρή αφηγήτρια της Μαρινέλλας Βλαχάκη στο Σιλάνς σιλβουπλέ: γράφει σημειώματα με τα ορνιθοσκαλίσματά της, τα ανορθόγραφα, και τα παραχώνει σε μια κρυψώνα. Τρέφει την ελπίδα πως κάποτε θα τα διαβάσουν κάποια πρόσωπα που πέρασαν από τη μικρή ζωή της βιαστικά, αλλά άφησαν μερικά φωτεινά ίχνη, τα μόνα άλλωστε στον ταραγμένο κόσμο της. Ο Μάριος κι η Μαρίτσα, δυο γάλλοι φοιτητές-τουρίστες… Αλλά αυτά τα πρόσωπα δεν ξαναφαίνονται ποτέ – οι νοητοί αναγνώστες, οι αποδέκτες των αφηγήσεων, πέθαναν ή χάθηκαν γι’ αυτήν. Κι όμως το κοριτσάκι επιβίωσε. Κι όχι μόνο επιβίωσε, αλλά κατάφερε, μέσα από τις ακραίες εμπειρίες που έζησε, να βγει αν όχι αλώβητη, πάντως κερδίζοντας τη δύσκολη ισορροπία της. Και κατορθώνοντας να δημιουργήσει...»

Δείτε περισσότερα για την Μαρινέλλα Βλαχάκη και το έργο της ΕΔΩ



---------------------------------------------------------------------------------------------

Καλωσήρθες στο BookCrossing!



Γράψε αν θες ένα μικρό σχόλιο για το πού και πώς βρήκες το βιβλίο. Δεν χρειάζεται να γραφτείς στο site για να γράψεις αυτό το σχόλιο -μπορείς να παραμείνεις ανώνυμος!

Διάβασε το βιβλίο, αν θέλεις, και μετά βοήθησέ το να συνεχίσει το ταξίδι του αφήνοντάς το κάπου (σε ένα παγκάκι, σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο, στο τραπεζάκι μιας καφετέριας κλπ) για να το βρει κάποιος όπως το βρήκες κι εσύ.

Καλό διάβασμα! :)

Μόλις έλαβα το βιβλίο από την karry στο ταχυδρομείο! Στο τρόλλευ διάβασα την αρχή, συγκινητική και πρωτότυπη η εισαγωγή. Για να δούμε τη συνέχεια!

edit 12.7.07
Το βιβλίο αρχικά με τρόμαξε με την συνεχή αφήγηση εμπειριών της ηρωίδας που στρέφονται γύρω από την αρρώστια και τον θάνατο. Το υπόγειο χιούμορ της συγγραφέως όμως δίνει εκτόνωση σε πολλές καταστάσεις, ενώ δεν παύει να σχολιάζει πολιτικά, όπως συχνά γίνεται σε αφηγήσεις που τον πρωταγωνιστικό ρόλο έχει ένα παιδί. Τελικά μου άρεσε αρκετά και θα ενδιαφερόμουν να διαβάσω και άλλα βιβλία της. Ενδιαφέρον έχουν και οι αντιφάσεις στους χαρακτήρες των θετών γονιών.

Μια διόρθωση στο σημείο όπου η ηρωϊδα φυτεύει καρύδια με τη μητέρα της: οι καρυδιές δεν φυτεύονται με καρύδια απευθείας στο έδαφος! :)

Αρχίζει ένα bookray με το βιβλίο! Η λίστα είναι ως εξής

Kermit60
okyrhoe
kihli (έχει το βιβλίο)
Stohasths
....(η λίστα μένει ανοιχτή- το βιβλίο θα συνεχίσει το ταξίδι του)

Επειδή η συγγραφέας είναι καλεσμένη στο Γ΄ Συνέδριο "Μάζωξη" των Ελλήνων bookcrossers στην Κρήτη την Πρωτομαγιά, το bookray αφιερώνεται στο συνέδριο.
Παρακαλώ, προσπαθήστε, όσοι συμμετέχετε, να μην κρατάτε το βιβλίο για πάνω από δύο εβδομάδες, ώστε να προλάβουν όσο γίνεται περισσότεροι αναγνώστες να το διαβάσουν πριν τη Μάζωξη! Ευχαριστώ!

