Het meisje dat uit de stilte kwam
4 journalers for this copy...
Dit is de geschiedenis van een meisje dat niets hoort. Of eigenlijk: niets hoorde. Fiona Bollag kwam doof ter wereld en leerde op jonge leeftijd liplezen. Op haar zestiende krijgt ze echter als een van de eersten een nieuw implantaat, waarmee haar hersenen geluiden kunnen omzetten en waardoor ze kan horen. Plotseling leeft Fiona in een compleet andere wereld. Want hoe beangstigend is het om van de ene op de andere dag muziek of voorbijrazend verkeer te horen?
Fiona beschrijft op invoelbare wijze wat een geschenk het is om voor het eerst in je leven te kunnen horen, maar ook hoe rustig en vertrouwd de jaren in stilte waren. Opeens moet ze wennen aan een wereld waarin geluid overal aanwezig is: achtergrondgeluiden, emoties in stemmen, getik van de regen. Mooie geluiden, maar ook verwarrende geluiden en geluiden die afleiden. Fiona's bijzondere verhaal mag worden gehoord: het is een positieve noot voor iedereen die met een kleinere of een grotere handicap moet leven.
Fiona beschrijft op invoelbare wijze wat een geschenk het is om voor het eerst in je leven te kunnen horen, maar ook hoe rustig en vertrouwd de jaren in stilte waren. Opeens moet ze wennen aan een wereld waarin geluid overal aanwezig is: achtergrondgeluiden, emoties in stemmen, getik van de regen. Mooie geluiden, maar ook verwarrende geluiden en geluiden die afleiden. Fiona's bijzondere verhaal mag worden gehoord: het is een positieve noot voor iedereen die met een kleinere of een grotere handicap moet leven.
Indrukwekkend verhaal.
Journal Entry 3 by wurmpje at Strandpaviljoen Zoomers in Castricum, Noord-Holland Netherlands on Saturday, July 5, 2014
Released 9 yrs ago (7/6/2014 UTC) at Strandpaviljoen Zoomers in Castricum, Noord-Holland Netherlands
WILD RELEASE NOTES:
mee naar de meeting
Journal Entry 6 by dutch-flybabe at OBCZ 't Hof: Lunch & High Tea in Oss, Noord-Brabant Netherlands on Sunday, March 15, 2015
Meegenomen van de supergezellige meeting bij dit leuke zaakje.
Ikzelf ben niet doof, wel heel slechthorend. Nieuwsgierig naar dit verhaal.
Boek komt even op de stapel!
Ikzelf ben niet doof, wel heel slechthorend. Nieuwsgierig naar dit verhaal.
Boek komt even op de stapel!
Journal Entry 8 by Hoisvolbuukskes at Helmond, Noord-Brabant Netherlands on Thursday, March 19, 2015
Dit eenvoudig te lezen verhaal geeft een heel goed beeld over dove en slechthorende mensen. Heel herkenbare ervaringen van deze "onzichtbare" handicap worden hier verteld. Confronterend om te lezen dat een slechthorende zich - in een gezelschap - vaak een buitenstaander voelt. Ik merk dit ook vaak. Zit je met meer dan 6 mensen aan tafel of elders dan ontgaan je al de gesprekken rondom je heen. De meeste mensen worden dan agressief en weren je dan of er wordt gezegd: "ik hoor ook steeds slechter" of "ik hoor ook niet goed".
Ook in het verkeer is een slecht gehoor uitermate lastig. Mijn linkeroor is volledig doof, met mijn rechteroor hoor ik (middels speciale "cross-apparatuur"). 'n Vreemde gewaarwording om 'n auto die van links komt aanrijden met je rechteroor te horen. Ook mensen die binnensmonds praten, je niet rechtstreeks aankijken of geen moeite doen om je naar je goede oor te richten, versta ik niet tot nauwelijks, en wat te denken over mededelingen op stations en in treinen die je nauwelijks tot niet hoort... Dit alles maakt je wantrouwend, temeer omdat slechthorendheid nauwelijks als een handicap wordt opgemerkt. Het intensieve luisteren van een slechthorende vreet ook energie; je kunt er dood en doodmoe van worden.
Fijn om te lezen dat de medische wereld en de technieken voor gehoorapparatuur, baha's
en implantaten zich zo goed ontwikkelen. 15 jaar geleden was de verwachting dat ik nu volledig doof zou zijn, nu kan ik me nog redden met gehoorapparatuur en de wetenschap (na vele onderzoeken en testen) dat ik in de toekomst (ja zelfs op oudere leeftijd) nog in aanmerking kan komen voor een cochleair implantaat.
Het boek blijft even hier. Keiveulbuukskes wil dit natuurlijk ook nog lezen, daarna hoop ik er een ray van te maken, want dit verhaal verdient zeer zeker meedere lezers.
Ook in het verkeer is een slecht gehoor uitermate lastig. Mijn linkeroor is volledig doof, met mijn rechteroor hoor ik (middels speciale "cross-apparatuur"). 'n Vreemde gewaarwording om 'n auto die van links komt aanrijden met je rechteroor te horen. Ook mensen die binnensmonds praten, je niet rechtstreeks aankijken of geen moeite doen om je naar je goede oor te richten, versta ik niet tot nauwelijks, en wat te denken over mededelingen op stations en in treinen die je nauwelijks tot niet hoort... Dit alles maakt je wantrouwend, temeer omdat slechthorendheid nauwelijks als een handicap wordt opgemerkt. Het intensieve luisteren van een slechthorende vreet ook energie; je kunt er dood en doodmoe van worden.
Fijn om te lezen dat de medische wereld en de technieken voor gehoorapparatuur, baha's
en implantaten zich zo goed ontwikkelen. 15 jaar geleden was de verwachting dat ik nu volledig doof zou zijn, nu kan ik me nog redden met gehoorapparatuur en de wetenschap (na vele onderzoeken en testen) dat ik in de toekomst (ja zelfs op oudere leeftijd) nog in aanmerking kan komen voor een cochleair implantaat.
Het boek blijft even hier. Keiveulbuukskes wil dit natuurlijk ook nog lezen, daarna hoop ik er een ray van te maken, want dit verhaal verdient zeer zeker meedere lezers.
Journal Entry 9 by Hoisvolbuukskes at Winnaar loterij, A Bookcrossing member -- Controlled Releases on Tuesday, August 18, 2015
Released 8 yrs ago (8/18/2015 UTC) at Winnaar loterij, A Bookcrossing member -- Controlled Releases
CONTROLLED RELEASE NOTES:
Op weg naar het postkantoortje om de hoek naar een van de winnaressen van de zomerloterij. Veel leesplezier!
hois bedankt voor dit boek, heb er nu al zin in! lijkt me een heel interessant boek
Zo, ik heb het boek ook maar even in 1 keer uitgelezen. Ik vond het een duidelijk en interessant boek, het geeft weer hoe het leven van Fiona was voor, en nu na haar implantaat. Wel vond ik het erg jammer dat gedurende het hele boek de ondertoon erg negatief was. Er worden veel negatieve/nare dingen uitgelicht, en positieve bijna niet of heel minimaal benoemd, dit maakte het leesplezier wel wat minder.