Trooststeen
23 journalers for this copy...
In het tijdschrift BOEK stond de volgende beschrijving (oordeel: *****):
Hanna bewoont als jong volwassene al bijna twee jaar een kamer in een psychiatrische inrichting. Hoe ze zover gekomen is, wordt langzaam duidelijk in mooi op elkaar aansluitende flash-backs, die haar jaren op school beschrijven.
Het tienermeisje Hanna ziet het gevecht van haar klasgenoten om een goede plaats op de sociale ranglijst. Hanna en haar vriendin Karin horen niet bij de pestkoppen. Ze beloven elkaar dan ook plechtig hier nooit aan mee te doen. Toch voelt Karin zich gevleid wanneer Sofia en Lina, de populairste meisjes van de klas, aandacht aan haar besteden. En dan begint het pesten. Zelfs Karin doet hier aan mee, om haar positie in de groep te behouden. Hanna schaamt zich voor de vernederingen die ze moet ondergaan en komt steeds verder alleen te staan. Haar ouders en de leerkrachten schijnen doof en blind te zijn voor wat zich onder hun ogen afspeelt.
Je vraagt je af: hoeveel narigheid wil je als lezer vrijwillig tot je nemen? Want Johanna Nilsson beschrijft deze narigheid zo knap en zo invoelend dat je ondanks de weinig vrolijk stemmende gebeurtenissen het boek slechts geboeid kunt uitlezen.
Schokkend, soms hard, maar soms zo prachtig en poetisch beschreven. Het boek heeft diepe indruk op me gemaakt. Ik ga er een ring van maken en hoop dat er liefhebbers voor dit prachtige boek zullen zijn.
Hanna bewoont als jong volwassene al bijna twee jaar een kamer in een psychiatrische inrichting. Hoe ze zover gekomen is, wordt langzaam duidelijk in mooi op elkaar aansluitende flash-backs, die haar jaren op school beschrijven.
Het tienermeisje Hanna ziet het gevecht van haar klasgenoten om een goede plaats op de sociale ranglijst. Hanna en haar vriendin Karin horen niet bij de pestkoppen. Ze beloven elkaar dan ook plechtig hier nooit aan mee te doen. Toch voelt Karin zich gevleid wanneer Sofia en Lina, de populairste meisjes van de klas, aandacht aan haar besteden. En dan begint het pesten. Zelfs Karin doet hier aan mee, om haar positie in de groep te behouden. Hanna schaamt zich voor de vernederingen die ze moet ondergaan en komt steeds verder alleen te staan. Haar ouders en de leerkrachten schijnen doof en blind te zijn voor wat zich onder hun ogen afspeelt.
Je vraagt je af: hoeveel narigheid wil je als lezer vrijwillig tot je nemen? Want Johanna Nilsson beschrijft deze narigheid zo knap en zo invoelend dat je ondanks de weinig vrolijk stemmende gebeurtenissen het boek slechts geboeid kunt uitlezen.
Schokkend, soms hard, maar soms zo prachtig en poetisch beschreven. Het boek heeft diepe indruk op me gemaakt. Ik ga er een ring van maken en hoop dat er liefhebbers voor dit prachtige boek zullen zijn.
Ik heb vandaag gelijk de ring op het forum gezet.
Deelnemers:
4vlinders
smitjes
Enitnaj
EmEli
hoisvolbuukskes
-Nika-
Hellehond
NienkeG
Bien
Digimike
koekiebak
fifna
Moon-nl
zijdewerkster
miekepieke
Pebby72
Anyrock -> het boek is nu hier 5-4-2008
wandelaartje
Deelnemers:
4vlinders
smitjes
Enitnaj
EmEli
hoisvolbuukskes
-Nika-
Hellehond
NienkeG
Bien
Digimike
koekiebak
fifna
Moon-nl
zijdewerkster
miekepieke
Pebby72
Anyrock -> het boek is nu hier 5-4-2008
wandelaartje
Met de post gekregen, goed aangekomen.
Bedankt Janna2.
Het ringboek waarin ik nu nog lees is bijna uit. Dus ...
Bedankt Janna2.
Het ringboek waarin ik nu nog lees is bijna uit. Dus ...
Het boek was de moeite waard om te lezen. Vooral gelet op de inzet( oftewel geen inzet) van de docenten. Wat kunnen we blind zijn of blind willen zijn voor wat er zoal gebeurt in een klas. Hoeveel minder schade zou er kunnen zijn als er ingegrepen wordt.
Ik ben mij zeker bewust van wat de schade kan zijn wanneer je gepest wordt.
