Απαλάχια όρη, Τενεσή. Στα χρόνια της Μεγάλης Κρίσης. Ένα πεντάχρονο αγόρι πηγαίνει να ζήσει με τους παππούδες του, Ινδιάνους Τσεροκί, μετά το θάνατο των γονιών του. Είναι πλέον το Μικρό Δέντρο και ανακαλύπτει τον κόσμο μέσα από τη σοφία της ινδιάνικης παράδοσης. Μαθαίνει να σέβεται τη Φύση και να παίρνει από εκείνη μόνο ό,τι χρειάζεται· να είναι τίμιος με τα αισθήματά του και να μοιράζεται με τους άλλους ό,τι αξίζει· να προσανατολίζεται στις αληθινές αξίες της ζωής, την αγάπη και την κατανόηση· να αγαπά το διάβασμα μέσα από τις βραδιές ανάγωσης που οργανώνει η γιαγιά του, η Όμορφη Μέλισσα, με τις ιστορίες του "κυρίου Σαίξπηρ".

Σ' έναν κόσμο λεηλατημένο από την αδηφαγία των λευκών, το Μικρό Δέντρο εκπαιδεύεται σ' έναν τρόπο ζωής άγνωστο στους περισσότερους ανθρώπους.

Αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα του Αμερικανού συγγραφέα Φόρεστ Κάρτερ, λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Έιζα Ερλ Κάρτερ, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1977 και έγινε ένα από τα κλασικά έργα της αμερικανικής λογοτεχνίας με παγκόσμια απήχηση. Βιβλίο αναφοράς για γενιές αναγνωστών που συγκινήθηκαν από το διαχρονικό, πανανθρώπινο μήνυμά του και ανακάλυψαν σ' αυτό μια εναλλακτική οπτική σ' έναν μηχανιστικό και υλιστικό κόσμο.

"Η εκπαίδευση του Μικρού Δέντρου" διακρίθηκε το 1991 με το βραβείο American Booksellers Association Book of the Year, ενώ το 1997 μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο σε σκηνοθεσία Richard Friedenberg.

Ειναι ενα πολυ καλο βιβλιο που θα ηθελα να το εχω στη βιβλιοθηκη μου να το διαβασουν καποια στιγμη και τα παιδακια μου οταν μεγαλωσουν!!!

Το βγαζω ρινγκ για λιγους και καλους!!!

panost
elenaiah
TIFFANY1972
taxidiarikopouli
Katerina21
feltre

Δεν θελω να σας προιδεασω με την δικη μου κριτικη θετικα η αρνητικα γιαυτο και δεν θα γραψω περισσοτερα θα περιμενω τα δικα σας σχολια!!!

Από τη συνάντηση του Σεπτέμβρη!

Λοιπόν,το βιβλίο το ρούφηξα στην κυριολεξία.Γεμάτο ηθικά διδάγματα,αγνό και ωφέλιμο.Τελικά ο νόμος της φύσης είναι πάνω απ'όλα και αυτή ξέρει καλύτερα.Έλαβα και απαντήσεις για αρκετά ερωτήματά μου.Οι Ινδιάνοι ξέρουν ποιό κούτσουρο θα κόψουν,ξέρουν γιατρικά,μεταφέρουν μηνύματα μέσω της φύσης,επικοινωνούν με τα ζώα.Ότι διάβασα ήταν εκπληκτικό και υπέροχο.Άξιζε η κάθε του σελίδα,γι'αυτό κι έγινε κλασσικό.Στην επόμενη συνάντηση,στον επόμενο του ρινγκ.

Ένα πανέμορφο βιβλίο που σε κάνει να δεις με άλλο μάτι την πραγματικότητα. Ένα παιδί μεγαλώνει μέσα στη φύση, πάνω στη μητέρα Γη. Αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω του, μαθαίνει γράμματα και αριθμούς, τα μυστικά της φύσης και η περιγραφή τους με το παιδικό του μάτι δίνει αφορμές κάπου κάπου για γέλιο. Προς Θεού, δεν είναι χαζό. Αλλά δίνοντάς μας την πραγματική όψη των πολιτισμένων πραγμάτων μας δείχνει με τον τρόπο του ότι ναι έτσι είναι. Αξέχαστη η σκηνή με τη φωτογραφία των ελαφιών, που πηδούν πάνω από το νερό. Η δασκάλα επιμένει ότι φεύγουν μακριά από ό,τι τα κυνηγάει ενώ το Μικρό Δέντρο επιμένει ότι είναι εποχή ζευγαρώματος γιατί τα δέντρα έχουν βγάλει καρπούς. Πόσο πολύ έχουμε απομακρυνθεί από την αλήθεια, από τη φύση, από τη Μητέρα Γη. Ποσο την έχουμε προδόσει και πληγώσει. Πόσο ασφαλείς είμαστε στα πολιτιστικά μας εφήμερα κι ό,τι ζούμε, ο,τι δημιουργούμε είναι τόσο εύθραυστο και επίπλαστο. Φορες φορές μου θύμισε η περιγραφή άλλα εφηβικά αναγνώσματα αφήγησης σε πρώτο πρόσωπο αλλά έχει δική του ταυτότητα. Ποιητικό, αυθόρμητο, πηγαίο, ένα μικρό διαμάντι. ΠΡΕΠΕΙ να διαβαστεί από όλους. Το τελευταίο κεφάλαιο, παρότι περιγράφει ό,τι πιο άσχημο βιώνει ο άνθρωπος το περιγράφει τοσο μα τοσο ομορφα και απλα που λες, ναι, ετσι τελευουμε!

