Στο προτελευταίο βιβλίο του έπους του Μαύρου Πύργου, μια σειρά από αποκαλύψεις
ρίχνουν κάποιο φως στο μυστήριο της αναζήτησης που έχει καθορίσει
τη ζωή του Ρόλαντ Ντεσέιν και των κα-τετ του.

Όταν η Σουζάνα Ντιν μεταφέρεται μέσα από μια μαγική πόρτα από την Κάλα Μπριν Στέρτζις στη Νέα Υόρκη του 1999, ο δαίμονας-μητέρα, η Μία, που έχει καταλάβει το σώμα της, έχει ένα και μοναδικό σκοπό: να γεννήσει το παιδί της σε μια συγκεκριμένη τοποθεσία του Μανχάταν, σύμφωνα με τις εντολές του σατανικού Πορφυρού Βασιλιά.

Ο Τζέικ, ο πατέρας Κάλαχαν και ο Όρι σπεύδουν να την ακολουθήσουν, προσπαθώντας να αποτρέψουν μια πράξη που θα επιτάχυνε την καταστροφή του Μαύρου Πύργου και, στη συνέχεια, όλων των παράλληλων κόσμων. Στο μεταξύ, ο Ρόλαντ και ο Έντι <πέφτουν> στο Μέιν, το καλοκαίρι του 1977, έναν κόσμο που θα μπορούσε να θεωρηθεί ειδυλλιακός, μα δεν είναι. Πρώτα απ’ όλα, είναι εντελώς πραγματικός και οι σφαίρες σφυρίζουν γύρω τους. Κι ύστερα, εκεί ζει ο συγγραφέας ενός μυθιστορήματος με τον τίτλο <Σάλεμ’ς Λοτ>, που σοκάρεται αντικρίζοντάς τους όσο κι αυτοί από εκείνον...

Και ο Πύργος είναι τώρα πιο κοντά...

---

Νέο απόκτημα, μετά από μια βόλτα σε ένα βιβλιοπωλείο. Αφού έπεσε το μάτι μου πάνω του, τέλειωσε το θέμα...

Το διάβασα εδώ και λίγο καιρό, αλλά μου έχουν πάρει το μυαλό άλλα πράγματα και άργησα να κανω journal.

Βασικά ενώ είναι πολύ καλό, ο Κινγκ κάνει το εντελώς κουλό να βάζει τον εαυτό του ως χαρακτήρα. Αυτό σε άλλου θα αρέσει και σε άλλους όχι. Εγώ το βρήκα πολυυυυύ περίεργο...

Για να δούμε, τι θα γίνει τελικά στο 7ο;

Το τσίμπησα στο meet-up της Τρίτης από τον Zlatko... Τι θα γίνει;; *αγωνία αγωνία*

EDIT γιατί το παρέδωσα χωρίς να σχολιάσω πιο πριν *ντροπή*
Μου άρεσε περισσότερο από το 5, λιγότερο από το 4.

SPOILER SPOILER SPOILER!!!!
*
*
*
Περίμενα ότι το "ο King βάζει τον εαυτό του σαν χαρακτήρα" να είναι ego-trip και να με συγχίσει, αλλά ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη!
Μου άρεσε και ο χαρακτήρας της Mia πολύ... Αχ, γιατί συνεχίζει να μην μου αρέσει η Suzannah?

ΥΑΥ! Μου το έφερε σήμερα η koishii στο Bazaar και θα το ξεκινήσω μες στις επόμενες μέρες! Η αλήθεια είναι ότι μου κακοφαίνονται λίγο οι 438 (μόνο) σελίδες εξαρχής, κακόμαθα με τα προηγούμενα τούβλα, αλλά αν θυμάμαι καλά το τελευταίο πρέπει να επιστρέφει στις xxl διαστάσεις (γιατί το είχα πάει δώρο σε μια φίλη και θυμάμαι ότι πιάστηκε ο ώμος μου να το κουβαλάω)... :)

CONTROLLED RELEASE NOTES:

Πέρασε μέσω MafaldaQ για να φτάσει στον a1pha... :)

Δε θα βάλω βαθμολογία για το "Τραγούδι της Σουζάνας" μιας και είμαι μια ανάσα από το τέλος της ιστορίας... Η αλήθεια είναι ότι δε μου άρεσε τόσο όσο οι "Λύκοι" -- ομολογουμένως τους "Λύκους" τους λάτρεψα! -- κάπου στις πρώτες 150 σελίδες το 'χασα και λίγο το πράμα, πολύ σούρτα-φέρτα σε διαφορετικούς κόσμους, η Σουζάννα πιο τριχασμένη (για να μην πω τετραχασμένη) από ποτέ, η ιστορία ειδικά στο πρώτο μισό του βιβλίου μένει κάπως stand-by...

