In het najaar van 1945 vlucht een vrouw met haar zevenjarig zoontje voor de Russen naar het westen. Op een klein treinstation ergens in het oosten van Duitsland rusten ze uit. Helene heeft zichzelf en haar kind door de moeilijke oorlogsjaren gesleept. Nu alles achter de rug is en alles mogelijk lijkt, laatze hem alleen achter op het perron. Ze komt niet meer terug.

Julia Franck vertelt het leven van een vrouw, dat vermalen wordt door de woelingen van een dramatische tijd

mee naar de meeting

Hallo daar, vinder! Als je dit leest, heb je een boek gevonden.

Gefeliciteerd! Hopelijk is het iets dat je leuk vindt; zo niet, dan heeft het je toch tenminste hier gebracht en dat is ook wat waard. Je mag het boek gerust doorgeven aan iemand anders, of zomaar ergens achterlaten.

Ondertussen was je toch maar mooi nieuwsgierig genoeg om op deze site te
komen kijken en dat vind ik erg leuk. Kijk gerust wat rond. Veel plezier!

Als je het boek verder wilt volgen geef je dan op bij www.bookcrossing.com (engelse site).

Oh ja, er is ook een Nederlandse website (www.bookcrossing.nl) waar veel van je mogelijke vragen beantwoord kunnen worden

Op aanraden van Janna2 meegenomen van de meeting in Castricum. Dankjewel, wurmpje!

Wat een somberstemmend boek is dit. Het volgt het leven van Helene Würsich en het is één lange aaneenschakeling van ellende. Toegegeven, het verhaal speelt zich niet in de gemakkelijkste tijd of op de meest ideale plaats af (Duitsland, WOI en WOII en de tijd daar tussenin), maar Helene treft het niet echt met haar ouders, zus en partners om het zachtjes uit te drukken. Het is me niet gelukt om enige sympathie op te brengen voor wie van de hoofdpersonen dan ook. Je zou denken dat ik wel medelijden met Helene zou krijgen, maar ook dat gebeurde niet. Het mag een wonder heten dat ik dit boek toch uitgelezen heb. Dat kwam voornamelijk omdat het me intrigeerde hoe de proloog zich verhield tot de rest van het verhaal, want dat bleef lang onduidelijk, mede door de andere naam van de hoofdpersoon. De schrijfstijl is wel mooi, hoewel sommige zinnen wat gekunsteld aandeden en ik ze soms wel drie keer moest lezen om te begrijpen wat er bedoeld werd. Het tempo was bij tijd en wijle erg traag. Ik begrijp niet waarom dit boek zoveel goede kritieken heeft gekregen en zo vaak al is herdrukt. Hopelijk kan een volgende lezer het meer waarderen.

Op zoek naar een nieuwe lezer.