«Η συγκεκριμένη ιστορία προέρχεται από ένα οικογενειακό χρονικό ή θρύλο. Σύμφωνα με αυτό, ένας μακρινός συγγενής μας, μακρινός ακόμη και μέσα στο χρόνο, ο οποίος ήταν γιατρός και νομισματολόγος, συνάντησε κάποτε έναν αγρότη που του έδειξε, προκειμένου να του χαρίσει, ένα χρυσό νομισματάκι που ανακάλυψε σκάβοντας. Ο γιατρός το αναγνώρισε αμέσως, ήταν ο μυθικός -μικρός Ακράγας-. Πήγε να το πάρει και έπεσε από το άλογο, σπάζοντας το πόδι του».

Αυτά σημειώνει στο τέλος του βιβλίου του ο Αντρέα Καμιλέρι. Στο μεταξύ όμως επινοεί ένα σωρό άλλα πράγματα -ονόματα, γεγονότα και καταστάσεις- και μπλέκοντάς τα με πραγματικά συμβάντα (όπως π.χ. το σεισμό της Μεσίνα) περιδιαβαίνει και πάλι με άνεση τους οικείους σ’ αυτόν «τόπους» του ιταλικού Νότου και σκαρώνει μια πρωτότυπη τελικά ιστορία που όπως πάντα γοητεύει αλλά και καθηλώνει τον αναγνώστη.
(από το οπισθόφυλλο/biblionet.gr)

Το βιβλίο ξεκινάει όμορφα παρουσιάζοντάς μας το πότε και το γιατί δημιουργήθηκε το "νόμισμα του Ακράγαντα". Μετά μας δείχνει το ταξίδι του στο χρόνο. Ως εκεί καλά.

Τα πράγματα αρχίζουν και χαλάνε όταν ο συγγραφέας αποφασίζει να το γυρίσει σε "αστυνομικό μυθιστόρημα". Περισσότερο αστυνομικό μυθιστόρημα είναι η Φρουτοπία παρά αυτό το βιβλίο. Εντάξει, έχει μερικές φορές πλάκα το πώς παρουσιάζει τους ήρωές του (π.χ. τον επιθεωρητή(;) που πηγαίνει από τη μία αποτυχία στην άλλη), αλλά δεν το λες αστυνομικό. Απλώς έχει πάρει όλους τους κατοίκους της περιοχής στη σειρά και κάποτε μαθαίνει την αλήθεια. Το λες και πολύ βαρετό.

Αγαπητέ εκδότη, αν κάνεις δεύτερη έκδοση, αντικατάστησε σε παρακαλώ το "αστυνομικό" με "ιστορικό" στο εξώφυλλο, ίσως είναι λιγότερο αποτυχημένο. Α, και αν μπορείς, αφαίρεσε και το "noir". Ευχαριστώ.

Απελευθέρωση 16/08/2014, ~14:00, στην παραλία Βεριάς ή παραλία Συλλάτων ή παραλία Σιλάτων (ή κάπως έτσι).

Το βιβλίο απελευθερώθηκε σε κάτι καλάμια αγναντεύοντας το ξαπλωστρομπρελολίβαδο για το άκρως καλοκαιρινό "Summer Earthquake Challenge" που διοργανώνουν οι Monte-Cristo, saura13 και To_Koritsi.