Valse Salie
7 journalers for this copy...
dan zal de boom om de wond heen doorgaan met groeien.
Hij wortelt diep in de grond en zijn takken reiken naar de hemel
en de houw van de bijl zal op termijn overschaduwd worden
door de indrukwekkende pracht van de boom zelf...
(overgenomen van de website van de auteur)
Van de uitgever:
Een moeder die vecht voor het leven van haar dochtertje en haar van arts naar arts sleept. Het lijkt zo vanzelfsprekend, maar soms is niets wat het lijkt. Waarom kunnen artsen maar geen afwijking vinden? Roos' moeder hield niet van haar dochter, maar van de aandacht die zij als moeder kreeg van het medisch personeel. In de autobiografische roman Valse salie blikt Roos Boum terug op een jeugd die verziekt werd door een moeder met het syndroom van Münchhausen by proxy.
Het is een heftig, schokkend en zeer persoonlijk verhaal
dat ze vertelt zonder daarin dramatisch te zijn.
Vrouw.nl
Een ontroerend verhaal waarbij je als toeschouwer
(...) zou willen ingrijpen.
Biblion
Hier vind je de website van de auteur!
Dit mooie boek is een tijd geleden door bestfriends op reis gestuurd in een bookring. Halverwege is het helaas verdwaald. Daarom nu een nieuwe ring met een nieuw exemplaar.
De Journal Entries van bestfriend's exemplaar vind je hier: Valse Salie, exemplaar 1
Nieuwe exemplaar, nieuwe kansen! De nieuwe ring start hier en dit is de verzendlijst:
wurmpje
-Angela-
iez
afraberg
Bien
miekepieke
Soloo
ik heb het boek goed ontvangen, er is nog 1 ringboek voor, maar met al die vrije paasdagen in het verschiet kom ik vast een heel eind..
en het boek is uit... ik ben er stil van. dit boek grijpt je en laat je niet meer los. zelfs als ik niet aan het lezen was, spookte het door mijn hoofd. hoe kan een moeder haar kind dit aan doen? en dat de omgeving het niet door heeft, onvoorstelbaar. het stukje dat ze bij het spoor staat na haar traumatische inwendige onderzoek en het stukje dat ze haar liefste pony onder dwang van haar moeder weg moet doen zorgden bij mij voor tranen.
het 2e deel waarin ze beschrijft hoe haar moeder als ze volwassen is, blijft bemoeien met haar, is wat aan de lange kant, maar dat geeft voor mij ook weer hoe irritant het ook voor Roos moet zijn geweest. telkens weer hing die moeder aan de lijn op stond ze op de stoep.
al met al een boek om over na te praten en te denken.
ik heb de volgende gePMt. bedankt voor het herstarten vd ring, xamantha, ik had dit boek niet willen missen!
11-4 gepost naar -angela-
het 2e deel waarin ze beschrijft hoe haar moeder als ze volwassen is, blijft bemoeien met haar, is wat aan de lange kant, maar dat geeft voor mij ook weer hoe irritant het ook voor Roos moet zijn geweest. telkens weer hing die moeder aan de lijn op stond ze op de stoep.
al met al een boek om over na te praten en te denken.
ik heb de volgende gePMt. bedankt voor het herstarten vd ring, xamantha, ik had dit boek niet willen missen!
11-4 gepost naar -angela-
Het is hier veilig aangekomen. Ik lees eerst nog even een niet al te dik ringboek wat ook vandaag binnenkwam en dan is deze aan de beurt. Bedankt voor het versturen Wurmpje.
Ik heb het vandaag, in het zonnetje in de tuin, in één keer uitgelezen. Je zou zo'n moeder toch hè? Ze manipuleert iedereen en komt uiteindelijk overal mee weg, en die vader daar begrijp ik ook geen jota van. En het gaat soms zo subtiel, nooit fruit geven bijvoorbeeld, omdat het kind niet groot en sterk mag worden. Ik vind de hele geschiedenis goed beschreven, niet sentimenteel, niet sensatiebelust (alleen bij het lezen over die abortussen kreeg ik buikpijn, brr). De foto voorop het boek vind ik zo lief, ik neem aan dat dit de hoofdpersoon is, het verhaal gaat zo nog meer leven. Ik kende de verschrikkelijke verhalen over MBP wel uit de media, daar ging het om kinderen die medicijnen kregen toegediend waar ze erg ziek van werden of botbreuken hadden, maar het kan dus ook subtieler. Het is goed om te weten en ik hoop dat ik de signalen zal herkennen als het ooit in mijn omgeving gebeurd.
