Η διάσημη Χιλιανή συγγραφέας Κάρμεν Άβιλα εξαφανίστηκε. Η ντετέκτιβ Ρόσα Αλβαλάι, που αναλαμβάνει να λύσει το αίνιγμα της εξαφάνισής της πλησιάζει όσους βρίσκονταν κοντά στην Κάρμεν: το σύζυγό της, την προγονή της, την οικιακή της βοηθό, την καλύτερη φίλη της. Τέλος, τους δύο άντρες που σημάδεψαν ερωτικά τη ζωή της, και που ο ένας -κανείς δεν ξέρει ποιος- είναι ο πατέρας του παιδιού της, εκείνος που την πλήγωσε αθεράπευτα.
Καθένα από αυτά τα πρόσωπα προσθέτει τη δική του πινελιά στην εικόνα της συγγραφέως που προσπαθεί να συνθέσει η Ρόσα. Ίσως όμως το κλειδί της προσωπικότητάς της να είναι μια φράση στην τελευταία της συνέντευξη: «Νιώθω σαν πριγκίπισσα φυλακισμένη σ' έναν πύργο».

Πήρα το βιβλίο από την "οικογενειακή" συνάντηση του Αυγούστου. Η Αθήνα έβραζε από τη ζέστη και οι λίγοι τολμηροί που την αψηφήσαμε περάσαμε, όπως πάντα, ωραία!

Παρότι ο τίτλος δεν μου άρεσε, (ίσως ήταν αυτό το "κυρά"), τελικά το βιβλίο ήταν πολύ καλό. Ίσως όχι τόσο καλό ως δομή όσο ως ιδέα. Και ίσως μου άρεσε επειδή κι εγώ, όπως και η ντετέκτιβ Ρόσα Αλβαλάι, ζηλέψαμε (ταυτιστήκαμε με ???) την ηρωίδα και το στεμμένο με επιτυχία εγχείρημα της.
Δε γράφω τίποτε άλλο για να μη χαλάσω την έκπληξη, την οποία, ωστόσο, υποψιάζεται ο αναγνώστης από νωρίς.

Με την ευκαιρία της μηνιαίας συνάντησης των Αθηναίων, θα αφήσω το βιβλίο σε ένα φιλόξενο τραπεζάκι της Βύνης.
Καλή συνέχεια στο ταξίδι.
Καλή ανάγνωση επόμενε τυχερέ αναγνώστη :)))

Το διάβασα μεσα σε μερικές μέρες. Ενα αλλιώτικο αστυνομικό, πολύ καλά γραμμένο, πραγματικά ασυνίθιστο. Βέβαια σκεφτώμουν "μωρέ πολύ καλά το παει, δεν έχει κανένα λάκο η φάβα;;;". Ε, λοιπόν, είχε. στο τέλος λες και βιαζόταν, λες και έχασε το ντεντ λάιν, λες και βαρέθηκε...το τελείωσε όπως όπως και απλοϊκά και εγώ ξενερωσα. Αφιέρωσε μανδάμ μερικές σελίδες ακόμα να το κάνεις πιο ανθρώπινο...

Από τη συνάντηση του Νοέμβρη!

Το βιβλίο απελευθερώθηκε στα πλαίσια του V for Valentine challenge!
Η Κυρά της Μοναξιάς,έπρεπε να βρει παρέα,γι'αυτό κι εγώ την άφησα σε ένα ράφι με σοκολάτες.Εκεί θα περάσει ζάχαρη!Ομολογώ πως ταλαιοωρήθηκε και πάλι να βρει το δρόμο της,καθώς ήθελα να την αφήσω σε γραφείο συνοικεσίων και το ασανσέρ ήταν χαλασμένο και τα άλλα 2 γραφεία που γνώριζα,έχουν κλείσει!Μιλάμε για την απόλυτη περιφορά του βιβλίου!!!Τέλος καλό,όλα καλά!!!