Ο "καταραμένος Αίσωπος" ξαναχτυπά!
Φτιαγμένος, θαρρείς, από κάποια χαμένη αντι-ύλη του Αισώπου, ο διαβολικός αυτός παραμυθάς του 19ου αιώνα αλέθει ξανά στον συγγραφικό του μύλο τον θάνατο και την εκδίκηση, την απληστία και τη ματαιοδοξία, την αφέλεια και την πίστη, και μας παραδίδει ένα αιρετικό ανάγνωσμα γεμάτο καταραμένα διδάγματα για τις ανθρώπινες αδυναμίες και τα θανάσιμα αμαρτήματα.
Από τους "Μύθους του Ζαμπρί" (1874) στις "Ιστορίες για αραχνιασμένα κρανία" (2006)
Μεταξύ 1872 και 1875 ο Άμπροουζ Μπηρς ζει στο Λονδίνο και εργάζεται στην εβδομαδιαία περιοδική επιθεώρηση London Fun.
Γράφει μια στήλη, στην οποία, όπως διαδίδει, φιλοξενεί τους μύθους κάποιου Πέρση σοφού ονόματι Ζαμπρί. Τιτλοφορεί έτσι τις παραβολές του «The Fables of Zambri» και ο ίδιος καμώνεται απλώς τον ταπεινό μεταφραστή, υπογράφοντας με το ψευδώνυμο Dod Grile.
Το απαιτητικό βρετανικό κοινό υποδέχεται με θέρμη τους μύθους και αρχίζει ν' απολαμβάνει το σατανικό χιούμορ του συγγραφέα. Τα εν λόγω δημοσιεύματα θα γίνουν τελικά η πρώτη ύλη για το "Cobwebs From An Empty Skull" (Ιστοί αράχνης από μια νεκροκεφαλή), βιβλίο το οποίο εκδόθηκε πρώτη φορά το 1874, στο Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη παράλληλα. Ήταν το βιβλίο που καθιέρωσε τον Μπηρς ως "Bitter (πικρόχολο) Bierce".
Η ελληνική έκδοση αποτελεί μέρος του βιβλίου εκείνου, είναι όμως εμπλουτισμένη με σημειώσεις και χρήσιμο ευρετήριο εννοιών.
Και τι δεν σκαρώνει ο Μπηρς για να στήσει τις σκοτεινές του ιστορίες: Άψυχα αντικείμενα που άλλοτε σπάνε ξαφνικά τη σιωπή τους κι άλλοτε παραμένουν βουβά στοιχεία διάφορων κωμικοτραγικών καταστάσεων, ανατρεπτικά φλεγματικούς διαλόγους μεταξύ ανθρώπων και θηλαστικών, αναπάντεχες καταστάσεις ανάμεσα σε ερπετά, πτηνά και άλλα εξέχοντα μέλη της ιχθυοπανίδας.
Ο συνεκτικός ιστός των ιστοριών αυτών -ισχνός πλην επικίνδυνος σαν της αράχνης- ξεκινά από το μυαλό του Μπηρς και ενώνει την κυνική φιλοσοφία με τα καθημερινά πάθη των ανθρώπων.

Απελευθερώνεται στο πλαίσιο του " 1ου Haloween Challenge που διοργανώνουν οι αγαπητές okyrhoe, kermit60, elenaiah!
Δια αντιπροσώπου

Βίλα Καζούλη, Κηφισιά
Φυλακές και δωμάτια βασανιστηρίων, κατά την κατοχή... Άν και πλέον λειτουργεί ώς μουσείο, τα ουρλιαχτά, οι φωνές και οι ήχοι από τις αλυσίδες, ακόμη στοιχειώνουν τα ήρεμα βράδια...

~~~~~ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ~~~~~
Καλωσήρθες στο BookCrossing! Γράψε αν θες ένα μικρό σχόλιο για το πού και πώς βρήκες το βιβλίο. Δεν χρειάζεται να γραφτείς στο site για να γράψεις σχόλιο παρακάτω - μπορείς να παραμείνεις ανώνυμος!
Διάβασε το βιβλίο, αν θέλεις, και μετά βοήθησέ το να συνεχίσει το ταξίδι του αφήνοντάς το κάπου (σε ένα παγκάκι, σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο, στο προαύλιο του σχολείου, στο τραπεζάκι μιας καφετέριας, κλπ.) για να το βρει κάποιος όπως το βρήκες κι εσύ. Μπορείς ακόμη να το χαρίσεις σε κάποιον φίλο σου!
Μπορείς να συναντήσεις άλλους Έλληνες BookCrossers στο Ελληνικό Φόρουμ του site για να σου εξηγήσουν ό,τι χρειάζεσαι να ξέρεις. Επίσης μπορείς να ρίξεις μια ματιά στον Ταξιδιωτικό Οδηγό BookCrossing και στο Ελληνικό Bookrossing wiki που θα σου λύσουν κάποιες απορίες για τη λειτουργία του site.

Για να αφήσεις σχόλιο (αρχικά να με ενημερώσεις ότι βρήκες το βιβλίο!), γράψε (επάνω αριστερά στο "Enter a BCID") τον κωδικό αριθμό που βρίσκεται στην ετικέτα μέσα στο βιβλίο, και πάτα "Go".
Ευχαριστώ, και καλή ανάγνωση!
Καλό ταξίδι βιβλιαράκι!



~~~~~ FOR THE NEXT READER ~~~~~
Welcome to BookCrossing! Write if you want a short entry about how and where you found this book. You don’t have to register to this site to do so, you can remain anonymous.
Read the book if you wish and then help it continue its trip by leaving it in a public place (a bench, a coffee-shop table, a phone booth etc) for someone to find it the same way you did. You may even give it to a friend to read!
You may find us Greek at BookCrossers Greek Forum of this site.

To leave a comment (and let me know you found the book) write (on the top left “Enter BCID”) the code number you will find on the label inside the book and click “Go”
Thank you and enjoy reading this!
Bon Voyage little book!

βρήκα το βιβλίο στη Βίλλα Καζούλη, μόλις το διαβάσω θα το αφήσω να συνεχίσει το ταξίδι του...