Dank je wel voor het ringen Xamantha (en eerder Bestfriends).
PS. toevallig kocht ik vanmiddag het tijdschrift JAN (mei-nummer), daar staat een interview met de schrijfster in.
Dank je wel voor het ringen Xamantha (en eerder Bestfriends).
PS. toevallig kocht ik vanmiddag het tijdschrift JAN (mei-nummer), daar staat een interview met de schrijfster in.
Journal Entry 6 by -Angela- at A fellow bookcrosser in By mail, A Bookring -- Controlled Releases on Sunday, April 15, 2007
Released 16 yrs ago (4/15/2007 UTC) at A fellow bookcrosser in By mail, A Bookring -- Controlled Releases
WILD RELEASE NOTES:
RELEASE NOTES:
Op de post naar Iez!
Op de post naar Iez!
vandaag in de bus ontvangen
vandaag in de bus ontvangen
vandaag in de bus ontvangen
vandaag in de bus ontvangen
lag gisteren in de bus
net uitgelezen en ik had het moeilijk met het drooghouden. Ik wilde ook het boek zo snel mogelijk uitlezen want ik wilde weten wat er nu weer gebeurde. Eigenlijk had ik ook erg medelijden met roos maar vreemd genoeg ook met de moeder van roos
het boek maakt even een korte omweg via een collega van me...(met toestemming van Xamantha) en daarna opweg naar de volgende
het boek maakt even een korte omweg via een collega van me...(met toestemming van Xamantha) en daarna opweg naar de volgende
Dit boek heeft door mijn ziekte nog even een andere collega gevonden voordat het weer bij mij terugkomt. Ik ben 3 weken uit de running geweest en toen het uit was, was ik er niet en heeft het een andere collega gevonden die het leest. Deze geeft het eind van de week/ begin volgende week aan mij terug. Ze zijn verbaast (beide collega's) over het boek.
vandaag van mijn collega ontvangen.
Ze heeft het hele boek van achter naar voor en van voor naar achter gelezen en zich ieder moment moeten inhouden om niet heel erg boos te worden.
Ze liet me weten dat ze het erg fijn vond dat het boek even een uitstapje naar haar en andere collega kon en mocht maken.
Nu is het bij mij en kan het naar de volgende
dank aan Xamantha voor het ringen en afraberg voor het lange wachten
Ze heeft het hele boek van achter naar voor en van voor naar achter gelezen en zich ieder moment moeten inhouden om niet heel erg boos te worden.
Ze liet me weten dat ze het erg fijn vond dat het boek even een uitstapje naar haar en andere collega kon en mocht maken.
Nu is het bij mij en kan het naar de volgende
dank aan Xamantha voor het ringen en afraberg voor het lange wachten
En weer een nieuw ringboek in de bus! Bedankt voor het toesturen Iez.
Wow, wat een boek! En ik steeds maar denken: "dit ligt er toch wel heel erg dik bovenop" en dan in het laatste hoofdstuk lezen dat het echt gebeurd is.... Ik heb het in een ruk uitgelezen. Heel erg bedankt voor het ringen Xamantha!
Het boek is nu op weg naar Bien.
Het boek is nu op weg naar Bien.
Het boek ontvangen, ik ben er heel erg benieuwd naar maar aangezien ik een ringstapel heb op het moment gaat het dus even onderop. Ik probeer echt zo snel mogelijk weer iets van me te laten horen.
Afraberg bedankt voor het sturen, en verrassingen die bij het boek zaten. Wat een prachtig stukje op het kaartje ! Past echt bij ons bookcrossers.
Afraberg bedankt voor het sturen, en verrassingen die bij het boek zaten. Wat een prachtig stukje op het kaartje ! Past echt bij ons bookcrossers.
Zoals ik op het forum al schreef heb ik het boek met gemengde gevoelens gelezen.
