Nu ben ik hier *niet meer in bookcrosscircuit*
9 journalers for this copy...
Het leven van Shirin
Joke de Jonge
Shirin woont eindelijk weer in een echt huis. Ze heeft samen met haar vader en moeder 3 jaar in een asielzoekerscentrum (azc) gezeten nadat ze gevlucht waren uit Iran. Het is wel wennen zonder al die mensen om haar heen. Shirin vindt het zelfs bijna té stil, maar ze vindt het ook heerlijk om weer een echt thuis te hebben en is blij dat ze nu zeker weten dat ze in Nederland mogen blijven. Ze mist haar vriendin Maryam uit het azc heel erg maar gelukkig schrijven ze elkaar veel en al snel kan Shirin ook mailen met haar.
Shirin moet naar haar nieuwe school, een Montessorischool, ze vindt het erg eng en ze snapt alles niet zo goed, het gaat zo anders dan op haar oude school.
Ook heeft ze een achterstand opgelopen door de vele verhuizingen en ze komt in groep 6 terwijl ze al 11 is. De eerste week is heel moeilijk en helemaal als er bericht komt dat er een grote aardbeving geweest is in Iran, precies waar haar opa en oma wonen. Leven ze nog wel? Papa wil naar Iran om ze te zoeken maar dat is ook heel gevaarlijk, straks komt hij niet meer terug.....
Een verhaal dat laat zien tegen welke problemen kinderen oplopen als ze als vluchteling in een vreemd land komen. Op het moment dat het verhaal begint is de asiel-procedure achter de rug maar door het verhaal heen is wel te lezen wat voor impact dat op iemand heeft. Ook het komen en gaan van mensen in het azc maakt het er niet makkelijker op, elke keer als Shirin een nieuwe vriendin had moest ze weer weg.
Het verhaal is echter niet zwaar, vooral de mailtjes tussen Maryam en Shirin maken het grappig en luchtig. Het is in prettige, moderne taal geschreven, en daardoor goed te begrijpen voor kinderen. Leuk boek!
Hardcover 90 Pagina's Zwijsen Uitgeverij 2005 ISBN: 9027660026 Met tekeningen van Camila Fialkowski Vanaf 9 jaar
Dettie
Released 18 yrs ago (2/3/2006 UTC) at Brievenbus in Castricum, A Bookring -- Controlled Releases
WILD RELEASE NOTES:
Vertrekt vandaag naar zipenzoep
Veel plezier ermee!
De dochters hebben op het moment geen interesse om het te lezen, dus ga ik het naar Digimike opsturen.
Released 18 yrs ago (2/10/2006 UTC) at A fellow bookcrosser in By mail, A Bookring -- Controlled Releases
WILD RELEASE NOTES:
Op de post naar Digimike!
Wat een vriendelijk en uitnodigend berichtje van de schrijfster voorin het boek. Ik ben heel benieuwd naar de inhoud ervan en laat jullie gauw weten wat ik ervan vond.
Weet de schrijfster dat we hier onze reacties neerzetten, Dettie? In ieder geval heel erg bedankt voor het ringen. En PippiLangkous, bedankt voor de kaart en het toesturen!
Zo, heb 'm gelezen! Heel erg mooi, ontroerend & spannend ook als Shirin's vader terug wil om zijn ouders (Shirin's opa & oma) te gaan zoeken... Ik kan me goed voorstellen dat het moeilijk is vriendschappen te durven sluiten & vertrouwen te hebben als je al een aantal keren alles en iedereen vaarwel hebt moeten zeggen... nooit makkelijk voor kinderen met verhuizingen maar nog ZOveel sterker als je als vluchteling zo onzeker van je situatie bent geweest! Erg mooi geschreven.
Released 18 yrs ago (3/20/2006 UTC) at
WILD RELEASE NOTES:
Hij zit op de bus :)
*edit 09-04-'06* Door een tijdelijke internetstop hier even mijn verlate reactie. Ik vond het een mooi boek en denk ook dat het voor kinderen goed omschrijft hoe het is om gevlucht te zijn.
Ik vond sommige details ook erg leuk, zoals dat het meisje een brief ging schrijven naar een vriendin "met een gelpen op een Diddl-blaadje" dat zegt precies hoeveel moeite er aan die brief besteed werd. Op de post gedaan naar zijdewerkster
(leuke naam!) Zij doen goede dingen voor vluchtelingenkinderen. Ze organiseren allerlei activiteiten en kunstachtige dingen voor en door kinderen in asielzoekerscentra. Regelmatig is er gelegenheid om een tentoonstelling of voorstelling bij te wonen die door die kinderen is verzorgd.
http://www.vrolijkheid.nl/nieuwsbrief.html
Ik moest gelijk aan dit verhaal denken en dacht ik plaats het ook even hier...
Dettie
Ik ga het boek opsturen naar smitjes zodra ik een adres heb. En natuurlijk zal ik ook even een berichtje achterlaten op de site van de schrijfster.
Het is nu 5 april.
Het boek gaat vanmiddag op de post, sorry voor de vertraging...
En ik heb geen berichtje bij de schrijfster achtergelaten, want dan moest ik mailen, kon niet op de site.
De ouders (en daardoor ook het kind) krijgen door de diverse media toch steeds gegevens over hun land en als dat vervelende dingen zijn zoals oorlog en bijvoorbeeld een aardbeving, dan lijkt me dat inderdaad heel moeilijk.
Je weet nooit precies, omdat je zo ver weg zit, wat er precies gebeurt en het blijft dan maar door je hoofd spoken.
Ik vind het verder een heel goed boekje wat ook goed gebruikt kan worden om dit onderwerp op school te behandelen.
Het boekje gaat nu op weg naar Zipenzoep.
Mooi idee dat in dat centrum jongeren het straks af en toe van een plank pakken, hoe meer jongeren het lezen des te blijer maakt dat me.
Veel plezier en succes met alle ringen die jullie nog mogen ondernemen!
Hartelijke groet van Joke
Dit bericht kreeg ik van Joke de Jonge, de schrijfster van het boek.
Marjo