Μπορεί ένα βιβλίο να γίνει αντικείμενο αστυνομικής έρευνας σαν να επρόκειτο για ένα έγκλημα, με ίχνη στις σελίδες του, στις γκραβούρες του και στα διακριτικά της εκτύπωσής του; Ο Λούκας Κόρσο, ένας μισθοφόρος της βιβλιοθήκης κυνηγός βιβλίων για λογαριασμό άλλων, πρέπει να βρει απάντηση σ΄ αυτό το ερώτημα όταν αναλαμβάνει μια διπλή αποστολή από τους πελάτες του: να διαπιστώσει τη γνησιότητα ενός χειρόγραφου κεφαλαίου των "Τριων Σωματοφυλάκων" και να λύσει το αίνιγμα ενός παράξενου βιβλίου, που κάηκε το 1667 μαζί με τον άνθρωπο που το τύπωσε. Η έρευνα παρασέρνει τον Κόρσο σε μια επικίνδυνη αναζήτηση, που θα τον φέρει στα αρχεία της Ιερής Εξέτασης, στα απαγορευμένα βιβλία, σε σκονισμένα ράφια βιβλιοπωλείων με παλιούς τόμους και στις εκλεκτές βιβλιοθήκες φημισμένων συλλεκτών. Με το ιδιαίτερο αφηγηματικό ταλέντο του ο Ρεβέρτε, που έχει χαρακτηριστεί ως ο μετρ του έξυπνου σασπένς, χτίζει πέτρα πέτρα το "Η Λέσχη ΄Δουμάς΄" με μια συναρπαστική πλοκή, όπου δίνουν ραντεβού τα συστατικά του κλασικού μυθιστορήματος, οι ιστορίες μυστηρίου και οι τεχνικές της περιπετειώδους επιφυλλίδας.

SPOILERS

Ομολογώ ότι αυτό το βιβλίο με προβλημάτισε πολύ. Πάρα πολύ. Έχουμε τον Λούκας Κόρσο, κυνηγό βιβλίων για λογαριασμό άλλων. Ο οποίος αναλαμβάνει διπλή αποστολή: να εξακριβώσει τη γνησιότητα ενός χειρογράφου του Αλέξανδρου Δουμά πατρός (τέσσερις σελίδες από τους Τρεις Σωματοφύλακες) και να εξακριβώσει ποιο από τα τρία αντίτυπα του Βιβλίου των Εννέα Πορτών του Βασιλείου των Σκιών είναι πλαστό ή αν είναι όλα αυθεντικά. Για το χειρόγραφο ο Κόρσο απευθύνθηκε στον λογοτέχνη και λόγιο επιστήμονα-φιλόλογο Μπόρις Μπάλκαν, που αφηγείται και την ιστορία. Τις Εννέα Πύλες του τις ανέθεσε ο βιβλιόφιλος και βιβλιοπώλης Βάρο Μπόρχα. Το βιβλίο το τύπωσε ο Αριστείδης Τόρκια το 1666 στη Βενετία και έχει 9 γκραβούρες (ανάτυπα από παλαιότερη έκδοση του Delomelanicon, ενός βιβλίου-μύθος στον κύκλο των συλλεκτών βιβλίων σχετιών με απόκρυφες επιστήμες, μιας και ήταν για να το πω απλά το Ευαγγέλιο από την άποψη του Σατανά). Τέλος πάντων, οι γκραβούρες από τις 9 Πύλες έχουν τον μαγικό τρόπο να καλέσουν τον Σατανά. Ο Κόρσο ξεκινά την αποστολή του: τα άλλα δύο αντίτυπα είναι σε Σίντρα (Πορτογαλία) και Παρίσι. Έτσι, κατά την πορεία της ανάγνωσης ξετυλίγονται δύο χωριστές ιστορίες: η ιστορία της δημιουργίας των Τριών Σωματοφυλάκων και οι περιπέτειες του αιρετικού και απαγορευμένου βιβλίου Οι Εννέα Πύλες.

