Dit is een prachtig boek dat tot nadenken stemt.
Het gaat over jeugd, roeien, dromen, verloren illusies, vergankelijkheid. Ik wil het niet kwijt, maar heb het al aan allerlei mensen laten lezen en wil dit nu voortzetten via bookcrossing. Het wordt dus een ring!


In de ring lezen mee:
Kriskras
Dettie
1972Galadriel
Croixdeguerre
Urpfi
janna2

In de herkansing:
Nefertete
Powerhouse
En daarna nog naar:
Binebal
MaaikeB
En weer terug naar maupi

Boek is weer thuis.

De ring is nu een feit. Vandaag het boekje op de post gedaan naar Kriskras.

Ik dacht even dat er een brandoefening begon maar het was alleen maar een over-enthousiaste postbode met een goed ontwikkelde belvinger die een paar pakjes kwam afleveren, waaronder dit mooie boek. Het moet nog even wachten totdat ik The grass is singing van Doris Lessing uit heb, en dat begint trouwens al aardig op te schieten, maar dan is het ook meteen aan de beurt.

Ik heb echt genoten van de prachtige beschrijvingen in dit boek. Het lijkt bijna alsof je door de ogen van hoofdpersoon Anton naar een film kijkt; eerst in zwart-wit en later, als de jongens wedstrijd na wedstrijd winnen, in kleur. Mooi!

Bedankt voor deze bookring maupi! Het boek gaat morgen verder naar Dettie.

ja, ik verheug me erg op dit boek. Ik was ook erg blij dat het een bookring werd. Deze stond al op m'n verlanglijstje.
Bedankt maupi voor het ringen en kriskras voor het doorsturen!

Zucht, ik heb het uit en wil niet dat het uit is.
Wat een prachtig boek.
De sfeer is indrukwekkend. Eigenlijk kan je dit niet navertellen, dit kan je alleen maar lezen en genieten. Het is net of je zelf van een reis over het water terugkomt, het klotsen klinkt nog na. Ook de subtiele ondertoon over de coach en David, ze zijn er niet, maar waar zijn ze? In de oorlog omgekomen? Gevlucht? Die spanning blijft ook door het hele boek heen klinken.
Bedankt Maupi dat je hier een boekring van maakte. Ik had dit boek niet willen missen!

Het boek gaat morgen naar 1972Galadriel

Vandaag is dit boek op reis gegaan naar 1972Galadriel. Veel plezier ermee 1972Galadriel!

Zojuist gevonden tussen mn andere post. Bedankt!

jaaaah..uit! Ik vond het een mooi geschreven boek.
Op naar croixdeguerre.

Release planned for Monday, May 24, 2004 at n/a in Mailed to fellow bookcrosser, Postal Release Controlled Releases.

op weg naar croixdeguerre.

vandaag binnen gekomen. Ik ben erg benieuwd na alle lovende woorden!

wat een prachtig boekje Maupi, ik begrijp dat je het niet meer kwijt wil. Prachtig zoals van den Brink de explosie van jeugd en doorzettingsvermogen beschrijft aan de vooravond van de oorlog. Een oorlog waar eigenlijk niks over verteld wordt, maar die wel continu voelbaar is op de achtergrond, je weet en voelt dat het geluk van deze ene zomer nooit meer geëvenaard is.

Op nu naar Nefertete, ik hoop dat je er net zo van geniet als ik!

En nog een boekenring. Als er een boek door de bus is, volgen er meer..zullen we maar zeggen. Inmiddels al een hele stapel om nog te lezen en het leuke is dat het ook zulke verschillende boeken zijn. Ik ben benieuwd!

Ik heb het boek gekocht. Mooi met harde kaft. Ik vond het zo mooi geschreven dat ik er af en toe nog eens wat in wil lezen. En zeker het einde nog eens lezen. Was me toch niet helemaal duidelijk.

Leuk, Dettie! Dat is nog eens crossen/ringen met resultaat.

Dit is de recensie die ik op m'n site heb gezet.
Je ziet ik vond het echt prachtig!

Het verhaal gaat over Anton, een jongetje uit een volksbuurt in Amsterdam, die samen met zijn vader de gebruikelijke zondagse wandeling maakt. Zoals altijd wordt hij bij de brug even opgetild om naar het water te kunnen kijken. Op een zondag komt er net een roeiboot met 4 roeiers onder de brug door. Dit maakt een enorme indruk op het jongetje. Vanaf die tijd is hij gefascineerd door roeien.
Anton is enig kind, zijn ouders zijn stille, bijna bangelijke mensen. Zelf is hij ook een stil, bescheiden jongetje. Als hij jaren later de vraag stelt of hij op roeiles mag is dit zo uitzonderlijk dat het gelijk ingewilligd wordt. De roeivereniging wordt bevolkt door elitekinderen en Anton voelt zich daar niet echt thuis, hij praat zelden met iemand, maar het roeien zelf wordt zijn leven.
Als hij na enige tijd samen met David wordt uitgekozen door Schneiderhahn, een trainer met aparte methoden, om voor wedstrijden te trainen kan hij maar niet begrijpen dat uitgerekend hij gekozen wordt. David is een gymnasiumjongen, van goede komaf, dat David gekozen wordt snapt Anton wel.
De trainingen verlopen aanvankelijk moeizaam maar langzamerhand merken ze dat ze vooruit gaan. Het wordt het jaar van de lange mooie zomer, van overwinningen, van een mogelijkheid om mee te doen aan de Olympische spelen. Anton wordt zelfverzekerder, voelt zich kerngezond en bloeit op.
Op gegeven moment kondigt Schneiderhahn aan dat hij hen niet meer zal trainen, ze hebben alles geleerd wat er te leren valt. Hij vertelt dat hij weg moet en niet zal terugkomen. David vertelt dat hij waarschijnlijk gaat studeren, het is dan herfst 1939…. In 1944 staat Anton daar opnieuw, op de totaal vervallen steiger die ooit toebehoorde aan de roeiersvereniging.

