"Σίγουρα, το "Ημερολόγιο ενός Τρελού" είναι ένα από τα πιο σπάνια ημερολόγια που έχει να παρουσιάσει η παγκόσμια λογοτεχνία! Απ' τις γραμμές του ξεπηδάει το άγχος που διακατέχει τον άνθρωπο στη σημερινή κοινωνία που ο ίδιος αναγκάστηκε να δημιουργήσει και που τώρα τον πνίγει ασφυκτικά. Εδώ, ο Γκόγκολ προσπαθεί και πετυχαίνει να βγάλει το δάκρυ μέσα απ' το γέλιο".
Andrei Belyi


Από τη Βιβλιοθήκη του Σκάλα Καφέ - Μπαρ.

~~~~~ ΤΥΧΕΡΕ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ~~~~~

Καλωσήρθες στο BookCrossing!

Έχεις στα χέρια σου ένα βιβλίο από τη μεγάλη βιβλιοθήκη του bookcrossing!

Γράψε σε παρακαλώ ένα μικρό σχόλιο για το πού και πώς βρήκες το βιβλίο. Δεν χρειάζεται να γραφτείς στο site για να γράψεις σχόλιο παρακάτω - μπορείς να παραμείνεις ανώνυμος! Ωστόσο σου προτείνω να κάνεις εγγραφή ώστε να μπορείς να παρακολουθήσεις το ταξίδι του βιβλίου στο μέλλον. Είναι δωρεάν και τα προσωπικά σου στοιχεία μένουν... προσωπικά! Το BookCrossing.com είναι ένα site που συντηρείται από την αγάπη εθελοντών για αυτό που κάνουν, δεν έχει σκοπό το κέρδος.

Διάβασε το βιβλίο, αν θέλεις, και μετά βοήθησέ το να συνεχίσει το ταξίδι του αφήνοντάς το κάπου, σε ένα δημόσιο χώρο, για να το βρει κάποιος όπως το βρήκες κι εσύ.

Σου προτείνω να περιηγηθείς λίγο στο site ώστε να πάρεις μια καλύτερη εικόνα για την ιδέα του Book Crossing. (Υπάρχει Ελληνικό Φόρουμ όπου μπορείς αν θες να συναντήσεις άλλους Έλληνες BookCrossers ή να ρωτήσεις αν έχεις κάποια απορία.)

Καλή ανάγνωση και ελπίζω να παραμείνεις κοντά μας στο Book Crossing!

ο Γκογκόλ με αυτό το ιδιαίτερο ημερολόγιο πρόσπαθεί να θίξει την εποχή του, ένα πολύ όμορφο βιβλιαράκι το οποίο με συνεπήρε γέλασα αρκετά με τις επιστολές, τον έρωτα του ηρωά μας και στεναχωρήθηκα με την κατάληξή του.

Καλή ανάγνωση!

86 Σεπτεμβρίου 3054

Εξαίσιο! Θα το βαθμολογούσα με 8... ή τουλάχιστον έτσι πίστευα μέχρι να διαβάσω την τελευταία σελίδα του ημερολογίου..

Καλωσήρθες στο BookCrossing!

Γράψε αν θες ένα μικρό σχόλιο για το πού και πώς βρήκες το βιβλίο. Δεν χρειάζεται να γραφτείς στο site για να γράψεις σχόλιο παρακάτω - μπορείς να παραμείνεις ανώνυμος!
Διάβασε το βιβλίο, αν θέλεις, και μετά βοήθησέ το να συνεχίσει το ταξίδι του αφήνοντάς το κάπου (σε ένα παγκάκι, σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο, στο προαύλιο του σχολείου, στο τραπεζάκι μιας καφετέριας, κλπ.) για να το βρει κάποιος άλλος, όπως το βρήκες κι εσύ. Μπορείς ακόμη να το χαρίσεις σε κάποιον φίλο σου!
Μπορείς να συναντήσεις άλλους Έλληνες BookCrossers στο Ελληνικό Φόρουμ του site για να σου εξηγήσουν ό,τι χρειάζεσαι να ξέρεις.
Επίσης μπορείς να ρίξεις μια ματιά στον Ταξιδιωτικό Οδηγό BookCrossing και στο Ελληνικό Bookcrossing wiki που θα σου λύσουν κάποιες απορίες για τη λειτουργία του site.

Ένα μικρό βιβλιαράκι που διαβάζεται σε λίγο χρόνο, αλλά επιδέχεται βαθιά ανάλυση. Καταπιάνεται με ένα ευρύ φάσμα θεμάτων και πετυχαίνει ταχύτατες εναλλαγές συναισθημάτων.

Προτείνω ανεπιφύλακτα την ανάγνωσή του. Νομίζω ότι είναι από τα βιβλία που αξίζει τον κόπο να περάσουν από χέρι σε χέρι μέσα σε μια παρέα και στο τέλος να γίνει θέμα συζήτησης με καφεδάκι.

* Μετά την ανάγνωσή του περιηγήθηκα λίγο στο δίκτυο να δω μερικές αναλύσεις. Άξιζε τον κόπο.

Καλή απόλαυση!

Πολύ καλό βιβλίο - ιδιαίτερα οι τελευταίες σελίδες.
Σίγουρα επιδέχεται πλήθος αναλύσεων (αν και δεν έχω ψάξει ακόμα) με ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον.
Ένα μόνο μειονέκτημα κατ' εμέ: είναι πολύ μικρό (~40 σελίδες).

Καλή ανάγνωση!

Αυτό το μικρό βιβλιαράκι το διάβασα στο αστικό για το Πανεπιστήμιο και νομίζω ανήκει σ'αυτή την κατηγορία βιβλίων που μπορείς να διαβάσεις πολλές φορές και να σταθείς κάθε φορά σε κάτι διαφορετικό. Την πρώτη λοιπόν φορά, με προβλημάτισε ο τρόπος με τον οποίο μπορεί να επιδράσει η κοινωνία πάνω στους ανθρώπους οδηγώντας τους ακόμη και στη τρέλα!
Μετά έκανα κι εγώ το ψάξιμό μου (όχι εκτενές βέβαια :P), ακολουθώντας τις παραινέσεις των προηγούμενων και όντως θέλω να το συζητήσω και γιατί όχι να το ξαναδιαβάσω.

Καλη ανάγνωση στους επόμενους!

Και το χέρι με χέρι συνεχίζεται...

Άψογο, δικαιολογεί τέλεια την φήμη του Γκογκολ. Ο τρόπος που ο πρωταγωνιστής χάνει σταδιακά την επαφή του με την πραγματικότητα αλλά και ο τρόπος που αντιμετωπίζεται από την κοινωνία των λογικών θα προβληματίσει και τον πιο απαιτητικό. Συμφωνώ ότι η τελευταία σελίδα είναι ανατριχιαστική :)