Το Μπαράκι του Τσάρλι
26 journalers for this copy...
Οπισθόφυλλο:
Μια πορεία ανθρώπων και μιας κουκουβάγιας μέσα από αυτοτελείς, σπονδυλωτές ιστορίες, με οδηγό το μαύρο χιούμορ και όχημα την ωμότητα. Καταστάσεις που πηγάζουν από την καθημερινότητα, αλλά ξεφεύγουν προκλητικά σε μια προσπάθεια να κεντρίσουν και να ωθήσουν το μυαλό σε διαφορετικά μονοπάτια. Μια διαφορετική άποψη της ίδιας Λεωφόρου που βαδίζει ο καθένας.
Ιστορίες που λέγονται στο "Μπαράκι του Τσάρλι": Μια "Ατελείωτη αγάπη" είναι συνήθως η αρχή, ενώ μέσα σου λες ότι χειρότερα δεν γίνεται, περιμένοντας "Άλλες 39 ημέρες". Η ζωή όμως σε διαψεύδει λέγοντάς σου στο αυτί "Κι όμως ... γινόταν", ακριβώς τις "Τελευταίες στιγμές, πριν από ..." το
τέλος του βιβλίου, όπου άλλες εννιά ιστορίες συνοδεύουν την πορεία σου
στην Λεωφόρο.
Σημειώσεις:
Το βιβλίο αποτελείται από 15 ιστορίες. Με λίγη όρεξη διαβάζεται σε 2-3 μέρες.
Επίσης, το βιβλίο είναι πολύτιμο πια, γι'αυτό σας παρακαλώ η αποστολή να γίνεται με συστημένο γράμμα και όχι απλό.
Τέλος, μέγιστος χρόνος κατοχής του βιβλίου ορίζεται ο ένας μήνας που είναι αρκετός.
Σας ευχαριστώ όλους σας.
Bookring I:
2.Lemonitsa (Μόντρεαλ, Καναδάς)
3.efou (Θεσσαλονίκη)
4.lola81 (Θεσσαλονίκη)
5.ZlatkoGR (Θεσσαλονίκη)
6.MafaldaQ (Θεσσαλονίκη)
7.librissima (Θεσσαλονίκη)
8.piggy83 (Θεσσαλονίκη)
9.Freemac (Θεσσαλονίκη)
Bookring II:
10.moukelis (Βόλος)
11.Luz-de-Luna (Βέροια)
12.Stοxasths (Λάρισα)
13.Japanorange (Αγ. Νικόλαος, Κρήτη)
14.panost (Αθήνα)
15.mtzam (Αθήνα)
16.aris1 (Αθήνα)
17.okyrhoe (Αθήνα)
18.Galazoaimatos (Αθήνα)
19.redrighthand (Αθήνα)
20.telumentil (Αθήνα)
21.froutopio (Αθήνα)
Ευχαριστώ!
Ο αποχωρισμός πάντως μπορώ να πω ότι ήταν ευκολότερος απ' ότι περίμενα. Ίσως γιατί πιστεύω ότι θα περάσει από καλά χέρια. Καλό ταξίδι.
Σε λίγες μέρες αρχίζω την πρώτη ιστορία.
Καλή αρχή!
Ηλία, διασκέδασα με τις ιστοριούλες σου, και σ'ευχαριστώ.
Δεν σας λέω πια μου άρεσε πιό πολύ. NO SPOILERS from me! OK, έχω την διεύθινση της efou, και το βιβλίο ξαναταξιδεύει αύριο, June 01. :)
Released 16 yrs ago (6/1/2007 UTC) at -- By Mail, By Hand, Rings, RABCKs etc. in Montréal, Québec Canada
WILD RELEASE NOTES:
Flying to efou as we speak :)
Ευχαριστώ Λεμονίτσα και Ηλία, θα το διαβάσω το συντομότερο!
Κι επειδή δεν το θεωρώ spoiler θα πω πως ξεχώρισα μερικά απ'τα διηγήματα και το αγαπημένο μου είναι μάλλον το "Ο θάνατος ξέρει να φιλάει". Πολύ καλοστημένο, θα μπορούσε άνετα να γίνει θεατρικό.
Ηλία ανυπομονώ να διαβάσω και το Θεραπευτή για να αποκτήσω μια πιο ολοκληρωμένη άποψη!
Αυτά από μένα, θα το δώσω σήμερα στη lola81 στο meetup.
Released 16 yrs ago (6/24/2007 UTC) at -- Κάπου στην πόλη - Somewhere in town in Thessaloniki - Θεσσαλονίκη, Thessaloniki Greece
WILD RELEASE NOTES:
Εντυπώσεις, προσεχώς...
