Nieuwe Buren
Registered by DutchFireBird of - In de trein, Fryslân (Friesland) Netherlands on 9/4/2011
This Book is Currently in the Wild!
This Book is Currently in the Wild!
2 journalers for this copy...
Journal Entry 1 by DutchFireBird from - In de trein, Fryslân (Friesland) Netherlands on Sunday, September 4, 2011
Afgeschreven bibliotheek boek. Leest makkelijk weg. Een Nederland anno 2011 boek. Mee naar de meeting in Castricum. Veel plezier ermee!
Ik wil dit boek lezen sinds het uitkwam, en ik wist dat het uiteindelijk op mijn pad zou komen. Bedankt, DutchFiireBird, voor het meenemen, en leuk om je eindelijk te spreken bij het station in Castricum.
P.S. Zou je a.u.b. de auteur kunnen aanpassen? Er staat nu onbekend (waarschijnlijk door google of amazon ingevuld). Het moet Saskia Noort zijn.
P.S. Zou je a.u.b. de auteur kunnen aanpassen? Er staat nu onbekend (waarschijnlijk door google of amazon ingevuld). Het moet Saskia Noort zijn.
Dutch 'literary thriller'. Sex, drugs, rock 'n' roll. Not sexy. Not literary. Not thrilling. Not my thing.
"Zo geil als boter" - wat een rare uitdrukking!
Een aantal jaar geleden hoorde ik veel over Saskia Noort en verheugde me op het lezen van dit boek. Helaas viel het tegen. Het stoort me dat boeken van Nederlandse (mannelijke) auteurs vaak teveel seks bevat. Dan zeg ik, "Alweer? Moet dat nou?"
Nieuwe Buren gaat over partnerruil en jaloezie, dus seks moet er ook zijn, maar de beschrijving is werktuigelijk en zeker niet opwindend (behalve voor diegenen die de liefde bedrijven, natuurlijk). De andere thema's in het boek nemen veel meer ruimte in beslag, met name het verhaal van de ongewenste kinderloosheid van Eva en Peter, maar hun verdriet wordt steeds onderdrukt. De vriendschap tussen de twee vrouwen wordt altijd teruggebracht naar introductiegesprekken en gesprekken over het complot om Eva zwanger te laten raken, dus we weten verder heel weinig over hun. Er wordt meer over de vriendschap tussen Peter en Steef verteld, maar oppervlakkig, op het niveau van de motoren en bands die ze leuk vinden. En dan is het raar dat we meer weten over wat de mannen doen dan we weten over de vrouwen want "Wij mannen vinden elkaar niet in het uitwisselen van vertrouwelijkheden, wij vinden elkaar in het stilzwijgende begrip," volgens Steef (p.61).
Voor mij waren de stukken over prog rock en gitaarspelers het vermakelijkst, want mijn zoon houdt van dat soort muziek en speelt gitaar. Dus als Peter vertelt dat "Steef vindt David Gilmour en Roger Waters een stelletje zwaar overschatte, overjarige symfo-masturbanten, die muziek maken voor autisten" (p.129) dan moet ik er hartelijk om lachen (al ben ik er totaal niet mee eens). En nog meer op "De gitaristen waren voor mij de échte helden van de band. Stoer en ongenaakbaar. Zoals zij daar stonden, hun ogen gesloten, de gitaar nonchalant voor hun geslacht, alsof niets er meer toe deed behalve het huilen van de snaren. Solisten, net als ik, die de rest van de band uitsluitend nodig hadden om het ritme aan te geven. Verder deden ze het liever alleen." (p.20)
De structuur van het verhaal werkte ook niet voor mij. We weten vanaf het eerste hoodstuk dat alle vier doodgaan. Het loon van de zonde is dood..... Het is alleen de vraag hoe, en door wie? En daar zit wel een element van twijfel in omdat Steef vijanden heeft gemaakt. Voor mijn gevoel duurde het te lang voordat ik het antwoord op mijn vraag had; het midden van het boek was te langzaam en deprimerend. En het einde was niet echt spannend, al kan ik me voorstellen dat het een goede aflevering van een serie zou kunnen zijn, maar er gebeurde teveel en ik vond het lastig te volgen wie wat deed.
Als Nederland-kijker heb ik ook een paar dingen opgeschreven:
Op de school van Peter en Eva, "de disco's, de kakkers, de rockers en de punkers strikt gescheiden dienden te blijven." Dit ken ik helemaal niet in Engeland, door de schooluniformen alsook het feit dat ik naar een meisjesschool ging. Het was dus veel minder duidelijk of iemand van een bepaald soort muziek hield.
De beschrijving van de psychotherapeut geeft meteen een volledig beeld; er is een bepaalde type vrouw die zich op een bepaalde manier kleedt met een bepaalde kapsel. Dit herken ik ook van Duitsland, maar niet direct hetzelfde in Engeland. Geitenwollensokkenbrigade, waarschijnlijk vegetariër, moestuinier, geïnteresseerd in spiritualiteit.... jaren '70 hippie-achtig.