Het was een zeer indrukwekkend en goed leesbaar boek en ook schokkend vond ik. Wat een kind met zo'n moeder allemaal moet mee maken en dat niemand het ook opmerkt. Aan de andere kant Roos was zelf bijna veertig toen ze echt besefte wat er aan de hand was. Ze was natuurlijk al heel lang bezig om (letterlijk) afstand te nemen van haar moeder en toch bleef ze loyaal.
Waar ik moeite mee had waren in het eerste deel de hoofdstukken die vanuit de persoon van de moeder zijn geschreven, gelukkig stond dit in het voorwoord aangekondigd. Maar hoe kan ze dat op hebben gebracht ? Om in het brein van haar moeder te "kruipen" en dit allemaal te bedenken ? Dat lijkt me toch verschrikkelijk.
Al met al ben ik blij dat ik deze ring heb gelezen, dank hier voor Xamantha.
Ik heb miekepieke een pm gestuurd maar nog geen antwoord gekregen, ik wacht nog even af.
Het was een zeer indrukwekkend en goed leesbaar boek en ook schokkend vond ik. Wat een kind met zo'n moeder allemaal moet mee maken en dat niemand het ook opmerkt. Aan de andere kant Roos was zelf bijna veertig toen ze echt besefte wat er aan de hand was. Ze was natuurlijk al heel lang bezig om (letterlijk) afstand te nemen van haar moeder en toch bleef ze loyaal.
Waar ik moeite mee had waren in het eerste deel de hoofdstukken die vanuit de persoon van de moeder zijn geschreven, gelukkig stond dit in het voorwoord aangekondigd. Maar hoe kan ze dat op hebben gebracht ? Om in het brein van haar moeder te "kruipen" en dit allemaal te bedenken ? Dat lijkt me toch verschrikkelijk.
Al met al ben ik blij dat ik deze ring heb gelezen, dank hier voor Xamantha.
Ik heb miekepieke een pm gestuurd maar nog geen antwoord gekregen, ik wacht nog even af.
Journal Entry 19 by Bien from Dokkum, Fryslân (Friesland) Netherlands on Thursday, September 27, 2007
Zowel miekepieke en Soloo hebben geen tijd voor het boek. Het boek is nu nog hier (ingepakt en wel).
Het boek is op reis gegaan naar mama Xamantha, veel plezier ermee !
Ook mamaXamantha heeft Valse Salie met ingehouden adem gelezen.
Het boek mag nu uitrusten van de reis, bedankt voor het meelezen iedereen!
Het boek mag nu uitrusten van de reis, bedankt voor het meelezen iedereen!
Released 15 yrs ago (10/9/2008 UTC) at
CONTROLLED RELEASE NOTES:
CONTROLLED RELEASE NOTES:
Phoenix-Flight wilde Valse Salie graag nog lezen. Enjoy!
Phoenix-Flight wilde Valse Salie graag nog lezen. Enjoy!
Lag vandaag tot mijn verrassing in de brievenbus, met een prachtige boekenlegger erin! Dankjewel dat ik het boek mag lenen, en ook heel erg bedankt voor de boekenlegger 'die nog niemnd anders heeft' :) Hij gaat nog even op de stapel TBR, maar ik denk dat ik er gauw aan ga beginnen!
In de eerste paar hoofdstukken heb ik me tot mijn verbazing toch echt wat moeten harden tegen dit boek. Het lezen van de mogelijke gedachtengang van de moeder was te confronterend en maakte me te emotioneel. Nadat ik me er wat van had gedistantieerd geboeid verder gelezen. Ik vind het een prachtig boek, hoewel het een verschrikkelijk verhaal is. Roos is er relatief makkelijk vanaf gekomen, ook ik heb de documentaire gezien over moeders die ledematen breken en vaders die kinderen verstikken. Neemt niet weg dat het evengoed vreselijk is.
De vondst met de plantennamen en korte uitleg daarbij als titel van de hoofdstukken vond ik geniaal. Heel mooi.
Ik heb erg kunnen meebeleven en meekijken door de ogen van zowel moeder als kind, knap!
Het tweede gedeelte waarin een volwassen Roos de relatie met haar moeder beschrijft vond ik een stuk minder boeiend en had wat mij betreft samengevat kunnen worden in een pagina of twintig. Liever had ik kort en bondig gelezen hoe de relatie met haar moeder zich ontwikkelde, hoe ze uiteindelijk achter de waarheid kwam, en het besluit zich af te sluiten voor haar ouders nam. Ik merkte dat ik nu af en toe dacht, ja, je moeder is een naar mens, nou weet ik het wel. Dit stuk ging niet meer over de ziekte, feitelijk was dat stuk al grotendeels afgesloten, de rare kwalen van ma, pa en hond daargelaten.