Νομίζω ότι το 6ο βιβλίο περισσότερο εξυπηρετεί ως προετοιμασία για το "μεγάλο φινάλε" παρουσιάζοντας νέα δεδομένα που θα στηρίξουν λογικά το τελευταίο βιβλίο -- ίσως γι' αυτό και να το περιόρισε στις τετρακόσιες κάτι σελίδες ο συγγραφέας, δεν τον ενδιέφερε ενδεχομένως τόσο το να εξελίξει την "πλοκή", το "τρέξιμο προς τον τερματισμό", όσο το να προετοιμάσει και να στηρίξει λογικά το τέλος. Γι' αυτό δε θέλω να δώσω βαθμολογία για το "Τραγούδι της Σουζάνας". Πιστεύω θα είμαι σε θέση να το εκτιμήσω καλύτερα αφού έχω διαβάσει και το τελευταίο βιβλίο της σειράς...

Στα χέρια μου. Ο τίτλος δεν με προδιαθέτει θετικά, αλλά θα δούμε...

Άντε, άλλο ένα μας έμεινε!!! Μου φαίνεται πως αυτό το βιβλίο με ενθουσίασε! :ο) Ίσως όχι όσο το IV και ίσως όχι ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, αλλά είναι πάρα πολύ ωραίο.

- - - - - - - ΠΡΟΣΟΧΗ - ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ - ΠΡΟΣΟΧΗ - - - - - - -



Ξεκινάμε και ο κόσμος τραντάζεται, μακάρι να ήταν σεισμός, αλλά μάλλον είναι ακόμα μια Ακτίνα που καταστρέφεται! Νομίζω πως αυτό αρκεί για να μας βάλει στο κλίμα της αγωνίας και της εγρήγορσης, να μας κάνει να νιώσουμε πως ο χρόνος πλέον είναι απελπιστικά λίγος.

Τελικά το κα-τετ δεν χρησιμοποίησε τους δίδυμους της Κάλα για να περάσει από την Ανεύρετη Πόρτα (όπως νόμιζα πως θα γινόταν), αλλά μόνο μερικούς Μάνι. Πολύ ωραία η απροσδόκητη εξέλιξη που ενώ τα είχαν κανονίσει για το πού θα πάνε ποιοι περνώντας από την Πόρτα, αλλιώς ήρθαν τα πράγματα.

Αν και η Σουζάνα με τη Μία δεν με κούρασαν όσο φοβόμουν, μου φάνηκε πολύ γελοία η εξήγηση του τρόπου με τον οποίο έμεινε έγκυος η Σουζάνα, κι ακόμα πιο γελοίο εκεί που λέει ότι το μωρό στέλνεται κύτταρο-κύτταρο από τη Σουζάνα στη Μία όπως ένα φαξ. Έλεος! Α, να μην ξεχάσω: κανονικά η Μία θα έπρεπε να φοράει ένα t-shirt που θα γράφει: "Εγώ πότε θα γίνω μάνα;;;"!.

Η ενέδρα στην οποία βρέθηκαν ο Ρόλαντ με τον Έντι ήταν πολύ ωραία επειδή "ανάψαν τα αίματα" και πάλι. Η συνάντησή τους με τον Τάουερ ήταν απίστευτα περιγραφική και η εμμονή του Τάουερ με τα βιβλία ήταν τόσο ζωντανή που δεν άντεχα να βλέπω τον Έντι να κρατάει την ψυχραιμία του! :-) Η συνάντησή τους με το συγγραφέα... ε, τι να πω, η σκηνή που ο συγγραφέας τούς βλέπει και το βάζει στα πόδια είναι από τις καλύτερες και πιο αστείες. Τρελάθηκε βέβαια λίγο ο καημένος με αυτά που του έλεγαν, αλλά δε βαριέσαι, θα τα καταφέρει - ή όχι;

Τζέικ και Κάλαχαν: Αφού τα κατάφεραν να τα βγάλουν πέρα όχι μόνο με τη Μαύρη Δεκατρία αλλά και με τον ταξιτζή (...), όλα τα ενδεχόμενα είναι πιθανά. Άραγε ο Κάλαχαν θα αποδειχθεί πιστολέρο με το όπλο του Τζέικ και όντως θα είναι το τέλος τους; Ουφ, δε θέλω...

