De achterflap:

Iedere zomer houden drie vriendinnen, samen met hun mannen en kinderen een week vakantie met elkaar. Maar dit jaar is alles anders. Veronica is plotseling overleden en haar man en twee zoontjes zijn nog in diepe rouw gedompeld. Beatrijs neemt een nieuwe partner mee, een ziener met een helse puberdochter, voor wie ze veel te snel haar bloeiende kunsthandel heeft opgegeven. En Gwen heeft voor het eerst een kind gekregen dat geen deel is van een tweeling. Al baart haar dat zorgen, één enkele baby, toch lijkt Gwen, samen met haar Timo en hun vijf dochters, nog altijd de stabiele factor in dit gezelschap. Hun landelijke woning is meer dan deze ene week per jaar een thuishaven voor iedereen. Maar hoe veilig is hun idyllische bestaan? De traditionele week vakantie krijgt een onverwachte wending die het leven van alle betrokkenen op zijn kop zal zetten.

Renate Dorrestein schreef ondermeer Een hart van steen, Verborgen gebreken en Het duister dat ons scheidt, die alle drie genomineerd werden voor de NS Publieksprijs. Haar werk is in vijftien talen vertaald.

De pers over Dorrestein:
'Ze deelt met Hitchcock een bijzonder gevoel voor spanning. Renate Dorrestein weet die spanning zo op te voeren dat je tot het einde aan toe uit balans bent.' - THE WALL STREET JOURNAL

'Renate Dorresteins inlevingsvermogen in kinderen is perfect. Als er één auteur is die in de huid van haar personages weet te kruipen, dan is zij het wel.' - IRISH EXAMINER

'Wat vooral aanspreekt - en daarin ligt haar kracht - is de gedrevenheid die Dorrestein haar karakters meegeeft. Hun overlevingsdrang en moed zijn onbegrensd, en hun eenzaamheid is daardoor des te meer invoelbaar.' - NRC HANDELSBLAD

En wat vond ik zelf?
Ik ben een Dorrestein-fan. Heb niet alles van haar gelezen, maar wel bijna alles denk ik. Met Ontaarde moeders als favoriet.
Eerlijk gezegd vond ik Zolang er leven is een van Renate D.'s mindere boeken. Natuurlijk was het weer ouderwets doorlezen en opgaan in de wereld en de personages die ze schetst, maar ik vond dat ze zich op sommige punten herhaalde (het personage van Gwen deed me heel sterk denken aan een vrouwelijk personage in een eerder boek; probleem is alleen dat ik niet meer weet welk boek - dat is een nadeel: op termijn smelten al Renate's boeken voor mij samen) en ik vond de verwikkelingen rond Laurens en zijn zoontje Niels en (de 'geest' van) Veroncia niet echt lekker beschreven en uitgewerkt. Ik weet het niet, het was me wat te gekunsteld; alsof Dorrestein ons iets probeert te doen geloven, wat zij zelf voor geen meter gelooft. Hhm... hopelijk heb ik mijn puntje van kritiek dusdanig verwoord dat anderen het wel snappen, zonder dat het daarmee een 'plot spoiler' is geworden...
Uiteindelijk heb ik deze Dorrestein dus slechts beloond met een zesje. Dat is wat ik van het boek vind, als ik het vergelijk met haar eerdere werk. Maar ik heb al met al toch zeker weer genoten van dit boek. Voordat ik het aan mijn 'permanent collection' ga toevoegen (als eerste boek ooit :)), wil ik het daarom wel nog graag delen met anderen.

RELEASE NOTES:

Op naar de eerste halte: Binebal :)

Happy BookCrossing!

Vandaag ontvangen! Er ligt één boekje nog op mij te wachten maar.. ik laat weer snel van mij horen!

Ik heb het boek uit!! Ik heb het in een ruk uitgelezen. Terwijl ik eigenlijk helemaal niet van nederlandse schrijvers houd!! In het begin had ik moeite met het verhaal. Het ging een beetje van de hak op de tak. Als er iets gebeurde dan kreeg ik pas na een paar blz te lezen hoe dat afliep enz. Ondertussen was ze al met iets anders begonnen. Beetje verwarrend maar....
het is absoluut een boek wat je met veel plezier leest!

Dank je wel en ik stuur het boek door naar Nienkeg!

Jaaa! De eerste van de kudde ringboeken is binnen! En ook meteen een hele leuke!
Ik ben nog bezig in een ander boek, daarna begin ik beslist in deze!

Inmiddels heb ik het boek uit. Ik heb het in een ruk uitgelezen, het boeide me direct.
Op zich vond ik het hier en daar wat vergezocht, en het einde weinig bevredigend. Jammer vind ik dat altijd.
Ook ik ben wel een fan van Renate D. maar heb absoluut betere boeken van haar gelezen...
Ik neem dit boekje mee naar Castricum maandag. Ik zal aan Dettie vragen of zij het aan Janna2 wil geven, of ik vraag haar adres en gooi het zelf even in de brievenbus (de onverwachte ringboeken blijven het leukst vind ik!)

Net een eigen Dorrestein weer thuisgekregen, ligt er een gloednieuwe op de deurmat. Ben erg benieuwd naar deze, de achterkant klinkt in ieder geval goed. Jullie horen van me.

ha fijn, de nieuwe Dorrestein. Ik ben erg benieuwd, ik hou o.h.a. wel van haar boeken hoewel ze ook bij mij inderdaad achteraf allemaal zijn samengesmolten tot 1 groot boek. Ben benieuwd of ik dit boek ook minder vind. Ik heb nog wat andere ringboeken liggen, maar ik denk dat ik deze stiekem tussen door ga lezen, heb wel zin in zo'n lekker wegleesboek.