Ίσως να μην είμαι βέβαια το κατάλληλο άτομο να μιλήσει, αφού λόγω της μεγάλης μου αδυναμίας για τον Stephen King, βρήκα πολλές ομοιότητες μαζί του και φυσικά αυτό με έκανε να δω αρνητικά αυτές τις ιστορίες.
Να'σαι καλά για το "μοίρασμα" IliasF! Θα αφήσω το στίγμα μου και θα περάσω το βιβλίο στην mafaldaQ...
Σχετικά με το βιβλίο, το βρήκα πολύ ενδιαφέρον και πολύ κοντά σε αυτά που έχω ανάγκη, να διαβάσω αυτό το χρονικό διάστημα. Μικρές, «γεμάτες» ιστορίες με αγωνία.
Πρέπει να ομολογήσω, ότι λόγω επαγγελματικής διαστροφής, στάθηκα παραπάνω στο εξώφυλλο, από ότι έπρεπε. Σαφώς και δεν θα πρότεινα ένα post-minimalism εξώφυλλο αν και κυριαρχεί αυτό το στυλ, αλλά λίγη αφαίρεση του χρειάζεται. Λίγη περισσότερη εναρμόνιση με το ύφος και το είδος του βιβλίου. Το θρίλερ θέλει μυστήριο και το μυστήριο δημιουργείται από την απουσία δεδομένων.
Πάντως χάρηκα πολύ που συμμετείχα και εγώ σε αυτό το ring. Περιμένω και το επόμενο το οποίο υπόσχομαι να μην το καθυστερήσω :)! Ευχαριστώ ZlatkoGr για την παράδοση και IliasF για το «μοίρασμα».
Ήδη ξεκίνησαν οι συμμετοχές για καινούργιο ring, μιας και ο χρόνος που πέρασε μπορεί να άλλαξε τα δεδομένα.
Και το ταξίδι συνεχίζεται ...
Έχει τύχει να κάτσω σε μιά παρέα ανθρώπων που έχουν διαβάσει το βιβλίο. Μιλούσαμε για τις αγαπημένες μας ιστορίες. Τί άρεσε σε μένα περισσότερο. Τί άρεσε στον απέναντί μου πιό πολύ. Τί ήθελε στην τάδε ιστορία να πεί "ο ποιητής"! Συζήτηση για διαφορετικές ιστορίες που έχουν κάτι κοινό, είναι γραμμένες όλες... σε ένα βιβλίο. Ιστορίες που τις ακούς μόνο σε ένα μπαράκι.
"Άν το μπαράκι του Τσάρλι υπήρχε στην πραγματικότητα, τότε σίγουρα θα ήμουν ένας απο τους θαμώνες του..."
Released 16 yrs ago (3/3/2008 UTC) at Travelling in Athens - Αθήνα, Attica Greece
WILD RELEASE NOTES:
:)
Released 16 yrs ago (3/17/2008 UTC) at
WILD RELEASE NOTES:
Αύριο το πρωί θα ταξιδέψει μαζί με άλλα δωράκια για την moukelis (Βόλος).
Το bookring συνεχίζεται ...
Σ’ ευχαριστώ Ηλία για την ευκαιρία που μου έδωσες να το διαβάσω, ελπίζω η φαντασία σου να παραμείνει ανεξάντλητη!
Παραδόθηκε ήδη στον επόμενο αναγνώστη(κατά λάθος το έδωσα στη Luz,αλλά θα την ειδοποιήσω να το δώσει στο Stoxasth μολις το τελειώσει)
Πολύ σύντομα θα το ξεκινήσω!
Διάβασα το "Μπαράκι του Τσάρλι" με μεγάλη περιέργεια για τον τρόπο γραφής του φίλου BXer Ηλία Φλωράκη, και συνειδητοποίησα πως (κατά την ταπεινή μου γνώμη) είναι από εκείνους τους τυχερούς συγγραφείς που δεν ξεμένουν εύκολα από έμπνευση.
:-)
Ηλία, ευχαριστώ για την τιμή να είμαι κι εγώ ένας σταθμός στο ταξίδι του βιβλίου σου!
Released 15 yrs ago (5/30/2008 UTC) at by mail in To the next participant, A Bookring -- Controlled Releases
WILD RELEASE NOTES:
Το βιβλίο συνεχίζει το ταξίδι του για τον Στοχαστή. Καλή ανάγνωση!
(και να προσθέσω ότι η ιστορία που μου άρεσε περισσότερο ήταν "Ο φίλος μου ο Μπόμπι")
Θα επανέλθω σύντομα!
Παρέλαβα το «Μπαράκι» στη χθεσινή *φανταστική* συνάντηση των Αθηναίων BookCrossers. Δεν έρχεσαι πλέον στις συναντήσεις Ηλία, έχεις χαθεί εντελώς!