Ik hoop dat ik steeds alert genoeg ben om op tijd in te grijpen.
Ga dit boek morgen naar de koerier van Smitjes brengen zodat het op weg kan gaan naar Enitnaj.
Ik ben mij zeker bewust van wat de schade kan zijn wanneer je gepest wordt.
Ik hoop dat ik steeds alert genoeg ben om op tijd in te grijpen.
Ga dit boek morgen naar de koerier van Smitjes brengen zodat het op weg kan gaan naar Enitnaj.
Vandaag meegebracht naar mijn werk door mijn collega de koerierster (zij woont bij 4vlinders in de straat). Ik sta ook op het lijstje van dit ringboek, dus lees het eerst maar zelf voor het verder gaat naar Enitnaj....
Mooi boek, maar ook ontzettend triest. Het is echt geen boek wat je even ter ontspanning leest, maar het is zo mooi en kanp geschreven en dan te bedenken dat Johanna pas 23 jaar was toen ze met dit boek debuteerde.
De eenzaamheid die wordt beschreven is beklemmend en je zou willen dat je Hanna het vertrouwen in het leven weer terug kon geven.
Trooststeen is ook weer zo'n boek wat ik vast niet gelezen zou hebben als het geen ringboek was geweest. Janna2 hardstikke bedankt voor het ringen, het gaat vandaag op de post naar Enitnaj.
De eenzaamheid die wordt beschreven is beklemmend en je zou willen dat je Hanna het vertrouwen in het leven weer terug kon geven.
Trooststeen is ook weer zo'n boek wat ik vast niet gelezen zou hebben als het geen ringboek was geweest. Janna2 hardstikke bedankt voor het ringen, het gaat vandaag op de post naar Enitnaj.
Alweer een ringboek! Het blijft binnenstromen, momenteel!
En dan nog wel van Smitjes met de post...(meestal ontmoeten wij elkaar ergens om boeken uit te wisselen!)
Het mag nog even op de stapel, maar hoop er snel in te kunnen beginnen!
Bedankt voor het opsturen, Smitjes!
En dan nog wel van Smitjes met de post...(meestal ontmoeten wij elkaar ergens om boeken uit te wisselen!)
Het mag nog even op de stapel, maar hoop er snel in te kunnen beginnen!
Bedankt voor het opsturen, Smitjes!
Wat een droevig verhaal en wat ontzettend triest dat haar ouders en leerkrachten niet (willen) zien wat er aan de hand is met Hanna en in die klas... Heb me onmiddellijk afgevraagd of ik ook ooit zoiets over het hoofd gezien heb?! Wat ik niet goed begrijp is dat opa, die wel van alles op de hoogte was, nooit met haar ouders heeft gepraat?
De sprongen tussen het verleden en het heden waren mooi en gaven langzamerhand een volledig beeld van Hanna's leven. Wat kunnen kinderen soms ontzettend wreed zijn!
En zal Hanna nu toch het leven "buiten" aankunnen?
Bedankt voor het ringen Janna2, het boek gaat binnenkort door naar EmEli!
De sprongen tussen het verleden en het heden waren mooi en gaven langzamerhand een volledig beeld van Hanna's leven. Wat kunnen kinderen soms ontzettend wreed zijn!
En zal Hanna nu toch het leven "buiten" aankunnen?
Bedankt voor het ringen Janna2, het boek gaat binnenkort door naar EmEli!
Door koerier Fifna bezorgd, ben benieuwd!
Journal Entry 10 by EmEli from Voorschoten, Zuid-Holland Netherlands on Wednesday, November 29, 2006
Wat een droevig verhaal, zeker als je je realiseert dat overal op de wereld dagelijks kinderen worden gepest. Erg mooi beschreven, maar vaak ook erg beklemmend en ik moest het gewoon uitlezen. De stukjes nu afgewisseld met het verleden vind ik erg goed werken.
Bedankt voor het ringen!
Ik ga even bij Pebby72 informeren of ze dit ringboek er ook nog bij kan hebben. ;-)
Edit: in verband met een gigantisch ringoverschot in huize Pebby72 gaat het boek eerst naar hoisvolbuukskes.
Bedankt voor het ringen!
Ik ga even bij Pebby72 informeren of ze dit ringboek er ook nog bij kan hebben. ;-)
Edit: in verband met een gigantisch ringoverschot in huize Pebby72 gaat het boek eerst naar hoisvolbuukskes.
