Aπό το επιτυχημένο συγγραφικό δίδυμο του γνωστού «ευπώλητου» Tυπωθήτω, ένα ακόμη μυθιστόρημα, που φέρνει στο φως στοιχεία που θα συγκλονίσουν. Bρισκόμαστε στο 1700, στη Pώμη, όπου κυριαρχεί ο πανηγυρισμός του Iωβηλαίου. Xιλιάδες προσκυνητών απʼ όλο τον κόσμο καταφθάνουν στην Aιώνια Πόλη, που ζει και αναπνέει σε θρησκευτική ατμόσφαιρα. Σ΄ αυτό το κλίμα της έντονης θρησκευτικότητας, πίσω από το οποίο κρύβονται δεισιδαιμονίες, ίντριγκες, παράνομες δράσεις, καταχρήσεις, τις πρώτες μέρες του Iουλίου συγκεντρώνονται στη βίλα Σπάντα, με αφορμή τους γάμους του ανιψιού του καρδιναλίου Σπάντα, Πρωθυπουργού του Bατικανού, τα επιφανέστερα μέλη του Iερού Kολλεγίου των Kαρδιναλίων, αλλά και οι Πρέσβεις των τότε Mεγάλων Δυνάμεων της Eυρώπης. Mέσα στο κενόδοξο και παρακμιακό περιβάλλον της αριστοκρατίας της Pώμης, που οι συγγραφείς αναδεικνύουν με μοναδική μαεστρία, εξυφαίνονται απίστευτες ίντριγκες, που εκ πρώτης όψεως φαίνονται να αφορούν τις εξελίξεις και τις διεργασίες ενόψει του επικείμενου Kονκλαβίου, δεδομένου ότι ο πάπας Iννοκέντιος IB΄ πνέει τα λοίσθια. Πίσω από τις κουΐντες όμως των εκκλησιαστικών δολοπλοκιών, διακυβεύεται το μέλλον της Eυρώπης, η Iστορία της οποίας θα σημαδευτεί από μια μοναδική πολιτική επέμβαση από την πλευρά του Bατικανού!

Ένα βιβλίο που με ταλαιπώρησε για κοντά δύο εβδομάδες και το προτείνω με μεγάλη επιφύλαξη, μόνο για σκληροπυρηνικούς αναγνώστες, φανατικούς μελετητές της ευρωπαϊκής Ιστορίας πλέον και μόνο. Συνέχεια του Τυπωθήτω κι όπως έλεγα και σε εκείνη την παρουσίαση, οι συγγραφείς έχουν έτοιμες άλλες δύο συνέχειες, που μεταξύ μας δεν σκοπεύω να τις διαβάσω. Δηλαδή τι άλλο πια θα συμβεί σε αυτόν τον ταλαίπωρο 16ο αιώνα και θα χωρέσει με τη βία σε μια μυθιστορηματική πλοκή;

Δεκαεπτά χρόνια μετά το πρώτο βιβλίο, ο νάνος (τότε παραγιός του ξενοδοχείου, τώρα έξτρα βοηθός σε πλούσιο αγροτόσπιτο της οικογένειας Σπάντα), σύζυγος πλέον της πόρνης Κλορίνιτια, που έχει εξελιχθεί σε σοφή μαμή και της ζητούν τη βοήθεια όλες οι γυναίκες Ρώμης και περιχώρων, ο νάνος λοιπόν θα προσληφθεί για να βοηθήσει στις πλούσιες, πενθήμερες ετοιμασίες του γάμου του γιου Σπάντα και με έκπληξη θα διαπιστώσει ότι ο Άτο Μελάνι είναι ανάμεσα στους καλεσμένους! Ποιος λοιπόν ο σκοπός της παρουσίας του στη γιορτή; Ποια τα βαθύτερα σχέδιά του; Θα τον εμπιστευθεί τελικά ο νάνος; Άλλαξε συμπεριφορά ο Άτο ή εξακολουθεί να εκμεταλλεύεται και να δωροδοκεί;