Σαν λεύκωμα είναι αυτό το βιβλιαράκι με τις σημειώσεις και τις αφιερώσεις των προηγούμενων αναγνωστών. Θα αφήσω κι εγώ το δικό μου στίγμα πριν παραδώσω το βιβλίο στον επόμενο. Θα προσπαθήσω να το διαβάσω asap.
(Σχετικό - άσχετο! Δείτε τι φωτό βρήκα στο flickr!!!)
Ένιγουει, νοτ μάι κάιντα θινγκ, που λένε και οι Αμερικάνοι, αλλά κατ' εξαίρεση, «Ο φίλος μου ο Μπόμπι» μου άρεσε πολύ!!!
Πάμε στον επόμενο τώρα... Θα το δώσω στην οκυρρόη στη συνάντηση...
Αλλά από την άλλη, μου αρέσει να διαβάζω τέτοιου είδους ιστορίες. Δεν έχω κάποιο βίτσιο, και αποφεύγω τις ταινίες τρόμου. Προτιμώ να διαβάζω. Με ενδιαφέρει ο τρόπος γραφής, γιατί είναι συγκεκριμένος, πρέπει να δελεάσει & παραπλανήσει τον αναγνώστη, να τον βάλει σε τριπάκι....και να του την 'φέρει' στο τέλος.
Ο μικρός γιός γνωστών μου τώρα διαβάζει την παιδική σειρά Goosebumps. 'Έχεις δοκιμάσει να γράψεις ιστορίες για παιδιά?
-----
Ταξιδεύει μέσω Ελ-Τα στον Galazoaimato. RE 696014084GR 20-1-2009
Καλή ανάγνωση.
Δε διαβάζω συνήθως βιβλία με διηγήματα αλλά αυτό το λάτρεψα.
Ηλία περιμένω εναγωνίως το επόμενο βιβλίο σου.
Μαρία Έλενα
Γραφή που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη και ιστορίες που καθεμιά έχει το δικό της νόημα να δώσει.
Με εντυπωσίασε, ιδίως το Ἁτελείωτη Αγάπη".
Μέχρι που διαβάζεις τα κείμενά του και τότε καταλαβαίνεις ότι τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται...το προφανές μέχρι εκείνη την ώρα γίνεται «έκπληξη»...
Έτσι ένιωσα, Ηλία, όταν διάβασα τα κείμενα του βιβλίου σου «Το μπαράκι του Τσάρλι». Η εικόνα που είχα ως τότε για σένα ως «δασκάλου» και φίλου, απ’ τα μαθήματα Δημιουργικής Γραφής που έχω την τύχη να κάνουμε μαζί, άλλαξε...εμπλουτίστηκε θα έλεγα με μιαν «αλήθεια» σου που ποτέ ίσως δεν θα μπορούσα να διακρίνω σε σένα, ζώντας σε απλά, αν δεν σε είχα «διαβάσει» ως άνθρωπο, μέσα από τα κείμενά σου...
Και, αίφνης, μπήκα σε έναν κόσμο φανταστικό...στους ήρωές σου που φλερτάρουν ανάμεσα στο fiction και το πραγματικοφανές (αν υπάρχει τέτοια λέξη)...ενίοτε, προκαλώντας μου τρόμο, ενίοτε αφήνοντας μια γεύση σχεδόν “psycho” στο στόμα μου, λόγω της άκρως συμβατικής και δομημένης μου σκέψης που αδυνατεί να συλλάβει τους φαντασιακούς κόσμους που σκιρτάνε εντός σου και αποτυπώνονται εν τέλει στη γραφή σου...Το σίγουρο είναι, πάντως, ότι κάθε ιστορία σου, μου προκαλεί συναισθήματα έντονα, συναισθήματα που βγαίνουν αβίαστα στον αναγνώστη, χωρίς να χρειαστεί να τα ονοματίσεις ο ίδιος στα γραπτά σου...Και αυτό είναι μεγάλη υπόθεση...
Το μονοπάτι που διένυσες για να φτάσεις να γράφεις επαγγελματικά και το οποίο ξεκίνησε λίγο ανορθόδοξα (ως φοιτητής Ηλεκτρονικής στη Θεσσαλονίκη και computer freak), με οπλίζει με θάρρος γιατί μου δημιουργεί μια ασφάλεια ότι σε τούτη τη ζωή, αυτό που καθένας μας είναι-ό,τι και αν βρεθεί στο δρόμο του- κάποια στιγμή θα βγει στην επιφάνεια, ειλικρινές και αδιαπραγμάτευτο...η αλήθεια καθενός μας θα λάμψει, όσους δρόμους κι αν διανύσαμε, φαινομενικά λαθεμένους ή ακόμη και άσχετους...Τίποτα όμως δεν είναι τυχαίο...Όλα έχουν το λόγο τους που συμβαίνουν...