Mijn mening.
Een schitterend boek. Het lijkt alleen maar over roeien te gaan wat op zich al prachtig beschreven wordt. Maar het boek gaat over veel meer. Het begint in 1944 en door het verhaal heen wordt daar ook steeds naar teruggegaan. Langzaam voel je aan dat het niet zo goed blijft gaan. Heel subtiel wordt je geleid naar die dag in 1944. Je vraagt je af wat er gebeurde met David (joods?) met Schneiderhahn (Duits?). Anton beseft dat die zomer zijn gelukkigste zomer was. Hij gooit al zijn roeibenodigheden en roeikleding in het water en dan… wat gebeurt er met Anton?
Het verhaal is heel ingetogen vertelt, de beschrijvingen van de omgeving en het spel met het water zijn prachtig. Een mooi subtiel vertelt verhaal. Ik zou zeggen, lezen!

Bernadet

Powerhouse was al helemaal ondergedompeld in de boekenringen, dus het boek maar naar de volgende op de lijst gestuurd.
Zelf ben ik door leuke en vervelende zaken helemaal niet aan het boek toegekomen, maar ik vond dat ik het nu echt verder door moest sturen.

En nog een boekenring... Inmiddels al een hele stapel om nog te lezen waarvan twee nederlandse boeken. Bedankt, Nefertete voor het sturen.

Wat en prachtig boek! Heb het gelezen tijdens de Olympische Spelen - en had nog nooit zo veel interesse an de roeiers ... ;-) Bedankt maupi voor deze mooie boekenring.

Het boek gaat verder naar janna2, zodra ik het adres heb.

Gisteren binnengekregen uit Zwitserland van urpfi, bedankt!!
Gaat nog even op de stapel van te lezen bookringen, maar dan.........

Prachtig boekje. Hoewel ik niets van roeien weet, kreeg ik toch het gevoel wat het kan betekenen om om zo'n manier met die sport bezig te zijn, er helemaal in op te gaan. Je roeit niet, je bent het roeien. Verder vind ik dat Anton echt groeit in het boek, van het bange jongetje (niet zozeer de wil om te winnen dan de angst om te verliezen) naar een echt levende persoonlijkheid.
En er is veel dat niet gezegd wordt en er toch is, heel knap gedaan.

Geef het door aan Powerhouse.

Eergisteren al in de bus, dank aan Janna, vandaag dan eindelijk melden. Ik kan niet lezen op het moment, flodder door Helene Hanff en gluur af en toe in iets duns. Ga dit maar wel proberen, misschien helpt het.

Uit! Mooi. Kreeg het er benauwd van. Alles speelt zich in het hoofd van Anton af, hij leeft in een soort vacuüm, geluidloos. Doe iets! dacht ik dan steeds, schreeuw, sla, zoen iemand. Gauw iets luchtigs eroverheen lezen. Met E-mile mee naar Tilburg voor Binebal. Olifant wil 'm ook nog lezen geloof ik, daarna terug naar Maupi.

Dan eindelijk een berichtje van mij. Ik heb het boek vandaag opgehaald bij SYLS. Zij heeft het boek vanuit Tilburg meegenomen voor mij. Ik ben benieuwd!

Wat moet ik nog meer schrijven? Mijn mede bookcrossers hebben eigenlijk al geschreven wat ik ook wilde schrijven nl dat het een schitterend, indrukwekkend boek is.

Ik stuur het door naar MaaikeB! Dank je wel voor het ringen en doorsturen!

Wat een enthousiaste reacties allemaal. Dat maakt heel erg nieuwsgierig. Ik lees nog even mijn andere ringboek uit en dan begin ik hierin. Bedankt voor het opsturen, Binebal.

Mooi geschreven verhaal. Ik had alleen een beetje last van al die lovende verhalen waardoor het onherroepelijk een klein beetje tegen moést vallen. Mijn verwachtingen waren intussen veel te hoog gespannen. Maar mooi was het zeker. Ik las zelfs een bladzijde waarbij ik meteen dacht: dit moet ik voorlezen als mijn schoonvader ooit begraven wordt, dit beschrijft precies zijn liefde voor het water (de man is nog springlevend, hij moest eens weten!). Ik was alleen zo stom om geen papiertje tussen de bladzijden te doen, dus nu ben ik de passage toch weer kwijt. Nou ja, tegen die tijd ga ik wel weer zoeken.
Het boek gaat weer terug naar maupi, met dank voor het ringen.

Hij is weer thuis, hoor. Al een tijdje, maar vergeten hier te melden.
Leuk dat jullie het ook een mooi boek vonden. Ik ga het eens herlezen, op een dag, als ik even niets te lezen heb.