Ο Ισαάκ, ένας νεαρός Αυστραλός φωτογράφος, ταξιδεύει στην Ευρώπη. Όλη του τη ζωή ονειρευόταν την Ευρώπη της καλλιέργειας και της ευμάρειας που εξυμνούσε ο πατέρας του στις ιστορίες του, την Ευρώπη στο κέντρο του πολιτισμού. Όμως πίσω από την πρόσοψη μιας ενοποιημένης και παγκοσμιοποιημένης σύγχρονης κοινωνίας, ανακαλύπτει μια γη ρημαγμένη από την ιστορία, έναν τόπο στοιχειωμένο ες αεί από τα φαντάσματα του ανείπωτου παρελθόντος του. Στο ορεινό χωριό όπου γεννήθηκε η μητέρα του, ξεθάβει αλλοτινούς τρόμους που ποτέ δε γαλήνεψαν και ίσως ποτέ να μη γαληνέψουν.

Με αφετηρία έναν παλιό, ξεχασμένο μύθο, ο συγγραφέας επιχειρεί ένα στοχασμό πάνω στη βία και την τραγωδία της σύγχρονης ευρωπαϊκής ιστορίας. Το "Νεκρή Ευρώπη" είναι μια συνταρακτική ιστορία φαντασμάτων που μιλά για τον πόθο, το ρατσισμό, την εκδίκηση, το αίμα.

Ο πολυβραβευμένος Ελληνοαυστραλός συγγραφέας μάς παραδίδει ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα για τις αλήθειες και τα ψέματα της μυθολογίας και της ιστορίας.

"... τολμηρό, συναρπαστικό και βαθιά σοκαριστικό... Η ενέργεια, η μανιώδης -σχεδόν τοξική- δύναμη που κινεί αυτό το μυθιστόρημα είναι συγκλονιστική. Εκτός από στοχασμός πάνω στη διαβρωτική, εξοντωτική δύναμη του μίσους, είναι κι ένα βαθιά πολιτικό μυθιστόρημα, για τις πεποιθήσεις που δεχόμαστε και αυτές που απορρίπτουμε, και για το πόσο λίγη σημασία έχει τελικά η θέση μας ως προς αυτές. Είναι μια σύγχρονη ιστορία φαντασμάτων που μπορεί να σας στοιχειώσει.

(Australian Book Review)

Μερικές φορές πέφτουν στα χέρια σου βιβλία τόσο δυνατά που δε μπορείς να τα αγνοήσεις. Που σου γεννούν αισθήματα λατρείας ή αποστροφης , μέση λύση δεν υπάρχει. Το βιβλίο το ξεκίνησα πριν από δύο χρόνια και το μίσησα από τις πρώτες σελίδες του. Όχι γιατί είναι τόσο gay αλλά διαβάζοντας το πρώτο κεφάλαιο είπα boring boring boring . Ένας gay που ήρθε στο Ελλάντα να βγάλει τα μάτια του, έτσι το παράτησα και το ξανάπιασα φέτος και έγινε η απόκάλυψη. Το βιβλίο διαβάστηκε σε μιάμιση μερα και είναι στο top 3 των φετινών και σίγουρα στο top 10 της δεκαετίας. Είναι βαθιά πολιτικό με την ευρύτερη έννοια, μιλάει για το ρατσισμό σε όλες του τις μορφές αγγίζει θέματα φριχτά όπως η παιδοφιλία , το traffiking και η ξενοφοβία με μια κοφτερή ματιά και μια γλώσσα σκληρή σαν ατσάλι,οι σκηνές του είναι ανείπωτα σκληρές και για γερά στομάχια. Παράλληλα με την Οδύσσεια του ήρωα στην Ευρώπη, παρακολουθούμε και την ιστορία της οικογένειας του ήρωα από το 1940 και μετά καθώς και το γεγονός που στοιχειώνει την οικογένεια και καθορίζει την τύχη του ήρωα μέχρι τώρα έστω και εν αγνοία του. Ένα γεγονός που δε σε αφήνει να κοιμάσαι ήσυχος τα βράδια. Ένας θρύλος αντάξιος του Πόε.

Το βιβλίο το διάβασαν και δύο κολλητοί μου που δέχθηκαν να γράψουν κριτική και σας τις παραθέτω παρακάτω.