Η λίστα εξακολουθεί να είναι ανοιχτή και μετά τη Μάζωξη!

edit 28/3/08: Επειδή κυκλοφορεί και δεύτερο αντίτυπο σε bookring άλλαξε η σειρά.

Ευχαριστώ για την αρχή του βιβλίου της Μαρινέλα Βλαχάκη, θα το τελειώσω μέσα στο χρονοδιάγραμμα σίγουρα!

Το ξεκίνησα λίγο διστακτικά μου φάνηκε ότι θα ήταν βαρετό με τόσες αφηγήσεις, η συνέχεια ήταν μια καλή έκπληξη.
Οι ιστορίες που διηγείται η συγγραφέας είναι αρκετές φορές δυσάρεστες και το στομάχι σφίγγεται και θέλεις να ξεσπάσεις, σιγά σιγά καθώς τα κεφάλαια περνούν υπάρχουν και διηγήσεις ευχάριστες που σε προτρέπουν να συνεχίσεις την ανάγνωση μέχρι τη στιγμή που φτάνεις στο τέλος και θέλεις να ξεφορτωθείς τους γονείς τους θετούς που το μόνο που σκέπτονται εκτός από την πολιτική ,που είναι συνέχεια στα κείμενα, είναι πως δεν θα γίνει η κόρη τους του δρόμου και βιάζονται στα δεκατέσσερά της χρόνια να την παντρέψουν για να είναι εκείνοι ευχαριστημένοι με τη συνειδησή τους!

Θα ήθελα να μάθω περισσότερα για το βιβλίο και πραγματικά χαίρομαι που θα μου δοθέι η ευκαιρία να συναντήσω τη συγγραφέα και να ακούσω τα δικά της σχόλια για τα γεγονότα που διαδραματίζονται στο βιβλίο της!

Για άλλη μια φορά ευχαριστώ και τη Karry και την Strange και κυρίως τους συνετελεστές της Χανιώτικης Μάζωξης για την ευκαιρία να γνωρίσω την ΜΑΡΙΝΕΛΛΑ ΒΛΑΧΑΚΗ!

Απόψε το βιβλιο θα δοθεί στην Okyrhoe!!

Παρελήφθη την "ΤσικνοΠαρασκευή" και ελπίζω να το διαβάσω σύντομα :-))

Το άρχισα με ενδιαφέρον, μου άρεσε το χιούμορ της συγγραφέας στην επιλογή θεμάτων.
Αλλά στην μέση του βιβλίου, είχα την αίσθηση ότι όλα αυτά τα μικρά κείμενα μοιάζουν περισσότερο με συλλογή ποιημάτων, η φωτογραφικό άλμπουμ που το ξεφυλλίζουμε δεκαετίες μετά και θυμόμαστε σκόρπια γεγονότα, παρά ένα μυθιστόρημα, όπως αυτόκατηγοριοποιείται το βιβλίο. Και όντος, φτάνοντας στις τελευταίες σελίδες, η αίσθηση μού είναι ότι όλα αυτά που διάβασα μένουν ανολοκλήρωτα.

'"Θες να πεθάνεις τον μπαμπά;" με ρώτησε η μαμά.'
'Όταν επισκεπτόμασταν την πατρίδα τα καλοκαίρια, πάντα με εξέπληττε ό τρόπος που συμπεριφερόντουσαν οι θείες & θείοι στα ξαδέλφια μου. Ήταν τόσο διαφορετική η αντιμετώπιση από το πώς μεγάλωνα εγώ.
Τέτοιες φράσεις με ξένιζαν, αυτός ο υπέρ-δραματικός τρόπος, το πώς έκαναν τα πάντα θέμα ζωής η θανάτου. Δεν μπορούσα διανοηθώ ότι το εννοούσαν οι μεγάλοι, και όμως όλα τα παιδία υπέκυπταν στην συναισθηματική αυτή καταπίεση.
Άμα δεν έτρωγαν τα παιδία το φαΐ τους, θα φώναζαν οι γονείς το 100, άμα δεν κοιμόντουσαν στην ώρα τους θα τα κλείνανε φυλακή, άμα πηγαίνανε μακριά από το σπίτι θα τα κλέβανε οι μαυρορομπάδες. Και τις φάπες που έτρωγαν τα ξαδέλφια μου επειδή δεν αφήναν το μπαμπά τους να κοιμηθεί με την ησυχία του το μεσημέρι.
Πράγματι, αυτό το βιβλίο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για μια ανάλυσης των ψυχολογικών τραυμάτων που υπόστουνται υπό της μορφής της 'καλής ανατροφής' τα ελληνόπουλα.