Journal Entry 11 by 
Hoisvolbuukskes
from Helmond, Noord-Brabant Netherlands on Friday, December 8, 2006
Hoisvolbuukskes from Helmond, Noord-Brabant Netherlands on Friday, December 8, 2006
Het boek lag vanmiddag op de deurmat! Dankjewel EmEli voor het opsturen. Ben erg benieuwd naar dit verhaal...
Journal Entry 12 by Hoisvolbuukskes from Helmond, Noord-Brabant Netherlands on Thursday, December 21, 2006
Hoisvolbuukskes from Helmond, Noord-Brabant Netherlands on Thursday, December 21, 2006
Wat een prachtig boek. Soms lees ik in vliegende vaart een verhaal; trooststeen niet: iedere bladzijde heb ik aandachtig gelezen. Een roman over pesten en eenzaamheid; maar ook over de angst om volwassen, onbegrepen te worden, anorexia te ontwikkelen. Het onbegrip van de ouders, de leerkrachten op school, die gewoon niet inzien wat er met dit kind gebeurd, en wat er zich in de klas allemaal afspeelt. Knap van de auteur zoals zij omschakelt in schrijfstijl wanneer ze vertelt over haar ervaringen als jonge Hanna en wanneer zij verslag doet van haar belevenissen in de psychiatrische inrichting. Het boek is reeds in 1996 geschreven, pas in 2005 vertaald. Onbegrijpelijk dat dit verhaal niet meer aandacht heeft gekregen in de publiciteit.
Bedankt janna2 dat je dit ontroerend mooi boek op onze weg stuurde! Zo gauw ik het adres van -Nika- heb stuur ik het naar haar toe.
Bedankt janna2 dat je dit ontroerend mooi boek op onze weg stuurde! Zo gauw ik het adres van -Nika- heb stuur ik het naar haar toe.
Dit boek lag gisteren bij mij op de mat. Bedankt voor het duursturen hoisvolbuukskes
boek gaat vanmiddag met de post naar de volgende ;) veel plezier met lezen...
Ik heb het boek vandaag ontvangen. Na de volgende is dit aan de beurt.
Ik heb de eerste 70 bladzijden gelezen en helaas, het verhaal kan me niet boeien. Met name de schrijfstijl staat me tegen maar ook de keuze van de beschreven gebeurtenissen: ik werd helemaal naar van die lieve vader, lieve opa, lieve oma, lief zusje, lieve broer. Het lijkt mij dat de schrijver nogal wat overbodige elementen in het verhaal heeft staan.
Het boek gaat naar NienkeG
Het boek gaat naar NienkeG
Het boek lag vandaag in de brievenbus! Ik ben benieuwd. Voorlopig moet dit boek heel even wachten tot ik me de kudde ringboeken enigszins heb doorgeworsteld...
Prachtig boek.Wat een schrijnend verhaal, en het komt helaas o zo vaak voor.
Er wordt te weinig stilgestaan bij de gevolgen van pestgedrag.
Het boek gaat vandaag op de post naar Bien...
Bedankt Janna2 dat je dit boek als ring laat rond gaan!
Er wordt te weinig stilgestaan bij de gevolgen van pestgedrag.
Het boek gaat vandaag op de post naar Bien...
Bedankt Janna2 dat je dit boek als ring laat rond gaan!
Vandaag ontvangen, moet nog even onderop de ringstapel. Bedankt voor het sturen NienkeG
Al vond ik de schrijfstijl van het boek niet echt "pakkend", ik vond het verhaal heel indrukwekkend. Zo'n trauma voor een kind om dit mee te maken. Ik herkende veel van de verhalen van patienten met borderlineproblematiek op de afdeling waar ik werk, in dit verhaal.
Bedankt voor deze ring Janna2, ik wacht even op een berichtje van digimike en dan reist het boek weer verder.
Bedankt voor deze ring Janna2, ik wacht even op een berichtje van digimike en dan reist het boek weer verder.