Λοιπόν για να μην ταλαιπωρήστε: από τη μια πεθαίνει ο Κάρολος Β΄, βασιλιάς της Ισπανίας, και δυστυχώς χωρίς απογόνους, και από την άλλη ο νέος πάπας Ιννοκέντιος ΙΒ΄ γιορτάζει άλλο ένα ιωβηλαίο της παπικής εκκλησίας (φήμες κυκλοφορούν ότι είναι ετοιμοθάνατος). Ο Βασιλιάς της Ισπανίας ζητά λύση διαδοχής από τον Πάπα κι έτσι ο Άτο Μελάνι με ένα σωρό συνωμοσίες και συνεργούς πλαστογραφεί την υπογραφή του Πάπα και προτείνει ως διάδοχο τον εγγονό του Λουδοβίκου ΙΔ΄, Φίλιππο του Ανζού, με αποτέλεσμα ο Λουδοβίκος να βάζει χέρι στις ισπανικές κτήσεις. Αυτή η κίνηση πυροδοτεί έναν σκληρό κι αιματηρό πόλεμο σε όλη την Ευρώπη, με τις αποιικίες και τις κτήσεις όλων, τα σύνορα και τα δεδομένα να αμφισβητούνται απ΄όλους. Ανάμεσα στους συνεργούς είναι και η Μαρία Μαντσίνι, ερωμένη του Λουδοβίκου ΙΔ΄, την οποία η Βασιλομήτωρ εξεδίωξε από την αυλή και ο Λουδοβίκος, που δεν πρόκειται να ερωτευτεί ποτέ ξανά καμία γυναίκα, να ξεσπά σε όλες τις θηλυκές υπάρξεις του κράτους του και του κρεβατιού του.

Όλα αυτά, που δίνονται με το σταγονόμετρο, ο Μελάνι φωτίζεται πότε ένοτνα και πότε ελάχιστα, διανθισμένα από ένα σωρό λεπτομέρειες φαγητών, ντυσιμάτων, τρόπων διασκέδασης, τρόπων ξεγέννησης, νοοτροπιών για τη μαιευτική και για το πώς να έρχονται στον κόσμο υγιή παιδιά (να φανταστείτε ότι αν γεννηθεί μαύρο παιδί από λευκή, άρα τρέχα γύρευε πώς πέρναγε την ώρα της τα βράδια η ύπανδρος σύζυξ, έλεγαν οι μαίες, α δεν είναι τίποτα είδε έναν μαύρο δούλο στον δρόμο και εντυπώθηκε η εικόνα του στο μυαλό της!!!!). Αναλυτικές περιγραφές, αναλυτικές σκευωρίες, αναλυτικοί χαρακτήρες, κάτι σαν φάντασμα που δεν κατάλαβα πώς το εξηγεί ο συγγραφέας, ελάχιστες ανατροπές, άρχισα να πηδάω σελίδες στο τέλος. Να φανταστείτε ούτε καν ασχολήθηκα με τις ιστορικές επεξηγήσεις και τεκμηριώσεις!

Επίσης αυτήν τη φορά ο Λαυρέντιος που είχε στείλει το πρώτο αντίγραφο του Τυπωθήτω στα χέρια του Γραμματέα της Επιτροπής για την Ανακήρυξη των Αγίων ώστε να σκεφτεί καλύτερα πριν αγιοποιήσει τον Ιννοκέντιο ΙΑ΄τώρα βρίσκεται εξόριστος σε απόμερο μέρος της Ιταλίας, διαμαρτύρεται στο ίδιο άτομο και του στέλνει κι άλλο χειρόγραφο των συγγραφέων που είχε γνωρίσει! Πώς και γιατί επίσης δεν πολυκατάλαβα.