Ως προς το πρώτο σκέλος, μαθαίνουμε ΤΑ ΠΑΝΤΑ για τον Δουμά, την ερωτική του ζωή, τις επιφυλλίδες που δημοσίευε σε συνέχειες και που αργότερα κυκλοφόρησαν ως αυτοτελή βιβλία (οι Τρεις Σωματοφύλακες, Μετά είκοσι έτη, Ο υποκόμης της Βραζελόνης -η τριλογία των τριών σωματοφυλάκων δηλαδή-, ο Κόμης Μοντεχρίστο κ. π. ά., μέχρι και πλήρη και αναλυτικό κατάλογο σε ποιες εφημερίδες κυκλοφόρησαν και από πότε ως πότε σε επιφυλλίδες όλα αυτά τα κείμενα). Ακόμη ταυτοποίηση των μυθιστορηματικών προσώπων με την πραγματικότητα, δηλαδή από ποια πρόσωπα εμπνεύστηκε ο Δουμάς, ποια τα πραγματικά τους ονόματα και η πραγματική τους δράση. Έχουμε ακόμη και φωτογραφίες του Δουμά, σκίτσα από τις ιστορίες του, που παραλληλίζουν τη δράση με αυτήν στο μυθιστόρημα του Ρεβέρτε. Ακόμη αποκαλύπτεται σε όσους δεν ξέρουν ότι ο Δούμάς συνεργαζόταν με τον Αύγουστο Μακέ, ο οποίος του υπέβαλλε μια αρχική πλοκή για κάθε μυθιστόρημά του κι ο Δουμάς, με το ταλέντο του και την ικανότητά του έδινε πνοή, τρισδιάστατη αφήγηση, πλαστικότητα στους ήρωες των έργων του. Αυτό οδήγησε αργότερα και σε νομικές διενέξεις για την πατρότητα των κειμένων που αποδίδονται στον Δουμά: ανήκαν στον Μακέ ή στον Δουμά; Κι όλα αυτά τελειώνουν την 1η Δευτέρα του Απριλίου στο Μεγκ, ακριβώς όπως ξεκινάει δηλαδή το μυθιστόρημα των 3 Σωματοφυλάκων! Ο Μπάλκαν τυχαία έπεσε πάνω στα χειρόγραφα των Τριών Σωματοφυλάκων, τα οποία, αν και μετά τη δημοσίευσή τους συνήθως πετάγονταν, αφού είχαν ήδη στοιχειοθετηθεί στην εφημερίδα, φαίνεται κάποιος εκδότης κατά λάθος ή σκόπιμα τα κράτησε. Έτσι ο Μπάλκαν, μιας και τα χειρόγραφα έχουν τις σημειώσεις και του Μακέ και του Δουμά, αντί να επιφέρει ένα σκάνδαλο που θα διαβρώσει για πάντα την πατρότητα των έργων του Δουμά, στηριγμένος σε αυτά τα κεφάλαια, δημιούργησε μια λέσχη Δουμάς, που συγκεντρώνεται μια φορά το χρόνο στο Μεγκ! Έλα όμως που ένας εκδότης, από εκδίκηση που ο Μπάλκαν ανακάλυψε ότι γράφει επιφυλλίδες πατώντας στα ίχνη της νοοτροπίας της εποχής του Δουμά (και κάπου κάπου, ακόμη χειρότερα, ξεπατικώνοντας αποσπάσματα από κείμενα τέτοιου είδους), πουλάει τις 4 σελίδες που έχει στην κατοχή του και αυτοκτονεί! Το χειρόγραφο φτάνει στα χέρια του Κόρσο, που τρομοκρατεί κατά λάθος τον Μπάλκαν όταν το βλέπει στα χέρια του, την ημέρα που πάει να ζητήσει τη συμβουλή του. Έτσι ο Μπάλκαν εξαπολύει ανθρωποκυνηγητό να του πάρει το χειρόγραφο! Η επιμονή του και τα βίαια μέσα που ασκούν οι άνθρωποί του διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα και ο Κόρσο νομίζει ότι τελικά το χειρόγραφο του Δουμά και οι 9 Πόρτες συνδέονται μεταξύ τους, κάποιος τα κυνηγάει και τα δύο! Ο Μπάλκαν ομολογεί άγνοια κι έτσι μας μένει ένας ένοχος!