In ieder geval bedankt voor het ringen Wilmar en Janna2 voor het opsturen!

Uit! 'Stiekem' tussen door gelezen dus, shame on me ;-) Ik vond het weer een leuke Dorrestein, maar ik vond hem inderdaad wat minder dan haar eerdere boeken. Dat zat hem voor mij niet in het verhaal, maar vooral in een soort afstandelijkheid die in het verhaal lijkt te zitten. Net alsof Dorrestein met meer afstand dan voor haar doen gebruikelijk is naar haar personages heeft gekeken. Jammer wel. Maar toch, gewoon een lekker boek om te lezen.

Mevrouw D. gaat weer op reis, maar dat zal wel volgende week worden. Ik heb het een beetje druk.

Lag vandaag op de mat :-D

Hoewel ik het zeker niet Dorresteins beste vind, was het wel een mooi boek. Naar mijn mening bleven er iets te veel dingen 'open'. Ik hoef echt niet alles voorgekauwd te krijgen, maar ik ben met wat vragen blijven zitten. Jammer. Maar, al met al, een fijn boek. Bedankt dat ik mee mocht lezen, Wilmar!
Het boek gaat door naar Biba89, misschien op de meeting in Castricum, anders per post!!

RELEASE NOTES:

Het boek gaat zondag mee naar de bijeenkomst in Castricum voor Biba 89. Veel plzier ermee...

Nou, hij lag daar voor me klaar, ik begon er maar vast aan op het terras in de zon, daarna verschanste ik me tijdens het eten en stal een bladzijde af en toe en in de trein naar huis greep het me pas goed. Ik heb thuis in bed de laatste bladzijdes gelezen.
Ik vond het inderdaad weer een typische Dorrestein, het doet veel denken aan de eerdere boeken. Dat onderhuidse gevoel van dreiging, die Hitchcockspanning, dat was waarom ik haar eerdere boeken ook zo verslonden heb. Ze kan gewoon erg goed schrijven. Ze zet hier vier personages neer die ik levensecht vind in al hun wroeging en tegendraadsheid, hun akeligheden en mededogen - Laurens, Niels, Beatrijs en Gwen. Het grootste verschil met haar eerdere werk is dat ze milder geworden lijkt te zijn, het is een stuk minder zwartgallig in het open einde dan bijvoorbeeld in Buitenstaanders of Vreemde streken.
Kortom - erg goed en weinig verrassend. Een zeventje.

RELEASE NOTES:

Na enig oponthoud gaat dit boek door, helemaal naar Londen, naar de volgende crosser, die wel Nederlands leest maar schrijft in het Afrikaans. Alleen daarom al ben ik benieuwd naar haar journal entry!

Dankie biba89 boek het veilig aangeland! Vrydagoggend al. Sien uit daarna om te begin lees. (Die naweek was te dol gewees.)

Ongelukkig kan ek Nederlands lees, maar nie skryf nie. Dus hoop ek nie julle gee om dat ek my inskrywing in Afrikaans doen nie.

Ek het hierdie boek terdeë geniet. Dit was vir my nie soseer 'n spanningsverhaal nie. Meer 'n beskrywing van mense se verhoudinge en emosies. Veral die teenstelling van die innerlike wêreld van 'n kind teenoor die van 'n grootmens, albei in dieselfde smart gedompel. Die karakters was vir my eg en geloofwaardig en ek het gehou van hoe die verlange na die oorlede vriendin as 'n sentrale draad deur die storie gebruik is.

My enigste klagte is die een effe vergesogde raaisel wat nooit opgelos is nie. Ek kan dit ongelukkig nie verder hier bespreek sonder om die storie vir ander te bederf nie.

Nogtans het ek het lekker gelees en aan die einde met 'n lekker hart afskeid geneem. Dankie Wilmar dat ek kon deelneem aan hierdie boekring!

Hierdie was die enigste boek van Renate Dorrestein wat ek nog gelees het. Dit is interressant dat julle beweer dat hierdie nie haar beste boek is nie. Nou is ek nuuskierig oor haar ander boeke.

ah kijk, ik ben voorlopig de laatste in deze ring, dan laat ik m nog even liggen. heb net een Dorrestein uit en wil liever geen overdosis. na twee andere ringboeken zal ik deze lezen en dan hoor ik wel of het terug gaat naar Wilmar of dat er nog andere liefhebbers zijn.

Dorrestein schrijft met vaart en ook dit boek was weer boeiend en spannend. Leuke karakterschetsen met precies genoeg overdrijving voor een glimlach en net niet zo veel dat het ergerlijk wordt. bedankt voor het ringen Wilmar. wil je het boek al terug of doen we nog een poging voor een doorstart op het forum?

Hé, daar is Renate D. weer terug.

Zo te zien heeft het boek het een en ander beleefd tijdens deze laatste etappe: de envelop was volkomen open en er zijn een paar bladzijden gescheurd... Maar ik ben blij dat het boek weer thuis is hoor (hartstikke bedankt voor het opsturen Elefteria!), en je kunt het nog steeds prima lezen.

Allemaal heel erg bedankt voor het meedoen aan deze ring!