Gisteravond ontvangen en meteen dezelfde avond uitgelezen.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik het zeker in het begin lastig leesbaar vond, in de zin dat de schrijfstijl mij niet zo aanstond. Ik vond het wel een erg indrukwekkend verhaal en daarom wilde ik het ook graag uitlezen. De schrijfster laat zien hoe een kind jaren achter elkaar genegeerd wordt door klasgenootjes en zich niet geaccepteerd voelt en daardoor psychische problemen ontwikkelt. Wat ik alleen echt heel erg onrealistisch vond, was de snelheid van de omslag waarin een kind geaccepteerd werd en opeens niet meer. In het begin was het een lief, geaccepteerd meisje met een gave familie en opeens stond het kind onderaan 'de lijst'. Daarnaast verbaasde ik mij over de wreedheid waarmee de kinderen met elkaar omgingen (bv dwingen om de kots van een ander op te eten tijdens een verjaardagsfeestje); ook dat vond ik ongeloofwaardig. Misschien heb ik mazzel gehad in mijn jeugd want dat soort excessen kwamen op mijn lagere school echt niet voor en ik geloof (en hoop) dat dit voor heel veel andere scholen ook geldt. Tegelijkertijd is het natuurlijk de vraag wat er eerst was: de kip of het ei, oftewel ontwikkelt het meisje psychische problemen doordat ze gepest wordt of wordt ze buitengesloten doordat ze bv een borderlinestoornis oid heeft?
Kortom ik vond het een interessant boek, dat veel vragen oproept. Janna, bedankt voor het ringen!
Ik moet eerlijk bekennen dat ik het zeker in het begin lastig leesbaar vond, in de zin dat de schrijfstijl mij niet zo aanstond. Ik vond het wel een erg indrukwekkend verhaal en daarom wilde ik het ook graag uitlezen. De schrijfster laat zien hoe een kind jaren achter elkaar genegeerd wordt door klasgenootjes en zich niet geaccepteerd voelt en daardoor psychische problemen ontwikkelt. Wat ik alleen echt heel erg onrealistisch vond, was de snelheid van de omslag waarin een kind geaccepteerd werd en opeens niet meer. In het begin was het een lief, geaccepteerd meisje met een gave familie en opeens stond het kind onderaan 'de lijst'. Daarnaast verbaasde ik mij over de wreedheid waarmee de kinderen met elkaar omgingen (bv dwingen om de kots van een ander op te eten tijdens een verjaardagsfeestje); ook dat vond ik ongeloofwaardig. Misschien heb ik mazzel gehad in mijn jeugd want dat soort excessen kwamen op mijn lagere school echt niet voor en ik geloof (en hoop) dat dit voor heel veel andere scholen ook geldt. Tegelijkertijd is het natuurlijk de vraag wat er eerst was: de kip of het ei, oftewel ontwikkelt het meisje psychische problemen doordat ze gepest wordt of wordt ze buitengesloten doordat ze bv een borderlinestoornis oid heeft?
Kortom ik vond het een interessant boek, dat veel vragen oproept. Janna, bedankt voor het ringen!
Vandaag in de bus, dit ringboek waarvan ik niet wist dat ik me ervoor had opgegeven :) Dank je wel Digimike voor het opsturen. En wat een ontzettend leuke BC-kaart zat erbij!!
Ik ben benieuwd of ik (gezien het onderwerp) moet huilen tijdens het lezen. Het is echter ringboek nummer 6 in mijn huis, dus nog even geduld...
Ik ben benieuwd of ik (gezien het onderwerp) moet huilen tijdens het lezen. Het is echter ringboek nummer 6 in mijn huis, dus nog even geduld...
Wat een prachtig boek! En hoewel het triest was, heb ik niet hoeven huilen. Het zat ook vol hoop, gelukkig.
Ik vind het haast niet te geloven dat iemand van 23 dít geschreven heeft... Mooi.
Dank je wel voor het ringen, Janna2! Het boek gaat komende week door naar Fifna.
Edit: op 3 april verzonden naar Fifna.
Ik vind het haast niet te geloven dat iemand van 23 dít geschreven heeft... Mooi.
Dank je wel voor het ringen, Janna2! Het boek gaat komende week door naar Fifna.
Edit: op 3 april verzonden naar Fifna.
Boek vandaag ontvangen, bedankt koekiebak!
Droevig verhaal. Ik vond de schrijfstijl niet geweldig, maar het verhaal was boeiend. Dit soort dingen gebeurt helaas meer dan we denken, en zo'n kind wordt dan vreselijk in de steek gelaten. Aan de ene kant door mensen die niet willen of durven ingrijpen, zoals de docenten in het boek, en aan de andere kant door mensen die het gewoon niet zien, of die denken "zo erg kan het toch niet zijn?".
Bedankt voor het ringen, janna2, ik ga de volgende PM-en.
Edit 01/05: Vandaag opgestuurd naar Moon-nl.
Bedankt voor het ringen, janna2, ik ga de volgende PM-en.
Edit 01/05: Vandaag opgestuurd naar Moon-nl.