Η Μία άργησε λίγο (εχμ, όχι και τόσο λίγο...), αλλά το κατάλαβε· η Σουζάνα είχε δίκιο σχετικά με τις υποσχέσεις που της είχαν δοθεί. Το "μαιευτήριο" στο οποίο οδηγήθηκαν από διάφορους αρουραίους, καναρινανθρώπους, μπουλντόγκ δεν αποτέλεσε και τον πιο συμπαθητικό σταθμό στην πορεία τους, και αναμένουμε να δούμε τι είδους μωρό έρθει στο φως (ή στο σκοτάδι).

Τελευταία σελίδα: εντυπωσιακή έκπληξη στη ροή της ιστορίας! Άραγε πώς θα συνεχίσει το κα-τετ το δρόμο του προς το Μαύρο Πύργο; Πώς επηρεάζει αυτό το γεγονός την ιστορία, αφού η ιστορία είχε προχωρήσει παραπέρα (όπως κι ο κόσμος άλλωστε) ακόμα και χωρίς τη συμβολή του συγγραφέα; Ίδωμεν!!

CONTROLLED RELEASE NOTES:

Το βιβλίο δόθηκε στον panost στη σημερινή μηνιαία αθηναϊκή συνάντηση (Φεβρουάριος 2010) στο Cafe Singles.

Κι ο βλακας ξεχασε να το καταχωρισει. Σορι. Μετα τα ρινγκς του Ζουργου που προηγουνταν ενεκα το συνεδριο διαβασα κι αυτο. Και τσατιστηκα. Για μενα οι 3 πρωτοι τομοι παραμενουν οι πιο ωραιοι και δεμενοι της σειρας, μετα το παιχνιδι χαθηκε και τα λογια ηταν υπερβολικα πολλα. Τοσα εκατομμυρια σελιδες για να τρεναρουμε μια υποθεση; Προτιμω οι ηρωες να προχωρανε και να συναντανε διαφορα εμποδια παρα να πετουν απο δω κι απο κει μες στο χρονο. Αυτο παλι το inside joke με την εμφανιση του Κινγκ; Ξερασα μετα συγχωρησεως. Μαλλον ομως γραφω επηρεασμενος απο το γεγονος οτι θελω να τελειωσει κι αναρωτιεμαι πως θα τελειωσει, οποτε μολις διαβασω και το 7 ισως αναθεωρησω. Παντως πολλα ταξιδια, πολλα σουρτα φερτα, μπερδευτηκα οριστικα με τη Σουζανα και τον εσωτερικο πλουσιο κοσμο της, γεννα να τελειωνουμε, μπας και προχωρησουμε παραπερα, αρχισαν τα παραφυσικα φαινομενα με τους καναρινανθρωπους και τους αρουραιους (για να μη θυμηθω τους βρυκολακες του 5). Οι τελευταιες σελιδες του ημερολογιου αναρωτιεμαι ποσο πραγματικες ειναι, δηλαδη ναι οντως ο Κινγκ ασχολουνταν και με αλλα βιβλια που τον εκαναν πιο διασημο παραλληλα με τον Μαυρο Πυργο αλλα αργησε να τον ξαναπιασει στα χερια του. Στα δικα μου ματια φαινεται ολοκαθαρα οτι οντως εχασε τον σκελετο του εργου οπως μας εξομολογειται γιαυτο κι η ιστορια παει κατα διαολου. Αλλα για να δουμε και το 7. Εχει καποια καλα περιγραφικα σημεια, εχει ωραιους παραλληλισμους του τοτε με τον φανταστικο κοσμο αλλα...αλλα... Αντε a1pha τελειωνε με τον 7 γιατι θα σκασω. :)

Το έχω στείλει εδώ και κάτι αιώνες στην τάσα.

Στο κομοδίνο μου υπάρχει ένας λόφος με βιβλία! Είναι το 4, το 5, το 6 και το 7! Ελπίζω να καταφέρω να τα διαβάσω μέσα στο 2011!

Btw αυτό φαίνεται τόσο συμπαθητικό έτσι μικρούλη που είναι! Μόλις 2,3cm πλάτη στο λόφο που ξεπερνάει τα 15cm :)

Μετά από 2 χρόνια περίπου στο κομοδίνο μου με ξεσκόνισμα τουλάχιστον μια φορά το μήνα τα παραδίδω και πάλι σε ZlatkoGR για να τα κάνει ότι θέλει αφού ήδη είχε ξεχάσει ότι κάποτε τα είχε! Ευχαριστώ για την υπομονή και εύχομαι κάποτε να αξιωθώ να τα διαβάσω :)