Πάμε τώρα στις 9 Πόρτες. Ο Κόρσο συναντιέται με τους άλλους δύο συλλέκτες που έχουν τα άλλα γνωστά αντίτυπα του βιβλίου και τα αντιπαραβάλλει. Έκπληκτος, διαπιστώνει ότι υπάρχουν διαφορές στις γκραβούρες! Μικρολεπτομέρειες που κάνουν τις γκραβούρες τελείως διαφορετικές μεταξύ τους! Επιπλέον σε κάποιες υπάρχει η υπογραφή του τυπογράφου Τόρκια και σε άλλες η υπογραφή LF, κάτι που βοηθάει στη φήμη ότι αυτές τις εικόνες τις έφτιαξε ο Εωσφόρος (Lucifer)! Γιατί όμως οι διαφορές; Και γιατί δεν διαφέρουν όλες στα ίδια σημεία; Το συμπέρασμα είναι ένα: και τα τρία βιβλία μαζί (ειδικά οι γκραβούρες τους) καλούν τον Εωσφόρο, τα κρυπτογραφημένα λατινικά κείμενα των εικόνων μαζί συνδυασμένα και με συγκεκριμένο τρόπο αποκαλύπτουν την αλήθεια. Οι δύο συλλέκτες που συναντά ο Κόρσο δολοφονούνται και οι συλλογές τους καταστρέφονται, ανάμεσα στα βιβλία και οι 9 Πύλες, προς έκπληξη του Κόρσο όμως λείπουν οι γκραβούρες από τα καμένα αντίτυπα! Τελικά, μετά την έκπληξη που δοκίμασε ότι το χειρόγραφο του Δουμά και το όραμα του Μπάλκαν δεν έχουν σχέση με το αιρετικό βιβλίο, καταλήγουμε στον ένοχο: τον φιλόδοξο, αδίστακτο Μπόρχα, που έβαλε τον Κόρσο να εντοπίσει τους συλλέκτες και να τον ενοχοποιήσει για τους φόνους τους, ώστε ο ίδιος απερίσπαστος να συγκεντρώσει τις γκραβούρες και να επικαλεστεί τον Σατανά, εποφθαλμιώντας τη δύναμη, τη γνώση, την αλήθεια. Τελικά ο Μπόρχα βρίσκει τον θάνατο γιατί αποκαλύπτεται ότι η μία γκραβούρα είναι πλαστή. Σε αυτό το σκέλος της ιστορίας διαβάζουμε πάρα πολλά για τα βιβλία, για τη συντήρησή τους, για την κατασκευή τους, την τυπογραφία, πλήθος τυπογραφικοί και βιβλιολογικοί όροι, αξίες και δεσίματα παλαιών εκδόσεων. Ο αναγνώστης συμμετέχει στο παιχνίδι, μιας και παρατίθενται και οι 9 γκραβούρες στο βιβλίο με τη σειρά τους. Εδώ να σημειώσω ότι σύμφωνα με τη Wikipedia (http://en.wikipedia.org/wiki/The_Club_Dumas) ο Τόρκια και τα έργα που τύπωσε, ακόμη και το Ντελομελάνικον είανι μη υπαρκτά, καθαρά φανταστικά στοιχεία που επινόησε ο συγγραφέας για να βοηθήσουν στην πλοκή του έργου του. Επίσης δείτε κι αυτό http://www.philipcoppens.com/ninthgate.html

