This is a greek edition for "Un viejo que leía novelas de amor" ("The Old Man Who Read Love Stories"). The greek cover is shown on the left.

Το πολυβραβευμένο και πολυδιαβασμένο οικολογικό μυθιστόρημα του Λουίς Σεπούλβεδα για τον Αμαζόνιο, τους Ινδιάνους και την καταστροφή της παρθένας φύσης. Μια ομάδα λευκών, ρίχνεται στην αναζήτηση ενός άγριου αιλουροειδούς. Η συνάντηση των ανθρώπων με το ζώο αποτελεί μία από τις πλέον φορτισμένες σελίδες της σύγχρονης λογοτεχνίας.

Μια ιστορία που εκτυλίσσεται στον Αμαζόνιο με τους χρυσοθήρες-γρίνγκο να κυνηγούν ένα αιλουροειδές σε λάθος εποχή. Μια ιστορία για το ακόρεστο κυνήγι κέρδους που γίνεται ο μεγαλύτερος κίνδυνος για το μικρό χωρίο Ελ Ιδίλιο.

«Έχει ήδη σκοτώσει έναν άνθρωπο. Ξέρει πια τι γεύση έχει το ανθρώπινο αίμα, γιατί το ‘χει δοκιμάσει και για το μικρό της μυαλό όλοι οι άνθρωποι σκότωσαν τα παιδιά της...»

Μια ιστορία για τον «εκπολιτισμό» των Ινδιάνων από τους βάρβαρους «πολιτισμένους» κερδοσκόπους. Ο συγγραφέας μας χαρίζει μια βαθιά διδακτική ιστορία για την καταστροφή του περιβάλλοντος. Μέσα από το κείμενο αναδεικνύεται η βαρβαρότητα της καπιταλιστικής ανάπτυξης του Αμαζονίου, οι αντιθέσεις ανάμεσα σε αυτούς που επί αιώνες βίωσαν αρμονικά με το φυσικό περιβάλλον και σε αυτούς που ήρθαν να το καταστρέψουν. Το βιβλίο έχει μεταφραστεί στις περισσότερες γλώσσες του κόσμου, ενώ έχει κερδίσει πολλά βραβεία.

Πλησιάζοντας τα 500 εγγεγραμμένα στο BookCrossing βιβλία αποφάσισα να αγοράσω και να καταχωρήσω εδώ ένα βιβλίο που με σημάδεψε στα εφηβικά μου χρόνια, και ακόμη θεωρώ ότι είναι ένα από τα πιο συγκινητικά βιβλία που έχω διαβάσει...

Νομίζω πως ήταν από τα πρώτα βιβλία του Σεπούλβεδα και μάλλον το καλύτερο. Γυρίστηκε και ταινία με τον Ρίτσαρντ Ντρέιφους, αλλά καμία σχέση με το βιβλίο. Η ταινία είναι για τα μπάζα...

Ο γεννημένος το 1949 Χιλιανός συγγραφέας και ακτιβιστής καταφέρνει να συγκεντρώνει στη βιογραφία του μια απεικόνιση του ισπανόφωνου κόσμου και των πρόσφατων ιστορικών περιπετειών του.

Γεννημένος στη Χιλή αντίπαλος του στρατοκρατικού καθεστώτος της που το φιλοδώρησε με φυλάκιση 28 ετών, απελευθερώθηκε με ενέργειες της Διεθνούς Αμνηστίας, εξορίστηκε, δημιούργησε θεατρικές ομάδες στο Περού το Εκουαδόρ και την Κολομβία, έγραψε ποίηση, θέατρο, ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία.

Στην πορεία αυτή προς την αυτοσυνείδησή του ανακάλυψε τους ινδιάνους Σουάρ του Αμαζονίου και αυτή η εμπειρία του έδωσε το πρώτο του μυθιστόρημα. Άνθρωπος ανήσυχος συμμετείχε στον απελευθερωτικό αγώνα της Νικαράγουα και από το 1980 εγκαταστάθηκε στην Ευρώπη και συνδέθηκε με την Greenpeace.

