Λίγο πριν από τον πόλεμο του 1940, κάπου στο Μαρούσι, ζει με τους γονείς της η Ελευθερία, ένα δεκάχρονο κορίτσι, που τα δίδυμα μικρότερα αδέρφια της φωνάζουν Λέτρω και όταν θυμώνουν μαζί της πλασμώδιο του Λαβεράν. Απεχθάνεται το νοικοκυριό και τις«γυναικείες» δουλειές, ενώ τρελαίνεται για ό,τι δεν εγκρίνει ο πατέρας της: Διαβάζει με μανία βιβλία, ανυπομονεί να δει θέατρο, ρίχνει κλεφτές ματιές στην εφημερίδα, εύχεται κάποτε να μοιάσει στην Αντιγόνη του Σοφοκλή.

Στο πάνω πάτωμα του σπιτιού τους ο κύριος Μαρσέλ, ένας Γάλλος που ζει μόνιμα στηνΕλλάδα, έχει υπό την προστασία του τον ανιψιό του Μπενουά που γίνεται αχώριστος φίλος των παιδιών. Λιγοστά τα παιχνίδια τους: βόλοι, σβούρες, σκοινάκι, γιογιόκι ένα ζευγάρι πατίνια με καρουλάκια. Αστείρευτη η φαντασία τους: όλοι μαζί σκαρφίζονται χίλιες δυο ιστορίες που μαγεύουν και τους ίδιους. Και πόσα ακόμα θα σκέφτονταν να κάνουν εάν δεν τους εμπόδιζαν οι μεγάλοι…

Οι μεγάλοι και τα παιδιά. Δυο κόσμοι τόσο μακρινοί που όσα χρόνια κι αν περάσουν οι νόμοι τους και η γλώσσα τους δεν θα είναι ποτέ ίδια. Ο καθένας κουβαλάει τη δική του αλήθεια. Γι’ αυτό άλλωστε και πίσω από μια μωβ ομπρέλα μπορεί να κρύβονται πολλές!

Ευχαριστώ πολύ για το δώρο και συγνώμη που καθυστέρησα να το δηλώσω ... φιλιά στα αγόρια σου!
Το είχα διαβάσει παλιά και μου άρεσε πάρα πολύ... αυτό που θυμάμαι είναι μια αθωότητα και μια παιδικότητα όλο γλύκα.

Το βιβλίο αυτό θα αφεθεί ελεύθερο για να βρει τον επόμενο αναγνώστη του σε κάποιο από τα μέρη που θα επισκεφθώ, κυρίως στην Νοτιοδυτική Πελοπόννησο, στην εκδρομή που θα κάνω από 1 έως 15 Αυγούστου 2013.

Αφέθηκε στην παραλία Φωκιανό κοντά στο Λεωνίδιο.
Αυτή παραλία έχει ένα καφενεδάκι με έναν ευγενικό κύριο που μας έφτιαξε ένα τέλειο καφέ και μας έδωσε ένα νερό πάγο για το ψυγιάκι μας και μια ταβερνούλα. Το βιβλίο το άφησα σε ένα από τα τραπεζάκια αυτού του καφενείου.
Το Φωκιανό είναι μια από τις πιο όμορφες παραλίες που συναντήσαμε με έναν μεγάλης σημασίας υγρότοπο (εντάσσεται στον μεγαλύτερο υδροβιότοπο του Μουστού στο Άστρος. Πανέμορφη παραλία αλλά έχει ένα πολύ μεγάλο μειονέκτημα... έχει άπειρες επιθετικές σφήκες και μια από αυτές τσίμπησε τον darkroom...

Καλωσήρθες στο BookCrossing!

Γράψε αν θες ένα μικρό σχόλιο για το πού και πώς βρήκες το βιβλίο. Δεν χρειάζεται να γραφτείς στο site για να γράψεις αυτό το σχόλιο -μπορείς να παραμείνεις ανώνυμος!

Διάβασε το βιβλίο, αν θέλεις, και μετά βοήθησέ το να συνεχίσει το ταξίδι του αφήνοντάς το κάπου (σε ένα παγκάκι, σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο, στο τραπεζάκι μιας καφετέριας κλπ) για να το βρει κάποιος όπως το βρήκες κι εσύ.
Μπορείς να συναντήσεις άλλους Έλληνες BookCrossers στο Ελληνικό φόρουμ του site για να σου εξηγήσουν ότι χρειάζεσαι να ξέρεις για το BookCrossing. Επίσης, ρίξε και μια ματιά στον Ταξιδιωτικό οδηγό BookCrossing του a1pha, για να σου λυθούν οι απορίες!


Καλό διάβασμα! :)