Προσπερνώντας το γεγονός ότι τον Κόρσο τον βοηθάει εν είδει φύλακα-αγγέλου μάλλον ο Σατανάς με τη μορφή γοητευτικής πρασινομάτας κοπέλας ή έστω κάποιος εκπεπτωκός άγγελος και τις αναμνήσεις που έχει ο Κόρσο από προηγούμενη κοπέλα που τον εγκατέλειψε έχω ένα σημαντικό ερώτημα: γιατί να μπλεχτούν αυτές οι δύο υποθέσεις; Κάλλιστα θα μπορούσαν να στηρίξουν δύο διαφορετικά βιβλία, με τα σχετικά τρεναρίσματα, επιπλοκές και ανατροπές. Γιατί να μπλεχτούν σε αυτό το συνονθύλευμα; Πραγματικά στο τέλος πονοκεφαλιάστηκα περισσότερο παρά ενθουσιάστηκα ή μου άρεσε η λύση του μυστηρίου. Έκπληκτος ανακάλυψα ότι το βιβλίο γυρίστηκε και ταινία το 1999 Η Ένατη Πύλη και το είδα, μπας και ξεμπερδευτώ. Ο σκηνοθέτης Ρόμαν Πολάνσκι πέταξε τελείως το σκέλος του Δουμά και κράτησε μόνο το σκέλος του παγανιστικού βιβλίου και καλά έκανε. Βέβαια στην ταινία υπάρχουν πολλές αλλαγές συγκριτικά με το βιβλίο, μπορώ να πω από ένα σημείο και μετά ότι το "ρημάζει" το βιβλίο και μπλέκει τα περιστατικά με τις ιστορίες αλλά τέλος πάντων, κάπως ξεμπερδεύτηκα. Λοιπόν το βιβλίο είναι καλογραμμένο αλλά μπερδεμένο, έχει ανατροπές, αγωνίες, φόνους, μυστήρια και ταξίδια ανά την Ευρώπη αλλά οι δύο παράλληλες ιστορίες περισσότερο συγχίζουν παρά βοηθάνε τον αναγνώστη.

Μου το έδωσε χέρι αγαπημένο...

Μου αρέσουν τα βιβλία με μυστήρια, συμβολισμούς και διάφορα τέτοια. Το διάβασα λοιπόν με ευχαρίστηση. Ειδικά το τέλος, που την πατάει ο ατιμούλης και του χαλάει η επίκληση!

Θα ρωτήσω μερικές ψυχές, μήπως το θέλουν...

Είμαι μία ψυχή που ηρωτήθην στη μηνιαία συνάντηση των Αθηναίων....

Το διάβασα με πολύ κόπο ομολογώ, αφού κινδύνεψε αρκετές φορές να το παρατήσω. Ενώ ξεκινάει με καλές προοπτικές, γίνεται χαώδες και κουραστικό. Δεν κατάλαβα γιατί να υπάρχουν δύο ιστορίες που περιμένεις ως αναγνώστης κάπου να συναντηθούν και αυτές καταλήγουν σε άλλα μέρη σ΄άλλους γιαλούς.
Το δε τέλος ήταν άστα να πάνε. Κλείνοντας το βιβλίο σου΄ρχεται να κουνήσεις πέρα δώθε το κεφάλι να μπουν τα πράματα στη θέση τους...

Ωστόσο ...
Ο συγγραφέας πολλές φορές έγραφε έξυπνα και σε παρακινούσε με τον τρόπο του να μην τον εγκαταλείψεις.
Μια τέτοια χαρακτηριστική στιγμή ήταν η ωραιότερη περιγραφή ανικανότητας που έχω διαβάσει ποτέ...
Για λόγους δικής μου καταγραφής θα την παραθέσω για να μπορέσω να ανατρέξω πάλι όταν θελήσω και να τη διαβάσω μισογελώντας. Σελ. 336-337.