Τελευταία έκφανση των Λατινοαμερικάνων συγγραφέων με παγκόσμια επιτυχία έχει και στη χώρα μας φανατικούς αναγνώστες.

SOS: ΤΟ ΔΑΝΕΙΖΩ ΑΝΕΤΑ, ΣΕ ΟΠΟΙΟΝ ΘΕΛΕΙ, ΑΛΛΑ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΟΥ ΕΠΙΣΤΡΑΦΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΜΕ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ, ΣΧΟΛΙΑ κλπ.

Με την ευκαιρία των 500 βιβλίων που καταχώρησα στο BookCrossing, αποφάσισα να το γιορτάσω δεόντως!

Τ’ αφεντικό τρελάθηκε και μοιράζει τα υπάρχοντά του! Στο Ελληνικό Φόρουμ έγινε ένα μικρό χάπενινγκ και μοιράστηκαν συνολικά 15 βιβλία.

Μία από τους τυχερούς ήταν και η deadendmind που διάλεξε αυτό το βιβλιαράκι. Της το δίνω λοιπόν. Δανεικό όμως, γιατί θα ήθελα να το κρατήσω, διαβασμένο από πολλούς, στη βιβλιοθήκη μου! Μετά από την dem σειρά θα έχει η πανκακιοτάτη travelinglight...

(Στη φωτογραφία η πρώτη, «αρχαία» εικόνα από το προφίλ μου… Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι!)

Ευχαριστώ πολύ Άρη! Ο Σεπούλβεδα με σημάδεψε κι εμένα, αλλά με άλλο βιβλίο του, το Η ιστορία του γάτου που έμαθε σ' ένα γλάρο να πετάει, το οποίο είναι και το μόνο βιβλίο του που έχω διαβάσει και που απελευθέρωσα δυστυχώς. Τώρα θέλω να το ξαναγοράσω για να το έχω, μαζί με άλλα βιβλία του Σεπούλβεδα.
Το συγκεκριμένο θα το διαβάσω όσο πιο σύντομα μπορώ για να πάει μετά στην tl.

Το διάβασα στο τραίνο πηγαίνοντας προς Θεσσαλονίκη και μου άρεσε πάρα πολύ! Θυμήθηκα γιατί είχα αγαπήσει το Σεπούλβεδα όταν διάβασα το άλλο βιβλίο του, που αναφέρω στο προηγούμενο journal.
Το βιβλίο με συγκίνησε. Αποπνέει την ομορφιά του τροπικού δάσους και τη στεναχώρια εκείνων που ζουν εκεί (ανθρώπων και ζώων) βλέποντάς το να καταστρέφεται.

Η μετάφραση είναι πολύ καλή και μετά ανακάλυψα ότι την έχει κάνει ο Αχιλλέας Κυριακίδης, που τον εκτιμώ πολύ και τώρα τελευταία απέκτησα ένα ενδιαφέρον να διαβάσω κι άλλες δικές του μεταφράσεις.

Μια πανέμορφη ιστορία, γεμάτη ευαισθησία που με άφησε να θέλω να διαβάσω κι άλλο Σεπούλβεδα σύντομα! Μου φαίνεται ότι θα πάω να το αγόρασω για να το έχω, μαζί με άλλα δικά του...
Ευχαριστώ πολύ Άρη!!!

Θα το δώσω στην travellinglight μόλις τη δω.

(στη φωτό ένας οσελότος)

Διόρθωση: aris1 δεν είμαι πανκακιότατη, αλλά παγκάκιστη, έχει διαφορά μεγάλη, και καμία σχέση με τα παγκάκια και τα λοιπά σιχαμερά εις -άκια λήγοντα.

