According to yes
1 journaler for this copy...
Dawn French – According to yes
Ondertussen is er in heel Engeland geen komiek meer te vinden die nog geen boek heeft geschreven, ook Dawn French doet fanatiek mee. Volgens mij is dit het tweede of derde boek van haar, de eerste las ik al eerder. French is absoluut een van mijn favorieten, tenminste als het om rollen in goede Britse comedies gaat. Zij is de grondlegger van Absolutely Fabulous, de ster in The Vicar of Dibley, speelde een bijrol in The Young Ones, maar vooral bekend van haar serie met Jennifer Sauders.
Maakt haar dat een goede schrijfster? Zeker een briljante sketchschrijfster. Een sitcom, geen probleem. Maar een heel boek? De twijfel die ik bij het eerste boek al had, is door dit boek helaas niet weggenomen. Het leest allemaal wel heel lekker weg, geregeld verschijnt er een glimlach op mijn gezicht, zelfs een boodschap is er, nauwelijks onderhuids, ingestopt, maar of dat allemaal genoeg is voor een goede roman, in mijn ogen niet.
Voor aan het zwembad tijdens de vakantie, prima. Even tussendoor, op het nachtkastje elke dag een hoofdstukje of twee, ook goed. Maar is het boek dat je daarna zes keer weggeeft op verjaardagen omdat je wil dat iedereen het leest. Niet dus. Kun je een half jaar na lezing het plot nog precies navertellen. Denk het niet. Voegt het iets toe aan je boekencollectie. Mwoah.
De uit de hand gelopen poging om van een sketch een heel boek te maken, meer kan ik er niet in zien. Daarmee zeker geen slecht boek, maar gewoon niet memorabel. Je ziet gewoon de hoofdfiguur voor je, maar het is onmogelijk om daar iemand anders te zien dan French zelf. Okay, French maar dan twintig jaar jonger.
Het verhaal is vrij simpel samen te vatten. Jonge lerares verhuist van Engeland naar New York om daar als kindermeisje bij een rijke familie aan de slag te gaan. Voorspelbaar: de verschillen tussen een working class Engelse nanny en een nouveau riche Amerikaanse familie zijn groot. Daar kun je natuurlijk al een heel boek aan ophangen, maar dat zou niet passen bij French. Dus moet er een flinke dosis slapstick bij in, zeg maar de Engelse humor die werd weggevaagd in de jaren tachtig door de nieuwe generatie waarbij French hoorde. Ze doet dus eigenlijk een stap terug door de ‘hi de hi’ en ‘Keeping up appearances’ geintjes in het boek te verwerken alsof het passend is.
Dat Rosie er aan de ene kant een gigantische puinhoop van maakt, maar aan de andere kant door alles en iedereen geliefd wordt (ja echt), betekent dat het boek als een rollercoaster door de ups en downs van Rosie’s leven gaat. Maar als je me nu, een flinke tijd na lezing vraagt hoe het afloopt? Geen flauw idee.
Leuk tijdverdrijf dus, maar geen prijswinnend boek.
Citaat:”Under the same fading light, elsewhere in New York, Rosie has brought the three Wilder-Binghams to a place none of them will ever forget. They needed to rush here because the light is the thing, the whole thing. Luckily they are the only four souls in here. They are lying on the floor of he James Turrell light room, his Skyspace, which is a white room with a round hole where the roof should be, so that the sky is framed like a roof picture.”(p.137)
Nummer: 17-015
Titel: According to yes
Auteur: Dawn French
Taal: Engels UK
Jaar: 2015
# Pagina’s: 392 (3930)
Categorie: Fictie
ISBN: 978-1-405-92155-8
Meer:
A tiny bit marvellous
Independent
Goodreads
Ondertussen is er in heel Engeland geen komiek meer te vinden die nog geen boek heeft geschreven, ook Dawn French doet fanatiek mee. Volgens mij is dit het tweede of derde boek van haar, de eerste las ik al eerder. French is absoluut een van mijn favorieten, tenminste als het om rollen in goede Britse comedies gaat. Zij is de grondlegger van Absolutely Fabulous, de ster in The Vicar of Dibley, speelde een bijrol in The Young Ones, maar vooral bekend van haar serie met Jennifer Sauders.
Maakt haar dat een goede schrijfster? Zeker een briljante sketchschrijfster. Een sitcom, geen probleem. Maar een heel boek? De twijfel die ik bij het eerste boek al had, is door dit boek helaas niet weggenomen. Het leest allemaal wel heel lekker weg, geregeld verschijnt er een glimlach op mijn gezicht, zelfs een boodschap is er, nauwelijks onderhuids, ingestopt, maar of dat allemaal genoeg is voor een goede roman, in mijn ogen niet.
Voor aan het zwembad tijdens de vakantie, prima. Even tussendoor, op het nachtkastje elke dag een hoofdstukje of twee, ook goed. Maar is het boek dat je daarna zes keer weggeeft op verjaardagen omdat je wil dat iedereen het leest. Niet dus. Kun je een half jaar na lezing het plot nog precies navertellen. Denk het niet. Voegt het iets toe aan je boekencollectie. Mwoah.
De uit de hand gelopen poging om van een sketch een heel boek te maken, meer kan ik er niet in zien. Daarmee zeker geen slecht boek, maar gewoon niet memorabel. Je ziet gewoon de hoofdfiguur voor je, maar het is onmogelijk om daar iemand anders te zien dan French zelf. Okay, French maar dan twintig jaar jonger.
Het verhaal is vrij simpel samen te vatten. Jonge lerares verhuist van Engeland naar New York om daar als kindermeisje bij een rijke familie aan de slag te gaan. Voorspelbaar: de verschillen tussen een working class Engelse nanny en een nouveau riche Amerikaanse familie zijn groot. Daar kun je natuurlijk al een heel boek aan ophangen, maar dat zou niet passen bij French. Dus moet er een flinke dosis slapstick bij in, zeg maar de Engelse humor die werd weggevaagd in de jaren tachtig door de nieuwe generatie waarbij French hoorde. Ze doet dus eigenlijk een stap terug door de ‘hi de hi’ en ‘Keeping up appearances’ geintjes in het boek te verwerken alsof het passend is.
Dat Rosie er aan de ene kant een gigantische puinhoop van maakt, maar aan de andere kant door alles en iedereen geliefd wordt (ja echt), betekent dat het boek als een rollercoaster door de ups en downs van Rosie’s leven gaat. Maar als je me nu, een flinke tijd na lezing vraagt hoe het afloopt? Geen flauw idee.
Leuk tijdverdrijf dus, maar geen prijswinnend boek.
Citaat:”Under the same fading light, elsewhere in New York, Rosie has brought the three Wilder-Binghams to a place none of them will ever forget. They needed to rush here because the light is the thing, the whole thing. Luckily they are the only four souls in here. They are lying on the floor of he James Turrell light room, his Skyspace, which is a white room with a round hole where the roof should be, so that the sky is framed like a roof picture.”(p.137)
Nummer: 17-015
Titel: According to yes
Auteur: Dawn French
Taal: Engels UK
Jaar: 2015
# Pagina’s: 392 (3930)
Categorie: Fictie
ISBN: 978-1-405-92155-8
Meer:
A tiny bit marvellous
Independent
Goodreads