Από εκείνη τη στιγμή ήξερε με απόλυτη βεβαιότητα ότι δε θα μπορούσε. Ήταν μια απ΄αυτές τις πένθιμες διαισθήσεις που προηγούνται κάποιων γεγονότων και τα σημαδεύουν με προειδοποιητικές ενδείξεις αναπόφευκτης καταστροφής. Για να μιλήσουμε πιο πεζά: καθώς έστελνε τα υπόλοιπα ρούχα του να συναντήσουν το παλτό του στα πόδια του κρεβατιού, ο Κόρσο διαπίστωσε ότι η αρχική διέγερση που είχε προκληθεί από τις περιστάσεις βρισκόταν σε πραγματική υποχώρηση. Θα την πάθαινε σαν πρωτάρης. Ή όπως θα είχε πει ο βαναπαρτιστής προπροπάππος, la Garde recule. Ολοκληρωτικά. Αυτό του προκάλεσε μια απότομη αγωνία, αν και ήλπιζε ότι, όρθιος καθώς ήταν κόντρα στο φως της πόρτας του μπάνιου, η ενοχλητική χαλαρότητα του θα περνούσε απαρατήρητη. Με άπειρες προφυλάξεις ξάπλωσε μπρούμητα δίπλα στο ζεστό μελαχροινό σώμα που περίμενε στο μισοσκόταδο, για να χρησιμοποιήσει αυτό που, στη λάσπη της Φλάνδρας, ο Αυτοκράτορας θα είχε αποκαλέσει τακτική έμμεσης προσέγγισης: αναγνώριση του εδάφους από μέση απόσταση και απουσία επαφής στην κρίσιμη ζώνη. Από κείνη τη σώφρονα θέση επιχείρησε να κερδίσει λίγο χρόνο, με την ελπίδα άφιξης των ενισχύσεων του Γκρουσύ, χαϊδεύοντας και φιλώντας χωρίς βία την κοπέλα στο στόμα και στο λαιμό. Αλλά τίποτα απολύτως. Ο Γκρουσύ δε φαινόταν πουθενά. Εκείνος ο ανόητος ριχνόταν στο κυνήγι των Πρώσων, μακριά από το πεδίο της μάχης. Και η αγωνία του Κόρσο έγινε πανικός, όταν η κοπέλα σφίχτηκε πάνω του, έβαλε τον ένα σφιχτό, ζεστό και άψογο μηρό της ανάμεσα στους δικούς του και μπόρεσε να αντιληφθεί το μέγεθος της καταστροφής. Την είδε να χαμογελά λίγο, κάπως αμήχανη. Ένα ενθαρρυντικό χαμόγελο του είδους "άντε, πρωταθλητή, ξέρω πως μπορείς να το κάνεις". Μετά τον φίλησε με υπέροχη γλυκύτητα, καθώς άπλωνε ένα θεληματικό χέρι για να επιληφθεί του θέματος. Και ακριβώς όταν αισθάνθηκε την επαφή του χεριού στο επίκεντρο του δράματος, ο Κόρσο διαλύθηκε. Όπως ο Τιτανικός. Βυθίστηκε χωρίς μισόλογα. Με την ορχήστρα να παίζει στη γέφυρα, "οι γυναίκες και τα παιδιά πρώτα!". Τα επόμενα είκοσι λεπτά ήταν αγωνιώδη. Απ΄αυτά στα οποία κανείς πληρώνει τις προηγούμενες αμαρτίες του. Ηρωικές επιθέσεις που κομματιάζονταν στην ψυχραιμία των σχηματισμών των Σκωτσέζων τυφεκιοφόρων. Το πεζικό κρούσης μόλις που διέκρινε μια ελάχιστη πιθανότητα νίκης. Άτακτες επιδρομές ακροβολιστών και ελαφρού πεζικού, σε μια μάταιη προσπάθεια να αιφνιδιάσουν τον εχθρό. Αψιμαχίες ουσάρων και σφοδρές έφοδοι θωρακοφόρων. Αλλά όλες οι απόπειρες είχαν την ίδια τύχη : ο Ουέλλιγκτον γελούσε κάτω απ΄τα μουστάκια του σε εκείνο το απρόσιτο χωριουδάκι του Βελγίου, καθώς η γκάιντα έπαιζε το εμβατήριο των Γκρίζων Σκοτσέζων στα ρουθούνια του Κόρσο και η Παλαιά Φρουρά, ή ό,τι απέμενε από αυτή, έριχνε χαμένες ματιές στο πλάι, με σφιγμένα τα δόντια και πνιγμένη την αναπνοή από τα σεντόνια, στο ρολόι που για δυστυχία του είχε ακόμη στον καρπό του. Από τα μαλλιά του Κόρσο έτρεχαν στο λαιμό του σταγόνες ιδρώτα χοντρές σα γροθιές. Και κοιτούσε γύρω του με παραστρατημένα μάτια, πάνω από τον ώμο της κοπέλας, ψάχνοντας απελπισμένα ένα πιστόλι για να φυτέψει μια σφαίρα στα μηνίγγια του.