Πέρα από τις κακιούλες σου όμως, Αρχιμάγιστρε Μαμ-Ρα με το γαλαζομπεμπέ μπλουζάκι, το βιβλίο που χέρι με χέρι ξέπεσε και στα δικά μου χέρια είναι υπέροχο.

Θα επανέλθω. Τώρα βιάζομαι.

Διακτίνισέ με, Σκότι (ουπς, αυτό ήταν από άλλο βιβλίο).

Πολύ γλυκό, καλογραμμένο και καλομεταφρασμένο βιβλίο. Δεν άντεξα να μην το διαβάσω και δεύτερη φορά - εξάλλου "τραβιέται" το άτιμο!

Λοιπόν, μου άρεσε πάρα πολύ το πόσο ευαίσθητη είναι η γραφή του Σεπουλβέδα, χωρίς ποτέ να γίνεται σαχλή, και χωρίς να χάνει σε αιχμηρότητα και χιούμορ.

Για παράδειγμα, ο τρόπος που προσπαθεί ο γέρος να οικειοποιηθεί έννοιες αλλά και περιβάλλοντα που περιγράφονται στα βιβλία που διαβάζει - πράγματα ακατανόητα γι' αυτόν, όπως ένα φλογερό φιλί ή μια γόνδολα - περιγράφεται με πολλή τρυφερότητα.

Εξίσου τρυφερά αλλά και αστεία περιγράφεται η προσπάθειά του να εξηγήσει τι διαβάζει στους υπόλοιπους "κυνηγούς" του οσελότου (λίγο ακόμα και θα πίστευες ότι θα έφτιαχναν δικό τους reading group!).

Η ευαισθησία και η τρυφερότητα όμως δεν σημαίνουν ότι ο Σεπούλβεδα χαρίζει κάστανα. Το πώς φτιάχνει το πορτρέτο του δημάρχου, για παράδειγμα, είναι ξεκαρδιστικό: σε κάθε ευκαιρία πετάει κι από μια πετριά και τον κάνει σκόνη!

Εξάλλου, μέσα στην απλότητα (όχι απλοϊκότητα, σαφέστατα) της αφήγησης και την παραμυθένια αύρα της, ο άνθρωπος έχει βάλει ξεκάθαρα και τη -διόλου παραμυθένια- κατάσταση του περιβάλλοντος στο οποίο ζουν οι ήρωές του: ένα δάσος που φθίνει, που απειλείται, από την απληστία των γκρίνγκος.

Πολύ ωραία λειτουργεί και η αντίθεση μεταξύ λευκών και Σουάρ - τι αξίες έχουν οι μεν, τι αξίες οι δε, και βέβαια πώς κινούνται μέσα στο σκηνικό, οι πρώτοι χωρίς να το καταλαβαίνουν, χωρίς να το σέβονται, οι δεύτεροι σαν ζωτικό κομμάτι του.

Είναι, τέλος, πολύ όμορφος μέσα στην αγριάδα του ο τρόπος που περιγράφεται ο οσελότος - αποδίδεται τέλεια το ποιοι είναι τα πραγματικά θηρία σε αυτή την περίπτωση...

Άσχετο, αλλά γράφω το journal entry με τη Τζοκόντα, τη γάτα του γείτονα, να με εξετάζει με τα καταπράσινα μάτια της. Οσελότος βέβαια δεν είναι, αλλά ώρες ώρες του φέρνει λίγο...

Το βιβλίο είναι από βδομάδες πίσω στα χέρια του aris1 και από εκεί ποιος ξέρει πού. Προφανώς, ο Αρχιμάγιστρος το έχει χάσει κατά τη συνήθειά του ανάμεσα στο σωρό με τα υπόλοιπα βιβλία και δεν το έχει κάνει catch...