OOh wat erg, helemaal vergeten te registreren.... Hij is veilig en wel aangekomen bij mij... ligt te wachten op zijn beurt.... (nummer 1 op mijn lijstje) Thanks voor versturen Fifna (en om me even wakker te maken, nogmaals sorry) en ook bedankt voor het ringen natuurlijk janna2.
Vond het een aangrijpend boek, kon de pijn die het kind had bijna voelen. Thanks voor het ringen, deze had ik niet willen missen. Ik ga zijdewerkster pm-en voor het adres.
Dit boek lag op mij te wachten toen ik thuis kwam van mijn werk. Het is weer eens zover, een kleine kudde ringboeken komt de drempel over... dit is boek 3 in de rij. Even geduld dus, maar het wordt zeker gelezen!!!
Journal Entry 29 by zijdewerkster from Den Hoorn, Zuid-Holland Netherlands on Wednesday, July 11, 2007
Wat een mooi boek zeg! Ik heb het net uitgelezen, ben er stil van. Erg dat mensen niet zien wie er gepest wordt.
In het begin had ik wat moeite met de stijl, maar na een bladzijde of 50 ging het ineens als een trein.
Dnakjewel Janna dat ik dit boek mocht lezen. Ik ga miekepieke even PMen of ze het boek nu wil hebben.
Het boek is donderdag 26 juli op de post gegaan.
In het begin had ik wat moeite met de stijl, maar na een bladzijde of 50 ging het ineens als een trein.
Dnakjewel Janna dat ik dit boek mocht lezen. Ik ga miekepieke even PMen of ze het boek nu wil hebben.
Het boek is donderdag 26 juli op de post gegaan.
Dit boek zat vorig weekend in mijn brievenbus.
Het gaat nog even op mtbr, want de ringboeken komen weer es allemaal tegelijk...
Het gaat nog even op mtbr, want de ringboeken komen weer es allemaal tegelijk...
Wegens drukte en leesdip is dit boek hier al veel te lang. Ik stuur het door naar Pebby72 zodra ik een adres heb.
Ghehehe, helemaal vergeten dat ik me op deze ring had ingeschreven... Hij moet nog even op mijn MTBR, dus volgend jaar laat ik weer van me horen. :-D Thanks voor het doorsturen, Miekepieke.
Journal Entry 33 by Pebby72 at A fellow bookcrosser in By mail, A Bookring -- Controlled Releases on Thursday, March 27, 2008
Released 16 yrs ago (3/27/2008 UTC) at A fellow bookcrosser in By mail, A Bookring -- Controlled Releases
WILD RELEASE NOTES:
RELEASE NOTES:
Ik had even moeite om in het verhaal te komen, maar daarna las het echt als een trein weer! Erg mooi, maar triest verhaal... Pesten wordt echt onderschat helaas...
Het boek gaat op de post naar Anyrock!
Ik had even moeite om in het verhaal te komen, maar daarna las het echt als een trein weer! Erg mooi, maar triest verhaal... Pesten wordt echt onderschat helaas...
Het boek gaat op de post naar Anyrock!
Journal Entry 34 by 
Anyrock
from - Ergens in de provincie, Gelderland Netherlands on Saturday, April 5, 2008
Anyrock from - Ergens in de provincie, Gelderland Netherlands on Saturday, April 5, 2008
Onverwacht op de mat vandaag, bedankt voor de pen Pebby, en Janna voor het ringen.
Journal Entry 35 by Anyrock from - Ergens in de provincie, Gelderland Netherlands on Tuesday, May 13, 2008
Anyrock from - Ergens in de provincie, Gelderland Netherlands on Tuesday, May 13, 2008
Ik werd zo verdrietig van dit boek.
Ik ga Wandelaartje pm'en.
Ik ga Wandelaartje pm'en.
Journal Entry 36 by Anyrock from - Ergens in de provincie, Gelderland Netherlands on Thursday, May 15, 2008
Anyrock from - Ergens in de provincie, Gelderland Netherlands on Thursday, May 15, 2008
Gaat vandaag voor vijven op de post naar Wandelaartje.
Het boek lag vandaag op tafel, tussen de overige post, op mij te wachten.
Ik heb dit mooie boek in één ruk uitgelezen en moet bekennen dat ik de oogjes niet droog gehouden heb.
Hoe wreed kunnen kinderen onderling zijn en hoe ziende-blind de volwassenen om die kinderen heen.
Dankjewel voor het ringen Janna2.
30-05-2008, PM naar Janna2.
14-06-2008, 2e PM naar Janna2.
Hoe wreed kunnen kinderen onderling zijn en hoe ziende-blind de volwassenen om die kinderen heen.
Dankjewel voor het ringen Janna2.