Τέλος πάντων, πολύ δύσκολο, πολύ μπερδεμένο, πολύ αναλυτικό, το αφήνω στη δική σας κρίση. Την κατάσταση την κάνει χειρότερη η μετάφραση, που εδώ είναι πάρα πολύ αδύνατη (για να μην τη χαρακτηρίσω αλλιώς), με ένα σωρό λέξεις και συντάξεις που δεν ευσταθούν στην ελληνική γλώσσα (αποκορύφωμα: η απόδοση της βασίλισσας της Λήμνου Υψιπύλης ως Ισιφίλη-σελ. 190, δηλαδή έλεος με την απροσεξία!).

Η έκδοση συνοδεύεται από σιντί, που δυστυχώς η δική μου κόπια δεν είχε και δεν ξέρω να σας πω τι ακόυγεται και πόσο ταιριάζει με την ατμόσφαιρα (;) του βιβλίου.

τοχω δωσει στη feltre μαζι με το Τυπωθητω

Εδώ είναι!

Το πρώτο ήταν καλύτερο. Αυτό το βρήκα πιο φλύαρο, με λιγότερη δράση και με "θέματα" στη μετάφραση.

Στην επόμενη.

Αυτό στη γλώσσα μου ονομάζεται εμπάθεια προς το πρόσωπο μου ...
Αυτό έχω να πω μόνο ...

Το διάβασα ολόκληρο στις διακοπές μου και έπαθα βλάβη στην άρθρωση του χεριού που κρατούσε τόσο βάρος στο ύψος των ματιών στο κρεβάτι. Τέλος πάντων.
Ο φουκαράς, απονήρευτος νάνος τα κατάφερε πάλι με τις ίντριγκες του αββά Μελάνι και βγήκε σώος. Αλλά μέχρι τότε εμείς βγήκαμε στο δρόμο για το τρελλοκομείο!
Οφείλω όμως να αναγνωρίσω τα πολλά ιστορικά στοιχεία που ήταν αποτέλεσμα ενδελεχούς μελέτης της εποχής από τους συγγραφείς. Δύο εντυπωσιακά θα έχω να θυμάμαι από το βιβλίο. Το πρώτο είναι οι ιστορίες της μαμής - πρώην πόρνης και νυν συζύγου νάνου. Έπειθαν το φουκαρά σύζυγο, την ώρα που διάβαινε το κατώφλι του σπιτιού και ήταν απασχολημένος να αναρωτιέται πού σκόνταψε, ότι το μωρό γεννήθηκε μαύρο επειδή η σεπτή και αθώα σύζυγος είδε έναν μαύρο στο δρόμο και της εντυπώθηκε η εικόνα! Και άλλα τέτοια, προφανώς βασισμένα σε ανάλογες καταγραφές της εποχής.
Πολύ ωραίες ήταν επίσης οι περιγραφές των μεσαιωνικών παλατιών και ιταλικών επαύλεων καθώς και του 7ημερου πανηγυριού με αφορμή το γάμο δύο πλούσιων γόνων.
Εμπεριστατωμένη και χρονοβόρα η έρευνα των συγγραφέων παραθέτει τεκμηρίωση στο τέλος του βιβλίου (εάν αντέξει να φτάσει κάποιος σε αυτό). Αναπόφευκτα ένα τόσο μεγάλο βιβλίο πλατειάζει σε πολλά σημεία του.

Στον maltrebus που αδημονεί, με καθυστέρηση ενός μήνα και μίας εβδομάδος ...

Έπαθα τενοντίτιδα κουβλώντας το.

Δυστυχώς δεν πρόλαβα να το τελειώσω αλλά όσο διάβασα καλό ήταν. Επιστρέφεται στον panost.

Το κρατω για bluedot

Το πήρε η blue_dot πριν από κάμποσο καιρό, το κάνει catch σήμερα...
Έχει διαβαστεί από τον βιβλιοφάγο Γιάννη, όπως και το 1ο βιβλίο, το "Τυπωθήτω", και του άρεσε πολύ. Πολύ ενδιαφέρουσα πλοκή, ιστορικές πληροφορίες και λεπτομέρειες, σε τραβάει στην εποχή που περιγράφει.
Αν τα καταφέρω θα τα διαβάσω κι εγώ. Αν όχι, θα επιστραφούν για τους επόμενους τυχερούς!