Σας πληροφορώ, κυρία Τραβελινλάιτ μου, ό,τι όχι μόνο δεν το έχω ξεχάσει, αλλά το έχω ήδη... προωθήσει στο Συμπόσιο της Αθήνας (παρεμπιπτόντως ήταν πολύ ωραία τα σχολιάκια που έγραψες μέσα!)

Παραλήπτριά του, η αγαπητή lola81 η οποία αυτές τις ημέρες πάσχει από βροχίτιδα η κακομοίρα και μάλλον γι αυτό δεν έχει γράψει κάτι! Είχε και τα γενέθλιά της την προηγούμενη εβδομάδα, γι αυτό ας της αφιερώσω και εδώ ένα κατάλληλο τραγουδάκι:

Το αμέλησα πολύ καιρό το registry αλλά τώρα που ετοιμάζω τα πράγματα για Χίο κι έψαχνα ποια βιβλία θα με συνοδεύσουν, ήταν η πρώτη επιλογή. Για να μη νομίζετε οτι το είχα του πεταματού το βιβλιαράκι σας κύριε Άρη μας. Με τη σειρά μου σας αφιερώνω 'Τα καλντερίμια', που δυστυχώς δεν είναι διαθέσιμα σε γιουτιούμπ.

Και ναι! Το κράτησα τόσους μήνες για να το διαβάσω σε δυο βράδια. Παρόλο που στην αρχή λίγο βαριόμουν, τελικά έχει πολύ δυνατά σημεία. Και γέλιο και ειρωνία και σασπένς και οικολογικό μήνυμα... Μια πολύ ωραία ιστορία με πρωταγωνιστή έναν αντιήρωα και ένα κυρίαρχο θηλυκό ;)
Thanx aris

Έφτασε μαζί με την lola81 από την Χιο και μου παραδώθηκε με πολύ προσοχή! Σχεδόν αγχώθηκα! Το έχω ήδη διαβάσει αλλά θα εκμεταλευτώ την ευκαιρία για να θυμηθώ κάποια σημεία, που μου είχαν κάνει ιδιαίτερη εντύπωση! Με τις κατάλληλες σημειώσεις! Αλλά δεν ξέρω που να το στείλω μετά!

Το έδωσα στον ιδιοκτήτη του, για να αποφασίσει εκείνος τι θα το κάνει, στη Μάζωξη στα Χανιά.

Το βιβλίο ήρθε σε μένα από τα Χανιά! Μου το έφερε η karry σε επίσκεψή της στην Αθήνα τον περασμένο μήνα. Το βιβλίο ήταν ένα από τα αγαπημένα μου προ-bookcrossing και το έχω στη βιβλιοθήκη μου. Βλέπω ότι μέσα έχει τώρα και σημειώσεις από τους προηγούμενους αναγνώστες του και με βάζει σε πειρασμό να το ξαναδιαβάσω για να συμβάλλω κι εγώ.

WILD RELEASE NOTES:

Στη συνάντηση του μήνα για τους Αθηναίους Bookcrossers στο Sonsie, στην οδό Διομείας στο Σύνταγμα.

Το βιβλίο έφτασε τελικά στα χέρια μου. Γενικά δεν σημειώνω τα βιβλία μου, αλλά αφού το ζητά ο ιδιοκτήτης θα προσπαθήσω να αφήσω το σημάδι μου.

Μου το έδωσε χθές ο φίλτατος aris1 στη συνάντηση του Οκτωβρίου των Αθηναίων bookcrossers.

Θα διαβαστεί σύντομα και θα αφήσω και προσωπικά σημάδια στο βιβλίο. (Όχι, δεν είναι απειλή αυτό, μην ανησυχείς, aris1 (-;)

Με μια λέξη, εξαιρετικό βιβλιαράκι!

