Στο απομονωμένο σπίτι του Π. Ροδακή, του πιο μοναχικού ίσως ανθρώπου στο νησί, βρίσκει καταφύγιο μια γυναίκα που την κυνηγούν. Εγκαθίσταται, αυτή και τα δύο μπαούλα της, και το μόνο που τη νοιάζει είναι πως θα εξασφαλίσει για μεγαλύτερο διάστημα την παραμονή της στο ασφαλές αυτό μέρος. Για να το πετύχει, μπολιάζει στον ήρωα μας την επιθυμία να ξεκινήσει ένα πείραμα βασισμένο σε μια παλιά γοητευτική ιδέα και να σταθεί η ίδια πλάι του πολύτιμη βοηθός. Το πείραμα για το πιο νόστιμο μέλι του κόσμου θα διαρκέσει τελικά χρόνια και ξεπερνώντας τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις τους θα στεφθεί με επιτυχία. Ο Π. Ροδακής βρίσκεται να έχει στα χέρια του ένα πολύτιμο μυστικό, αντί όμως να οδηγηθεί στην ευτυχία αρχίζει να τον κυκλώνει ο εφιάλτης.
Ένα κανονικό μυθιστόρημα στην ανατολή της τρίτης χιλιετίας, γραμμένο έτσι ώστε να αιχμαλωτίζει με την πλοκή του, να παρασέρνει με τη γοητεία της αφήγησης. Ταυτόχρονα όμως διεκδικεί ό,τι μπορεί να χαρακτηριστεί "σύγχρονη αξία γραφής", και σαν αίσθημα, και σαν εικονοκλαστική ορμή, και μέσα από το δύσκολο χτίσιμο ενός λόγου που ρέει φαινομενικά αβίαστα και απλά. Ο κόσμος μέσα στους "Τέσσερις τοίχους" βιώνει μια απειλητική, αμφισημική, ειρωνική, τεχνοκρατικά σκηνοθετημένη ζωή, που ανατρέπεται κάθε στιγμή από τη φαντασία. Καθώς εξελίσσεται η "μελίρρυτη" αυτή ιστορία, όπου ο κεντρικός ήρωας βρίσκει και χάνει τη μαγική συνταγή, ο αναγνώστης μπλέκεται κι αυτός στο μυστήριο της καλλιτεχνικής δημιουργίας.

Θα δοθεί στην Lubiette ως μέρος του ray.

Στα χέρια μου, ευχαριστώ !

Σε άγνωστο τόπο, ακαθόριστη χρονολογία και με πρωταγωνιστές με μισά ονόματα, ο Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης καταφέρνει με τους Τέσσερις τοίχους να μας προσφέρει μια συναρπαστική ιστορία με γρήγορες εξελίξεις, χωρίς περιττές λεπτομέρειες, που μου κράτησε το ενδιαφέρον αμείωτο από την αρχή μέχρι το τέλος. Πρόκειται για ένα πραγματικά ασυνήθιστο μυθιστόρημα, γραμμένο με πολύ φαντασία και ευστροφία. Θέλω να διαβάσω και άλλα !!!!
(την χρήση του πολυτονικού συστήματος δεν κατάλαβα, αλλά τέλος παντών το ξεπέρασα...)

Παραδόθηκε στο taxidiarikopouli. Καλή ανάγνωση !

Εξαιρετικό! Ανήκει στα βιβλία που ο αναγνώστης αντλεί τη μαγεία του καθώς διαβάζει και δεν θέλει να τελειώσει.
Σημειώνω αυτό το χαριτωμένο απόσπασμα που περιγράφει την ώρα που ο ήρωας δοκιμάζει το μέλι του :

Η εντύπωση της γεύσης στο στόμα του ήρθε σαν σύγκρουση. Αλλά και λόγω του αντίκτυπου που είχε. Γιατί μόλις ο Π. Ροδακής έβαλε στο στόμα του το γεμάτο κουτάλι ένοιωσε να βάλλεται από μια δύναμη απόλυτη και καταιγιστική, που τον κεραυνοβόλησε και τον άφησε θαμπωμένο μέσα σ' ένα σύννεφο ομίχλης.
Μέσα από το σύννεφο ξεπρόβαλε ένα μικρό ζωηρό χερουβείμ που φτερούγισε από γωνία σε γωνία, την ώρα που από μακριά έφταναν οι πρώτοι ήχοι από ένα θριαμβικό εμβατήριο.

Το βιβλίο θα ταξιδέψει με το ΚΤΕΛ και έναν αγγελιοφόρο για Πάτρα, στα χέρια της elenimix.

Βρίσκεται στα χέρια μου! Ευχαριστώ!