«Όταν κάνουμε ανασκόπηση της ιστορίας», έλεγε ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε, «θα πρέπει να περνάμε σύντομα τις βιογραφίες των καλών και μεγάλων ανδρών και να μας ενδιαφέρουν πιο πολύ τα απομνημονεύματα των εγκληματιών που έχουν πεθάνει στη φυλακή». Τόσο μεγάλο ήταν το ενδιαφέρον του για τις γραφικούς ανθρώπους του υποκόσμου. Και όταν μιλάμε για τον Πόε, μιλάμε για τον ιδρυτή του αστυνομικού αφηγήματος. Για τη δημιουργία αυτού που ονομάζεται τύπος του αναγνώστη αστυνομικής λογοτεχνίας. Βέβαια πώς θα ήταν δυνατό να κρίνουμε το έργο του ξέχωρα από τη ζωή του; Μια ταγμένη στη δυστυχία ζωή μέσα στις καταχρήσεις, το ποτό, την απαισιοδοξία και τη νευρασθένεια; Και πώς θα μπορούσαμε να αγνοήσουμε το διάχυτο και υπερτροφικό διανοητικό εγωισμό, που διέκρινε το βίο και κυρίως τα γραπτά του; Αυτός είναι και ο λόγος που το αστυνομικό αφήγημα του Πόε δεν είναι ρεαλιστικό, αλλά φανταστικό και διανοητικό πέρα ως πέρα. Οι δολοφονίες της οδού Μοργκ ξεκινούν με μια συζήτηση περί ανάλυσης και τα εγκλήματα δεν εξιχνιάζονται από έναν αστυνομικό, ούτε από κάποιον που εντοπίζει κενά ή λάθη στο δολοφόνο. Καθόλου. Αποκαλύπτεται στην εντέλεια από έναν ορθολογιστή Γάλλο. Και είναι βέβαια Γάλλος γιατί ο συγγραφέας επιθυμούσε έναν μακρινό ήρωα, όπως ο Ντιπέν, σε μια μακρινή πόλη, όπως το Παρίσι, που δε θα έκανε αυτόν, που θα διαβάσει την ιστορία, να ανησυχήσει και να αναρωτηθεί αν όλα αυτά συμβαίνουν στη Νέα Υόρκη, όπου ζει, όπου η αστυνομία ίσως δεν επαρκεί, μια και γελοιοποιείται. Αν σκεφτεί κανείς πως σήμερα η αστυνομική λογοτεχνία και ιδίως η αμερικανική έχει παρακμάσει και πως από την επιστημονική φαντασία, όπως εξελίχθηκε, έχει περάσει σε κάτι τελείως ρεαλιστικό και βίαιο και άρα ελάχιστα ενδιαφέρον, θα προτιμήσει να διαβάσει Πόε και να ξεκινήσει από την οδό Μοργκ, όπου βαπτίζεται μέσα στη νύχτα, στο φως των κεριών, το πρώτο αστυνομικό μυθιστόρημα στην ιστορία της λογοτεχνίας, με μια ατμόσφαιρα μυστηρίου μοναδική, με μια πλοκή, που ίσως μοιάζει διαφανής για τον εκπαιδευμένο πλέον αναγνώστη, όμως από ένα συγγραφέα μεγαλοφυή, που συναρπάζει ακόμα.

Υγ. Κανονίστε να έχετε χρόνο το βράδυ, που θα το πιάσετε στα χέρια σας. Δεν πρόκειται να κοιμηθείτε αν δεν τελειώσει πρώτα.

Θεοδοσία Καϊδόγλου

Προσοχή SPOILER!

Μπορεί για την εποχή του το βιβλίο να ήταν τρομερό - είναι και Πόε εξάλλου - αλλά αστυνομικό που ο δολοφόνος είναι ένας άγριος ουρακοτάγκος του Βόρνεο δεν μπορώ να το χαρακτηρίσω. Ούτε τον επιθεωρητή που με κάποιο τρόπο κατάλαβε ότι ο δολοφόνος ήταν ένας ουρακοτάγκος (και όχι χιμπατζής, πίθηκος ή μπαμπουΐνος). Τέλος πάντων μούφα το αστυνομικό.

Στην ατάκα κακίας μας τώρα:
Φίλος σε φίλο που όλη η παρέα του έχει καταλάβει ότι η γκόμενά του τον κερατώνει αλλά αυτός δε λέει να το καταλάβει με τίποτα.
- Γιατί ρε παιδιά δεν είμαι πονηρός;
- Πωωωωως. Είσαι πονηρός σαν ... ελάφι.

Το ββλίο απελευθερώνεται στο πλαίσιο του "Halloween 2: Το Challenge της Κακίας που διοργανώνουν κάτι απαίσιοι στο ελληνικό Bookcrossing , στο κατεξοχήν μέρος όπου (θα έπρεπε να) καταλήγουν όλοι οι κακοί: Στην εισαγγελία!

~~~~~ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ~~~~~
Καλωσήρθες στο BookCrossing! Γράψε αν θες ένα μικρό σχόλιο για το πού και πώς βρήκες το βιβλίο. Δεν χρειάζεται να γραφτείς στο site για να γράψεις σχόλιο παρακάτω - μπορείς να παραμείνεις ανώνυμος!
Διάβασε το βιβλίο, αν θέλεις, και μετά βοήθησέ το να συνεχίσει το ταξίδι του αφήνοντάς το κάπου (σε ένα παγκάκι, σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο, στο προαύλιο του σχολείου, στο τραπεζάκι μιας καφετέριας, κλπ.) για να το βρει κάποιος όπως το βρήκες κι εσύ. Μπορείς ακόμη να το χαρίσεις σε κάποιον φίλο σου!
Μπορείς να συναντήσεις άλλους Έλληνες BookCrossers στο Ελληνικό Φόρουμ του site για να σου εξηγήσουν ό,τι χρειάζεσαι να ξέρεις. Επίσης μπορείς να ρίξεις μια ματιά στον Ταξιδιωτικό Οδηγό BookCrossing και στο Ελληνικό Bookrossing wiki που θα σου λύσουν κάποιες απορίες για τη λειτουργία του site.

Για να αφήσεις σχόλιο (αρχικά να με ενημερώσεις ότι βρήκες το βιβλίο!), γράψε (επάνω αριστερά στο "Enter a BCID") τον κωδικό αριθμό που βρίσκεται στην ετικέτα μέσα στο βιβλίο, και πάτα "Go".
Ευχαριστώ, και καλή ανάγνωση!
Καλό ταξίδι βιβλιαράκι!



~~~~~ FOR THE NEXT READER ~~~~~
Welcome to BookCrossing! Write if you want a short entry about how and where you found this book. You don’t have to register to this site to do so, you can remain anonymous.
Read the book if you wish and then help it continue its trip by leaving it in a public place (a bench, a coffee-shop table, a phone booth etc) for someone to find it the same way you did. You may even give it to a friend to read!