Λίλα

Γνωστός μου από το Loaded (κατά μέτωπο) ο Tsiolkas συνεχίζει ακάθεκτος. Γλώσσα άμεση, δυνατή, σκληρή, ρεαλιστική. σκηνές ολοζώντανες, πέρα από την αντοχή σε στιγμές. Η παιδοφιλία επιβάλλεται από τη σκοπιά του παιδιού. Ο ρατσισμός ως ένστικτο φυσικός. Ο ρατσισμός ως μέθοδος κοινωνική κατάπτιστος. Η ομοφιλοφιλία παντού απλά. Και μέσα και πάνω απ' όλα αυτά ένας ελληνικός θρύλος με μάγισσες και φαντάσματα. Το alter ego. Καθηλωτικό.
7/10

Αλέξης

Ένα παραληρηματικό ταξίδι στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, σε ένα περίεργο κόσμο ειδωμένο με τη ματιά ενός gay που δεν ενδιαφέρει κανένα straight. Περιστασιακές σχέσεις, αρπαχτές και ψωνιστήρια, σ' ένα κόσμο τόσο μπερδεμένο από την όχι και τόσο ταλαντούχα γραφή του συγγραφέα, με έκανε να αποφασίσω ότι είναι απλά χάσιμο χρόνου. Το ''μεταφυσικό'' που προσπάθησε να περάσει ήταν τόσο μπερδεμένο που δε πέρασε.
2/10

Ισχύουν οι γνωστοί κανόνες της apapsa:

1) προσπαθήστε να κρατήσετε το βιβλίο *ΤΟ ΠΟΛΥ* μέχρι δυο μήνες,
2) προσπαθήστε να μην χαθεί στο ταχυδρομείο ή κάπου αλλού,
3) δε δανείζουμε το βιβλίο σε εξωσχολικούς,
4) επικοινωνήστε μαζί μου αν ο επόμενος από σας έχει εξαφανιστεί από το BC ή δεν απαντάει στα PM,
5) αν είστε πολύ-πολύ νέοι, κατ' αρχάς συγχαρητήρια, τόπο στα νιάτα, και δεύτερον «θα μπείτε στο τέλος για να σιγουρευτώ πως θα είστε ακόμη εδώ γύρω και δε θα χαθεί το βιβλίο όπως τόσα άλλα» :o)

Και ένας του aris1:

6) Γράφετε οπωσδήποτε ένα σχόλιο. Και όχι απλώς: «το πήρα, είναι στα χέρια μου» και μετά «μου άρεσε, το έστειλα στον επόμενο». Ο σκοπός είναι να μοιραστούμε τις απόψεις μας. Αν βαριέστε να γράψετε πέντε-δέκα αράδες, μην κάνετε τον κόπο να μπείτε σε αυτό το bookring.

feltre
taxidiarikopoul

Στη feltre που πρώτη το ζήτησε Σεπτέμβριος 2013.

Ευχαριστώ!

Μια σκληρή και αφτιασίδωτη ματιά σε πολλά σοβαρά θέματα. Θα συμφωνήσω με το maltrebus σε πολλά. Σίγουρα δεν περνά απαρατήρητο, μπορεί να αγαπηθεί ή να μισηθεί έντονα.
Μόνο εκεί προς το τέλος, με εκείνα τα βαμπιρικά, έχασα κάπως την επαφή. Το δένει στο τέλος, αλλά μου έμεινε η αίσθηση της αποξένωσης.

Στο ταξιδιάρικο πουλί, που θα πετάξει εκτός Ευρώπης.

Βρισκόμουν στο αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης όταν ανάμεσα στα καλλυντικά και τα ηλεκτρονικά πρόσεξα το βιβλιοπωλείο. Στο σταντ με τις νέες κυκλοφορίες υπήρχαν 5 βιβλία σε στοίβες, ισάριθμων συγγραφέων. Πλησιάζω και βλέπω σε μία στοίβα από όλες "Χρήστος Τσιόλκας" στα γερμανικά και ένας ακατάληπτος τίτλος. Έλληνας συγγραφέας! είπα μισοφωναχτά.
Ποιος να είναι αυτός;
Αλλά ξέχασα ότι οι μέντορες μου (διάβαζε maltrebus) δουλεύουν για μένα!