En over sokken gesproken... Peter wil zijn schoenen niet uittrekken want dan voelt hij zich als een "sukkel op sokken". Als tegenstelling tot held op sokken?
"Zo geil als boter" - wat een rare uitdrukking!
Een aantal jaar geleden hoorde ik veel over Saskia Noort en verheugde me op het lezen van dit boek. Helaas viel het tegen. Het stoort me dat boeken van Nederlandse (mannelijke) auteurs vaak teveel seks bevat. Dan zeg ik, "Alweer? Moet dat nou?"
Nieuwe Buren gaat over partnerruil en jaloezie, dus seks moet er ook zijn, maar de beschrijving is werktuigelijk en zeker niet opwindend (behalve voor diegenen die de liefde bedrijven, natuurlijk). De andere thema's in het boek nemen veel meer ruimte in beslag, met name het verhaal van de ongewenste kinderloosheid van Eva en Peter, maar hun verdriet wordt steeds onderdrukt. De vriendschap tussen de twee vrouwen wordt altijd teruggebracht naar introductiegesprekken en gesprekken over het complot om Eva zwanger te laten raken, dus we weten verder heel weinig over hun. Er wordt meer over de vriendschap tussen Peter en Steef verteld, maar oppervlakkig, op het niveau van de motoren en bands die ze leuk vinden. En dan is het raar dat we meer weten over wat de mannen doen dan we weten over de vrouwen want "Wij mannen vinden elkaar niet in het uitwisselen van vertrouwelijkheden, wij vinden elkaar in het stilzwijgende begrip," volgens Steef (p.61).
Voor mij waren de stukken over prog rock en gitaarspelers het vermakelijkst, want mijn zoon houdt van dat soort muziek en speelt gitaar. Dus als Peter vertelt dat "Steef vindt David Gilmour en Roger Waters een stelletje zwaar overschatte, overjarige symfo-masturbanten, die muziek maken voor autisten" (p.129) dan moet ik er hartelijk om lachen (al ben ik er totaal niet mee eens). En nog meer op "De gitaristen waren voor mij de échte helden van de band. Stoer en ongenaakbaar. Zoals zij daar stonden, hun ogen gesloten, de gitaar nonchalant voor hun geslacht, alsof niets er meer toe deed behalve het huilen van de snaren. Solisten, net als ik, die de rest van de band uitsluitend nodig hadden om het ritme aan te geven. Verder deden ze het liever alleen." (p.20)
De structuur van het verhaal werkte ook niet voor mij. We weten vanaf het eerste hoodstuk dat alle vier doodgaan. Het loon van de zonde is dood..... Het is alleen de vraag hoe, en door wie? En daar zit wel een element van twijfel in omdat Steef vijanden heeft gemaakt. Voor mijn gevoel duurde het te lang voordat ik het antwoord op mijn vraag had; het midden van het boek was te langzaam en deprimerend. En het einde was niet echt spannend, al kan ik me voorstellen dat het een goede aflevering van een serie zou kunnen zijn, maar er gebeurde teveel en ik vond het lastig te volgen wie wat deed.
Als Nederland-kijker heb ik ook een paar dingen opgeschreven:
Op de school van Peter en Eva, "de disco's, de kakkers, de rockers en de punkers strikt gescheiden dienden te blijven." Dit ken ik helemaal niet in Engeland, door de schooluniformen alsook het feit dat ik naar een meisjesschool ging. Het was dus veel minder duidelijk of iemand van een bepaald soort muziek hield.
De beschrijving van de psychotherapeut geeft meteen een volledig beeld; er is een bepaalde type vrouw die zich op een bepaalde manier kleedt met een bepaalde kapsel. Dit herken ik ook van Duitsland, maar niet direct hetzelfde in Engeland. Geitenwollensokkenbrigade, waarschijnlijk vegetariër, moestuinier, geïnteresseerd in spiritualiteit.... jaren '70 hippie-achtig.
En over sokken gesproken... Peter wil zijn schoenen niet uittrekken want dan voelt hij zich als een "sukkel op sokken". Als tegenstelling tot held op sokken?
Journal Entry 4 by bookguide at Coffee Plaza Westerpark in Amsterdam, Noord-Holland Netherlands on Sunday, January 14, 2018
Released 6 yrs ago (1/14/2018 UTC) at Coffee Plaza Westerpark in Amsterdam, Noord-Holland Netherlands
WILD RELEASE NOTES:
Dit boek is losgelaten tijdens de nieuwjaarsmeeting in Amsterdam en doet mee de volgende BookCrossing uitdagingen:
- The Ultimate Challenge - boeken lezen en loslaten, met bonuspunten voor een maandelijkse thema.
- Reduce Mount TBR (To Be Read) - lezen en loslaten van TBR boeken die al voor eind van het vorige jaar op de plank stonden.
- The Ultimate Challenge - boeken lezen en loslaten, met bonuspunten voor een maandelijkse thema.
- Reduce Mount TBR (To Be Read) - lezen en loslaten van TBR boeken die al voor eind van het vorige jaar op de plank stonden.