Μόλις ενημερώθηκα από την kihli ότι έχει ήδη διαβάσει το βιβλίο (από άλλο αντίτυπο) και θα στέιλει αυτό το αντίτυπο κατευθείαν στον Stoxasths.

Το βιβλίο εφτασε την προηγουμενη βδομαδα, λιγα λεπτα πριν αναχωρησω για ταξιδι και γι'αυτο το κατχωρω καπως καθυστερημενα. Θα το ξεκινησω πολυ πολυ συντομα

Στην αρχη νομιζα οτι το βιβλίο ητανε μια συρραφη "σημειωμάτων", μικρων κειμενων που περιγράφανε την ζωή της συγγραφεος με εναν παιδιάστικο τονο και μια...χαριτωμενια. Αυτο που με εξεπληξε όμως, οσο κι αν μου εσφιγγε την καρδια, ητανε το πάντρεμα της παιδικης ηλικιας με τους φόβους και τα δαιμόνια που την κυνηγουσανε, οι εφιάλτες της, η προσωπικη της κολαση. Το γράψιμο εχει πολλες "αποτομες" στροφες, με την φρικη να στεκεται διπλα στα παιδικα της χρόνια. Μεχρι το τελευταιο κεφάλαιο, απορουσα τι άνθρωπος μπορουσε να γινει ενα τέτοιο κοριτσι, πως θα μεγάλωνε. Το τελευταιο κεφάλαιο όμως ειναι ειλικρινα μια καθαρση, με την πιο ουσιαστικη σημασια του αρχαιοελληνικου ορισμου, το αισιοδοξο μηνυμα που αφηνει τελικα δεν μπορεί παρα να σε κανει να θαυμασεις την κοπελα και τον τροπο που μετα απ'ολα αυτα μπορει να παρει αυτη την γενναια αποφαση να αλλάξει την ζωή της. Υπηρχανε στιγμες που την ζηλευα για την ξενοιασια της, που την λυπόμουνα για τους εφιάλτες και τις επισκεψεις "εκεινων" αλλα και στιγμες που ηθελα να την αγκαλιασω, ολο το βιβλίο εχει πιστευω εναν αγώνα για προστασία, με την "φωλια" της, την αναγκη να πανε ολα καλα με τους γονεις της, ολα αυτα. Οσο για τα τελευταια κεφάλαια και το θεμα της γυναικειας φυσης και της αντιμετωπισης της, οσο κι αν δεν μπορω να ταυτιστώ, δεν μπορω παρα να θυμώσω γι'αυτη την συμπεριφορά, γι'αυτη την συναισθηματικη χειραγώγηση μιας κοπελας.
Γενικα το βιβλίο με συνεπήρε, για την ακριβεια δυσκολευομουνα να το αφησω και τελικα το τελειωσα πολυ συντομα, ευχαριστω πολυ Strange Emily που ξεκινησες το ray! Μετα απο μενα θα ταξιδεψει μάλλον δυτικα, για να εξοπλίσει μια νεα Ζώνη ή βόρεια, για τον ιδιο σκοπό.

RELEASE NOTES:

Το βιβλιο απελευθερωνεται για την δημιουργια νεας Ζωνης στον χωρο του Starbucks Coffee, στην Θεσσαλονικη, στην γωνια Εγνατιας και Αντιγονιδων