~

Συμφωνώ με την προλαλήσασα dem στο ότι με ξετρέλανε η μετάφραση του Κυριακίδη. Η προσεκτική επιλογή λέξεων που δε χρησιμοποιούμε στο καθημερινό μας λεξιλόγιο δίνει έναν απίστευτο πλούτο στο κείμενο. Ταυτόχρονα το κρατάει απλό και πεπτό (προσοχή, όχι εύ-πεπτο!) γιατί δεν είναι ακριβώς λόγιες, δύσκολες δηλαδή λέξεις.

Μου έκανε μεγάλη εντύπωση που ο μεταφραστής αποδίδει βρισιές χρησιμοποιώντας κοινές λογοτεχνικά μη δόκιμες όμως εκφράσεις, (όπως "μαλάκας" (-;). Αρκετά αμφιλεγόμενο αυτό, δεν το συναντάμε συχνά σε λογοτεχνικές μεταφράσεις. Η τελική μου αίσθηση όμως είναι ότι κάνει πιο ζωντανό το κείμενο αν και είναι στα όρια να προσβάλλει την αισθητική μου.

Φυσικά, κανείς δε μπορεί να κρίνει αυτή καθαυτή την απόδοση του κειμένου έχοντας διαβάσει μόνο τη μετάφραση, έτσι; (-;.

~

Μου άρεσε ο τρόπος γραφής του Sepúlveda, ευαίσθητος όσο και καυστικός εκεί που χρειάζεται.

Μέσα στο κείμενο ξεπετάγονται άναρχα:

* μνημειώδεις ατάκες (για τους σκορπιούς: "...Κι έχουν ένα κωλοχαρακτήρα" ή το μπέρδεμα του "One cent" στα νομίσματα με το Ονεσέν

* καυστική σάτιρα για εκείνους που τους αξίζει, όπως το δήμαρχο

* απίστευτα αποστραγγίσματα σοφίας "Την ημέρα υπάρχει ο άνθρωπος και το δάσος, τη νύχτα ο άνθρωπος είναι δάσος"

* όμορφες ή/και γλαφυρές περιγραφές

Διακρίνουμε την ευαισθησία ως προς τη φύση που σιγά-σιγά καταστρέφεται από τους "πολιτισμένους" λευκούς οι οποίοι δε νιώθουν το σφυγμό της και αδυνατούν να γίνουν οργανικό κομμάτι μαζί της.

Βρήκα πολύ ενδιαφέρουσες όσο και διδακτικές τις περιγραφές του τρόπου ζωής των Σουάρ.

~

Στην αρχή το βιβλίο με απογοήτευσε γιατί πρέπει να πω ότι από τον τίτλο μάλλον περίμενα κάτι σαφώς πιο "ποιητικό" (δεν ξέρω πώς μου έκατσε αυτή η ιδέα (-:)

Πριν το επιστρέψω, θα προσπαθήσω να βρω λίγο χρόνο να το ξαναδιαβάσω.

aris1, ευχαριστώ πολύ για την εμπειρία! Θα προσθέσω τον Sepúlveda στον κατάλογο των συγγραφέων που ανακάλυψα μέσω του bookcrossing.

Μου το εδωσε εμπυστευτικα και εμενα σημερα ο aris1. Ειναι μικρούλι και σκοπέυω να το διαβάσω γρήγορα!

Πραγματικά εξαιρετικά συγκινητική ιστορία. Αν και η αλήθεια είναι οτι στην αρχη δεν μου κίνησε το ενδιαφέρον σιγά σιγά όσο προχώρούσα τοσο πιο πολύ με μάγευε.

Εγω δεν άφησα το σημάδι μου στο βιβλίο μου αρεσε όμως που διάβαζα τα σημάδια των άλλων.

Θα επιστραφεί στον ιδιοκτητη του σε λιγες μερες

Με την γνωστή ευγένεια που διακρίνει τον aris1 και αφού ψυχανεμίστηκε την πρόθεση μου να διαβάσω το βιβλίο, μου το πάσαρε μεταξύ τσίπουρου και φαγητών με 1000 θερμίδες η σκέψη! Ωστόσο, θα το διαβάσω και μάλιστα σύντομα για να ταξιδέψει με τον ίδιο ευγενικό τρόπο κι αλλού!