30-05-2008, PM naar Janna2.
14-06-2008, 2e PM naar Janna2.
Journal Entry 39 by Wandelaartje at Strandpaviljoen Zoomers in Castricum, Noord-Holland Netherlands on Sunday, June 22, 2008
Released 15 yrs ago (6/22/2008 UTC) at Strandpaviljoen Zoomers in Castricum, Noord-Holland Netherlands
WILD RELEASE NOTES:
RELEASE NOTES:
Dit boek gaat mee naar de meeting in strandpaviljoen Zoomers voor de volgende lezer.
Veel leesplezier!
Dit boek gaat mee naar de meeting in strandpaviljoen Zoomers voor de volgende lezer.
Veel leesplezier!
Meegenomen van de meeting in Castricum.
Stond op speciaal aanbevolen! Ben erg benieuwd.
Stond op speciaal aanbevolen! Ben erg benieuwd.
Een mooi, aangrijpend maar triest verhaal.
Leuk om ook de 2 tijdslijnen te zien in het boek.
Wel apart dat vanuit een andere persoon over de hoofdpersonage verteld wordt.
Het was zeker het lezen waard. Het boek gaat op zoek naar een nieuwe lezer.
Bedankt voor het lezen.
Leuk om ook de 2 tijdslijnen te zien in het boek.
Wel apart dat vanuit een andere persoon over de hoofdpersonage verteld wordt.
Het was zeker het lezen waard. Het boek gaat op zoek naar een nieuwe lezer.
Bedankt voor het lezen.
Journal Entry 42 by Bosheks at Bagels & Beans in Enschede, Overijssel Netherlands on Friday, November 21, 2008
Released 15 yrs ago (11/22/2008 UTC) at Bagels & Beans in Enschede, Overijssel Netherlands
WILD RELEASE NOTES:
WILD RELEASE NOTES:
Dit boek gaat morgen mee naar de meeting bij Bagels en Beans in Enschede
Op zoek naar een nieuwe lezer.
Dit boek gaat morgen mee naar de meeting bij Bagels en Beans in Enschede
Op zoek naar een nieuwe lezer.
Journal Entry 43 by dutch-flybabe from Lent (gem. Nijmegen), Gelderland Netherlands on Saturday, November 22, 2008
Ik ben min of meer vastgelopen in het boek dat ik al een paar weken 'lees'. Het lukt me goed weerstand te bieden aan het kopen van boeken, maar vanmiddag op de bijeenkomst in Enschede ben ik gezwicht voor twee bookcrossingboeken waar dit boek er 1 van is :-p
Pfff, wat een heftig boek! Tijdens het lezen ervan heb ik heftig gedroomd.De trooststeen was minder prominent aanwezig in het verhaal dan ik had verwacht aan de hand van de titel van het boek. Vreemd dat niemand in de gaten had wat er speelde.
Gelezen voor mijn 'kies een boek van mijn TeLezen-stapel dat je ook zou willen lezen'. Het boek reist verder naar AylaMey.
Dit weekend doe ik het boek bij AylaMey in de bus. Lees ze!
Vandaag lag er ineens een verrassing in de brievenbus met een kleurig herfst-post-it-blaadje als adressticker. Ik had het boek niet zo snel verwacht maar het is heel erg welkom. Ik kon me niet inhouden en heb de eerste pagina al gelezen wat me alleen maar meer naar de inhoud van het boek trekt. Heftig lijkt me, en indringend. Misschien zelfs wel herkenbaar.
Ik heb het boek een paar dagen geleden uitgelezen. Ik moest het even laten bezinken om er iets over te kunnen vertellen.
Ik las in vele entry's dat de schrijfstijl minder werd gevonden maar het verhaal pakkend. Naar mijn idee is de schrijfstijl juist heel pakkend en treffend voor de inhoud. Hanna beschrijft haar ervaringen bijna droog, afstandelijk. De boosheid die ze voelt in haar verleden is zo duidelijk. Boosheid over het onrecht dat anderen en haarzelf aangedaan wordt, maar in het begin tegelijk de angst om buiten de groep te vallen. Later de afkeer van de groep en daarbij afkeer van het leven an sich. De achterbaksheid van velen. Opa die aanwezig blijft als haar anker in het leven. Zo tastbaar, zo mooi. De passages in de inrichting bijna als een droom.
