Ο γύρος του θανάτου
2 journalers for this copy...
Το βιβλίο του Θωμά Κοροβίνη "O γύρος του θανάτου" είναι ένα δυναμικό δραματικό μυθιστόρημα που αναφέρεται στην πολυτάραχη ζωή του Αριστείδη Παγκρατίδη (1940-1968), ο οποίος συνελήφθη και εκτελέστηκε ως ο Δράκος του Σέιχ Σου. Μέσα από τις χειμαρρώδεις, υποβλητικές αφηγήσεις εννέα χαρακτηριστικών προσώπων που μιλούν διαφορετικές γλώσσες ανάλογα με τα βιώματα, το χαρακτήρα και το ρόλο που διαδραματίζουν, η αφηγηματική δράση παρακολουθεί το σκηνικό που διαμορφώθηκε στη Θεσσαλονίκη μετά την κατοχή και τον εμφύλιο. Οι συγκλονιστικές, ωμές καταθέσεις των αφηγητών σκιαγραφούν την ψυχολογία των ανθρώπων και συσχετιζόμενες συνθέτουν το κοινωνικοπολιτικό κλίμα της εποχής ενώ παράλληλα ο μυθιστορηματικός χρόνος παρακολουθεί τον κεντρικό ήρωα φωτίζοντας τις σκοτεινές πτυχές της τραγικής προσωπικότητας του νεαρού Αριστείδη.
Ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα, μια ρέουσα γλώσσα που σε παίρνει από τα μούτρα και σε παρασύρει στο σκοτεινό δρόμο του ήρωα.Η απομυθοποίηση μιας εποχής, που παρουσιάζεται σε πολλά βιβλία και ταινίες ως η χρυσή εποχή για την Ελλάδα ως προς τη συντροφικότητα των ανθρώπων και την αλληλουποστηριξή τους.
Το τέλος γροθιά στο στομάχι, τελικά ήταν ή δεν ήταν, ήταν δικαστική πλάνη ή οι δικαστές και η αστυνομία θέλανε να αποσυμπιέστούν από την κοινωνική πίεση, ήταν αθώος ή ένοχος ;
Οι θεσσαλονικοίς είναι ακόμα διχασμένοι.
Και το βιβλίο γίνεται bookring!
Ισχύουν οι γνωστοί κανόνες της apapsa:
1) προσπαθήστε να κρατήσετε το βιβλίο *ΤΟ ΠΟΛΥ* μέχρι δυο μήνες,
2) προσπαθήστε να μην χαθεί στο ταχυδρομείο ή κάπου αλλού,
3) δε δανείζουμε το βιβλίο σε εξωσχολικούς,
4) επικοινωνήστε μαζί μου (ή μπορεί να σας προλάβω εγώ) αν ο επόμενος από σας έχει εξαφανιστεί από το BC ή δεν απαντάει στα PM,
5) αν είστε πολύ-πολύ νέοι, κατ' αρχάς συγχαρητήρια, τόπο στα νιάτα, και δεύτερον «θα μπείτε στο τέλος για να σιγουρευτώ πως θα είστε ακόμη εδώ γύρω και δε θα χαθεί το βιβλίο όπως τόσα άλλα» :o)
Και ένας του aris1:
6) Γράφετε οπωσδήποτε ένα σχόλιο. Και όχι απλώς: «το πήρα, είναι στα χέρια μου» και μετά «μου άρεσε, το έστειλα στον επόμενο». Ο σκοπός είναι να μοιραστούμε τις απόψεις μας. Αν βαριέστε να γράψετε πέντε-δέκα αράδες, μην κάνετε τον κόπο να μπείτε σε αυτό το bookring.
Η λίστα συμμετοχών:
1. taxidiariko poull
Το τέλος γροθιά στο στομάχι, τελικά ήταν ή δεν ήταν, ήταν δικαστική πλάνη ή οι δικαστές και η αστυνομία θέλανε να αποσυμπιέστούν από την κοινωνική πίεση, ήταν αθώος ή ένοχος ;
Οι θεσσαλονικοίς είναι ακόμα διχασμένοι.
Και το βιβλίο γίνεται bookring!
Ισχύουν οι γνωστοί κανόνες της apapsa:
1) προσπαθήστε να κρατήσετε το βιβλίο *ΤΟ ΠΟΛΥ* μέχρι δυο μήνες,
2) προσπαθήστε να μην χαθεί στο ταχυδρομείο ή κάπου αλλού,
3) δε δανείζουμε το βιβλίο σε εξωσχολικούς,
4) επικοινωνήστε μαζί μου (ή μπορεί να σας προλάβω εγώ) αν ο επόμενος από σας έχει εξαφανιστεί από το BC ή δεν απαντάει στα PM,
5) αν είστε πολύ-πολύ νέοι, κατ' αρχάς συγχαρητήρια, τόπο στα νιάτα, και δεύτερον «θα μπείτε στο τέλος για να σιγουρευτώ πως θα είστε ακόμη εδώ γύρω και δε θα χαθεί το βιβλίο όπως τόσα άλλα» :o)
Και ένας του aris1:
6) Γράφετε οπωσδήποτε ένα σχόλιο. Και όχι απλώς: «το πήρα, είναι στα χέρια μου» και μετά «μου άρεσε, το έστειλα στον επόμενο». Ο σκοπός είναι να μοιραστούμε τις απόψεις μας. Αν βαριέστε να γράψετε πέντε-δέκα αράδες, μην κάνετε τον κόπο να μπείτε σε αυτό το bookring.
Η λίστα συμμετοχών:
1. taxidiariko poull
Στη φίλη taxidiariko poull
Και σας έχω πει : δεν μπορώ τα λυπητερά βιβλία...
Ωραίο βιβλίο αν και με έκανε κυριολεκτικά ψυχικό κουρέλι. Έχω που έχω ένα θέμα με τις λυπητερές ιστορίες και τις αδικίες γενικά, ήρθε και έδεσε η ζωή του φουκαρά του Παγκρατίδη. Η απαισιοδοξία και η μαυρίλα ξεπηδούσαν από παντού! Ένας ολόκληρος κόσμος εκμετάλλευσης, εκπόρνευσης και αδιέξοδων.
Ίσως βέβαια ο συγγραφέας το έστρεψε και λίγο στο μελό αλλά τα πράματα κάπως έτσι φαίνεται ότι ήταν.
Εξαιρετικό το ύφος που κατάφερε να αποδώσει ο Κοροβίνης ανάλογα με το ποιος διηγείτο. Τα καλιαρντά ήταν κορυφαία!
Το βιβλίο επιστρέφει στον κύριο του με τις ευχαριστίες μου για τη γνωριμία με την άλλη όψη ...
Ίσως βέβαια ο συγγραφέας το έστρεψε και λίγο στο μελό αλλά τα πράματα κάπως έτσι φαίνεται ότι ήταν.
Εξαιρετικό το ύφος που κατάφερε να αποδώσει ο Κοροβίνης ανάλογα με το ποιος διηγείτο. Τα καλιαρντά ήταν κορυφαία!
Το βιβλίο επιστρέφει στον κύριο του με τις ευχαριστίες μου για τη γνωριμία με την άλλη όψη ...