Απελευθερώνεται στο πλαίσιο του " 1ου Haloween Challenge " που διοργανώνουν οι αγαπητές okyrhoe, kermit60, elenaiah!

Τόπος της απελευθέρωσης είναι ένα από τα κτήρια - φαντάσματα του νοσοκομείου "Σωτηρία" που ερειπώνονται μέρα με τη μέρα χάρη στην αδιαφορία του κράτους. Ιστορικό σημείο εποχής το νοσοκομείο - σανατόριο στέγασε στιγματισμένους από την κοινωνία ανθρώπους, για χρόνια ολόκληρα, πολλούς από αυτούς μέχρι το τέλος της ζωής τους.
Ακόμα και τώρα, αν περάσεις νύχτα από αυτά τα κτήρια μέσα στο δάσος, μπορείς να ακούσεις κρυφά γέλια, απομεινάρια από τους έρωτες μεταξύ φυματικών που ευδοκιμούσαν εκείνα τα δύσκολα χρόνια της μοναξιάς....

Η φωτογραφία της απελευθέρωσης του βιβλίου
http://www.flickr.com/photos/taxidiarikopouli/8142566692/in/photostream

~~~~~ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ~~~~~

Καλωσήρθες στο BookCrossing!
Γράψε αν θες ένα μικρό σχόλιο για το πού και πώς βρήκες το βιβλίο. Δεν χρειάζεται να γραφτείς στο site για να γράψεις σχόλιο παρακάτω - μπορείς να παραμείνεις ανώνυμος!
Διάβασε το βιβλίο, αν θέλεις, και μετά βοήθησέ το να συνεχίσει το ταξίδι του αφήνοντάς το κάπου (σε ένα παγκάκι, σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο, στο προαύλιο του σχολείου, στο τραπεζάκι μιας καφετέριας, κλπ.) για να το βρει κάποιος όπως το βρήκες κι εσύ. Μπορείς ακόμη να το χαρίσεις σε κάποιον φίλο σου!
Μπορείς να συναντήσεις άλλους Έλληνες BookCrossers στο Ελληνικό Φόρουμ του site για να σου εξηγήσουν ό,τι χρειάζεσαι να ξέρεις. Επίσης μπορείς να ρίξεις μια ματιά στον Ταξιδιωτικό Οδηγό BookCrossing και στο Ελληνικό Bookrossing wiki που θα σου λύσουν κάποιες απορίες για τη λειτουργία του site.

Για να αφήσεις σχόλιο (αρχικά να με ενημερώσεις ότι βρήκες το βιβλίο!), γράψε (επάνω αριστερά στο "Enter a BCID") τον κωδικό αριθμό που βρίσκεται στην ετικέτα μέσα στο βιβλίο, και πάτα "Go".
Ευχαριστώ, και καλή ανάγνωση!

Καλό ταξίδι βιβλιαράκι!