Ηλία, σου εύχομαι από καρδιάς να συνεχίζεις να κάνεις αυτό που αγαπάς με την ίδια επιμονή και χαρά που αποπνέεις κάθε φορά που μπαίνεις στο μάθημά μας...Και περιμένουμε και τα επόμενα βιβλία σου...
Θα χαίρομαι να μαθαίνω νέα σου και να τα λέμε...
Με εκτίμηση,
Η μαθήτριά σου,
Ευαγγελία
Μη συνηθισμένη σε σύντομες αυτοτελείς ιστορίες αλλά και στην ωμότητα της αφήγησης, θεωρούσα ότι δεν θα ήταν ακριβώς το είδος που θα μπορούσα να διαβάσω εύκολα. Ωστόσο το εξώφυλλο μου δημιουργούσε μία απόκοσμη αίσθηση που με τραβούσε για κάποιο ανεξήγητο λόγο. Το ίδιο και οι ιστορίες. Απόλαυσα ιδιαίτερα το ανατρεπτικό τέλος των ιστοριών. Μερικές με τρόμαξαν με την αλληγορία τους που αντανακλά τόσο πολύ την πραγματικότητα (Εταιρεία ηλεκτρικών ειδών "Σούκι", Εχθρός με το κρεβάτι μου), άλλες μου δημιούργησαν εφιάλτες (Ατέλειωτη Αγάπη, Άλλες 39 μέρες, Τελευταίες στιγμές πριν από...) και δύο έγιναν οι αγαπημένες μου ( Ο θάνατος ξέρεις να φιλάει, Μάσκες). Πάντως σίγουρα ήταν ένα γοητευτικό ταξίδι και ένα από τα βιβλία που πιάνεις τον εαυτό σου να περπατάει στο δρόμο και να σκέφτεται τις ιστορίες του. Καλή συνέχεια στο ταξίδι του!
Ενα ειδος που δεν το ειχα αγγιξει, το αγαπησα μεσα απο αυτο το βιβλιο.... Γιατι μπορεσε να με παρει απο το χερι και να με παει σε κοσμους που δεν ειχα δει... Οχι σε κοσμους που μπορουν χιλιαδες αλλα βιβλια να σε πανε και τα βαριεσαι...
Για λιγο καιρο εγιναν οι ηρωες φιλοι μου...και μπηκα κι εγω στο δικο τους κοσμο... Τρομαξα, γελασα, θυμηθηκα... Με λιγα λογια εζησα... Και ειναι τοσο ζεστα και ωραια να ζεις μεσα στο μπαρακι του Τσαρλι..
Γλώσσα γλαφυρή, διάλογοι εύστοχοι, περίτεχνα δοσμένες ακραίες & ανομολόγητες εικόνες, αποκυήματα της φαντασίας που ταυτόχρονα αφυπνίζουν το μυαλό.
Αναπαράσταση της πιο μεθυστικής-ερωτικής σκηνής όπου ‘οι αναπνοές γέμιζαν τη σιωπή’. Απληστία, λαγνεία, επαγρύπνηση, εξομάλυνση του φόβου του θανάτου ‘το χιούμορ είναι το αλάτι της ζωής… χα χα… εγώ όμως έχω χάσει το κυρίως πιάτο’, πώς η λογική διαδέχεται την τρέλα, το οιδιπόδειο σύμπλεγμα γιου και μάνας ‘Ήταν η ζωή μου, η τροφή μου, η γνώση μου’, τα παιδικά τραύματα και τα βιώματα, η έννοια του σαδισμού, η δύναμη της πλύσης του εγκεφάλου, η αξιοπρέπεια και η επιβίωση, ‘το συναίσθημα είναι η δύναμη για την επιβίωση. Και η επιβίωση είναι η αγάπη που κρατάει’, η φιλία και η συγχώρεση, οι προκαταλήψεις, ο ναρκισσισμός, η έμπνευση, η ραθυμία και η λαιμαργία, η αξία της πορείας της ψυχής, η υποκρισία. Είναι μερικά θέματα που ο συγγραφέας πραγματεύεται κατά τρόπο ‘ζουμερό’, ουσιαστικό και αναπαραστατικό.
… ‘ευτυχώς το ποσοστό ευστοχίας των ιστοριών είναι αρκετά υψηλό…’ μέσα από τις οποίες ο συγγραφέας καταφέρνει να πείσει πως ‘Η ζωή είναι μια αλυσίδα… πρέπει κάθε κρίκος, κάθε φάση να περάσει από το Θάνατο. Τον ψυχολογικό θάνατο. Ειδικά στον κρίκο της αγάπης’. Και ίσως καλεί τον αναγνώστη σε ένα παιχνίδι όπου ‘καίγοντας τις (άσχημες) αναμνήσεις για να ζεσταθεί’ κερδίζει, εν τέλει, τη γνώση πως ‘η συνέχεια του μισού είναι η ολοκλήρωση, όχι της ψυχής αλλά της πορείας’.