Παρενέβην έχοντας ήδη διαβάσει το βιβλίο. Ευχαριστώ πολύ valia32, το βιβλίο είναι στα χέρια της elenaiah για να το δώσει στον επόμενο του ρινγκ.

Πέρασα χτες βράδι και το πήρα από την elenaiah :-)))

Θα διαβαστεί σε... τρία τέρμινα :-Ρ

Χίλια συγγνώμη για την καθυστέρηση, πρώτα απ' όλα :-(((

Ένα πανέμορφο βιβλίο, το οποίο διάβαζα σιγά-σιγά γιατί δεν ήθελα να τελειώσει.
Κάθε φορά που το έπιανα στα χέρια μου, γαλήνευα...

Στο taxidiarikopoul, κάποια στιγμή μέσα στη βδομάδα...

Το βιβλίο είναι στα χέρια μου και παίρνει τη σειρά του στην ογκώδη λίστα των "προς ανάγνωσιν".

Τα παρακάτω μπορεί να συμβούν μόνο στην Αμερική!
Πήρα στα χέρια μου "την εκπαίδευση του Μικρού Δέντρου" με ένθερμες συστάσεις για ένα όμορφο και τρυφερό βιβλίο.
Ανύποπτη για την προϊστορία του βιβλίου, το διάβασα με ανάμικτα συναισθήματα, κυρίως στενάχωρα.
Το Μικρό Δέντρο, είναι ένα αγοράκι 5 ετών, που μένει ορφανό και πάει να μείνει με τον παππού και τη γιαγιά, που είναι ινδιάνοι Τσεροκί. Το Μικρό Δέντρο αφηγείται τη ζωή του τόσο πειστικά που ο αναγνώστης νομίζει ότι διαβάζει ημερολόγιο. Τα συναισθήματα που σου δημιουργούνται είναι πολλά και ενδιαφέροντα. Συγκίνηση για τον μικρούλη, λύπη για το λαό των ινδιάνων που εξοστρακίζεται από τα μέρη του σελίδα τη σελίδα, οργή για την ανθρώπινη αναλγησία...
Τελείωσα το βιβλίο σχετικά γρήγορα. Μου έμεινε η γεύση της συγκίνησης και της στεναχώριας, οπότε είπα να δω μήπως ήμουν και η μόνη που το πήρα τόσο βαριά. Γκούγκλαρα το βιβλίο και τον συγγραφέα και βρέθηκα μπροστά στην έκπληξη! Μπροστά στην Αμερικανιά, όπως τα λέω αυτά, σε όλο της το μεγαλείο! Το βιβλίο δεν ήταν αυτοβιογραφικό (καλά αυτό, συγχωρείται, ούτε το πρώτο ούτε το τελευταίο θα είναι που μοιάζει αλλά δεν είναι)και ο συγγραφέας ήταν ένας απίστευτος ρατσιστής και ιδρυτής μιας τοπικής οργάνωσης Κου Κλουξ Κλαν!!! Είναι αυτό που λένε "εκβίαση συναισθήματος" και αυτός ο τύπος το πέτυχε πολύ καλά!
Μου θύμισε την ιστορία που πιάστηκα κορόιδο με μια ζητιάνα και την ανάπηρη κόρη της! Ξεγελάστηκα μέχρι κι εγώ! Έτυχε να περιμένω κάποιον για ώρα και ξαφνικά βλέπω την κόρη να σηκώνεται υγιέστατη για να ξεπιαστεί, τη μάνα να τηλεφωνάει στον πατέρα που κατέφθασε και τη συνομιλία και των 3 που σχεδιάζαν να φύγουν με ταξί γιατί είχαν κουραστεί από το πρωί! Τέτοια ιστορία ήταν και του Κάρτερ!

στα χέρια μου από το taxidiarikopoul. Τhanks

Στην Felrte χέρι-χέρι

Μου το έφερε η Katerina21.

Πολύ ενδιαφέρουσα η ματιά στην ινδιάνικη οπτική για τον κόσμο, στον τρόπο σκέψης και στις ηθικές αξίες. Το βιβλίο το βρήκα αρκετά καλό, αλλά με προβλημάτισαν πολύ αυτά που γράφει η taxidiarikopoul.