Η πρώτη ποιητική συλλογή του Καββαδία. Κυκλοφόρησε στα 1933, όταν ο ποιητής ήταν 23 χρονών, είχε όμως ήδη «πολύ πλανηθεί και πολύ αμαρτήσει».

Τα «νεανικά» ποίηματα του Καββαδία ξεχειλίζουν από συναίσθημα. Ο λυρισμός είναι διάχυτος. Ο ποιητής με την, ας πούμε, νεανική αγνότητά του, συμπάσχει με τους ήρωές του και τα αδιέξοδά τους. Είναι η αγαπημένη μου.

Πολλά από τα ποίηματα έχουν αυτοβιογραφικά στοιχεία.

Το πήρα από τον pengman να το διαβάσω ακόμη μια φορά !!