De wreedheden die beschreven worden zijn mij juist zo heel denkbaar. Kinderen zijn vaak wreder in groepen. Dat bleek ook al in het laatst door mij (en vele anderen) gelezen ringboek Niets. Al zou het niets fysieks betreffen dan kunnen kinderen vaak ongelooflijk wreed zijn in hun afwijzing. Niet gezien worden is namelijk soms nog wreder dan bespot worden naar mijn idee. Ik herken veel in Hanna. Het heeft niets met het nest te maken waar je uit komt, de basis van veel verdriet ligt vaak al in je en wordt vergroot door hoe je kijkt naar de wereld. Hoe je kijkt naar de wereld en naar jezelf wordt veelal gevormd op de lagere school. Pesten kan dodelijk zijn. Niet direct, maar langzaamaan steeds meer zeker. Het groeit, wanneer het genoeg voeding krijgt, uit tot iets wat te groot is voor een klein mens alleen. Voor Hanna was het teveel.
Zou ze het redden? Ik durf het niet te zeggen. Ze lijkt me een mooi mens. Ik hoop het. Voor de vele Hanna's die er zijn. Maar nog meer hoop ik dat pesten serieus genomen word. Het onzichtbare pesten maakt zoveel meer slachtoffers dan het zichtbare, omdat de slachtoffers niet spreken...
Bedankt voor het versturen dutch-flybabe. Ik vond het een sterk boek. Ik ga het naar een nieuw 'slachtoffer' sturen die het hopelijk ook zeer kan waarderen. Het verhaal verdient het zeker om aandacht te krijgen.
Ik las in vele entry's dat de schrijfstijl minder werd gevonden maar het verhaal pakkend. Naar mijn idee is de schrijfstijl juist heel pakkend en treffend voor de inhoud. Hanna beschrijft haar ervaringen bijna droog, afstandelijk. De boosheid die ze voelt in haar verleden is zo duidelijk. Boosheid over het onrecht dat anderen en haarzelf aangedaan wordt, maar in het begin tegelijk de angst om buiten de groep te vallen. Later de afkeer van de groep en daarbij afkeer van het leven an sich. De achterbaksheid van velen. Opa die aanwezig blijft als haar anker in het leven. Zo tastbaar, zo mooi. De passages in de inrichting bijna als een droom.
De wreedheden die beschreven worden zijn mij juist zo heel denkbaar. Kinderen zijn vaak wreder in groepen. Dat bleek ook al in het laatst door mij (en vele anderen) gelezen ringboek Niets. Al zou het niets fysieks betreffen dan kunnen kinderen vaak ongelooflijk wreed zijn in hun afwijzing. Niet gezien worden is namelijk soms nog wreder dan bespot worden naar mijn idee. Ik herken veel in Hanna. Het heeft niets met het nest te maken waar je uit komt, de basis van veel verdriet ligt vaak al in je en wordt vergroot door hoe je kijkt naar de wereld. Hoe je kijkt naar de wereld en naar jezelf wordt veelal gevormd op de lagere school. Pesten kan dodelijk zijn. Niet direct, maar langzaamaan steeds meer zeker. Het groeit, wanneer het genoeg voeding krijgt, uit tot iets wat te groot is voor een klein mens alleen. Voor Hanna was het teveel.
Zou ze het redden? Ik durf het niet te zeggen. Ze lijkt me een mooi mens. Ik hoop het. Voor de vele Hanna's die er zijn. Maar nog meer hoop ik dat pesten serieus genomen word. Het onzichtbare pesten maakt zoveel meer slachtoffers dan het zichtbare, omdat de slachtoffers niet spreken...
Bedankt voor het versturen dutch-flybabe. Ik vond het een sterk boek. Ik ga het naar een nieuw 'slachtoffer' sturen die het hopelijk ook zeer kan waarderen. Het verhaal verdient het zeker om aandacht te krijgen.
Vandaag op de post gegaan naar creativechaos, omdat het me een mooi boek leek voor haar.
Journal Entry 49 by 
creativeChaos
at - Ergens in de provincie, Groningen Netherlands on Tuesday, November 16, 2010
creativeChaos at - Ergens in de provincie, Groningen Netherlands on Tuesday, November 16, 2010
Dit bijzondere boek is veilig aangekomen in Alfabetstad. Na het lezen van alle voorgaande JE's moet ik denk ik wel even moed verzamelen om Trooststeen te gaan lezen, maar het is vast erg de moeite waard. En tegen alle Hanna's (hoe ze dan ook heten): Alles van waarde is weerloos, en omgedraaid: Al voel(de) je je weerloos, jij bent waardevol!!
AylaMey, dank je wel dat je me op dit boek attent hebt gemaakt, de ring is namelijk al gestart voor ik bookcrosser werd. En ook hartelijk dank voor je prachtige kaart (voor- en achterkant!!!)