Θυμάμαι ότι βρισκόμουν στο αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης όταν είδα στο βιβλιοπωλείο μια μεγάλη στοίβα με το πρόσφατο βιβλίο του Τσιόλκα. Γέμισα υπερηφάνεια για τον Έλληνα που κατέκτησε το βιβλιοπωλείο του αεροδρομίου αλλά από την άλλη αναρωτήθηκα γεμάτη ντροπή ποιος ήταν και πώς μου είχε ξεφύγει.
Ο λογοτεχνικός μου μέντορας, όταν του είπα τον πόνο μου, με καθησύχασε και μου έδωσε τη "Νεκρή Ευρώπη" για να διορθώσω αυτή την ανεπίτρεπτη παράλειψη.
Έκανα το λάθος να κρατήσω το βιβλίο για το καλοκαίρι ενώ θα του ταίριαζε ο χειμώνας με βροχή, ο μουντός ουρανός και η συναισθηματική κατάσταση πριν ακριβώς την απόφαση να κόψεις τις φλέβες σου και να αποδημήσεις από τον μάταιο τούτο κόσμο.
Να' μαι στην παραλία της πάνας, ντάλα Ιούλιος, γύρω μου παιδάκια να ουρλιάζουν, fashion victims να περιφέρονται και πολλές κυρίες της προσφάτως αναπτυχθείσας ελληνικής γυναικείας λογοτεχνίας ακουμπισμένες σε ξαπλώστρες, ψάθες και τραπεζάκια να επιμορφώνουν ένα κατ' εξοχήν θηλυκό κοινό.
Αν έβλεπε το σκηνικό ο ίδιος ο Τσιόλκας νομίζω ότι θα αυτομολούσε σε μοναστήρι.
Το βιβλίο ήταν πολύ απλά μια γροθιά στο στομάχι. Στην αρχή η έκπληξη μου ήταν μεγαλύτερη από την αποστροφή μου. Στη συνέχεια κατάφερα να χαλιναγωγήσω με επιτυχία την τάση για εμετό και να στρέψω το μυαλό μου σε όλα όσα υπαινισσόταν ο συγγραφέας πίσω από τις γραμμές.
Ελληνο-αυστραλός μεν αλλά ουσιαστικά Αυστραλός, χρησιμοποιεί το ταξίδι του ήρωα του στην Ευρώπη, από τη μια για να κάνει σαφές πόσο πολύ διαφορετική είναι η μία ήπειρος από την άλλη αλλά και το πόσο "τελειωμένη" είναι ουσιαστικά η γηραιά ήπειρος. Χρησιμοποιώντας απίστευτα σκληρή και κυνική γλώσσα, παραστάσεις που ανακατεύουν το στομάχι, εφιαλτικά σενάρια και σε κάποια σημεία μεταφυσικές εικόνες, σκιαγραφεί μια Ευρώπη που σαπίζει μέρα με τη μέρα, βυθισμένη στην υποκρισία και στο comme il faut φέρεσθαι ενώ παράλληλα σπρώχνει τα σκουπίδια κάτω από το χαλάκι.
Ο ήρωας του Τσιόλκα μετασχηματίζεται σιγά σιγά στο ταξίδι του από ηδονιστή του δρόμου και βαμπίρ απολαύσεων σε πραγματικό βαμπίρ οξυμένης διαίσθησης και κρίσης, για να καταλήξει στο τέλος, (ένα τέλος εντελώς αντισυμβατικό) στο δρόμο του Θεού.
Πορνεία, ρατσισμός, ναρκωτικά, εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, παιδεραστία με ωμές περιγραφές, σε μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις με προσόψεις που καταρρέουν. Ακόμα και έτσι όμως, ακόμα και αν έκλεινα το βιβλίο για λίγο προκειμένου να συνέλθω από το σοκ της γραφής, προτιμούσα να διαβάζω Τσιόλκα από τα σκουπίδια που έβλεπα απλωμένα γύρω μου.

Στα χέρια του ιδιοκτήτη του για να συνεχίσει το ταξίδι του.
Ευχαριστώ για την ευκαιρία!

Μου το έδωσε ο φίλος μου ο maltrebus και τον ευχαριστώ. Θα ήταν ψέμα να πω ότι δεν ήταν ένα καλό βιβλίο. Καλό με την έννοια ότι είχε δεύτερα και τρίτα επίπεδα, έθετε πολύ σοβαρά ερωτήματα και θέματα και σε έβαζε σε άκρως ενδιαφέρουσες σκέψεις. Αλλά φοβάμαι μόνο μέχρι εκεί. Το χάος στο μυαλό του συγγραφέα ποτέ δεν τακτοποιήθηκε αρκετά. Σ' αυτό συνεισφέρει και το ότι το βιβλίο είναι road book και ΔΕ Μ' ΑΡΕΣΟΥΝ ΛΕΜΕ ΤΑ roadbooks! Η σκληρότητα των σκηνών και των περιγραφών δε με σόκαραν τόσο, ούτε είχα κανένα σοβαρό θέμα με τα σεξουαλικά και τα ομοφυλοφιλικά. Πιο πολύ με ξένισαν τα ναρκωτικά που μοιάζουν να πλυμμηρίζουν αδιακρίτως το βιβλίο. Μετανάστες της δεκαετίας του 50 στην Αυστραλία χρήστες; Δε με έπεισε ο συγγραφέας.

Συμπέρασμα: Γράφει καλά, έχει πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα να πει, αλλά χάνεται ο ίδιος μέσα στην υπερβολή του. Υπερβολή όχι προς το μπεστσελερίστικο (εκτιμητέο) αλλά προς το χωρίς λόγο προκλητικό. Θα ξαναδιαβάσω Τσιόλκα.