Το βιβλίο το διάβασα μέσα σε δυο ώρες, παρέα με καφέ κι έναν ήλιο υπέροχο. Και πραγματικά δεν πιστεύω να μπορούσα να το αφήσω, με μάγεψε όπως λίγα βιβλία! Καταρχάς το ίδιο το σκηνικό, η Λατινική Αμερική και η περιοχή του Αμαζονίου είναι από τις λατρεμένες μου περιοχές για τέτοιου είδους ιστορίες. Η πλοκή είναι υπέροχη, ένα ανάμικτο είδος βιογραφίας και περιπέτειας, με εμβόλιμα κομμάτια από το παρελθόν του ήρωα. Ο οποίος γέρος φυσικά είναι τρομερή φυσιογνωμία, με ένα φοβερό παρελθόν και ικανότητες που τον κάνανε τελικά αποδεκτό απο τις φυλές της περιοχής. Η περιγραφή των ντόπιων συνηθειών και πληθυσμών είναι μαγική: περιγράφεται ο χαρακτήρας τους, τα έθιμα τους, οι αντιδράσεις τους, στοιχεία για την διατροφή τους και φυσικά τα έθιμα του θανάτου, ένα πολύ σημαντικό στοιχείο για τέτοιες ιδιαίτερες κουλτούρες. Η γλώσσα ήταν πραγματικά υπέροχη, ένα μαγικό μείγμα ωμότητας, χιούμορ, τυπικότητας, ευσέβειας για την ζούγκλα και τα πλάσματα της, βωμολοχίας και περιγραφής χωρίς να αποφεύγεται ο απόλυτος ρεαλισμός. Μου άρεσε πολύ αυτό το μείγμα εσωτερικού διαλόγου και αγωνίας προς το τέλος, όταν το κυνήγι κορυφώθηκε και ο ένας κυνηγός ήρθε αντιμέτωπος με τον άλλο.
Το βιβλίο γενικά είναι καταπληκτικό, ένα απο τα αγαπημένα μου ήδη! Ευχαριστώ aris1 για το βιβλίο, θα συνεχίσει το ταξίδι του όπως μου είπες!

Βιβλίο δοσμένο από χέρι αγαπημένο... Τι άλλο να ζητήσει κανείς. :-)
Δε θα το αρχίσω αμέσως τώρα, καθώς έχω μπλέξει μ' αυτόν τον ψυχοβγάλτη (LOL), όμως είναι πάνω-πάνω στην TBR list.
Δεν υπόσχομαι πως θα τολμήσω να αφήσω δικά μου σχόλια μέσα! Είμαι γνωστό freak με τα βιβλία.

Τόλμησα, τελικά. Φυσικά με μολύβι! Όμως ήταν ευκολότερο απ' όσο νόμιζα, μιας και ήδη υπήρχαν σχόλια από τους προηγούμενους αναγνώστες - μάλιστα ορισμένα ήταν με κόκκινο στυλό!
Απόλαυσα πολύ την ανάγνωση, γιατί το βιβλίο "μύριζε" Gabriel Garcia Marquez και το κατευχαριστήθηκα (είναι γνωστή στους φίλους η αγάπη μου για τον Γκάμπο). Υπέροχες εικόνες!

Μεσιέ aris1, μήπως θα θέλατε το βιβλίο να πάει κάπου συγκεκριμένα μετά από εδώ? ΡΜ me, please...

CONTROLLED RELEASE NOTES:

Το ταχυδρόμησα σε μια BookCrosser που ίσως νιώθει μοναχούλα, για να της κρατήσει συντροφιά.
Καλή ανάγνωση! :-)

Thank you very much Luz ! Tht was the best surprise ever!
The book is perfect and available to anyone interested!
Kisses from Netherlands!