AylaMey, dank je wel dat je me op dit boek attent hebt gemaakt, de ring is namelijk al gestart voor ik bookcrosser werd. En ook hartelijk dank voor je prachtige kaart (voor- en achterkant!!!)
Journal Entry 50 by creativeChaos at - Ergens in de provincie, Groningen Netherlands on Wednesday, January 26, 2011
creativeChaos at - Ergens in de provincie, Groningen Netherlands on Wednesday, January 26, 2011
Au, dit verhaal kwam keihard binnen....
Wat prachtig, wat een mooi boek, maar ook wat droevig! Ik heb genoten van Johanna Nilssons schrijfstijl, de manier waarop opa heel vanzelfsprekend in het verhaal blijft verschijnen, zelfs jaren nadat hij is overleden. Sommige zinnen zijn net gedichtjes: "ze had haar nieuwe blauwgrijze, glinsterende vest aan, grootmoeder had er warmte en geuren in gebreid".
Al vanaf de eerste bladzijden had ik het gevoel dat het verhaal autobiografisch moest zijn, het is zo van binnen uit beschreven, de eenzaamheid is zo knap getroffen. En als je de foto van de schrijfster op de achterflap bekijkt, zie je nog steeds die kwetsbaarheid in haar ogen. Als ik het goed heb uitgerekend heeft ze dit boek geschreven direct nadat ze ontslagen is uit de psychiatrische kliniek.
Ik hoop dat Johanna Nilsson inmiddels wat meer van zichzelf kan houden, want ze heeft een werkelijk prachtig boek geschreven. De stille psychische terreur van elfjarigen, het gevoel van eenzaamheid, helaas universeel en ook voor mij herkenbaar. Ook ik heb even stilletjes gehuild om haar en alle anderen die dit mee maken, of mee maakten en daardoor voorgoed zijn veranderd. Je zou willen dat alle pestkoppen het boek zouden lezen, maar ik ben bang dat het voor die leeftijdscategorie te moeilijk is.
Dit is een boek dat ik zelf in de kast wil hebben staan, om het later nog eens te herlezen, en dan gewoon ook nog eens te genieten van al die mooie zinnen die er ook in staan. Het komt in elk geval op mijn lijstje van 'Beste boeken gelezen in 2011'.
AylaMey: dankjewel dat je mij dit boek stuurde, ik had het anders zeker niet gelezen.
Janna2: dankjewel voor het ringen, zonder jou & AylaMey had ik er nooit kennis mee gemaakt.
Wat prachtig, wat een mooi boek, maar ook wat droevig! Ik heb genoten van Johanna Nilssons schrijfstijl, de manier waarop opa heel vanzelfsprekend in het verhaal blijft verschijnen, zelfs jaren nadat hij is overleden. Sommige zinnen zijn net gedichtjes: "ze had haar nieuwe blauwgrijze, glinsterende vest aan, grootmoeder had er warmte en geuren in gebreid".
Al vanaf de eerste bladzijden had ik het gevoel dat het verhaal autobiografisch moest zijn, het is zo van binnen uit beschreven, de eenzaamheid is zo knap getroffen. En als je de foto van de schrijfster op de achterflap bekijkt, zie je nog steeds die kwetsbaarheid in haar ogen. Als ik het goed heb uitgerekend heeft ze dit boek geschreven direct nadat ze ontslagen is uit de psychiatrische kliniek.
Ik hoop dat Johanna Nilsson inmiddels wat meer van zichzelf kan houden, want ze heeft een werkelijk prachtig boek geschreven. De stille psychische terreur van elfjarigen, het gevoel van eenzaamheid, helaas universeel en ook voor mij herkenbaar. Ook ik heb even stilletjes gehuild om haar en alle anderen die dit mee maken, of mee maakten en daardoor voorgoed zijn veranderd. Je zou willen dat alle pestkoppen het boek zouden lezen, maar ik ben bang dat het voor die leeftijdscategorie te moeilijk is.
Dit is een boek dat ik zelf in de kast wil hebben staan, om het later nog eens te herlezen, en dan gewoon ook nog eens te genieten van al die mooie zinnen die er ook in staan. Het komt in elk geval op mijn lijstje van 'Beste boeken gelezen in 2011'.
AylaMey: dankjewel dat je mij dit boek stuurde, ik had het anders zeker niet gelezen.
Janna2: dankjewel voor het ringen, zonder jou & AylaMey had ik er nooit kennis mee gemaakt.