Wat van mij bijgevoegd had mogen worden was een stukje over wat Roos nu dagelijks nog aan hinder ondervindt van haar jeugd. Psychisch bedoel ik dan vooral: heeft ze moeite zich te binden, heeft ze schuldgevoelens, spijt dat ze geen kinderen heeft gekregen, enz.
Ik ben erg blij dat ik dit boek alsnog heb mogen lezen. Het lijkt me een boek wat ik over een poos nog wel eens wil lezen. Dank, Xamantha, dat ik het mocht lenen!
Edit 16 december 2009. Ik heb een paar keer geprobeerd dit boek gekoerierd te krijgen of op een meeting terug te geven, maar dat lukte helaas niet. Het heeft al die tijd veilig en warm bij mij gelegen. Nu wordt het tijd om toch terug naar huis te gaan. Dank voor het lenen, ik geloof dat het boek hier prettig gelogeerd heeft :)
De vondst met de plantennamen en korte uitleg daarbij als titel van de hoofdstukken vond ik geniaal. Heel mooi.
Ik heb erg kunnen meebeleven en meekijken door de ogen van zowel moeder als kind, knap!
Het tweede gedeelte waarin een volwassen Roos de relatie met haar moeder beschrijft vond ik een stuk minder boeiend en had wat mij betreft samengevat kunnen worden in een pagina of twintig. Liever had ik kort en bondig gelezen hoe de relatie met haar moeder zich ontwikkelde, hoe ze uiteindelijk achter de waarheid kwam, en het besluit zich af te sluiten voor haar ouders nam. Ik merkte dat ik nu af en toe dacht, ja, je moeder is een naar mens, nou weet ik het wel. Dit stuk ging niet meer over de ziekte, feitelijk was dat stuk al grotendeels afgesloten, de rare kwalen van ma, pa en hond daargelaten.
Wat van mij bijgevoegd had mogen worden was een stukje over wat Roos nu dagelijks nog aan hinder ondervindt van haar jeugd. Psychisch bedoel ik dan vooral: heeft ze moeite zich te binden, heeft ze schuldgevoelens, spijt dat ze geen kinderen heeft gekregen, enz.
Ik ben erg blij dat ik dit boek alsnog heb mogen lezen. Het lijkt me een boek wat ik over een poos nog wel eens wil lezen. Dank, Xamantha, dat ik het mocht lenen!
Edit 16 december 2009. Ik heb een paar keer geprobeerd dit boek gekoerierd te krijgen of op een meeting terug te geven, maar dat lukte helaas niet. Het heeft al die tijd veilig en warm bij mij gelegen. Nu wordt het tijd om toch terug naar huis te gaan. Dank voor het lenen, ik geloof dat het boek hier prettig gelogeerd heeft :)
Valse Salie kwam in mijn geweldige kerstpakket het huis weer binnen en is meteen naar boven verhuisd omdat ik het wilde herlezen. Tja, dan vergeet ik dus te melden dat het weer thuis is. Hierbij: het boek is weer thuis!
Heel typisch: bij het herlezen merkte ik dat ik het verhaal nog steeds enorm indrukwekkend en heftig vond, maar nu viel de schrijfstijl me een beetje tegen. Bleg, ik wil helemaal niet zo kritisch lezen, wil gewoon in het verhaal duiken. Zal wel m'n eigen gemoedstoestand zijn, vermoed ik ;)
Het boek gaat de kast in, ik wil het niet vrijlaten, maar uitlenen is prima!
Heel typisch: bij het herlezen merkte ik dat ik het verhaal nog steeds enorm indrukwekkend en heftig vond, maar nu viel de schrijfstijl me een beetje tegen. Bleg, ik wil helemaal niet zo kritisch lezen, wil gewoon in het verhaal duiken. Zal wel m'n eigen gemoedstoestand zijn, vermoed ik ;)
Het boek gaat de kast in, ik wil het niet vrijlaten, maar uitlenen is prima!