Samsom Brown zorgt al eenenveertig jaar voor Hannah, de enige olifant van de noodlijdende Max L. Biedelman Dierentuin. Sam heeft plechtig beloofd dat hij niet met pensioen gaat voordat hij een toegewijde verzorger heeft gevonden om hem op te volgen. Hij is dan ook verheugd met de benoeming van de intelligente en gevoelige Neva Wilson.Neva ontdekt algauw wat Sam allang weet: Hannah is er slecht aan toe. Haar poten hebben veel te lijden omdat ze de hele dag op beton moet staan. Samen met Sam bedenkt Neva een plan om Hannah naar een opvangpark voor olifanten te brengen " maar net op dat moment lanceert de directrice van de dierentuin een campagne waarin de spotlights worden gericht op Hannah als de topattractie

Recensie(s)
NBD|Biblion recensie
Al meer dan 41 jaar zorgt Sam, nadat hij uit de Korea-oorlog terugkwam, voor olifant Hannah. De inmiddels overleden grondlegster van de dierentuin die het olifantje meenam uit Afrika, gaf hem alle ruimte. Maar Sam kan niet met pensioen, want hij voorziet dat de eenzame Hannah met haar zere poten dan snel dood zal gaan. Gelukkig komt er een nieuwe, jonge verzorgster die een goed idee krijgt, helemaal aansluitend bij de droom die Sam al jarenlang voor Hannah heeft. De Amerikaanse schrijfster Diane Hammond - die zelf intensief met dieren werkte -schreef een fraai (hier goed vertaald!), ontwapenend en meeslepend verhaal, waarin de figuren rond olifant Hannah echte mensen van vlees en bloed zijn die verliefd worden of verdriet hebben. Een aanstekelijke roman met een ongewoon onderwerp die iedereen die van een mooi (ook romantisch) verhaal houdt- ook de 'niet zo grote dierenliefhebber'- zou moeten lezen. Vrij kleine druk.

(NBD|Biblion recensie, Drs. Fieke Nugteren)

Paperback 319 pagina's | The House Of Books | april 2011

Mijn verslag over het boek staat hier HIER

RAY is klaar, boek hoeft niet terug naar Dettie

oehoeboeroe
paperfish
a3ana
z0nnebl0em <-- bij haar 2 januari 2012, wegens moeilijk bereikbaar/ geen contact te krijgen heb ik de Ray als klaar gemeld. z0nnebl0em graag het boek tzt doorsturen naar iiwi
iiwi

Hup in de brievenbus, op weg naar oehoeboeroe.

gisteren vergeten te melden, maar het lag gisteren al in de brievenbus, waarvoor dank Dettie! Alweer een boek over (een) olifant(en). Kortgeleden ook een hele mooie gelezen en langer geleden ook al. Zou ik iets hebben met olifanten? De tijd gaat het leren :-)

wat een fijn boek. Echt een feelgoodboek, dat ik met veel plezier gelezen heb! Ik ga paperfish een berichtje sturen!

gaat naar het postagentschap op weg naar Paperfish. Gaat overigens even duren voordat zij het meldt, want ze is er even niet, maar haar brievenbus wordt wel geleegd. Veel plezier met dit heerlijke boek Paperfish!

En nu weer terug van weggeweest om het boek te kunnen melden; hartelijk dank voor het sturen oehoeboeroe! En uiteraard alvast voor het beschikbaar stellen Dettie! Ziet eruit als een heel mooi boekje, dus ik ga 'm lekker voor laten kruipen denk ik... Eerst nog even mijn huidige boek uitlezen. Wordt vervolgd!

Ik heb het vandaag uitgelezen, wat een heerlijk boek! Behalve de liefde voor de olifant, worden de situatie en de karakters daaromheen ook mooi, liefdevol verteld. (Alleen het karakter van de directrice op het laatst voldge ik niet helemaal, maar misschien ligt dat aan mij).
(Wat een prachtige filmpjes trouwens die te zien zijn via de beschrijving van Dettie, en die Diana Hammond in haar dankwoord noemt. Die zijn erg het bekijken waard nadat je het boek gelezen hebt!)

ps. tot mijn spijt moet ik helaas melden dat het boek een lichte beschadiging heeft opgelopen; in mijn tas is een hoekje een beetje gekreukeld. Het boek is nog prima te lezen hoor, maar ik vind het wel zonde. Sorry!

Ik ga a3ana een pm sturen.
Edit: omdat ik al heel vlot een adres terug gestuurd kreeg en ik gelukkig nog (net) voldoende postzegels had liggen, heb ik het meteen vandaag (30-11) op de bus gedaan. Veel leesplezier alvast!

En het kwam hier inderdaad ergens vorige week aan, maar ik vergat om dat te melden. Bij deze. Ik ben er vanmorgen in begonnen - en nu al veel zin om door te lezen!

Ik begon met zoveel plezier.......maar helaas ben ik halverwege gestrand. Het verhaal kabbelde maar door en kabbelde maar door en het kon me steeds minder boeien. Ik betrapte mezelf op diagonaal lezen. Op de gedachte dat het me eigenlijk niks kon schelen hoe het met de huisbaas van Neva ging of met Truman, zijn zoon en het varken.
Dat leek me een moment om er maar mee op te houden.
Ik ga z0nnebl0em pem-en

Van de week ontvangen...